¹Ur ilaq ara a neqqim kan deg wayen nelmed di tazwara ɣef wawal n Lmasiḥ. Ilaq-aɣ a neddu ɣer zdat a nesnekmal almud-nneɣ, mbla ma nɛawed-ed i lsas s wadda ɣef wayen yeɛnan : nndama ɣef lecɣal n diri i gețțawin ɣer lmut, liman di Sidi Ṛebbi,

¹Kaya't tayo'y tumigil na ng pagsasalita ng mga unang simulain ng aral ni Cristo, at tayo'y mangagpatuloy sa kasakdalan; na huwag nating ilagay na muli ang kinasasaligan ng pagsisisi sa mga patay na gawa, at ng pananampalataya sa Dios,

²ayen yeɛnan aɣḍas akk-d țrusi n ifassen, ḥeggu n lmegtin neɣ lḥisab aneggaru.

²Ng aral na tungkol sa mga paglilinis, at ng pagpapatong ng mga kamay, at ng pagkabuhay na maguli ng mga patay, at ng paghuhukom na walang hanggan.

³D ayen ara nexdem ma iserreḥ-aɣ Sidi Ṛebbi.

³At ating gagawin ito, kung ipahihintulot ng Dios.

⁴Ma d wid i d-yusan ɣer tafat, i gessefhem Ṛṛuḥ iqedsen, i gɛerḍen lbaṛakat n Ṛebbi,

⁴Sapagka't tungkol sa mga minsang naliwanagan at nakalasap ng kaloob ng kalangitan, at mga nakabahagi ng Espiritu Santo,

⁵lbenna n wawal-is akk-d tezmert n ddunit i d-iteddun,

⁵At nakalasap ng mabuting salita ng Dios, at ng mga kapangyarihan ng panahong darating,

⁶ma yella ṭṭaxṛen i webrid n Ṛebbi ulamek ara d-uɣalen imi țɛawaden asemmeṛ i Mmi-s n Ṛebbi, sseɣlayen di lqima-s zdat yemdanen.

⁶At saka nahiwalay sa Dios ay di maaaring baguhin silang muli sa pagsisisi; yamang kanilang ipinapapakong muli sa ganang kanilang sarili ang Anak ng Dios, at inilalagay na muli siya sa hayag na kahihiyan.

⁷Akal yeṛwan aman i d-yețțaken lerẓaq i wid i t-izerɛen, lbaṛaka n Sidi Ṛebbi tețrusu-d fell-as.

⁷Sapagka't ang lupang humitit ng ulang madalas na lumalagpak sa kaniya, at tinutubuan ng mga damong pakikinabangan ng mga yaon na dahil sa kanila'y binukid, ay tumanggap ng pagpapalang mula sa Dios:

⁸Meɛna ma yella yefka-d isennanen d ubuneqqaṛ, d akal ur nesɛi azal, ad ițwanɛel yerna qṛib a s-ceɛlen times.

⁸Datapuwa't kung namumunga ng mga tinik at dawag, ay itinatakuwil at malapit sa sumpa; at ang kaniyang kahihinatnan ay ang sunugin.

⁹?as ma nețmeslay-ed akka a wid eɛzizen, nețkel fell-awen d abrid yelhan i tewwim, d win ara kkun isellken.

⁹Nguni't, mga minamahal, naniniwala kaming lubos sa magagaling na bagay tungkol sa inyo, at sa mga bagay na kalakip ng pagkaligtas, bagama't kami ay nagsasalita ng ganito:

¹⁰Sidi Ṛebbi d bab n lḥeqq, ur itețțu ara lecɣal-nwen d leḥmala nwen ɣef ddemma n yisem-is akk-d lxiṛ i mazal txeddmem-t i watmaten di liman.

¹⁰Sapagka't ang Dios ay hindi liko upang limutin ang inyong gawa at ang pagibig na inyong ipinakita sa kaniyang pangalan, sa inyong paglilingkod sa mga banal, at hanggang ngayo'y nagsisipaglingkod kayo.

