1Mi nemfaṛaq yid-sen, nerkeb lbabuṛ nṛuḥ qbala ɣer temdint n Kus, azekka-nni ɣer temdint n Ṛudus ; syenna nkemmel abrid ɣer temdint n Batara.
1Onlardan ayrılınca denize açılıp doğru İstanköye gittik. Ertesi gün Rodosa, oradan da Pataraya geçtik.
2Mi nufa lbabuṛ ara izegren ɣer tmurt n Finisya, nerkeb deg-s nṛuḥ.
2Fenikeye gidecek bir gemi bulduk, buna binip denize açıldık.
3Mi nqubel tigzirt n Qubṛus, neǧǧa-ț ɣer tama tazelmaṭ, nkemmel abrid nneɣ ɣer tmurt n Surya, newweḍ ɣer temdint n Sur imi dinna ara yessers lbabuṛ sselɛa-s.
3Kıbrısı görünce güneyinden geçerek Suriyeye yöneldik ve Sur Kentinde karaya çıktık. Gemi, yükünü orada boşaltacaktı.
4Mi nufa dinna inelmaden, nesɛedda sebɛa wussan yid-sen ; s Ṛṛuḥ iqedsen, inelmaden-nni nnan-as i Bulus : Ur țțali ara ɣer temdint n Lquds.
4İsanın oradaki öğrencilerini arayıp bulduk ve yanlarında bir hafta kaldık. Öğrenciler Ruhun yönlendirmesiyle Pavlusu Yeruşalime gitmemesi için uyardılar.
5Mi ɛeddan wussan-nni, nekker a nṛuḥ, ddan yid-nneɣ armi neffeɣ i temdint, nutni ț-țilawin-nsen d warraw-nsen. Mi newweḍ ɣer rrif n lebḥeṛ nuɣal ɣef tgecrar, nedɛa ɣer Sidi Ṛebbi.
5Günümüz dolunca kentten ayrılıp yolumuza devam ettik. İmanlıların hepsi, eşleri ve çocuklarıyla birlikte bizi kentin dışına kadar geçirdiler. Deniz kıyısında diz çöküp dua ettik.
6Mi nemsalam yid-sen, nerkeb di lbabuṛ nṛuḥ ; nutni uɣalen ɣer yexxamen-nsen,
6Birbirimizle vedalaştıktan sonra biz gemiye bindik, onlar da evlerine döndüler.
7nukkni nkemmel abrid s lbabuṛ si temdint n Sur armi ț-țamdint n Bṭulimays, neẓra dinna atmaten, neqqim yid-sen yiwen wass.
7Surdan deniz yolculuğumuza devam ederek Batlamya Kentine geldik. Oradaki kardeşleri ziyaret edip bir gün yanlarında kaldık.
8Azekka-nni nṛuḥ, newweḍ ɣer Qiṣarya ; nekcem ɣer wexxam n Filbas, win ițbecciṛen lexbaṛ n lxiṛ, nețța yellan d yiwen si sebɛa-nni ițwaxtaṛen di temdint n Lquds ; neqqim ɣuṛ-es.
8Ertesi gün ayrılıp Sezariyeye geldik. Yedilerden biri olan müjdeci Filipusun evine giderek onun yanında kaldık.
9Filbas-nni, ɣuṛ-es ṛebɛa yessi-s urɛad zwiǧent, țxebbiṛent-ed s wayen i tent-id-ițțasen s ɣuṛ Sidi Ṛebbi.
9Bu adamın peygamberlik eden, evlenmemiş dört kızı vardı.
10Ɛeddan kra n wussan, mi d yewweḍ yiwen seg watmaten isem-is Agabus, ula d nețța ițxebbiṛ-ed s ɣuṛ Sidi Ṛebbi, iṣubb-ed si tmurt n Yahuda, yusa-d ɣuṛ-nneɣ.
10Oraya varışımızdan birkaç gün sonra Yahudiyeden Hagavos adlı bir peygamber geldi.
11Iddem tabagust n Bulus, icudd idaṛṛen-is d ifassen-is, yenna : Atan wayen i d-iqqaṛ Ṛṛuḥ iqedsen : akka ara cidden wat Isṛail di temdint n Lquds bab n tbagust-agi, a t-sellmen ger ifassen n ikafriwen.
