¹Cantico di Asaf. Ascolta, popolo mio, il mio insegnamento; porgete gli orecchi alle parole della mia bocca!

¹Instruo de Asaf. Atentu, ho mia popolo, mian instruon; Klinu vian orelon al la paroloj de mia busxo.

²Io aprirò la mia bocca per proferir parabole, esporrò i misteri de’ tempi antichi.

²Mi malfermos per sentenco mian busxon; Mi eldiros enigmojn el tempo antikva.

³Quel che noi abbiamo udito e conosciuto, e che i nostri padri ci hanno raccontato,

³Kion ni auxdis kaj sciigxis, Kion rakontis al ni niaj patroj,

⁴non lo celeremo ai loro figliuoli; diremo alla generazione avvenire le lodi dell’Eterno, e la sua potenza e le maraviglie ch’egli ha operato.

⁴Tion ni ne kasxos antaux iliaj infanoj, Rakontante al venonta generacio la gloron de la Eternulo, Kaj Lian potencon, kaj Liajn miraklojn, kiujn Li faris.

⁵Egli stabilì una testimonianza in Giacobbe, e pose una legge in Israele, ch’egli ordinò ai nostri padri di far conoscere ai loro figliuoli,

⁵Li starigis ateston en Jakob, Kaj en Izrael Li fiksis legxon, Pri kiu Li ordonis al niaj patroj, Ke ili sciigu gxin al siaj infanoj,

⁶perché fossero note alla generazione avvenire, ai figliuoli che nascerebbero, i quali alla loro volta le narrerebbero ai loro figliuoli,

⁶Por ke sciu estonta generacio, la infanoj, kiuj naskigxos, Ili levigxu kaj rakontu al siaj infanoj.

⁷ond’essi ponessero in Dio la loro speranza e non dimenticassero le opere di Dio, ma osservassero i suoi comandamenti;

⁷Ili metu sian fidon sur Dion, Kaj ili ne forgesu la farojn de Dio, Kaj ili plenumu Liajn ordonojn;

⁸e non fossero come i loro padri, una generazione caparbia e ribelle, una generazione dal cuore incostante, e il cui spirito non fu fedele a Dio.

⁸Kaj ili ne estu, kiel iliaj patroj, Generacio ribela kaj perfida, Generacio, kiu ne estis firma per sia koro, Nek fidela al Dio per sia spirito.

⁹I figliuoli di Efraim, gente di guerra, buoni arcieri, voltaron le spalle il dì della battaglia.

⁹La filoj de Efraim, armitaj, portantaj pafarkon, Turnigxis malantauxen en tago de batalo;

¹⁰Non osservarono il patto di Dio, e ricusarono di camminar secondo la sua legge;

¹⁰Ili ne plenumis la interkonsenton de Dio, Kaj rifuzis sekvi Lian instruon;

¹¹e dimenticarono le sue opere e i prodigi ch’egli avea loro fatto vedere.

¹¹Kaj ili forgesis Liajn farojn, Kaj Liajn miraklojn, kiujn Li aperigis al ili.

¹²Egli avea compiuto maraviglie in presenza de’ loro padri, nel paese d’Egitto, nelle campagne di Zoan.

¹²Antaux iliaj patroj Li faris miraklojn En la lando Egipta, sur la kampo Coan.

¹³Fendé il mare e li fece passare, e fermò le acque come in un mucchio.

¹³Li fendis la maron kaj pasigis ilin, Kaj starigis la akvon kvazaux muron;

¹⁴Di giorno li guidò con una nuvola, e tutta la notte con una luce di fuoco.

¹⁴Kaj Li kondukis ilin tage en nubo Kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;

¹⁵Schiantò rupi nel deserto, e li abbeverò copiosamente, come da gorghi.

¹⁵Li fendis sxtonojn en la dezerto, Kaj trinkigis ilin kvazaux el granda abismo;

¹⁶Fece scaturire ruscelli dalla roccia e ne fece scender dell’acque a guisa di fiumi.

¹⁶Li eligis riveretojn el roko, Kaj fluigis akvon kiel riverojn.

¹⁷Ma essi continuarono a peccare contro di lui, a ribellarsi contro l’Altissimo, nel deserto;

¹⁷Sed ili plue pekis antaux Li, CXagrenis la Plejaltulon en la dezerto;

¹⁸e tentarono Dio in cuor loro, chiedendo cibo a lor voglia.

¹⁸Kaj ili incitis Dion en sia koro, Petante mangxon pro sia kaprico;

¹⁹E parlarono contro Dio, dicendo: Potrebbe Dio imbandirci una mensa nel deserto?

¹⁹Kaj ili parolis kontraux Dio, Kaj diris:CXu Dio povas kovri tablon en la dezerto?

²⁰Ecco, egli percosse la roccia e ne colarono acque, ne traboccaron torrenti; potrebb’egli darci anche del pane, e provveder di carne il suo popolo?

