¹Io sono un uomo che ha veduto l’afflizione sotto la verga del suo furore.

¹Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.

²Egli m’ha condotto, m’ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.

²Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.

³Sì, contro di me di nuovo volge la sua mano tutto il giorno.

³Nur sur min Li turnas Sian manon cxiutage denove.

⁴Egli ha consunta la mia carne e la mia pelle, ha fiaccato le mie ossa.

⁴Li maljunigis mian karnon kaj hauxton, rompis miajn ostojn.

⁵Ha costituito una cinta contro di me, m’ha circondato d’amarezza e d’affanno.

⁵Li konstruis cxirkaux mi, cxirkauxis min per maldolcxajxoj kaj malfacilajxoj.

⁶M’ha fatto abitare in luoghi tenebrosi, come quelli che son morti da lungo tempo.

⁶En mallumon Li lokis min, kiel porcxiamajn mortintojn.

⁷Egli m’ha circondato d’un muro, perché non esca: m’ha caricato di pesanti catene.

⁷Li cxirkauxbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj cxenoj.

⁸Anche quando grido e chiamo al soccorso, egli chiude l’accesso alla mia preghiera.

⁸Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaux mia pregxo.

⁹Egli m’ha sbarrato la via di blocchi di pietra, ha sconvolti i miei sentieri.

⁹Li baris miajn vojojn per hakitaj sxtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.

¹⁰Egli è stato per me come un orso in agguato, come un leone in luoghi nascosti.

¹⁰Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kasxita loko.

¹¹Egli m’ha sviato dal mio cammino e m’ha squarciato, m’ha reso desolato.

¹¹Li depusxis min de miaj vojoj, kaj dissxiris min; Li faris min objekto de teruro.

¹²Ha teso il suo arco, m’ha preso come mira delle sue frecce.

¹²Li strecxis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.

¹³M’ha fatto penetrar nelle reni le saette del suo turcasso.

¹³En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.

¹⁴Io son diventato lo scherno di tutto il mio popolo, la sua canzone di tutto il giorno.

¹⁴Mi farigxis mokatajxo por mia tuta popolo, ilia cxiutaga rekantajxo.

¹⁵Egli m’ha saziato d’amarezza, m’ha abbeverato d’assenzio.

¹⁵Li satigis min per maldolcxajxo, trinkoplenigis min per vermuto.

¹⁶M’ha spezzato i denti con della ghiaia, m’ha affondato nella cenere.

¹⁶Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpusxis min en cindron.

¹⁷Tu hai allontanata l’anima mia dalla pace, io ho dimenticato il benessere.

¹⁷Mia animo estas forpusxita for de paco; bonstaton mi forgesis.

¹⁸Io ho detto: "E’ sparita la mia fiducia, non ho più speranza nell’Eterno!"

¹⁸Kaj mi diris:Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.

¹⁹Ricordati della mia afflizione, della mia vita raminga, dell’assenzio e dell’amarezza!

¹⁹La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.

²⁰L’anima mia se ne ricorda del continuo, e n’è abbattuta dentro di me.

²⁰Konstante rememorante tion, senfortigxas en mi mia animo.

²¹Questo voglio richiamarmi alla mente, per questo voglio sperare:

²¹Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:

²²E’ una grazia dell’Eterno che non siamo stati interamente distrutti; poiché le sue compassioni non sono esaurite;

²²GXi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; cxar Lia kompatemeco ne finigxis,

²³si rinnovano ogni mattina. Grande è la tua fedeltà!

²³Sed cxiumatene gxi renovigxas; granda estas Via fideleco.

²⁴"L’Eterno è la mia parte", dice l’anima mia, "perciò spererò in lui".

²⁴Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.

²⁵L’Eterno è buono per quelli che sperano in lui, per l’anima che lo cerca.

²⁵La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu sercxas Lin.

²⁶Buona cosa è aspettare in silenzio la salvezza dell’Eterno.

²⁶Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.

²⁷Buona cosa è per l’uomo portare il giogo nella sua giovinezza.

²⁷Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;

²⁸Si segga egli solitario e stia in silenzio quando l’Eterno glielo impone!

²⁸Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas sxargxita;

²⁹Metta la sua bocca nella polvere! forse, v’è ancora speranza.

²⁹Li metas sian busxon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;

³⁰Porga la guancia a chi lo percuote, si sazi pure di vituperio!

³⁰Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.

³¹Poiché il Signore non ripudia in perpetuo;

³¹CXar ne por eterne forlasas la Sinjoro;

³²ma, se affligge, ha altresì compassione, secondo la moltitudine delle sue benignità;

³²Se Li iun suferigas, Li ankaux kompatas pro Sia granda favorkoreco;

³³giacché non è volentieri ch’egli umilia ed affligge i figliuoli degli uomini.

³³CXar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.

³⁴Quand’uno schiaccia sotto i piedi tutti i prigionieri della terra,

³⁴Kiam oni premas sub siaj piedoj cxiujn malliberulojn de la tero,

³⁵quand’uno perverte il diritto d’un uomo nel cospetto dell’Altissimo,

³⁵Kiam oni forklinas la rajton de homo antaux la vizagxo de la Plejaltulo,

³⁶quando si fa torto ad alcuno nella sua causa, il Signore non lo vede egli?