11Bu adam bize yaklaşıp Pavlusun kuşağını aldı, bununla kendi ellerini ayaklarını bağlayarak dedi ki, ‹‹Kutsal Ruh şöyle diyor: ‹Yahudiler, bu kuşağın sahibini Yeruşalimde böyle bağlayıp öteki uluslara teslim edecekler.› ››
12Mi nesla annect-agi, nukkni d watmaten n Sizari nḥellel Bulus iwakken ur ițțali ara ɣer temdint n Lquds.
12Bu sözleri duyunca hem bizler hem de oralılar Yeruşalime gitmemesi için Pavlusa yalvardık.
13Dɣa Bulus yerra-yasen : Acu i kkun-yuɣen mi tețrum akka armi tgezmem tasa-w ? Nekk qebleɣ mačči kan ad țwacuddeɣ, lameɛna qebleɣ ula d lmut di temdint n Lquds ɣef ddemma n yisem n Sidna Ɛisa.
13Bunun üzerine Pavlus şöyle karşılık verdi: ‹‹Ne yapıyorsunuz, ne diye ağlayıp yüreğimi sızlatıyorsunuz? Ben Rab İsanın adı uğruna Yeruşalimde yalnız bağlanmaya değil, ölmeye de hazırım.››
14Imi yugi ad yaɣ awal-nneɣ, ur nketteṛ ara fell-as lehduṛ nenna : A neǧǧ lebɣi n Sidi Ṛebbi ad yedṛu !
14Pavlusu ikna edemeyince, ‹‹Rabbin istediği olsun›› diyerek sustuk.
15Akken ɛeddan wussan-nni, nhegga iman-nneɣ a nali ɣer temdint n Lquds.
15Bir süre sonra hazırlığımızı yapıp Yeruşalime doğru yola çıktık.
16Kra inelmaden n Qiṣarya ddan yid-nneɣ, wwin-aɣ ɣer yiwen wergaz wuɣuṛ ara nili, isem-is Mansun, n tegzirt n Qubṛus, d yiwen seg inelmaden imezwura.
16Sezariyedeki öğrencilerden bazıları da bizimle birlikte geldiler. Bizi, evinde kalacağımız adama, eski öğrencilerden Kıbrıslı Minasona götürdüler.
17Mi newweḍ ɣer temdint n Lquds, sṭreḥben yis-nneɣ watmaten s lfeṛḥ.
17Yeruşalime vardığımız zaman kardeşler bizi sevinçle karşıladılar.
18Azekka-nni, yedda yid-nneɣ Bulus ɣer wexxam n Yeɛqub anda nnejmaɛen imeqqranen n tejmaɛt.
18Ertesi gün Pavlusla birlikte Yakupu görmeye gittik. İhtiyarların hepsi orada toplanmıştı.
19Mi gsellem fell-asen, Bulus yeḥka-yasen ayen akk ixdem yis Sidi Ṛebbi ger leǧnas ur nelli ara n wat Isṛail.
19Pavlus, onların hal hatırını sorduktan sonra, hizmetinin aracılığıyla Tanrının öteki uluslar arasında yaptıklarını teker teker anlattı.
20Mi slan ayagi, ḥemmden Sidi Ṛebbi nnan-as : Twalaḍ a gma-tneɣ acḥal n luluf n wat Isṛail i gumnen s Sidna Ɛisa yerna ṭṭfen akk di ccariɛa n Musa.
20Bunları işitince Tanrıyı yücelttiler. Pavlusa, ‹‹Görüyorsun kardeş, Yahudiler arasında binlerce imanlı var ve hepsi Kutsal Yasanın candan savunucusudur›› dediler.
21Atan slan wat Isṛail n temdint n Lquds belli tesselmadeḍ i wat Isṛail yellan ger leǧnas ad ǧǧen ccariɛa n Musa ; slan daɣen teqqaṛeḍ asen : « ur seḍhaṛet ara i warrac nwen, ur ttabaɛet ara leɛwayed i ɣ-d-ǧǧan lejdud ».
21‹‹Ne var ki, duyduklarına göre sen öteki uluslar arasında yaşayan bütün Yahudilere, çocuklarını sünnet etmemelerini, törelerimize uymamalarını söylüyor, Musanın Yasasına sırt çevirmeleri gerektiğini öğretiyormuşsun.