²⁰Jen Li frapis rokon, Kaj versxigxis akvo kaj ekfluis riveroj: CXu Li povas ankaux panon doni? CXu Li pretigos ankaux viandon por Sia popolo?

²¹Perciò l’Eterno, avendoli uditi, s’adirò fieramente, e un fuoco s’accese contro Giacobbe, e l’ira sua si levò contro Israele,

²¹Tial la Eternulo, auxdinte, flamigxis; Kaj fajro ekbrulis kontraux Jakob, Kaj levigxis kolero kontraux Izrael;

²²perché non aveano creduto in Dio, né avevano avuto fiducia nella sua salvazione;

²²CXar ili ne kredis je Dio Kaj ne fidis Lian savon.

²³eppure egli comandò alle nuvole di sopra, e aprì le porte del cielo,

²³Kaj Li ordonis el supre al la nuboj, Kaj Li malfermis la pordojn de la cxielo;

²⁴e fece piover su loro manna da mangiare, e dette loro del frumento del cielo.

²⁴Kaj Li pluvigis al ili manaon, por mangxi, Kaj Li donis al ili cxielan grenon.

²⁵L’uomo mangiò del pane dei potenti; egli mandò loro del cibo a sazietà.

²⁵Panon de potenculoj cxiu mangxis; Li sendis al ili mangxon satege.

²⁶Fece levare in cielo il vento orientale, e con la sua potenza addusse il vento di mezzodì;

²⁶Li kurigis tra la cxielo venton orientan, Kaj per Sia forto Li aperigis venton sudan;

²⁷fece piover su loro della carne come polvere, degli uccelli alati, numerosi come la rena del mare;

²⁷Kaj Li pluvigis sur ilin viandon kiel polvon, Kaj flugilajn birdojn kiel apudmaran sablon;

²⁸e li fece cadere in mezzo al loro campo, d’intorno alle loro tende.

²⁸Kaj Li faligis cxion mezen de ilia tendaro, CXirkauxe de iliaj logxejoj.

²⁹Così essi mangiarono e furon ben satollati, e Dio mandò loro quel che aveano bramato.

²⁹Kaj ili mangxis kaj tre satigxis; Kaj Li venigis al ili tion, kion ili deziris.

³⁰Non si erano ancora distolti dalle loro brame, avevano ancora il loro cibo in bocca,

³⁰Sed kiam ili ankoraux ne forlasis sian deziron Kaj ilia mangxajxo estis ankoraux en ilia busxo,

³¹quando l’ira di Dio si levò contro loro, e ne uccise tra i più fiorenti, e abbatté i giovani d’Israele.

³¹La kolero de Dio venis sur ilin Kaj mortigis la plej eminentajn el ili, Kaj la junulojn de Izrael gxi faligis.

³²Con tutto ciò peccarono ancora, e non credettero alle sue maraviglie.

³²Malgraux cxio cxi tio ili plue ankoraux pekis Kaj ne kredis je Liaj mirakloj.

³³Ond’egli consumò i loro giorni in vanità, e i loro anni in ispaventi.

³³Kaj Li finigis iliajn tagojn en vanteco Kaj iliajn jarojn en teruro.

³⁴Quand’ei li uccideva, essi lo ricercavano e tornavano bramosi di ritrovare Iddio;

³⁴Kiam Li estis mortiganta ilin, tiam ili Lin eksercxis, Returnigxis kaj fervore vokis Dion;

³⁵e si ricordavano che Dio era la loro ròcca, l’Iddio altissimo il loro redentore.

³⁵Kaj ili rememoris, ke Dio estas ilia fortikajxo Kaj Dio la Plejalta estas ilia Liberiganto.

³⁶Essi però lo lusingavano con la loro bocca, e gli mentivano con la loro lingua.

³⁶Sed ili flatis al Li per sia busxo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;

³⁷Il loro cuore non era diritto verso lui, e non eran fedeli al suo patto.

³⁷CXar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.

³⁸Ma egli, che è pietoso, che perdona l’iniquità e non distrugge il peccatore, più volte rattenne la sua ira, e non lasciò divampare tutto il suo cruccio.

³⁸Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.

³⁹Ei si ricordò ch’essi erano carne, un fiato che passa e non ritorna.

³⁹Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.

⁴⁰Quante volte si ribellarono a lui nel deserto, e lo contristarono nella solitudine!

⁴⁰Kiom da fojoj ili cxagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!

⁴¹E tornarono a tentare Iddio e a provocare il Santo d’Israele.

⁴¹Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.

⁴²Non si ricordaron più della sua mano, del giorno in cui egli li liberò dal nemico,

⁴²Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,

⁴³quando operò i suoi miracoli in Egitto, e i suoi prodigi nelle campagne di Zoan;

⁴³Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;

⁴⁴mutò i loro fiumi in sangue, e i loro rivi in guisa che non potean più bere;

⁴⁴Kiam Li sxangxis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.

