1Canto dei pellegrinaggi. O Eterno, io grido a te da luoghi profondi!
1Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.
2Signore, ascolta il mio grido; siano le tue orecchie attente alla voce delle mie supplicazioni!
2Mia Sinjoro, auxskultu mian vocxon; Viaj oreloj atentu la vocxon de mia petego.
3O Eterno, se tu poni mente alle iniquità, Signore, chi potrà reggere?
3Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?
4Ma presso te v’è perdono affinché tu sia temuto.
4Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.
5Io aspetto l’Eterno, l’anima mia l’aspetta, ed io spero nella sua parola.
5Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.
6L’anima mia anela al Signore più che le guardie non anelino al mattino, più che le guardie al mattino.
6Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.
7O Israele, spera nell’Eterno, poiché presso l’Eterno è benignità e presso di lui è abbondanza di redenzione.
7Izrael fidu la Eternulon; CXar cxe la Eternulo estas favorkoreco Kaj cxe Li estas granda liberigo.
8Ed egli redimerà Israele da tutte le sue iniquità.
8Kaj Li liberigos Izraelon De cxiuj liaj pekoj.