¹Allora Gesù fu condotto dallo Spirito su nel deserto, per esser tentato dal diavolo.

¹ОН гоҳ Рӯҳ Исоро ба биебон бурд, то ки Ӯро иблис биоэмояд,

²E dopo che ebbe digiunato quaranta giorni e quaranta notti, alla fine ebbe fame.

²Ва чил шабонарӯз рӯза дошта, ниҳоят гурусна монд.

³E il tentatore, accostatosi, gli disse: Se tu sei Figliuol di Dio, di’ che queste pietre divengan pani.

³Ва озмоишкунанда назди Ӯ омада, гуфт: «Агар Ту Писари Худо бошӣ, ба ин саигҳо бигӯй, ки нон шаванд».

⁴Ma egli rispondendo disse: Sta scritto: Non di pane soltanto vivrà l’uomo, ma d’ogni parola che procede dalla bocca di Dio.

⁴Дар ҷавоб гуфт: «Навишта шудааст, ки "одамизод на танҳо бо нон зиндагӣ мекунад, балки бо ҳар калимае ки аз даҳони Худо барояд"».

⁵Allora il diavolo lo menò seco nella santa città e lo pose sul pinnacolo del tempio,

⁵Пас иблис Ӯро ба шаҳри муқаддас гирифта бурд ва бар кунгураи маъбад гузошт,

⁶e gli disse: Se tu sei Figliuol di Dio, gettati giù; poiché sta scritto: Egli darà ordine di suoi angeli intorno a te, ed essi ti porteranno sulle loro mani, che talora tu non urti col piede contro una pietra.

⁶Ва ба Ӯ гуфт: «Агар Ту Писари Худо бошӣ, Худро ба зер андоз; зеро ки навишта шудааст: "Ба фариштагони Худ дар бораи Ту амр ҳоҳад дод, ва Туро бар кафҳои худ бардошта хоҳанд бурд, ки мабодо пои Худро ба санге бизанй"».

⁷Gesù gli disse: Egli è altresì scritto: Non tentare il Signore Iddio tuo.

⁷Исо ба вай гуфт: «Ҳамчунин навишта шудааст: "Худованд Худон худро наозмой"».

⁸Di nuovo il diavolo lo menò seco sopra un monte altissimo, e gli mostrò tutti i regni del mondo e la lor gloria, e gli disse:

⁸Боз иблис Ӯро ба кӯҳи бисьёр баланде бардошта бурд ва ҳамаи мамлакатҳои ҷаҳон ва ҷалоли онҳоро ба Ӯ нишон дод,

⁹Tutte queste cose io te le darò, se, prostrandoti, tu mi adori.

⁹Ва ба Ӯ гуфт: «Агар рӯй ба замин ниҳода, ба ман саҷда кунӣ, ҳамаи онҳоро ба Тӯ медиҳам».

¹⁰Allora Gesù gli disse: Va’, Satana, poiché sta scritto: Adora il Signore Iddio tuo, ed a lui solo rendi il culto.

¹⁰Он гоҳ Исо ба вай гуфт: «Аз Ман дур шав, эй шайТон; зеро ки навишта шудааст: "Ба Худрванд Худои худ саҷда кун ва танҳо Ӯро ибодат намо"».

¹¹Allora il diavolo lo lasciò; ed ecco degli angeli vennero a lui e lo servivano.

¹¹Пас иблис Ӯро вогузошг, - ва инак, фариштагон омада, Ӯро иа,расторӣ карданд. Исо ба Кафарнахум омада, ба хшматгузории цамъиятӣ шурӯъ менамояд.

¹²Or Gesù, avendo udito che Giovanni era stato messo in prigione, si ritirò in Galilea.

¹²Чун Исо шунид, ки Яҳьё дастгир шудааст, ба Ҷалил равона шуд.

