1Per il Capo de’ musici. Sulla Ghittea. Salmo di Asaf. Cantate con gioia a Dio nostra forza; mandate grida di allegrezza all’Iddio di Giacobbe!
1Al la hxorestro. Por la gitito. De Asaf. Lauxte kantu al Dio, nia forto; GXoje kriu al la Dio de Jakob.
2Intonate un salmo e fate risonare il cembalo, l’arpa deliziosa, col saltèro.
2Sonigu kanton, donu tamburinon, CXarman harpon, kaj psalteron.
3Sonate la tromba alla nuova luna, alla luna piena, al giorno della nostra festa.
3Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.
4Poiché questo è uno statuto per Israele, una legge dell’Iddio di Giacobbe.
4CXar gxi estas legxo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.
5Egli lo stabilì come una testimonianza in Giuseppe, quando uscì contro il paese d’Egitto. Io udii allora il linguaggio di uno che m’era ignoto:
5Li arangxis gxin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraux la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi auxdis:
6O Israele, io sottrassi le tue spalle ai pesi, le tue mani han lasciato le corbe.
6Mi liberigis lian dorson de sxargxo, Liaj manoj liberigxis de korboj.
7Nella distretta gridasti a me ed io ti liberai; ti risposi nascosto in mezzo ai tuoni, ti provai alle acque di Meriba. Sela.
7En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin cxe la akvo de Malpaco. Sela.
8Ascolta, o popolo mio, ed io ti darò degli ammonimenti; o Israele, volessi tu pure ascoltarmi!
8Auxdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min auxskultus!
9Non vi sia nel mezzo di te alcun dio straniero, e non adorare alcun dio forestiero:
9Ne estu cxe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.
10Io sono l’Eterno, l’Iddio tuo, che ti fece risalire dal paese d’Egitto; allarga la tua bocca, ed io l’empirò.
10Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu largxe vian busxon, kaj Mi gxin plenigos.
11Ma il mio popolo non ha ascoltato la mia voce, e Israele non mi ha ubbidito.
11Sed Mia popolo ne auxskultis Mian vocxon, Izrael ne obeis Min.
12Ond’io li abbandonai alla durezza del cuor loro, perché camminassero secondo i loro consigli.
12Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laux siaj intencoj.
13Oh se il mio popolo volesse ascoltarmi, se Israele volesse camminar nelle mie vie!
13Ho, se Mia popolo auxskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!
14Tosto farei piegare i loro nemici, e rivolgerei la mia mano contro i loro avversari.
14Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraux iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.
15Quelli che odiano l’Eterno dovrebbero sottomettersi a lui, ma la loro durata sarebbe in perpetuo.
15La malamantoj de la Eternulo humiligxus antaux Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.
16Io li nutrirei del fior di frumento, e li sazierei di miele stillante dalla roccia.
16Kaj Mi mangxigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.