¹Davide rivolse all’Eterno le parole di questo cantico quando l’Eterno l’ebbe riscosso dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. Egli disse:

¹ داوود بعد از آنکه خداوند او را از دست شائول و دیگر دشمنانش رهانید، این سرود را به سپاس نجات خود، برای خداوند سرایید: خداوند پشتیبان من است، و پناهگاه مستحکم من.

²"L’Eterno è la mia ròcca, la mia fortezza, il mio liberatore;

² خدای من، نجات‌دهندهٔ من است. او همانند یک پناهگاه از من محافظت می‌‌کند؛ او مرا حمایت می‌کند و در امنیّت نگاه می‌دارد. او نجات‌دهندهٔ من است. او مرا حمایت می‌کند و از دست دشمنانم رهایی‌ام می‌‌بخشد.

³l’Iddio ch’è la mia rupe, in cui mi rifugio, il mio scudo, il mio potente salvatore, il mio alto ricetto, il mio asilo. O mio salvatore, tu mi salvi dalla violenza!

³ خداوند را که شایستهٔ سپاس و ستایش است می‌طلبم، و از شر دشمنانم در امان هستم.

⁴Io invocai l’Eterno ch’è degno d’ogni lode, e fui salvato dai miei nemici.

⁴ امواج مرگ به دورم حلقه زده‌اند و امواج نابودکننده احاطه‌ام کرده‌اند.

⁵Le onde della morte m’avean circondato e i torrenti della distruzione m’aveano spaventato.

⁵ طنابهای گور به دورم حلقه زده‌اند و مرگ، دام خود را بر سر راهم قرار داده است.

⁶I legami del soggiorno de’ morti m’aveano attorniato, i lacci della morte m’aveano còlto.

⁶ در مشکلاتم به حضور خداوند زاری نمودم، از خدای خود کمک خواستم. و او از معبد خود نالهٔ مرا شنید و فریاد من به گوشش رسید.

⁷Nella mia distretta invocai l’Eterno, e gridai al mio Dio. Egli udì la mia voce dal suo tempio, e il mio grido pervenne ai suoi orecchi.

⁷ آنگاه زمین لرزید و تکان خورد و بنیاد آسمانها از شدّت خشم او به لرزه افتاد.

⁸Allora la terra fu scossa e tremò i fondamenti de’ cieli furono smossi e scrollati, perch’egli era acceso d’ira.

⁸ از سوراخهای بینی او دود برآمد و از دهانش زغال برافروخته و آتش کشنده بیرون آمد.

⁹Un fumo saliva dalle sue nari; un fuoco consumante gli usciva dalla bocca, e ne procedevano carboni accesi.

⁹ او آسمانها را شکافت و فرود آمد و زیر پاهایش ابرهای سیاه بود.

¹⁰Egli abbassò i cieli e discese, avendo sotto i piedi una densa caligine.

¹⁰ او با سرعت بر فرشتهٔ بالدار خود پرواز کرد و بر بالهای باد پرواز کرد.

¹¹Cavalcava sopra un cherubino e volava ed appariva sulle ali del vento.

¹¹ او با تاریکی خود را پوشانید و ابرهای سیاه باران‌زا احاطه‌اش کردند.

¹²Avea posto intorno a sé, come un padiglione, le tenebre, le raccolte d’acque, le dense nubi de’ cieli.

¹² از روشنی حضور او شراره‌ها زبانه کشیدند.

¹³Dallo splendore che lo precedeva, si sprigionavano carboni accesi.

¹³ خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفت. و صدای خداوند متعال شنیده شد.

¹⁴L’Eterno tuonò dai cieli e l’Altissimo diè fuori la sua voce.

¹⁴ تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنانش را پراکنده ساخت و با رعد و برق همه را آشفته کرد.

¹⁵Avventò saette, e disperse i nemici; lanciò folgori, e li mise in rotta.

¹⁵ عمق دریا ظاهر شد و بنیاد زمین آشکار گردید، هنگامی که خداوند دشمنانش را توبیخ کرد و با خشم بر آنها غرید.

¹⁶Allora apparve il letto del mare, e i fondamenti del mondo furono scoperti allo sgridare dell’Eterno, al soffio del vento delle sue nari.