³⁶Kiam oni estas maljusta kontraux homo en lia jugxa afero-CXu la Sinjoro tion ne vidas?

³⁷Chi mai dice una cosa che s’avveri, se il Signore non l’ha comandato?

³⁷Kiu povas per sia diro atingi, ke io farigxu, se la Sinjoro tion ne ordonis?

³⁸Il male ed il bene non procedon essi dalla bocca dell’Altissimo?

³⁸CXu ne el la busxo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?

³⁹Perché il vivente si rammaricherebbe? Ognuno si rammarichi del proprio peccato!

³⁹Kial murmuras homo vivanta? CXiu murmuru kontraux siaj pekoj.

⁴⁰Esaminiamo le nostre vie, scrutiamole, e torniamo all’Eterno!

⁴⁰Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;

⁴¹Eleviamo insiem con le mani, i nostri cuori a Dio ne’ cieli!

⁴¹Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la cxielo.

⁴²Noi abbiam peccato, siamo stati ribelli, e tu non hai perdonato.

⁴²Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.

⁴³Tu ti sei avvolto nella tua ira, e ci hai inseguiti; tu hai ucciso senza pietà;

⁴³Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.

⁴⁴ti sei avvolto in una nuvola, perché la preghiera non potesse passare;

⁴⁴Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la pregxo.

⁴⁵tu hai fatto di noi delle spazzature, dei rifiuti, in mezzo ai popoli.

⁴⁵Vi faris nin balaindajxo kaj abomenindajxo inter la popoloj.

⁴⁶Tutti i nostri nemici aprono larga la bocca contro di noi.

⁴⁶Malfermegis kontraux ni sian busxon cxiuj niaj malamikoj.

⁴⁷Ci son toccati il terrore, la fossa, la desolazione e la ruina.

⁴⁷Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfelicxo.

⁴⁸I miei occhi si sciolgono in rivi d’acqua, a motivo della ruina della figliuola del mio popolo.

⁴⁸Torentojn da akvo versxas mia okulo pri la malfelicxo de la filino de mia popolo.

⁴⁹L’occhio mio si scioglie in lacrime, senza posa, senza intermittenza,

⁴⁹Mia okulo fluigas kaj ne cxesas, ne ekzistas por gxi halto,

⁵⁰finché dal cielo l’Eterno non guardi e non veda il nostro stato.

⁵⁰GXis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la cxielo.

⁵¹L’occhio mio m’affanna l’anima a motivo di tutte le figliuole della mia città.

⁵¹Mia okulo suferigas mian animon pri cxiuj filinoj de mia urbo.

⁵²Quelli che mi son nemici senza cagione, m’han dato la caccia come a un uccello.

⁵²Senkauxze cxasas min kiel birdon miaj malamikoj;

⁵³M’hanno annientato la vita nella fossa, m’han gettato delle pietre addosso.

⁵³Ili pereigas mian vivon en kavo, ili jxetas sur min sxtonojn.

⁵⁴Le acque salivano fin sopra al mio capo, io dicevo: "E’ finita per me!"

⁵⁴Akvo levigxis kontraux mian kapon, kaj mi diris:Mi tute pereis.

⁵⁵Io ho invocato il tuo nome, o Eterno, dal fondo della fossa;

⁵⁵Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;

⁵⁶tu hai udito la mia voce; non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, al mio grido!

⁵⁶Vi auxdis mian vocxon; ne kovru Vian orelon antaux mia vokado pri liberigo.

⁵⁷Nel giorno ch’io t’ho invocato ti sei avvicinato; tu hai detto: "Non temere!"

⁵⁷Vi alproksimigxis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris:Ne timu.

⁵⁸O Signore, tu hai difesa la causa dell’anima mia, tu hai redento la mia vita.

⁵⁸Vi, ho Sinjoro, defendis mian jugxaferon; Vi liberigis mian vivon.

⁵⁹O Eterno, tu vedi il torto che m’è fatto, giudica tu la mia causa!

⁵⁹Vi vidis, ho Eternulo, la maljustajxon, kiun mi suferas; jugxu mian aferon.

⁶⁰Tu vedi tutto il loro rancore, tutte le loro macchinazioni contro di me.

⁶⁰Vi vidis ilian tutan vengxon, cxiujn iliajn intencojn kontraux mi.

⁶¹Tu odi i loro oltraggi, o Eterno, tutte le loro macchinazioni contro di me,

⁶¹Vi auxdis ilian insultadon, ho Eternulo, cxiujn iliajn intencojn kontraux mi,

⁶²il linguaggio di quelli che si levano contro di me, quello che meditano contro di me tutto il giorno!

⁶²La parolojn de tiuj, kiuj levigxis kontraux min, kaj iliajn pensojn kontraux mi dum la tuta tago.

⁶³Guarda! quando si seggono, quando s’alzano, io sono la loro canzone.

⁶³Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili levigxas; mi cxiam estas ilia rekantajxo.

⁶⁴Tu li retribuirai, o Eterno, secondo l’opera delle loro mani.

⁶⁴Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laux la faroj de iliaj manoj.

⁶⁵Darai loro induramento di cuore, la tua maledizione.

⁶⁵Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.

⁶⁶Li inseguirai nella tua ira, e li sterminerai di sotto i cieli dell’Eterno.

⁶⁶Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la cxielo de la Eternulo.