¹Una buona reputazione val meglio dell’olio odorifero; e il giorno della morte, meglio del giorno della nascita.

¹Pli bona estas bona nomo, ol bona oleo; kaj la tago de la morto estas pli bona, ol la tago de la naskigxo.

²E’ meglio andare in una casa di duolo, che andare in una casa di convito; poiché là è la fine d’ogni uomo, e colui che vive vi porrà mente.

²Pli bone estas iri en domon de funebro, ol iri en domon de festenado; cxar morto estas la fino de cxiu homo, kaj la vivanto notos cxi tion en sia koro.

³La tristezza val meglio del riso; poiché quando il viso è mesto, il cuore diventa migliore.

³Pli bona estas plendo, ol rido; cxar cxe malgxojo de la vizagxo plibonigxas la koro.

⁴Il cuore del savio è nella casa del duolo; ma il cuore degli stolti è nella casa della gioia.

⁴La koro de sagxuloj estas en domo de funebro, kaj la koro de malsagxuloj en domo de gxojo.

⁵Meglio vale udire la riprensione del savio, che udire la canzone degli stolti.

⁵Pli bone estas auxskulti riprocxon de sagxulo, ol auxskulti kanton de malsagxuloj.

⁶Poiché qual è lo scoppiettio de’ pruni sotto una pentola, tal è il riso dello stolto. Anche questo è vanità.

⁶CXar simila al la kraketado de dornoj sub poto estas la ridado de la malsagxuloj; kaj vantajxo gxi estas.

⁷Certo, l’oppressione rende insensato il savio, e il dono fa perdere il senno.

⁷CXar perforteco forprenas la sagxon de sagxulo, kaj la prudenton malbonigas donaco.

⁸Meglio vale la fine d’una cosa, che il suo principio; e lo spirito paziente val meglio dello spirito altero.

⁸La fino de afero estas pli bona, ol gxia komenco; pacienculo estas pli bona, ol malhumilulo.

⁹Non t’affrettare a irritarti nello spirito tuo, perché l’irritazione riposa in seno agli stolti.

⁹Ne rapidu koleri en via spirito; cxar koleremeco logxas en la brusto de malsagxuloj.

¹⁰Non dire: "Come mai i giorni di prima eran migliori di questi?" poiché non è per sapienza che tu chiederesti questo.

¹⁰Ne diru:Kial la antauxaj tagoj estis pli bonaj, ol la nunaj? cxar ne el sagxeco vi cxi tion demandus.

¹¹La sapienza è buona quanto un’eredità, e anche di più, per quelli che vedono il sole.

¹¹Bona estas sagxeco kune kun hereda havo, kaj gxi estas profita al tiuj, kiuj vidas la sunon.

¹²Poiché la sapienza offre un riparo, come l’offre il danaro; ma l’eccellenza della scienza sta in questo, che la sapienza fa vivere quelli che la possiedono.

¹²CXar la sagxeco estas sxirmo tiel same, kiel mono estas sxirmo; sed la supereco de scienco konsistas en tio, ke la sagxeco donas vivon al sia posedanto.

¹³Considera l’opera di Dio; chi potrà raddrizzare ciò che egli ha ricurvo?

¹³Rigardu la faron de Dio; cxar kiu povas tion rektigi, kion Li kurbigis?

¹⁴Nel giorno della prosperità godi del bene, e nel giorno dell’avversità rifletti. Dio ha fatto l’uno come l’altro, affinché l’uomo non scopra nulla di ciò che sarà dopo di lui.

¹⁴En la tago de bonstato uzu la bonstaton, kaj en la tago de malfelicxo atendu:cxi tion kaj tion arangxis Dio, por ke la homo nenion komprenu post Li.

¹⁵Io ho veduto tutto questo nei giorni della mia vanità. V’è tal giusto che perisce per la sua giustizia, e v’è tal empio che prolunga la sua vita con la sua malvagità.

¹⁵CXion tion mi vidis en miaj vantaj tagoj:okazas, ke virtulo pereas cxe sia virteco, kaj okazas, ke malvirtulo longe vivas cxe sia malvirteco.

