Kabyle: New Testament

Spanish: Reina Valera (1909)

1 Thessalonians

2

1Ay atmaten, kunwi s yiman-nwen teẓram mačči mbla lmeɛna i d-nusa ɣuṛ-wen.
1PORQUE, hermanos, vosotros mismos sabéis que nuestra entrada á vosotros no fué vana:
2Teẓram daɣen nenneɛtab, nețwargem di temdint n Filibus, meɛna neṭṭef di liman-nneɣ di Sidi Ṛebbi, nkemmel abecceṛ n wawal-is gar-awen ɣas akken nețwaqehheṛ.
2Pues aun habiendo padecido antes, y sido afrentados en Filipos, como sabéis, tuvimos denuedo en Dios nuestro para anunciaros el evangelio de Dios con gran combate.
3Lexbeṛ-agi n lxiṛ i wen-d newwi ur ibni ara ɣef lekdeb neɣ ɣef tḥila d lexdeɛ.
3Porque nuestra exhortación no fué de error, ni de inmundicia, ni por engaño;
4Sidi Ṛebbi ițkel fell-aɣ, daymi i ɣ-iceggeɛ iwakken a nbecceṛ awal-is. Axaṭer iẓra nețmeslay mačči iwakken a neɛǧeb i yemdanen, meɛna iwakken a s-neɛǧeb i nețța yessnen ulawen-nneɣ.
4Sino según fuimos aprobados de Dios para que se nos encargase el evangelio, así hablamos; no como los que agradan á los hombres, sino á Dios, el cual prueba nuestros corazones.
5Teẓram belli leɛmeṛ ur nemmeslay s usqizzeb neɣ neḍmeɛ kra deg yiwen, atan Sidi Ṛebbi d inigi !
5Porque nunca fuimos lisonjeros en la palabra, como sabéis, ni tocados de avaricia; Dios es testigo;
6Leɛmeṛ ur nqelleb ad yali ccan-nneɣ ama ɣuṛ-wen ama ɣer wiyaḍ ; yerna lemmer nebɣi, nezmer a nḥettem iman-nneɣ fell-awen imi d imceggɛen n Lmasiḥ i nella !
6Ni buscamos de los hombres gloria, ni de vosotros, ni de otros, aunque podíamos seros carga como apóstoles de Cristo.
7Meɛna asmi nella gar-awen, neččuṛ d leḥnana am tyemmaț ițḥadaren ɣef warraw-is.
7Antes fuimos blandos entre vosotros como la que cría, que regala á sus hijos:
8Imi tellam deg wulawen-nneɣ, mačči kan d lexbaṛ n lxiṛ n Sidi Ṛebbi i nebɣa a wen-nbecceṛ, meɛna nezmer a nsebbel ula ț-țiṛwiḥin-nneɣ fell-awen, axaṭer teɛzizem fell-aɣ aṭas.
8Tan amadores de vosotros, que quisiéramos entregaros no sólo el evangelio de Dios, mas aun nuestras propias almas; porque nos erais carísimos.
9Ma tecfam ay atmaten ɣef wussan nni mi i wen-d-newwi lexbaṛ n lxiṛ, nenneɛtab, nxeddem iḍ d wass akken ur nețțili ț-țaɛkumt ula i yiwen deg-wen.
9Porque ya, hermanos, os acordáis de nuestro trabajo y fatiga: que trabajando de noche y de día por no ser gravosos á ninguno de vosotros, os predicamos el evangelio de Dios.
10Ṛebbi yeẓra, kunwi teẓram belli tikli-nneɣ teṣfa, nedda s lḥeqq, yiwen ur aɣ-d-issukkes lɛib gar-awen kunwi s wid yumnen.
10Vosotros sois testigos, y Dios, de cuán santa y justa é irreprensiblemente nos condujimos con vosotros que creísteis:
11Teẓram daɣen nella i mkul yiwen deg-wen am ubabat ɣer warraw-is.
