¹La donna savia edifica la sua casa, ma la stolta l’abbatte con le proprie mani.

¹Sagxa virino konstruas sian domon; Sed malsagxa detruas gxin per siaj manoj.

²Chi cammina nella rettitudine teme l’Eterno, ma chi è pervertito nelle sue vie lo sprezza.

²Kiu iras la gxustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malgxustan, tiu Lin malestimas.

³Nella bocca dello stolto germoglia la superbia, ma le labbra dei savi son la loro custodia.

³En la busxo de malsagxulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la busxo de sagxuloj ilin gardas.

⁴Dove mancano i buoi è vuoto il granaio, ma l’abbondanza della raccolta sta nella forza del bove.

⁴Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.

⁵Il testimonio fedele non mentisce, ma il testimonio falso spaccia menzogne.

⁵Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.

⁶Il beffardo cerca la sapienza e non la trova, ma per l’uomo intelligente la scienza è cosa facile.

⁶Mokanto sercxas sagxecon kaj gxin ne trovas; Sed por sagxulo la sciado estas facila.

⁷Vattene lungi dallo stolto; sulle sue labbra certo non hai trovato scienza.

⁷Foriru de homo malsagxa; CXar vi ne auxdos parolon de sagxo.

⁸La sapienza dell’uomo accorto sta nel discernere la propria strada, ma la follia degli stolti non è che inganno.

⁸La sagxeco de sagxulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsagxeco de malsagxuloj estas trompigxado.

⁹Gli insensati si burlano delle colpe commesse, ma il favore dell’Eterno sta fra gli uomini retti.

⁹Malsagxuloj sxercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.

¹⁰Il cuore conosce la sua propria amarezza, e alla sua gioia non può prender parte un estraneo.

¹⁰Koro scias sian propran malgxojon; Kaj en gxia gxojo ne partoprenas fremdulo.

¹¹La casa degli empi sarà distrutta, ma la tenda degli uomini retti fiorirà.

¹¹Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.

¹²V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

¹²Iufoje vojo sxajnas gxusta al homo, Kaj tamen gxia fino kondukas al la morto.

¹³Anche ridendo, il cuore può esser triste; e l’allegrezza può finire in dolore.

¹³Ankaux dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de gxojo estas malgxojo.

¹⁴Lo sviato di cuore avrà la ricompensa dal suo modo di vivere, e l’uomo dabbene, quella delle opere sue.

¹⁴Laux siaj agoj mangxos homo malbonkora; Kaj homo bona satigxos per siaj faroj.

¹⁵Lo scemo crede tutto quel che si dice, ma l’uomo prudente bada ai suoi passi.

¹⁵Naivulo kredas cxiun vorton; Sed sagxulo estas atenta pri sia vojo.

¹⁶Il savio teme, ed evita il male; ma lo stolto è arrogante e presuntuoso.

¹⁶Sagxulo timas, kaj forklinigxas de malbono; Sed malsagxulo estas incitigxema kaj memfidema.

¹⁷Chi è pronto all’ira commette follie, e l’uomo pien di malizia diventa odioso.

¹⁷Malpacienculo faras malsagxajxojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.

¹⁸Gli scemi ereditano stoltezza, ma i prudenti s’incoronano di scienza.

¹⁸Naivuloj akiras malsagxecon; Sed sagxuloj estas kronataj de klereco.

¹⁹I malvagi si chinano dinanzi ai buoni, e gli empi alle porte de’ giusti.

¹⁹Malbonuloj humiligxos antaux bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaux la pordego de virtulo.

²⁰Il povero è odiato anche dal suo compagno, ma gli amici del ricco son molti.

²⁰Malricxulo estas malamata ecx de sia proksimulo; Sed ricxulo havas multe da amikoj.

²¹Chi sprezza il prossimo pecca, ma beato chi ha pietà dei miseri!

²¹Kiu malsxatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malricxulojn, tiu estas felicxa.

²²Quelli che meditano il male non son forse traviati? ma quelli che meditano il bene trovan grazia e fedeltà.

²²CXu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas cxe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.

²³In ogni fatica v’è profitto, ma il chiacchierare mena all’indigenza.

²³De cxiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.

²⁴La corona de’ savi è la loro ricchezza, ma la follia degli stolti non è che follia.

²⁴Propra ricxeco estas krono por la sagxuloj; Sed la malsagxeco de la malsagxuloj restas malsagxeco.

²⁵Il testimonio verace salva delle vite, ma chi spaccia bugie non fa che ingannare.

²⁵Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.

²⁶V’è una gran sicurezza nel timor dell’Eterno; Egli sarà un rifugio per i figli di chi lo teme.

²⁶En la timo antaux la Eternulo estas forta fortikajxo; Kaj Li estos rifugxejo por Siaj infanoj.

²⁷Il timor dell’Eterno è fonte di vita e fa schivare le insidie della morte.

²⁷La timo antaux la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.

²⁸La moltitudine del popolo è la gloria del re, ma la scarsezza de’ sudditi è la rovina del principe.

²⁸Grandeco de popolo estas gloro por regxo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.

²⁹Chi è lento all’ira ha un gran buon senso, ma chi è pronto ad andare in collera mostra la sua follia.

²⁹Pacienculo havas multe da sagxo; Sed malpacienculo elmontras malsagxecon.

³⁰Un cuor calmo è la vita del corpo, ma l’invidia è la carie dell’ossa.

³⁰Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.

³¹Chi opprime il povero oltraggia Colui che l’ha fatto, ma chi ha pietà del bisognoso, l’onora.

³¹Kiu premas malricxulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malricxulon.

³²L’empio è travolto dalla sua sventura, ma il giusto spera anche nella morte.

³²Pro sia malboneco malvirtulo estos forpusxita; Sed virtulo ecx mortante havas esperon.

³³La sapienza riposa nel cuore dell’uomo intelligente, ma in mezzo agli stolti si fa tosto conoscere.

³³En la koro de sagxulo ripozas sagxo; Kaj kio estas en malsagxuloj, tio elmontrigxas.

³⁴La giustizia innalza una nazione, ma il peccato è la vergogna dei popoli.

³⁴Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.

³⁵Il favore del re è per il servo prudente, ma la sua ira è per chi gli fa onta.

³⁵Favoron de la regxo havas sklavo sagxa; Sed kontraux malbonkonduta li koleras.