¹³E, lasciata Nazaret, venne ad abitare in Capernaum, città sul mare, ai confini di Zabulon e di Neftali,

¹³Ва Носираро тарк карда, дар Кафарнаҳум, ки дар канори баҳр аст, дар ҳудуди Забулун ва Нафтолй маскан гирифт,

¹⁴affinché si adempiesse quello ch’era stato detto dal profeta Isaia:

¹⁴То ба амал ояд каломе ки бо забони Ишаъёи набӣ гуфта шудааст:

¹⁵Il paese di Zabulon e il paese di Neftali, sulla via del mare, al di là del Giordano, la Galilea dei Gentili,

¹⁵"Замини Забулун ва замини Нафтолӣ, дар роҳи канори баҳр, он тарафи Ӯрдун, Ҷалили халқҳо,

¹⁶il popolo che giaceva nelle tenebre, ha veduto una gran luce; su quelli che giacevano nella contrada e nell’ombra della morte, una luce s’è levata.

¹⁶Қавме ки дар торикӣ мезистанд, нури азиме диданд, ва бар онҳое ки дар кишвари марг ва сояи он мени шастанд, нуре дурахтшод''.

¹⁷Da quel tempo Gesù cominciò a predicare e a dire: Ravvedetevi, perché il regno de’ cieli è vicino.

¹⁷Аз ҳамон вакт Исо ба мавъиза оғоз намуд ва гуфт: «Тавба кунед, зеро ки Малакути Осмон наздик аст».

¹⁸Or passeggiando lungo il mare della Galilea, egli vide due fratelli, Simone detto Pietro, e Andrea suo fratello, i quali gettavano la rete in mare; poiché erano pescatori.

¹⁸Ва чун аз канори баҳри Ҷалил мегузашт, ду бародарро: Шимъӯнро, ки Петрус меномиданд, ва бародари ӯ Андриёсро дид, ки дар баҳр тӯр меандохтанд; зеро ки сайёди моҳӣ буданд;

¹⁹E disse loro: Venite dietro a me, e vi farò pescatori d’uomini.

¹⁹Ва ба онҳо гуфт: «Маро шйравй кунед, ва Ман шуморо сайёди мардум гардонам».

²⁰Ed essi, lasciate prontamente le reti, lo seguirono.

²⁰Дарҳол онҳо тӯрҳои худро монда, аз паи Ӯ равона шуданд.

²¹E passato più oltre, vide due altri fratelli, Giacomo di Zebedeo e Giovanni, suo fratello, i quali nella barca, con Zebedeo loro padre, rassettavano le reti; e li chiamò.

²¹Чун аз он ҷо гузашт, ду бародари дигарро, Яъкуб ибни Забдой ва бародари вай Юҳанноро дид, ки дар қаиқ бо падари худ Забдок тӯрҳои худро таъмир мекарданд, ва онҳоро даъват намуд.

²²Ed essi, lasciata subito la barca e il padre loro, lo seguirono.

²²Ва онҳо дарҳол қаиқ ва падари худро гузошта, аз паи Ӯ равона шуданд.

²³E Gesù andava attorno per tutta la Galilea, insegnando nelle loro sinagoghe e predicando l’evangelo del Regno, sanando ogni malattia ed ogni infermità fra il popolo.

²³Ва Исо дар тамоми Ҷалил мегашт ва дар куништҳои онҳо таълим дода, Инҷили Малакутро мавъиза мекард ва ҳар беморй ва ҳар дарди мардумро шифо мебахншд.

²⁴E la sua fama si sparse per tutta la Siria; e gli recarono tutti i malati colpiti da varie infermità e da vari dolori, indemoniati, lunatici, paralitici; ed ei li guarì.

²⁴Ва овозаи Ӯ дар тамоми Сурия паҳн шуд; ва ҳамаи беморонро, ки ба дарду касалиҳои гуногун гирифтор буданд, ҳам девонагон, ҳам масрӯон ва ҳам мафлуҷонро назди Ӯ меоварданд, ва Ӯ онҳоро шифо мебахшид.

²⁵E grandi folle lo seguirono dalla Galilea e dalla Decapoli e da Gerusalemme e dalla Giudea e d’oltre il Giordano.

²⁵Ва мардуми бисьёре аз Ҷалил, Декаполис, Ерусалим, Яҳудо ва он тарафи Ӯрдун аз паи Ӯ равона буданд.