¹Paolo, chiamato ad essere apostolo di Cristo Gesù per la volontà di Dio, e il fratello Sostene,

¹ПАВЛӮС, ки бо иродаи Худо ҳаввории даъватигудаи Исои Масеҳ аст, ва бародари мо Сӯстинис,

²alla chiesa di Dio che è in Corinto, ai santificati in Cristo Gesù, chiamati ad esser santi, con tutti quelli che in ogni luogo invocano il nome del Signor nostro Gesù Cristo, Signor loro e nostro,

²Ба калисои Худо, ки дар Кӯринтӯс воқеъ аст, ба муқаддасони даъватшуда, ки дар Исои Масеҳ тақдис гардидаанд, бо ҳамаи онҳое ки дар ҳар ҷо исми Худованди мо Исои Масеҳро мехонанд, ки Ӯ Худованди онҳо ва Худованди мост, -

³grazia a voi e pace da Dio nostro Padre e dal Signor Gesù Cristo.

³Файз ва осоиштагӣ аз ҷопиби Пацари мо Худо ва Исои Масеҳи Худованд бар шумо бод.

⁴Io rendo del continuo grazie all’Iddio mio per voi della grazia di Dio che vi è stata data in Cristo Gesù;

⁴Худои худро ҳамеша барои шумо шукр мегӯям: барои файзи Худо, ки ба шумо дар Исои Масеҳ ато шудааст,

⁵perché in lui siete stati arricchiti in ogni cosa, in ogni dono di parola e in ogni conoscenza,

⁵Чунки дар Ӯ шумо аз ҳар чиз: аз ҳар сухан ва аз ҳар дониш бой шудаед,

⁶essendo stata la testimonianza di Cristo confermata tra voi;

⁶Зеро шаҳодати Масеҳ дар шумо барқарор гардидааст,

⁷in guisa che non difettate d’alcun dono, mentre aspettate la manifestazione del Signor nostro Gesù Cristo,

⁷Ба тавре ки шумо аз ҳеҷ лаёқат норасогӣ надоред, модоме ки мунтазири зуҳури Худованди мо Исои Масеҳ мебошед,

⁸il quale anche vi confermerà sino alla fine, onde siate irreprensibili nel giorno del nostro Signor Gesù Cristo.

⁸Ки Ӯ низ шуморо то ба охир устувор хоҳад кард, то ки дар рӯзи Худованди мо Исои Масеҳ беаиб бошед.

⁹Fedele è l’Iddio dal quale siete stati chiamati alla comunione del suo Figliuolo Gesù Cristo, nostro Signore.

⁹Амин аст Худое ки щуморо ба ширкати Писари Худ Исои Масеҳи Худованди мо даъват намудааст.

¹⁰Ora, fratelli, io v’esorto, per il nome del nostro Signor Gesù Cristo, ad aver tutti un medesimo parlare, e a non aver divisioni fra voi, ma a stare perfettamente uniti in una medesima mente e in un medesimo sentire.

¹⁰Аз шулю, эй бародарон, ба исми Худованди мо Исои Масеҳ илтимос мекунам, ки ҳамаатон айни як суханро гӯед, ва дар байни шумо ҷудоие набошад, балки шумо дар як рӯҳ ва дар як фикр муттаҳид бошед.

¹¹Perché, fratelli miei, m’è stato riferito intorno a voi da quei di casa Cloe, che vi son fra voi delle contese.

¹¹Зеро ки аз аҳли байти Хлӯо ба ман дар бораи шумо, эй бародарон, маълум шудааст, ки дар байнатон баҳсу мунозира вуҷуд дорад.

¹²Voglio dire che ciascun di voi dice: Io son di Paolo; e io d’Apollo; e io di Cefa; e io di Cristo.

¹²Ман онро дар назар дорам, ки ҳар яке аз шумо мегӯяд; "Ман аз они Павлус ҳастам"; "Ман аз они Апӯллӯс"; "Ман аз они Кифо"; "Ман аз они Масеҳ".

¹³Cristo è egli diviso? Paolo è egli stato crocifisso per voi? O siete voi stati battezzati nel nome di Paolo?

¹³Оё Масеҳ аз ҳам ҷудо шудааст? Оё Павлус барои шумо маслуб гардидааст? Ё ки шумо ба исми Павлус таъмид ёфтаед?

¹⁴Io ringrazio Dio che non ho battezzato alcun di voi, salvo Crispo e Gaio;

¹⁴Худоро шукр лгегӯям, ки ман ҳеҷ яке аз шуморо, ба гайр аз Криспус ва Гоюс, таъмид надодаам,

¹⁵cosicché nessuno può dire che foste battezzati nel mio nome.

¹⁵То касенагӯяд, ки манӯро ба исмиҳуд таъмид додаам.

¹⁶Ho battezzato anche la famiglia di Stefana; del resto non so se ho battezzato alcun altro.

