1Cbut Sidi Ṛebbi baba-twen imi tellam d arraw-is eɛzizen ;
1Bli derfor Guds efterfølgere som hans elskede barn,
2ddut di tudert-nwen s leḥmala am akken i ɣ-iḥemmel Lmasiḥ i gefkan iman-is ɣef ddemma-nneɣ d asfel i Sidi Ṛebbi, am lweɛda yesɛan rriḥa iɛeǧben i Sidi Ṛebbi.
2og vandre i kjærlighet, likesom Kristus elsket eder og gav sig selv for oss som en gave og et offer, Gud til en velbehagelig duft.
3Kunwi s imasiḥiyen xḍut i zzna, i wayen ur neṣfi ara, i ṭṭmeɛ ; ayagi meṛṛa ur ilaq ara a d-ițwabdar gar-awen ulamma d abdar ;
3Men utukt og all urenhet og havesyke må ikke engang nevnes iblandt eder, således som det sømmer sig for hellige,
4ur qebbḥet, ur d-qqaṛet imeslayen ur nesɛi lmeɛna, ur stehzayet ara ɣef wiyaḍ, ayagi d ayen n diri ; meɛna d imeslayen ara iḥemden Sidi Ṛebbi i glaqen a d-ffɣen seg imi-nwen ;
4heller ikke skamløs ferd og dårlig snakk eller lettferdig tale, som alt sammen er utilbørlig, men heller takksigelse.
5axaṭer ilaq aț-țeẓrem belli wid izennun neɣ wid ixeddmen ayen ur neṣfi akk-d wid ur nesteqniɛ ara, imi wid ur nesteqniɛ ara cban wid iɛebbden lmeṣnuɛat, widak-agi meṛṛa ur țekkayen ara di tgeldit n Lmasiḥ akk-d Sidi Ṛebbi.
5For dette vet og skjønner I at ingen horkarl eller uren eller havesyk, som er en avgudsdyrker, har arv i Kristi og Guds rike.
6Ḥadret ad yili win ara kkun-ikellxen s lehduṛ ur nesɛi lmeɛna ; axaṭer ɣef wayagi i d-ițrusu wurrif n Sidi Ṛebbi ɣef wid i t ițɛuṣun.
6La ingen dåre eder med tomme ord! for på grunn av disse ting kommer Guds vrede over vantroens barn;
7Ɣuṛ-wat ad yili wayen ara kkun icerken yid-sen.
7ha derfor ikke noget med dem å gjøre!
8Ț-țideț, zik-nni tellam di ṭṭlam, meɛna tura s tikli nwen deg ubrid n Lmasiḥ, teffɣem ɣer tafat. Ddut ihi di tafat imi tellam d arraw n tafat ;
8For I var fordum mørke, men nu er I lys i Herren; vandre som lysets barn -
9axaṭer tafat tețțawi ɣer wayen yelhan, ɣer lḥeqq akk-d tideț.
9for lysets frukt viser sig i all godhet og rettferdighet og sannhet -
10Meyyzet aț-țfehmem ayen iɛeǧben i Sidi Ṛebbi ;
10idet I prøver hvad som er velbehagelig for Herren,
11ur țekkayet ara di lecɣal n ṭṭlam ur nesɛi lfayda, meɛna kecfet-ed lecɣal-agi ɣer tafat.
11og ha intet å gjøre med mørkets ufruktbare gjerninger, men refs dem heller!
12S tideț ayen xeddmen imdanen agi s tuffra, d lḥecma a t-id-nebder ;
12For det som lønnlig drives av dem, er skammelig endog å si;
13lameɛna m'ara d-nekcef ayen xeddmen, lecɣal-nsen țbanen-d di tafat imi anda tella tafat, kullec yețban di tafat.
13men når det refses, blir det alt åpenbaret av lyset; for alt som blir åpenbaret, er lys.
14Axaṭer yura : Ddekwal a kečč yeṭṭsen, ekker-ed si ger lmegtin, imiren a d-tecṛeq fell-ak tafat n Lmasiḥ.+
14Derfor sier Skriften: Våkn op, du som sover, og stå op fra de døde, og Kristus skal lyse for dig.
15Ihi ḥadret mliḥ tikli-nwen, ur leḥḥut ara am imehbal, meɛna am wid itɛeqlen ;
15Se derfor til hvorledes I kan vandre varlig, ikke som uvise, men som vise,
16faṛset lweqt axaṭer ussan d ixeddaɛen.
16så I kjøper den beleilige tid; for dagene er onde.
17Daymi, ur smuhbulet ara, meɛna nadit aț-țissinem lebɣi n Sidi Ṛebbi.