11Así como sabéis de qué modo exhortábamos y consolábamos á cada uno de vosotros, como el padre á sus hijos,
12Nenha-kkun, nesseǧhed-ikkun, nḥellel-ikkun iwakken aț-țeddum akken yebɣa Sidi Ṛebbi i wen-d issawlen ɣer tgeldit-is d lɛaḍima-s.
12Y os protestábamos que anduvieseis como es digno de Dios, que os llamó á su reino y gloria.
13S wakka nețḥemmid dayem Sidi Ṛebbi imi tqeblem awal-is i wen-d newwi. Tqeblem-t mačči am akken d awal n wemdan, meɛna tqeblem-t imi d awal n Sidi Ṛebbi. D awal-agi i gxeddmen deg-wen tura, kunwi s wid yumnen.
13Por lo cual, también nosotros damos gracias á Dios sin cesar, de que habiendo recibido la palabra de Dios que oísteis de nosotros, recibisteis no palabra de hombres, sino según es en verdad, la palabra de Dios, el cual obra en vosotros los que creísteis.
14Ay atmaten, tedṛa yid-wen am tejmuyaɛ n imasiḥiyen yellan di tmurt n Yahuda : akken i kkun-qehṛen warraw n tmurt-nwen akken daɣen i ten-qehṛen wudayen.
14Porque vosotros, hermanos, habéis sido imitadores de las iglesias de Dios en Cristo Jesús que están en Judea; pues habéis padecido también vosotros las mismas cosas de los de vuestra propia nación, como también ellos de los Judíos;
15D udayen-agi i genɣan Ssid nneɣ Ɛisa Lmasiḥ akk-d lenbiya, d nutni daɣen i ɣ-iqehṛen. Ɛuṣan Sidi Ṛebbi yerna d iɛdawen n yemdanen.
15Los cuales aun mataron al Señor Jesús y á sus propios profetas, y á nosotros nos han perseguido; y no agradan á Dios, y se oponen á todos los hombres;
16Rnan kemmlen di ddnubat-nsen, axaṭer ur ɣ-ǧǧin ara a nbecceṛ leslak n Sidi Ṛebbi i leǧnas nniḍen ur nelli ara n wat Isṛail. S wakka i d-yeɣli lɛiqab n Sidi Ṛebbi fell-asen.
16Prohibiéndonos hablar á los Gentiles, á fin de que se salven, para henchir la medida de sus pecados siempre: pues vino sobre ellos la ira hasta el extremo.
17Ma d nukni ay atmaten seg wasmi i d-nṛuḥ s ɣuṛ-wen, ɣas akken ur kkun-ẓerrent ara wallen, tellam deg wulawen-nneɣ ; nxaq fell-awen aṭas, daymi i neɛṛeḍ a d-nas iwakken a kkun-nẓer.
17Mas nosotros, hermanos, privados de vosotros por un poco de tiempo, de vista, no de corazón, tanto más procuramos con mucho deseo ver vuestro rostro.
18Acḥal n tikkal i nebɣa a nuɣal ɣuṛ-wen, nekk s yiman-iw, yiwet neɣ snat n tikkal i ɛerḍeɣ a n-ruḥeɣ, meɛna Cciṭan ur aɣ yeǧǧi ara, iqḍeɛ-aɣ abrid.
18Por lo cual quisimos ir á vosotros, yo Pablo á la verdad, una vez y otra; mas Satanás nos embarazó.
19D kunwi i d sebba n usirem d lfeṛḥ-nneɣ ɣer Sidi Ṛebbi, yis-wen ara nzuxx zdat Ssid-nneɣ Ɛisa asm'ara d-yuɣal.
19Porque ¿cuál es nuestra esperanza, ó gozo, ó corona de que me gloríe? ¿No sois vosotros, delante de nuestro Señor Jesucristo en su venida?
20Ț-țideț, d kunwi i d can nneɣ i d lfeṛḥ-nneɣ.
20Que vosotros sois nuestra gloria y gozo.