1ユダの王ヨシャパテの第十八年にアハブの子ヨラムはサマリヤでイスラエルの王となり、十二年世を治めた。
1Huan, Juda kumpipa Jehosaphat kum sawm leh kum giat a lal kumin Ahab tapa Jehoram bel Israelte tungah Samari khua ah a lal pana: huan, kum sawm leh kum nih a lal hi.
2彼は主の目の前に悪をおこなったが、その父母のようではなかった。彼がその父の造ったバアルの石柱を除いたからである。
2Huan, Toupa mitmuhin thil hoih lou pi a hih seka; ahihangin a nu leh a pa bang telin jaw thil a hih kei: aman jaw a pa Baal suang naphuh a pai hi.
3しかし彼はイスラエルに罪を犯させたネバテの子ヤラベアムの罪につき従って、それを離れなかった。
3Himahleh Israelte thil hihkhial saka a hih Nebat tapa Jeroboam khelhnate a belh chintena; a paisan nawnta kei hi.
4モアブの王メシャは羊の飼育者で、十万の小羊と、十万の雄羊の毛とを年々イスラエルの王に納めていたが、
4Moab kumpipa Mesa bel belam vulmi ahi a; aman Israel kumpipa lakah belam nou nuaikhat mul leh belampa nuaikhat mul siah a liau sek hi.
5アハブが死んだ後、モアブの王はイスラエルの王にそむいた。
5Ahihhangin Ahab a sih nungin hichi ahi a, Moab kumpipa Israel kumpipa tungah a helta hi.
6そこでヨラム王はその時サマリヤを出て、イスラエルびとをことごとく集め、
6Huan, Huchih lai in kumpipa Jehoram bel Samari khua a kipan a pawta, Israelte tengteng akai khawm veka.
7また、人をユダの王ヨシャパテにつかわし、「モアブの王はわたしにそむきました。あなたはモアブと戦うために、わたしと一緒に行かれませんか」と言わせた。彼は言った、「行きましょう。わたしはあなたと一つです。わたしの民はあなたの民と一つです。わたしの馬はあなたの馬と一つです」。
7Huchiin a pawta, Juda kumpipa Jehosaphat kiangah Moab kumpipa ka tungah a hel a, Moabte na hon sual pih nuam ding maw? Chiin mi a sawl a. Huan, aman, Hon sual pih e: kei leh nang, ka mite na mite pumkhat ihi ua, ka sakolte leh na sakolte pumkhat ahi uhi, a chi a.
8彼はまた言った、「われわれはどの道を上るのですか」。ヨラムは答えた、「エドムの荒野の道を上りましょう」。
8Huan, amah mahin, koilam lampi ah ahia I kuan touh ding uh? achia. Huan, aman a dawnga, Edom gamdai lam lampi ah, a chi a.
9こうしてイスラエルの王はユダの王およびエドムの王と共に出て行った。しかし彼らは回り道をして、七日の間進んだが、軍勢とそれに従う家畜の飲む水がなかったので、
9Huchiin Israel kumpipa Juda kumpipa toh, Edom kumpipa toh, a kuanta ua; ni sagih a kual pai ua; huan, sepaihte leh a sa tonpihte uh dawn ding tui a om kei hi.
10イスラエルの王は言った、「ああ、主は、この三人の王をモアブの手に渡そうとして召し集められたのだ」。
10Huan, Israel kumpipan, Eheheh! Toupan kumpipa thumte Moabte khuta piak dinga honpe khawm ahi peuhmah ve, a chi a.
11ヨシャパテは言った、「われわれが主に問うことのできる主の預言者はここにいませんか」。イスラエルの王のひとりの家来が答えた、「エリヤの手に水を注いだシャパテの子エリシャがここにいます」。
11Himahleh Jehosaphat in, hiai ah Toupa hon dot sak ding Toupa jawlnei kua hiam bek a om kei ua hia? a chi a. Huan, Israel kumpipa sikha khatin a dawnga, Elija khut tui a buaksekpa Saphat tapa Elisa hiai om eive, a chi a.
12ヨシャパテは言った、「主の言葉が彼にあります」。そこでイスラエルの王とヨシャパテとエドムの王とは彼のもとへ下っていった。
12Huan, Jehosaphatin, a kiangah Toupa thu a om hi, a chi a. Huchiin Israel kumpipa leh Jehosaphat leh Edom kumpipa a kiangah a hoh sukta ua.
13エリシャはイスラエルの王に言った、「わたしはあなたとなんのかかわりがありますか。あなたの父上の預言者たちと母上の預言者たちの所へ行きなさい」。イスラエルの王は彼に言った、「いいえ、主がこの三人の王をモアブの手に渡そうとして召し集められたのです」。
13Huan, Elisain Israel kumpipa kiangah, nang leh ken kizatna bang I nei ua leh? Na pa jawlneite kiangah leh na nu jawlneite kiangah pai mangin, a chi a. Huan, Israel kumpipan a kiangah, Pai lou e; kumpipa thumte Moabte khuta piak dingin Toupan honpi khawm ahi, a chi a.
14エリシャは言った、「わたしの仕える万軍の主は生きておられます。わたしはユダの王ヨシャパテのためにするのでなければ、あなたを顧み、あなたに会うことはしないのだが、
14Huan, Elisain, a kianga ka om na sek sepaihte Toupa hina louin ka gen hi, Juda kumpipa Jehosaphat zahtaklou hileng nang lam leng ka nga nuam kei dinga, muh leng ka hon mu nuam het kei ding hi.
