¹Il Cantico de’ Cantici di Salomone.

¹Ljóðaljóðin, eftir Salómon.

²Mi baci egli de’ baci della sua bocca!… poiché le tue carezze son migliori del vino.

²Hann kyssi mig kossi munns síns, því að ást þín er betri en vín.

³I tuoi profumi hanno un odore soave; il tuo nome è un profumo che si spande; perciò t’aman le fanciulle!

³Yndislegur ilmur er af smyrslum þínum, nafn þitt eins og úthellt olía, þess vegna elska meyjarnar þig.

⁴Attirami a te! Noi ti correremo dietro! Il re m’ha condotta ne’ suoi appartamenti; noi gioiremo, ci rallegreremo a motivo di te; noi celebreremo le tue carezze più del vino! A ragione sei amato!

⁴Drag mig á eftir þér! Við skulum flýta okkur! Konungurinn leiði mig í herbergi sín! Fögnum og gleðjumst yfir þér, vegsömum ást þína meir en vín _ með réttu elska þær þig!

⁵Io son nera ma son bella, o figliuole di Gerusalemme, come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.

⁵Svört er ég, og þó yndisleg, þér Jerúsalemdætur, sem tjöld Kedars, sem tjalddúkar Salómons.

⁶Non guardate se son nera; è il sole che m’ha bruciata; i figliuoli di mia madre si sono adirati contro di me; m’hanno fatta guardiana delle vigne, ma io, la mia vigna, non l’ho guardata.

⁶Takið ekki til þess, að ég er svartleit, því að sólin hefir brennt mig. Synir móður minnar reiddust mér, þeir settu mig til að gæta víngarða _ míns eigin víngarðs hefi ég eigi gætt.

⁷O tu che il mio cuore ama, dimmi dove meni a pascere il tuo gregge, e dove lo fai riposare sul mezzogiorno. Poiché, perché sarei io come una donna sperduta, presso i greggi de’ tuoi compagni?

⁷Seg mér, þú sem sál mín elskar, hvar heldur þú hjörð þinni til haga, hvar bælir þú um hádegið? Því að hví skal ég vera eins og villuráfandi hjá hjörðum félaga þinna?

⁸Se non lo sai, o la più bella delle donne, esci e segui le tracce delle pecore, e fa’ pascere i tuoi capretti presso alle tende de’ pastori.

⁸Ef þú veist það eigi, þú hin fegursta meðal kvenna, þá far þú og rek för hjarðarinnar og hald kiðum þínum til haga hjá kofum hirðanna.

⁹Amica mia io t’assomiglio alla mia cavalla che s’attacca ai carri di Faraone.

⁹Við hryssurnar fyrir vagni Faraós líki ég þér, vina mín.

¹⁰Le tue guance son belle in mezzo alle collane, e il tuo collo è bello tra i filari di perle.

¹⁰Yndislegar eru kinnar þínar fléttum prýddar, háls þinn undir perluböndum.

¹¹Noi ti faremo delle collane d’oro con de’ punti d’argento.

¹¹Gullfestar viljum vér gjöra þér, settar silfurhnöppum.

¹²Mentre il re è nel suo convito, il mio nardo esala il suo profumo.

¹²Meðan konungurinn hvíldi á legubekk sínum, lagði ilminn af nardussmyrslum mínum.

¹³Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, che passa la notte sul mio seno.

¹³Unnusti minn er sem myrrubelgur, sem hvílist milli brjósta mér.

¹⁴Il mio amico m’è un grappolo di cipro delle vigne d’En-Ghedi.

¹⁴Kypur-ber er unnusti minn mér, úr víngörðunum í Engedí.

¹⁵Come sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi son come quelli dei colombi.

¹⁵Hversu fögur ertu, vina mín, hversu fögur ertu! Augu þín eru dúfuaugu.

¹⁶Come sei bello, amico mio, come sei amabile! Anche il nostro letto è verdeggiante.

¹⁶Hversu fagur ertu, unnusti minn, já indæll. Já, iðgræn er hvíla okkar.Bjálkarnir í húsi okkar eru sedrusviðir, þiljur okkar kýprestré.

¹⁷Le travi delle nostre case sono cedri, i nostri soffitti sono di cipresso.

¹⁷Bjálkarnir í húsi okkar eru sedrusviðir, þiljur okkar kýprestré.