¹Canto dei pellegrinaggi. Ricordati, o Eterno, a favor di Davide, di tutte le sue fatiche:

¹Drottinn, mun þú Davíð allar þrautir hans,

²com’egli giurò all’Eterno e fece voto al Potente di Giacobbe, dicendo:

²hann sem sór Drottni, gjörði heit hinum volduga Jakobs Guði:

³Certo, non entrerò nella tenda della mia casa, né salirò sul letto ove mi corico,

³,,Ég vil eigi ganga inn í tjaldhús mitt, eigi stíga í hvílurúm mitt,

⁴non darò sonno ai miei occhi, né riposo alle mie palpebre,

⁴eigi unna augum mínum svefns né augnalokum mínum blunds,

⁵finché abbia trovato un luogo per l’Eterno, una dimora per il Potente di Giacobbe.

⁵fyrr en ég hefi fundið stað fyrir Drottin, bústað fyrir hinn volduga Jakobs Guð.``

⁶Ecco abbiamo udito che l’Arca era in Efrata; l’abbiam trovata nei campi di Jaar.

⁶Sjá, vér höfum heyrt um hann í Efrata, fundið hann á Jaarmörk.

⁷Andiamo nella dimora dell’Eterno, adoriamo dinanzi allo sgabello de’ suoi piedi!

⁷Látum oss ganga til bústaðar Guðs, falla fram á fótskör hans.

⁸Lèvati, o Eterno, vieni al luogo del tuo riposo, tu e l’Arca della tua forza.

⁸Tak þig upp, Drottinn, og far á hvíldarstað þinn, þú og örk máttar þíns.

⁹I tuoi sacerdoti siano rivestiti di giustizia, e giubilino i tuoi fedeli.

⁹Prestar þínir íklæðist réttlæti og dýrkendur þínir fagni.

¹⁰Per amor di Davide tuo servitore, non respingere la faccia del tuo unto.

¹⁰Sakir Davíðs þjóns þíns vísa þú þínum smurða eigi frá.

¹¹L’Eterno ha fatto a Davide questo giuramento di verità, e non lo revocherà: Io metterò sul tuo trono un frutto delle tue viscere.

¹¹Drottinn hefir svarið Davíð óbrigðulan eið, er hann eigi mun rjúfa: ,,Af ávexti kviðar þíns mun ég setja mann í hásæti þitt.

¹²Se i tuoi figliuoli osserveranno il mio patto e la mia testimonianza che insegnerò loro, anche i loro figliuoli sederanno sul tuo trono in perpetuo.

¹²Ef synir þínir varðveita sáttmála minn og reglur mínar, þær er ég kenni þeim, þá skulu og þeirra synir um aldur sitja í hásæti þínu.``

¹³Poiché l’Eterno ha scelto Sion, l’ha desiderata per sua dimora.

¹³Því að Drottinn hefir útvalið Síon, þráð hana sér til bústaðar:

¹⁴Questo è il mio luogo di riposo in eterno; qui abiterò, perché l’ho desiderata.

¹⁴,,Þetta er hvíldarstaður minn um aldur, hér vil ég búa, því að hann hefi ég þráð.

¹⁵Io benedirò largamente i suoi viveri, sazierò di pane i suoi poveri.

¹⁵Vistir hans vil ég vissulega blessa, og fátæklinga hans vil ég seðja með brauði,

¹⁶I suoi sacerdoti li vestirò di salvezza, e i suoi fedeli giubileranno con gran gioia.

¹⁶presta hans vil ég íklæða hjálpræði, hinir guðhræddu er þar búa skulu kveða fagnaðarópi.

¹⁷Quivi farò crescere la potenza di Davide, e quivi terrò accesa una lampada al mio unto.

¹⁷Þar vil ég láta Davíð horn vaxa, þar hefi ég búið lampa mínum smurða.Óvini hans vil ég íklæða skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.``

¹⁸I suoi nemici li vestirò di vergogna, ma su di lui fiorirà la sua corona.

¹⁸Óvini hans vil ég íklæða skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.``