22Acu ara nexdem tura ? Mbla ccekk ad slen belli tusiḍ-ed ;
22Şimdi ne yapmalı? Senin buraya geldiğini mutlaka duyacaklar.
23ihi exdem ayen ara k-d-nini : llan gar-aneɣ ṛebɛa yergazen i gefkan lemɛahda i Sidi Ṛebbi,
23Bunun için sana dediğimizi yap. Aramızda adak adamış dört kişi var.
24awi-ten yid-ek, ssizdeg iman-ik yid-sen, seṛṛef fell-asen iwakken ad seṭṭlen iqeṛṛay-nsen ; s wakkagi ad ẓren belli ayen akk slan fell-ak d lekdeb yerna ad walin mazal teṭṭfeḍ di ccariɛa n Musa.
24Bunları yanına al, kendileriyle birlikte arınma törenine katıl. Başlarını tıraş edebilmeleri için kurban masraflarını sen öde. Böylelikle herkes, seninle ilgili duyduklarının asılsız olduğunu, senin de Kutsal Yasaya uygun olarak yaşadığını anlasın.
25Ma d at leǧnas i gumnen s Sidna Ɛisa, nura-yasen : Ad ṭṭixṛen i wučči n weksum ițțunefken d asfel i lmeṣnuɛat d ssadat, i tissit n idammen, i lmal yemmuṛḍsen akk-d yir tikli.
25Öteki uluslardan olan imanlılara gelince, biz onlara, putlara sunulan kurbanların etinden, kandan, boğularak öldürülen hayvanlardan ve fuhuştan sakınmalarını öngören kararımızı yazmıştık.››
26Azekka-nni, Bulus yewwi yid-es ṛebɛa yergazen-nni, issazdeg iman-is yid-sen, ikcem yid-sen ɣer wefrag n lǧameɛ iqedsen iwakken ad ixebbeṛ lmuqeddem ɣef lweqt i deg ara fakken wussan n uzizdeg-nsen, yeɛni ass i deg ara yefk mkul yiwen seg-sen lweɛda-ines.
26Bunun üzerine Pavlus o dört kişiyi yanına aldı, ertesi gün onlarla birlikte arınma törenine katıldı. Sonra tapınağa girerek arınma günlerinin ne zaman tamamlanacağını, her birinin adına ne zaman kurban sunulacağını bildirdi.
27Mi qṛib ad fakken sebɛa wussan-nni n usizdeg, at Isṛail n tmurt n Asya walan Bulus di lǧameɛ iqedsen. Sekkren ccwal ger lɣaci dɣa ṭṭfen-t.
27Yedi günlük süre bitmek üzereydi. Asya İlinden bazı Yahudiler Pavlusu tapınakta görünce bütün kalabalığı kışkırtarak onu yakaladılar.
28Bdan țɛeggiḍen : Ay at Isṛail, ɛiwnet-aɣ ! Atah wergaz-nni ițbecciṛen di mkul amkan i yemdanen meṛṛa. Iheddeṛ ayen n diri ɣef wegdud-nneɣ, ɣef wemkan-agi iqedsen, isselmad ayen ur teqbil ara ccariɛa-nneɣ, yewwi-d iyunaniyen ɣer lǧameɛ, issenǧes amkan-agi iqedsen !
28‹‹Ey İsrailliler, yardım edin!›› diye bağırdılar. ‹‹Her yerde herkese, halkımıza, Kutsal Yasaya ve bu kutsal yere karşı öğretiler yayan adam budur. Üstelik tapınağa bazı Grekleri sokarak bu kutsal yeri kirletti.››
29Nnan-d ayagi axaṭer walan yid-es Trufim di temdint, ɣilen issekcem-it ɣer daxel n lǧameɛ iqedsen.
29Bu Yahudiler, daha önce kentte Pavlusun yanında gördükleri Efesli Trofimosun, Pavlus tarafından tapınağa sokulduğunu sanıyorlardı.
30Ikker ccwal di temdint meṛṛa ; uzzlen-d yemdanen si mkul tama. Sṭfen Bulus, zzuɣṛen-t beṛṛa n wefrag n lǧameɛ iqedsen, sekkṛen-d tiwwura.