¹⁶ خداوند دستش را از آسمان دراز کرد و مرا برگرفت؛ و از آبهای عمیق مرا بیرون کشید.

¹⁷Egli distese dall’alto la mano mi prese, mi trasse fuori dalle grandi acque.

¹⁷ او مرا از دست دشمنان قدرتمندم و از دست تمام کسانی‌که از من متنفّرند رهانید آنها برایم خیلی قوی بودند.

¹⁸Mi riscosse dal mio potente nemico, da quelli che mi odiavano; perch’eran più forti di me.

¹⁸ وقتی در سختی بودم، بر سرم ریختند، امّا خداوند از من حمایت کرد.

¹⁹Essi m’eran piombati addosso nel dì della mia calamità, ma l’Eterno fu il mio sostegno.

¹⁹ او مرا کمک کرد تا از خطر رهایی یابم؛ او مرا نجات داد زیرا از من خشنود بود.

²⁰Egli mi trasse fuori al largo, mi liberò perché mi gradisce.

²⁰ خداوند به‌خاطر نیکوکاری‌ام به من پاداش داد و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت عطا نمود.

²¹L’Eterno mi ha retribuito secondo la mia giustizia, mi ha reso secondo la purità dello mie mani,

²¹ من دستورات خداوند را بجا آورده‌ام و روی خود را از خدا برنگردانیده‌ام.

²²poiché ho osservato le vie dell’Eterno e non mi sono empiamente sviato dal mio Dio.

²² احکام او را انجام داده‌ام و از اوامر او سرپیچی نکرده‌ام.

²³Poiché ho tenuto tutte le sue leggi davanti a me, e non mi sono allontanato dai suoi statuti.

²³ در پیشگاه او بی‌عیب بوده و از گناه دوری کرده‌ام.

²⁴E sono stato integro verso di lui, e mi son guardato dalla mia iniquità.

²⁴ بنابراین به‌خاطر نیکوکاری‌ام به من پاداش داد، و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت عطا نمود.

²⁵Ond’è che l’Eterno m’ha reso secondo la mia giustizia, secondo la mia purità nel suo cospetto.

²⁵ ای خداوند، تو با اشخاص وفادار، وفادار هستی و به مردم بی‌عیب، نیکویی می‌کنی.

²⁶Tu ti mostri pietoso verso il pio, integro verso l’uomo integro;

²⁶ با کسانی‌که پاک هستند با پاکی رفتار می‌نمایی و با کسانی‌‌‌که کجرو هستند مخالفت می‌کنی.

²⁷ti mostri puro col puro e ti mostri astuto col perverso;

²⁷ تو فروتنان را نجات می‌بخشی، و اشخاص متکبّر را سرنگون می‌کنی.

²⁸tu salvi la gente afflitta, e il tuo sguardo si ferma sugli alteri, per abbassarli.

²⁸ ای خداوند، تو نور من هستی تاریکی مرا روشن گردان.

²⁹Sì, tu sei la mia lampada, o Eterno, e l’Eterno illumina le mie tenebre.

²⁹ با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.

³⁰Con te io assalgo tutta una schiera, col mio Dio salgo sulle mura.

³⁰ راه خدا کامل و وعدهٔ خدا قابل اطمینان است، او حافظ کسانی‌ است که به او پناه می‌برند.

³¹La via di Dio è perfetta, la parola dell’Eterno è purgata col fuoco. Egli è lo scudo di tutti quelli che sperano in lui.

³¹ خداوند، تنها خداست؛ خدا تنها تکیه‌گاه ماست.

³²Poiché chi è Dio fuor del l’Eterno? E chi è Ròcca fuor del nostro Dio?

³² این خدا، پناهگاه پایدار من است و راه من را امن ساخته است.

³³Iddio è la mia potente fortezza, e rende la mia via perfetta.

³³ پاهای مرا مانند پاهای آهو ساخته و بر کوهها استوارم نموده است.

³⁴Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve e mi rende saldo sui miei alti luoghi.

³⁴ دستهایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد تا بتوانم قویترین کمان را به دست گیرم.

³⁵Egli ammaestra le mie mani alla battaglia e le mie braccia tendono un arco di rame.

