¹Canto. Salmo dei figliuoli di Kore. Per il Capo de’ musici. Da cantarsi mestamente. Cantico di Heman, l’Ezrahita. O Eterno, Dio della mia salvezza, io grido giorno e notte nel tuo cospetto.

¹Kanto-psalmo de la orahxidoj. Al la hxorestro. Por mahxalat-leanoto. Instruo de Heman, la Ezrahxido. Ho Eternulo, Dio de mia savo! Tage kaj nokte mi krias antaux Vi.

²Venga la mia preghiera dinanzi a te, inclina il tuo orecchio al mio grido;

²Mia pregxo venu antaux Vian vizagxon; Klinu Vian orelon al mia ploro.

³poiché l’anima mia è sazia di mali, e la mia vita è giunta presso al soggiorno dei morti.

³CXar mia animo trosatigxis de malbonoj Kaj mia vivo atingis SXeolon.

⁴Io son contato fra quelli che scendon nella fossa; son come un uomo che non ha più forza.

⁴Mi similigxis al la forirantoj en la tombon; Mi farigxis kiel viro sen fortoj,

⁵Prostrato sto fra i morti, come gli uccisi che giaccion nella tomba, de’ quali tu non ti ricordi più, e che son fuor della portata della tua mano.

⁵Etendita inter mortintoj; Kiel mortigitoj, kusxantaj en la tombo, Kiujn Vi jam ne rememoras Kaj kiuj estas forigitaj for de Via mano.

⁶Tu m’hai posto nella fossa più profonda, in luoghi tenebrosi, negli abissi.

⁶Vi metis min en la plej profundan foson, En mallumon, en abismon.

⁷L’ira tua pesa su me, e tu m’hai abbattuto con tutti i tuoi flutti. Sela.

⁷Pezas sur mi Via furiozo, Kaj per cxiuj Viaj ondoj Vi min premas. Sela.

⁸Tu hai allontanato da me i miei conoscenti, m’hai reso un’abominazione per loro. Io son rinchiuso e non posso uscire.

⁸Vi malproksimigis de mi miajn konatojn, Vi faris min abomenajxo por ili; Mi estas ensxlosita, kaj mi ne povas eliri.

⁹L’occhio mio si consuma per l’afflizione; io t’invoco ogni giorno, o Eterno, stendo verso te le mie mani.

⁹Mia okulo mallumigxis de malgxojo; Mi vokas Vin, ho Eternulo, cxiutage, Mi etendas al Vi miajn manojn.

¹⁰Opererai tu qualche miracolo per i morti? I trapassati risorgeranno essi a celebrarti? Sela.

¹⁰CXu por mortintoj Vi faros miraklojn? CXu malvivuloj levigxos kaj gloros Vin? Sela.

¹¹La tua benignità sarà ella narrata nel sepolcro, o la tua fedeltà nel luogo della distruzione?

¹¹CXu en la tombo estos rakontata Via boneco, Kaj fidindeco en la abismo?

¹²Le tue maraviglie saranno esse note nelle tenebre, e la tua giustizia nella terra dell’oblìo?

¹²CXu en la mallumo estos konataj Viaj mirakloj, Kaj Via justeco en la lando de forgeso?

¹³Ma, quant’è a me, o Eterno, io grido a te, e la mattina la mia preghiera ti viene incontro.

¹³Sed mi vokas al Vi, ho Eternulo, Kaj matene mia pregxo Vin renkontas.

¹⁴Perché, o Eterno, rigetti tu l’anima mia? Perché nascondi il tuo volto da me?

¹⁴Kial, ho Eternulo, Vi forpusxas mian animon? Kial Vi kasxas Vian vizagxon de mi?

¹⁵Io sono afflitto, e morente fin da giovane; io porto il peso dei tuoi terrori e sono smarrito.

¹⁵Mi estas mizera kaj senforta detempe de la juneco; Mi portas Viajn terurojn, mi konsumigxas.

¹⁶I tuoi furori mi son passati addosso; i tuoi terrori m’annientano,

¹⁶Venis sur min Via furiozo, Viaj timigoj min dispremas.

¹⁷mi circondano come acque ogni giorno, mi attornian tutti assieme.

¹⁷Ili cxirkauxas min, kiel akvo, cxiutage; Ili tute min cxirkauxsiegxas.

¹⁸Hai allontanato da me amici e compagni; i miei conoscenti sono le tenebre.

¹⁸Vi malproksimigis de mi amanton kaj amikon; Miaj konatoj estas en mallumo.