⁴⁵mandò contro loro mosche velenose che li divoravano, e rane che li distruggevano;

⁴⁵Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin mangxis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;

⁴⁶dette il loro raccolto ai bruchi e la loro fatica alle locuste;

⁴⁶Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;

⁴⁷distrusse le loro vigne con la gragnuola e i loro sicomori coi grossi chicchi d’essa;

⁴⁷Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;

⁴⁸abbandonò il loro bestiame alla grandine e le lor gregge ai fulmini.

⁴⁸Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn pasxtatarojn al fulmo;

⁴⁹Scatenò su loro l’ardore del suo cruccio, ira, indignazione e distretta, una torma di messaggeri di malanni.

⁴⁹Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Tacxmenton da malbonaj angxeloj.

⁵⁰Dette libero corso alla sua ira; non preservò dalla morte la loro anima, ma abbandonò la loro vita alla pestilenza.

⁵⁰Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne sxirmis kontraux la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;

⁵¹Percosse tutti i primogeniti d’Egitto, le primizie del vigore nelle tende di Cham;

⁵¹Li mortigis cxiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de HXam.

⁵²ma fece partire il suo popolo a guisa di pecore, e lo condusse a traverso il deserto come una mandra.

⁵²Kaj Li kondukis kiel sxafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel pasxtataron tra la dezerto;

⁵³Lo guidò sicuramente sì che non ebbero da spaventarsi, mentre il mare inghiottiva i loro nemici.

⁵³Li kondukis ilin en sendangxereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;

⁵⁴Li fece arrivare alla sua santa frontiera, alla montagna che la sua destra avea conquistato.

⁵⁴Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;

⁵⁵Scacciò le nazioni dinanzi a loro, ne assegnò loro a sorte il paese quale eredità, e nelle tende d’esse fece abitare le tribù d’Israele.

⁵⁵Li forpelis antaux ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj logxigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.

⁵⁶E nondimeno tentarono l’Iddio altissimo e si ribellarono e non osservarono le sue testimonianze.

⁵⁶Sed ili incitis kaj cxagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn legxojn ili ne observis;

⁵⁷Si trassero indietro e furono sleali come i loro padri; si rivoltarono come un arco fallace;

⁵⁷Ili defalis kaj perfidigxis, kiel iliaj patroj, Returnigxis, kiel malfidinda pafarko;

⁵⁸lo provocarono ad ira coi loro alti luoghi, lo mossero a gelosia con le loro sculture.

⁵⁸Ili kolerigis Lin per siaj altajxoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.

⁵⁹Dio udì questo, e si adirò, prese Israele in grande avversione,

⁵⁹Dio auxdis kaj flamigxis, Kaj forte ekindignis kontraux Izrael;

⁶⁰onde abbandonò il tabernacolo di Silo, la tenda ov’era dimorato fra gli uomini;

⁶⁰Li forlasis Sian logxejon en SXilo, La tendon, en kiu Li logxis inter la homoj;

⁶¹e lasciò menare la sua Forza in cattività, e lasciò cader la sua Gloria in man del nemico.

⁶¹Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;

⁶²Abbandonò il suo popolo alla spada, e s’adirò contro la sua eredità.

⁶²Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraux Sia heredo Li flamigxis.

⁶³Il fuoco consumo i loro giovani, e le loro vergini non ebber canto nuziale.

⁶³GXiajn junulojn formangxis fajro, Kaj gxiaj junulinoj ne estis prikantataj;

⁶⁴I loro sacerdoti caddero per la spada, e le loro vedove non fecer lamento.

⁶⁴GXiaj pastroj falis de glavo, Kaj gxiaj vidvinoj ne ploris.

⁶⁵Poi il Signore si risvegliò come uno che dormisse, come un prode che grida eccitato dal vino.

⁶⁵Sed mia Sinjoro vekigxis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.

⁶⁶E percosse i suoi nemici alle spalle, e mise loro addosso un eterno vituperio.

⁶⁶Kaj Li batis gxiajn malamikojn malantauxen: Eternan malhonoron Li donis al ili.

⁶⁷Ma ripudiò la tenda di Giuseppe, e non elesse la tribù di Efraim;

⁶⁷Kaj Li malsxatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;

⁶⁸ma elesse la tribù di Giuda, il monte di Sion ch’egli amava.

⁶⁸Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;

⁶⁹Edificò il suo santuario a guisa de’ luoghi eccelsi, come la terra ch’egli ha fondata per sempre.

⁶⁹Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis gxin por cxiam.

⁷⁰Elesse Davide, suo servitore, lo prese dagli ovili;

⁷⁰Kaj Li elektis Davidon, Sian sklavon, Kaj Li prenis lin el la staloj de sxafoj.

⁷¹lo trasse di dietro alle pecore lattanti, per pascere Giacobbe suo popolo, ed Israele sua eredità.

⁷¹De apud la sxafinoj Li venigis lin, Por pasxti Lian popolon Jakob kaj Lian heredon Izrael.

⁷²Ed egli li pasturò secondo l’integrità del suo cuore, e li guidò con mano assennata.

⁷²Kaj li pasxtis ilin laux la fideleco de sia koro, Kaj per lertaj manoj li ilin kondukis.