15いま楽人をわたしの所に連れてきなさい」。そこで楽人が楽を奏すると、主の手が彼に臨んで、
15Abang abang hileh, kaihging tumsiam mi hon sam un, a chi a. Huan, kaihging tumsiam in a hon tum leh, hichi ahi, Toupa khuta ahong omta hi.
16彼は言った、「主はこう仰せられる、『わたしはこの谷を水たまりで満たそう』。
16Huan, aman, Toupan hichiin a chi, hiai guam tengteng tou kuak tektuk un, chiin.
17これは主がこう仰せられるからである、『あなたがたは風も雨も見ないのに、この谷に水が満ちて、あなたがたと、その家畜および獣が飲むであろう』。
17Toupa mah in hichiin a chi: huih himhim na theikei ding ua, vuah him him leng na mu sam kei ding ua, himahleh hiai guam tui in a dim vek ding hi; huchiin noute leh na gan honte uh leh na sate un ane ding uh, chiin.
18これは主の目には小さい事である。主はモアブびとをも、あなたがたの手に渡される。
18Huai bel Toupa ngaihin thil neuchik lel ahi a; Moabte na khut uah a honpiak behlap sin ahi.
19そしてあなたがたはすべての堅固な町と、すべての良い町を撃ち、すべての良い木を切り倒し、すべての水の井戸をふさぎ、石をもって地のすべての良い所を荒すであろう」。
19Huan, kulhpi nei khua tengteng leh khopi hoih tengteng na hihse ding ua, sing hoih tengteng na phuk ding ua, tui khuk tengteng na hubing ding ua, mun hoih tata suang in na deng se vek ding uh, a chi a.
20あくる朝になって、供え物をささげる時に、水がエドムの方から流れてきて、水は国に満ちた。
20Huan, jingsangin, thillat lat hun lai khawngin hichi ahi a, ngaiin, Edom gam lam akipanin tui a hong luang ek a, a gam tuiin a hong dimta hi.
21さてモアブびとは皆、王たちが自分たちを攻めるために上ってきたのを聞いたので、よろいを着ることのできる者を、老いも若きもことごとく召集して、国境に配置したが、
21Huan, Moabte tengteng in amaute sual dingin kumpipate a hongkuan tou uh chih ana jak un, galkap thei chiang tengteng ana ki kaikhawm ek ua, gamgi ah ana pang ta uh.
22朝はやく起きて、太陽がのぼって水を照したとき、モアブびとは目の前に血のように赤い水を見たので、
22Huchiin, jing khangin a thou ua, niin tui a sun suka, huan, Moabte ajawn ua tui sisan bang mai a san gegut a mu hi.
23彼らは言った、「これは血だ、きっと王たちが互に戦って殺し合ったのだ。だから、モアブよ、ぶんどりに行きなさい」。
23Sisan eive, kumpipate amau le amau a kidou ua, amau leh amau akithat uh ahi mahmah ve; kisa un Moabte aw, gallak sum iva tuh ding uh, a chi ua.
24しかしモアブびとがイスラエルの陣営に行くと、イスラエルびとは立ちあがってモアブびとを撃ったので、彼らはイスラエルの前から逃げ去った。イスラエルびとは進んで、モアブびとを撃ち、その国にはいって、
24Huan, Israelte giahmun a va tun uleh, Israelte a hong thou phut mawk ua, Moabte a sual ua, huchiin ama uah a taikek jak ua; huan, Moabte that kawm jelin a gam uah a delh lut uhi.
25町々を滅ぼし、おのおの石を一つずつ、地のすべての良い所に投げて、これに満たし、水の井戸をことごとくふさぎ、良い木をことごとく切り倒して、ただキル・ハラセテはその名を残すのみとなったが、石を投げる者がこれを囲んで撃ち滅ぼした。
25Huan, khuate a hih sia ua; amun hoih tata teng uh mi chihin a deng ua, suangin a dim gawpta hi; huan, tuikhuk tengteng a hubing ua, sing hoih tengteng a phuk uh; Kir-hareseth khuaa om suangte kia ahia a khoih louh uh; huai leng vaisuanglotin a um kim vel ua, a sual uh.
26モアブの王は戦いがあまりに激しく、当りがたいのを見て、つるぎを抜く者七百人を率い、エドムの王の所に突き入ろうとしたが、果さなかったので、自分の位を継ぐべきその長子をとって城壁の上で燔祭としてささげた。その時イスラエルに大いなる憤りが臨んだので、彼らは彼をすてて自分の国に帰った。
26Huan, Moab kumpipan a kidou uh zou zou dingin a kitheita keia, Edom kumpipa kianga tung dinga phut paisuak tumin namsau tawi mi sagih a pi khiaa, himahleh a kitheita kei uhi.Huchiin a tapa upa pen, a sika hong lal ding pa pen kulh dawnah halmang thillat dingin a zangta hi. Huan, Israelte a heh mahmah ua, a kisa ua, a gamlam uah a pai nawn uh.
27自分の位を継ぐべきその長子をとって城壁の上で燔祭としてささげた。その時イスラエルに大いなる憤りが臨んだので、彼らは彼をすてて自分の国に帰った。
27Huchiin a tapa upa pen, a sika hong lal ding pa pen kulh dawnah halmang thillat dingin a zangta hi. Huan, Israelte a heh mahmah ua, a kisa ua, a gamlam uah a pai nawn uh.