¹⁶Non esser troppo giusto, e non ti far savio oltremisura; perché ti distruggeresti?

¹⁶Ne estu tro virta, kaj ne rezonu tro multe:kial vi devas vin konfuzi?

¹⁷Non esser troppo empio, né essere stolto; perché morresti tu prima del tempo?

¹⁷Ne malvirtu tro multe, kaj ne estu senprudenta:kial vi devas morti ne en via tempo?

¹⁸E’ bene che tu t’attenga fermamente a questo, e che tu non ritragga la mano da quello; poiché chi teme Iddio evita tutte queste cose.

¹⁸Bone estas, se vi tenos vin je unu afero kaj ankaux de alia afero vi ne forprenos vian manon; cxar tiu, kiu timas Dion, penas placxi al cxiuj.

¹⁹La sapienza dà al savio più forza che non facciano dieci capi in una città.

¹⁹La sagxeco faras la sagxulon pli forta, ol dek potenculoj en la urbo.

²⁰Certo, non v’è sulla terra alcun uomo giusto che faccia il bene e non pecchi mai.

²⁰CXar ne ekzistas sur la tero virtulo, kiu farus nur bonon kaj ne pekus.

²¹Non porre dunque mente a tutte le parole che si dicono, per non sentirti maledire dal tuo servo;

²¹Ne cxiujn vortojn, kiujn oni diras, atentu en via koro, por ke vi ne auxdu vian sklavon malbenanta vin:

²²poiché il tuo cuore sa che sovente anche tu hai maledetto altri.

²²cxar multajn fojojn konsciis via koro, ke ankaux vi malbenis aliajn.

²³Io ho esaminato tutto questo con sapienza. Ho detto: "Voglio acquistare sapienza"; ma la sapienza è rimasta lungi da me.

²³CXion cxi tion mi provis per mia sagxo; mi diris al mi:Mi akiru sagxon; tamen gxi estas malproksima de mi.

²⁴Una cosa ch’è tanto lontana e tanto profonda chi la potrà trovare?

²⁴Kio estas malproksima kaj tre profunda, kiu tion komprenos?

²⁵Io mi sono applicato nel cuor mio a riflettere, a investigare, a cercare la sapienza e la ragion delle cose, e a riconoscere che l’empietà è una follia e la stoltezza una pazzia;

²⁵Mi turnis min kun mia koro, por ekkoni, esplori, kaj trasercxi sagxecon kaj prudenton, kaj ekscii, ke la malvirteco estas malsagxeco kaj ke la senscieco estas sensenca.

²⁶e ho trovato una cosa più amara della morte: la donna ch’è tutta tranelli, il cui cuore non è altro che reti, e le cui mani sono catene; colui ch’è gradito a Dio le sfugge, ma il peccatore riman preso da lei.

²⁶Kaj mi trovas, ke pli malbona ol la morto estas la virino, kiu estas kaptilo, kaj kies koro estas reto, kaj kies manoj estas katenoj; tiu, kiu placxas al Dio, sin savos de sxi, sed pekulo estos kaptita de sxi.

²⁷Ecco, questo ho trovato, dice l’Ecclesiaste, dopo aver esaminato le cose una ad una per afferrarne la ragione;

²⁷Jen, kion mi trovis, diris la Predikanto:oni devas kunigi unu fakton kun alia, por veni al konkludo.

²⁸ecco quello che l’anima mia cerca ancora, senza ch’io l’abbia trovato: un uomo fra mille, l’ho trovato, ma una donna fra tutte, non l’ho trovata.

²⁸Jen, kion ankoraux sercxis mia animo kaj ne trovis:viron unu inter mil mi trovis, sed virinon inter cxiuj mi tute ne trovis.

²⁹Questo soltanto ho trovato: che Dio ha fatto l’uomo retto, ma gli uomini hanno cercato molti sotterfugi.

²⁹Nur cxi tion mi trovis, ke Dio kreis la homon virtema; sed la homoj fordonis sin al multaj artifikoj.