¹⁶Ман инчунин аҳли байти Истефанусро таъмид додаам; ҷуз инҳо дар хотир надорам, ки каси дигареро таъмид дода бошам.

¹⁷Perché Cristo non mi ha mandato a battezzare ma ad evangelizzare; non con sapienza di parola, affinché la croce di Cristo non sia resa vana.

¹⁷Зеро Масеҳ маро нафиристодааст, ки таъмид диҳам, балки башорат диҳам, на дар ҳикмати калом, то ки салиби Масеҳ ботил нашавад.

¹⁸Poiché la parola della croce è pazzia per quelli che periscono; ma per noi che siam sulla via della salvazione, è la potenza di Dio; poich’egli è scritto:

¹⁸Зеро паёми салиб барои гирифторони ҳалокат ҷаҳолат аст, вале барои мо, ки дар роҳи наҷот ҳастем, қуввати Худост.

¹⁹Io farò perire la sapienza dei savi, e annienterò l’intelligenza degli intelligenti.

¹⁹Зеро навишта шудааст: "Ҳикмати ҳакимонро ба ҳалокат хоҳам расонд ва ақли оқилонро нопадид хоҳам кард".

²⁰Dov’è il savio? Dov’è lo scriba? Dov’è il disputatore di questo secolo? Iddio non ha egli resa pazza la sapienza di questo mondo?

²⁰Куҷост ҳаким? Куҷост китобдон? Куҷост воизи ин ҷаҳон? Оё Худо ҳикмати ин ҷаҳонро ба ҷаҳолат табдил надодааст?

²¹Poiché, visto che nella sapienza di Dio il mondo non ha conosciuto Dio con la propria sapienza, è piaciuto a Dio di salvare i credenti mediante la pazzia della predicazione.

²¹Зеро, дар ҳикмати Худо, модоме ки ҷаҳон бо ҳикмати худ Худоро нашинохт, - Худо салоҳ донист, ки ба воситам ҷаҳолати мавъиза имондоронро наҷот диҳад,

²²Poiché i Giudei chiedon de’ miracoli, e i Greci cercan sapienza;

²²Зеро ки яҳудиён мӯъҷизот металабанд, ва юнониён ҳикмат меҷӯянд;

²³ma noi predichiamo Cristo crocifisso, che per i Giudei è scandalo, e per i Gentili, pazzia;

²³Лекин мо Масеҳи маслубшударо мавъиза мекунем, ки барои яҳудиён васваса ва барои юнониён ҷаҳолат аст,

²⁴ma per quelli i quali son chiamati, tanto Giudei quanto Greci, predichiamo Cristo, potenza di Dio e sapienza di Dio;

²⁴Аммо барои худи даъватшудагон, чи яҳудиён, чи юнониен, Масеҳро мавъиза мекунем, ки Ӯ куввати Худо ва ҳикмати Худост;

²⁵poiché la pazzia di Dio è più savia degli uomini, e la debolezza di Dio è più forte degli uomini.

²⁵Чунки ҷаҳолати Худо аз ҳикмати одамон пурҳикматтар аст, ва нотавонии Худо аз куввати одамон тавонотар аст.

²⁶Infatti, fratelli, guardate la vostra vocazione: non ci son tra voi molti savi secondo la carne, non molti potenti, non molti nobili;

²⁶Зеро, эй бародарон, бингаред, ки шумо, вақте ки даъват шудед, чй будед: бисьёре ба ҳасби ҷисм ҳаким нестед, бисьёре тавоно нестед, бисьёре наҷиб нестед;

²⁷ma Dio ha scelto le cose pazze del mondo per svergognare i savi; e Dio ha scelto le cose deboli del mondo per svergognare le forti;

²⁷Лекин Худо ҷоҳилони ҷаҳонро баргузид, то ки ҳакимонро шарманда кунад, ва нотавонони ҷаҳонро баргузид, то ки тавонгаронро шарманда кунад;

²⁸e Dio ha scelto le cose ignobili del mondo, e le cose sprezzate, anzi le cose che non sono, per ridurre al niente le cose che sono,

²⁸Ва Худо бекасони ҷаҳон ва ҳақиронро, ва он чиро, ки номавҷуд аст, баргузид, то ки мавҷудро ботил кунад, -

²⁹affinché nessuna carne si glori nel cospetto di Dio.

²⁹Барои он ки ҳеҷ ҷисме дар леши Худо фахр накунад.

³⁰E a lui voi dovete d’essere in Cristo Gesù, il quale ci è stato fatto da Dio sapienza, e giustizia, e santificazione, e redenzione,

³⁰Ва аз Ӯ шумо дар Исои Масеҳ ҳастед, ки барои мо ҳикмате аз ҷониби Худо, яъне адолат ва кудсият ва кафорат шудааст,

³¹affinché, com’è scritto: Chi si gloria, si glori nel Signore.

³¹То, чунон ки навишТа шудааст, "фахркунанда бигзор ба Худованд фахр кунад".