³⁵ ای خداوند تو از من حمایت نموده و مرا نجات دادی، کمک تو مرا به عظمت رسانید.

³⁶Tu m’hai anche dato lo scudo della tua salvezza, e la tua benignità m’ha fatto grande.

³⁶ راه را برای قدمهایم هموار ساختی، تا پاهایم نلغزند.

³⁷Tu hai allargato la via ai miei passi; e i miei piedi non hanno vacillato.

³⁷ دشمنانم را تعقیب کردم و آنها را شکست دادم؛ و تا آنها را از بین نبردم بازنگشتم.

³⁸Io ho inseguito i miei nemici e li ho distrutti, e non son tornato addietro prima d’averli annientati.

³⁸ آنها را بکلّی پایمال نمودم تا دیگر بر نخیزند و به زیر پاهایم جان دادند.

³⁹Li ho annientati, schiacciati; e non son risorti; son caduti sotto i miei piedi.

³⁹ تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدی و دشمنانم زیر پاهایم جان دادند.

⁴⁰Tu m’hai cinto di forza per la guerra, tu hai fatto piegare sotto di me i miei avversari;

⁴⁰ دشمنانم را متواری ساختی و کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم.

⁴¹hai fatto voltar le spalle davanti a me ai miei nemici, a quelli che m’odiavano, ed io li ho distrutti.

⁴¹ آنها برای کمک زاری می‌کنند، امّا کسی به دادشان نمی‌رسد. خداوند را صدا کردند، امّا او به آنها جوابی نداد.

⁴²Hanno guardato, ma non vi fu chi li salvasse; han gridato all’Eterno, ma egli non rispose loro;

⁴² من آنها را همچون غبار زمین، خُرد کردم و به زیر پاهای خود مانند گل و لای کوچه پایمال نمودم.

⁴³io li ho tritati come polvere della terra, li ho pestati, calpestati, come il fango delle strade.

⁴³ تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی، و فرمانروایی مرا بر ملّتها حفظ نمودی؛ مردمی را که نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند.

⁴⁴Tu m’hai liberato dalle dissensioni del mio popolo, m’hai conservato capo di nazioni; un popolo che non conoscevo m’è stato sottoposto.

⁴⁴ بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنند و دستوراتم را فوراً اطاعت می‌نمایند.

⁴⁵I figli degli stranieri m’hanno reso omaggio, al solo udir parlare di me, m’hanno prestato ubbidienza.

⁴⁵ آنها دلسرد شده‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌‌های خود بیرون می‌آیند.

⁴⁶I figli degli stranieri son venuti meno, sono usciti tremanti dai loro ripari.

⁴⁶ خداوند زنده است! حامی خود را ستایش می‌کنم! متبارک باد خدای قدرتمند که مرا نجات می‌دهد!

⁴⁷Viva l’Eterno! Sia benedetta la mia ròcca! e sia esaltato Iddio, la ròcca della mia salvezza!

⁴⁷ او در برابر دشمنانم مرا پیروزی می‌بخشد و ملل جهان را به دست من مغلوب می‌سازد.

⁴⁸l’Iddio che fa la mia vendetta, e mi sottomette i popoli,

⁴⁸ او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند. و نزد دشمنانم سرافرازم می‌نماید و مرا از چنگ مردم ظالم نجات می‌دهد.

⁴⁹che mi trae dalle mani dei miei nemici. Sì, tu mi sollevi sopra i miei avversari mi riscuoti dall’uomo violento.

⁴⁹ بنابراین من تو را در میان ملّتها ستایش می‌کنم و سرود نیایش برای تو می‌خوانم. خداوند پیروزی و افتخار را نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود می‌کند و به برگزیدهٔ خود داوود، و فرزاندان او برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.

⁵⁰Perciò, o Eterno, ti loderò fra le nazioni, e salmeggerò al tuo nome.

⁵⁰ خداوند پیروزی و افتخار را نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود می‌کند و به برگزیدهٔ خود داوود، و فرزاندان او برای همیشه رحمت و شفقت نشان می‌دهد.

⁵¹Grandi liberazioni egli accorda al suo re, ed usa benignità verso il suo unto, verso Davide e la sua progenie in perpetuo".