¹Per il capo de’ musici. Salmo di Davide. O Eterno tu m’hai investigato e mi conosci.

¹Til söngstjórans. Davíðssálmur. Drottinn, þú rannsakar og þekkir mig.

²Tu sai quando mi seggo e quando m’alzo, tu intendi da lungi il mio pensiero.

²Hvort sem ég sit eða stend, þá veist þú það, þú skynjar hugrenningar mínar álengdar.

³Tu mi scruti quando cammino e quando mi giaccio, e conosci a fondo tutte le mie vie.

³Hvort sem ég geng eða ligg, þá athugar þú það, og alla vegu mína gjörþekkir þú.

⁴Poiché la parola non è ancora sulla mia lingua, che tu, o Eterno, già la conosci appieno.

⁴Því að eigi er það orð á tungu minni, að þú, Drottinn, þekkir það eigi til fulls.

⁵Tu mi stringi di dietro e davanti, e mi metti la mano addosso.

⁵Þú umlykur mig á bak og brjóst, og hönd þína hefir þú lagt á mig.

⁶Una tal conoscenza è troppo maravigliosa per me, tanto alta, che io non posso arrivarci.

⁶Þekking þín er undursamlegri en svo, að ég fái skilið, of háleit, ég er henni eigi vaxinn.

⁷Dove me ne andrò lungi dal tuo spirito? e dove fuggirò dal tuo cospetto?

⁷Hvert get ég farið frá anda þínum og hvert flúið frá augliti þínu?

⁸Se salgo in cielo tu vi sei; se mi metto a giacere nel soggiorno dei morti, eccoti quivi.

⁸Þótt ég stigi upp í himininn, þá ertu þar, þótt ég gjörði undirheima að hvílu minni, sjá, þú ert þar.

⁹Se prendo le ali dell’alba e vo a dimorare all’estremità del mare,

⁹Þótt ég lyfti mér á vængi morgunroðans og settist við hið ysta haf,

¹⁰anche quivi mi condurrà la tua mano, e la tua destra mi afferrerà.

¹⁰einnig þar mundi hönd þín leiða mig og hægri hönd þín halda mér.

¹¹Se dico: Certo le tenebre mi nasconderanno, e la luce diventerà notte intorno a me,

¹¹Og þótt ég segði: ,,Myrkrið hylji mig og ljósið í kringum mig verði nótt,``

¹²le tenebre stesse non possono nasconderti nulla, e la notte risplende come il giorno; le tenebre e la luce son tutt’uno per te.

¹²þá myndi þó myrkrið eigi verða þér of myrkt og nóttin lýsa eins og dagur, myrkur og ljós eru jöfn fyrir þér.

¹³Poiché sei tu che hai formato le mie reni, che m’hai intessuto nel seno di mia madre.

¹³Því að þú hefir myndað nýru mín, ofið mig í móðurlífi.

¹⁴Io ti celebrerò, perché sono stato fatto in modo maraviglioso, stupendo. Maravigliose sono le tue opere, e l’anima mia lo sa molto bene.

¹⁴Ég lofa þig fyrir það, að ég er undursamlega skapaður, undursamleg eru verk þín, það veit ég næsta vel.

¹⁵Le mie ossa non t’erano nascoste, quand’io fui formato in occulto e tessuto nelle parti più basse della terra.

¹⁵Beinin í mér voru þér eigi hulin, þegar ég var gjörður í leyni, myndaður í djúpum jarðar.

¹⁶I tuoi occhi videro la massa informe del mio corpo; e nel tuo libro erano tutti scritti i giorni che m’eran destinati, quando nessun d’essi era sorto ancora.

¹⁶Augu þín sáu mig, er ég enn var ómyndað efni, ævidagar voru ákveðnir og allir skráðir í bók þína, áður en nokkur þeirra var til orðinn.

¹⁷Oh quanto mi son preziosi i tuoi pensieri, o Dio! Quant’è grande la somma d’essi!

¹⁷En hversu torskildar eru mér hugsanir þínar, ó Guð, hversu stórkostlegar eru þær allar samanlagðar.

¹⁸Se li voglio contare, son più numerosi della rena; quando mi sveglio sono ancora con te.

¹⁸Ef ég vildi telja þær, væru þær fleiri en sandkornin, ég mundi vakna og vera enn með hugann hjá þér.

¹⁹Certo, tu ucciderai l’empio, o Dio; perciò dipartitevi da me, uomini di sangue.

¹⁹Ó að þú, Guð, vildir fella níðingana. Morðingjar! Víkið frá mér.

²⁰Essi parlano contro di te malvagiamente; i tuoi nemici usano il tuo nome a sostener la menzogna.

²⁰Þeir þrjóskast gegn þér með svikum og leggja nafn þitt við hégóma.

²¹O Eterno, non odio io quelli che t’odiano? E non aborro io quelli che si levano contro di te?

²¹Ætti ég eigi, Drottinn, að hata þá, er hata þig, og hafa viðbjóð á þeim, er rísa gegn þér?

²²Io li odio di un odio perfetto; li tengo per miei nemici.

²²Ég hata þá fullu hatri, þeir eru orðnir óvinir mínir.

²³Investigami, o Dio, e conosci il mio cuore. Provami, e conosci i miei pensieri.

²³Prófa mig, Guð, og þekktu hjarta mitt, rannsaka mig og þekktu hugsanir mínar,og sjá þú, hvort ég geng á glötunarvegi, og leið mig hinn eilífa veg.

²⁴E vedi se v’è in me qualche via iniqua, e guidami per la via eterna.

²⁴og sjá þú, hvort ég geng á glötunarvegi, og leið mig hinn eilífa veg.