¹¹Nebɣa ihi yal yiwen deg-wen ad iṭṭef deg webrid-agi alamma ț-țaggara iwakken aț-țawḍem ɣer wayen i tessaramem.

¹¹At ninanasa namin na ang bawa't isa sa inyo ay magpakita ng gayon ding sikap sa ikalulubos ng pagasa hanggang sa katapusan:

¹²Ur țțilit ara d imeɛdazen meɛna ɛandet wid iweṛten s liman d ṣṣbeṛ nsen lweṛt i gewɛed Sidi Ṛebbi.

¹²Na huwag kayong mga tamad, kundi mga taga tulad kayo sa mga na sa pamamagitan ng pananampalataya at ng pagtitiis ay nagsisipagmana ng mga pangako.

¹³Asmi i gefka Sidi Ṛebbi lɛahed i Sidna Ibṛahim, yeggul s yixef-is, axaṭer ulac win yellan sennig-es,

¹³Sapagka't nang mangako ang Dios kay Abraham, palibhasa'y hindi niya maipanumpa ang anomang lalong mataas, ay ipinanumpa ang kaniyang sarili,

¹⁴dɣa yenna : Gulleɣ a k-barkeɣ, ad sseftiɣ dderya-k.

¹⁴Na sinasabi, Tunay sa pagpapala ay pagpapalain kita, at sa pagpaparami ay pararamihin kita.

¹⁵Akka ihi Sidna Ibṛahim yeṣbeṛ yuṛǧa armi i t-id-yewweḍ wayen i s-yewɛed Sidi Ṛebbi.

¹⁵At sa ganito, nang makapaghintay na may pagtitiis, ay nagtamo siya ng pangako.

¹⁶Imdanen țgallan s wayen i ten-yugaren, s limin i ferrun tilufa ;

¹⁶Sapagka't ipinanunumpa ng mga tao ang lalong mataas: at sa bawa't pagtatalo nila'y ang sumpa sa pagpapatotoo ang siyang katapusan.

¹⁷daymi i geggul Sidi Ṛebbi i wid ara iweṛten ayen i sen-yewɛed, iwakken a d-ibeggen belli ur yețbeddil ara ṛṛay.

¹⁷Sa ganito, sa pagkaibig ng Dios na maipakitang lalong sagana sa mga tagapagmana ng pangako ang kawalan ng pagbabago ng kaniyang pasiya, ay ipinamagitan ang sumpa;

¹⁸Lɛahed-agi i d-yefka Sidi Ṛebbi akk-d limin i geggul d ayen ur nețbeddil yerna ur yezmir ara a ten-inkkeṛ. Ma d nukni yeddurin ɣuṛ-es, d annect-agi i ɣ-isseǧhaden a neṭṭef mliḥ deg usirem i ɣ-d ițțunefken.

¹⁸Upang sa dalawang bagay na di mababago, na diya'y di maaaring ang Dios ay magbulaan, ay mangagkaroon tayo ng isang matibay na kasiglahan, tayong nangagsitakas na sumakanlong upang mangapit sa pagasang nalalagay sa ating unahan:

¹⁹Asirem-agi d ayen yeṭṭfen tudert-nneɣ am umextaf ( tnejga ) yeṭṭfen lbabuṛ, yețɛedday akkin i leḥjab ɣer wemkan iqedsen,

¹⁹Na ating inaring tulad sa sinepete ng kaluluwa, isang pagasa na matibay at matatag at pumapasok sa nasa loob ng tabing;

²⁰anda akken yekcem Ssid-nneɣ Ɛisa d amezwaru, ɣef ddemma-nneɣ yuɣal d lmuqeddem ameqqran i dayem akken yella Malxisadeq.

²⁰Na doo'y pumasok dahil sa atin si Jesus, na gaya ng pangunahin, na naging dakilang saserdote magpakailan man ayon sa pagkasaserdote ni Melquisedec.