17Derfor, vær ikke dårer, men forstå hvad Herrens vilje er!
18Ur sekkṛet ara, axaṭer ssekṛan yessufuɣ i webrid, lameɛna ǧǧet Ṛṛuḥ iqedsen ad iččaṛ ulawen-nwen ;
18Og drikk eder ikke drukne av vin, for i det er der ryggesløshet, men bli fylt av Ånden,
19țemseǧhadet wway-gar-awen s isefra n Zabuṛ, cnut ɣef Sidi Ṛebbi, țḥemmidet-eț s wulawen-nwen.
19så I taler til hverandre med salmer og lovsanger og åndelige viser, og synger og leker for Herren i eders hjerter,
20Ḥemmdet Sidi Ṛebbi baba-tneɣ ɣef kullec, di mkul lweqt, s yisem n Sidna Ɛisa Lmasiḥ.
20og alltid sier Gud og Faderen takk for alle ting i vår Herre Jesu Kristi navn,
21Țemqadaṛet wway gar-awen i lmend n Lmasiḥ.
21og underordner eder under hverandre i Kristi frykt.
22A tilawin, ḍuɛemt irgazen-nkunt am akken i glaq aț țḍuɛemt Sidi Ṛebbi !
22I hustruer! underordne eder under eders egne menn som under Herren!
23Axaṭer argaz d aqeṛṛuy ɣef tmeṭṭut-is, am akken yella Lmasiḥ d aqeṛṛuy ɣef tejmaɛt n imasiḥiyen ; Lmasiḥ d amsellek n tejmaɛt-agi yellan d lǧețța-s.
23for mannen er hustruens hoved, likesom Kristus er menighetens hoved, han som er sitt legemes frelser.
24Am akken i tețḍuɛu tejmaɛt n imasiḥiyen Lmasiḥ, tilawin daɣen ilaq ad ḍuɛent irgazen-nsent di kullec.
24Men likesom menigheten underordner sig under Kristus, således skal også hustruene underordne sig under sine menn i alle ting.
25Ay irgazen, mkul yiwen deg-wen ilaq ad iḥemmel tameṭṭut-is akken iḥemmel Lmasiḥ tajmaɛt n imasiḥiyen yerna isebbel tudert-is fell-as ;
25I menn! elsk eders hustruer, likesom Kristus elsket menigheten og gav sig selv for den,
26s weɣḍas n waman d wawal n Sidi Ṛebbi yerra-ț teṣfa iwakken a ț-iqeddem i Sidi Ṛebbi ;
26for å hellige den, idet han renset den ved vannbadet i ordet,
27yebɣa a d-tban tejmaɛt-agi n imasiḥiyen zdat-es, teṣfa mbla ccwami, mbla akmac, mbla lɛib, aț-țili ț țimqeddest, ulac deg-s ayen ara s-d-nessukkes.
27forat han selv kunde fremstille menigheten for sig i herlighet, uten plett eller rynke eller noget sådant, men at den kunde være hellig og ulastelig.
28Akken daɣen, irgazen ilaq ad ḥemmlen tilawin-nsen am lǧețțat-nsen. Win iḥemmlen tameṭṭut-is d iman-is i gḥemmel.
28Så er mennene skyldige å elske sine hustruer som sine egne legemer. Den som elsker sin hustru, elsker sig selv;
29Ulac win ikeṛhen lǧețța-s, lameɛna ițɛeyyic-iț, ițḥadar-iț am akken i gxeddem Lmasiḥ i tejmaɛt n imasiḥiyen,
29ingen har jo nogensinne hatet sitt eget kjød, men han før og varmer det, likesom Kristus gjør med menigheten;
30axaṭer d leɛḍam n lǧețța-s i nella ; am akken yura :
30for vi er hans legemes lemmer.
31daymi argaz ilaq ad yeǧǧ baba-s d yemma-s iwakken ad iɛic ț-țmeṭṭut-is, dɣa di sin yid-sen ad uɣalen d yiwen.
31Derfor skal mannen forlate far og mor og holde sig til sin hustru, og de to skal være ett kjød.
32Bɣiɣ a wen-d-iniɣ belli ayagi d lbaḍna tameqqrant yeɛnan Lmasiḥ akk-d tejmaɛt n imasiḥiyen.
32Denne hemmelighet er stor; men jeg tenker hermed på Kristus og på menigheten.
33Ihi, mkul yiwen deg-wen ilaq ad iḥemmel tameṭṭut-is am yiman-is, ma ț-țameṭṭut ilaq aț-țqadeṛ argaz-is.
33Dog, også I skal elske, enhver sin hustru som sig selv, og hustruen skal ha ærefrykt for sin mann.