30Bütün kent ayağa kalkmıştı. Her taraftan koşuşup gelen halk Pavlusu tutup tapınaktan dışarı sürükledi. Arkasından tapınağın kapıları hemen kapatıldı.
31Mi țeddun lɣaci a t-nɣen, yewweḍ lexbaṛ ɣer lqebṭan n lɛeskeṛ n Ṛuman tamdint n Lquds meṛṛa tenhewwal.
31Onlar Pavlusu öldürmeye çalışırken, bütün Yeruşalimin karıştığı haberi Roma taburunun komutanına ulaştı.
32Imiren kan yessawel i ifesyanen d lɛeskeṛ-nsen, uzzlen ɣer lɣaci. Mi walan lqebṭan akk-d lɛeskeṛ-is, ttaxṛen-as i Bulus.
32Komutan hemen yüzbaşılarla askerleri yanına alarak kalabalığın olduğu yere koştu. Komutanla askerleri gören halk Pavlusu dövmeyi bıraktı.
33Dɣa lqebṭan iqeṛṛeb ɣer Bulus, yefka lameṛ a t-ṭṭfen, a t-cudden s snat snasel ; dɣa isteqsa anwa-t, d acu i gexdem.
33O zaman komutan yaklaşıp Pavlusu yakaladı, çift zincirle bağlanması için buyruk verdi. Sonra, ‹‹Kimdir bu adam, ne yaptı?›› diye sordu.
34Meɛna lɣaci-nni, kra țɛeggiḍen akka, wiyaḍ akken nniḍen. Imi ur ifhim ara wayen i s-d-nnan si leɛyaḍ-nni, yumeṛ a t-awin ɣer lbeṛj.
34Kalabalıktakilerin her biri ayrı bir şey bağırıyordu. Kargaşalıktan ötürü kesin bilgi edinemeyen komutan, Pavlusun kaleye götürülmesini buyurdu.
35Mi gewweḍ Bulus ɣer tseddaṛin, refden-t lɛeskeṛ iwakken a t-sellken si ger ifassen n lɣaci.
35Pavlus merdivenlere geldiğinde kalabalık öylesine azmıştı ki, askerler onu taşımak zorunda kaldılar.
36Axaṭer lɣaci-nni ttabaɛen-t țɛeggiḍen : « Enɣ-it ! Enɣ-it !... »
36Kalabalık, ‹‹Öldürün onu!›› diye bağırarak onları izliyordu.
37Mi qṛib a t-skecmen ɣer zdaxel n lbeṛj, Bulus yenna-yas i lqebṭan : Semmeḥ-iyi, zemreɣ a k-d-iniɣ yiwen n wawal ? Yerra-yas : Tessneḍ aț-țhedṛeḍ tayunanit ?
37Kaleden içeri girmek üzereyken Pavlus komutana, ‹‹Sana bir şey söyleyebilir miyim?›› dedi. Komutan, ‹‹Grekçe biliyor musun?›› dedi.
38Mačči d kečč i d amaṣri-nni i gsekkren ccwal ussan-agi iɛeddan, i gessufɣen yid-es ṛebɛa alaf n iqettalen ɣer lxali ?
38‹‹Sen bundan bir süre önce bir ayaklanma başlatıp dört bin tedhişçiyi çöle götüren Mısırlı değil misin?››
39Bulus yenna-yas : Xaṭi ! Nekk n wat Isṛail, luleɣ di temdint n Sars yellan di tmurt n Silisya ; d amezdaɣ n temdint mechuṛen. Di leɛnaya-k serreḥ-iyi ad hedṛeɣ i lɣaci-yagi.
39Pavlus, ‹‹Ben Kilikyadan Tarsuslu bir Yahudi, hiç de önemsiz olmayan bir kentin vatandaşıyım›› dedi. ‹‹Rica ederim, halka birkaç söz söylememe izin ver.››
40Lqebṭan iɛemmed-as, dɣa Bulus ibedd ɣef tseddaṛin, iwehha i lɣaci s ufus-is, dɣa ssusmen. Yenṭeq s tɛibṛanit, yenna-yasen :
40Komutanın izin vermesi üzerine Pavlus merdivende dikilip eliyle halka bir işaret yaptı. Derin bir sessizlik olunca, İbrani dilinde konuşmaya başladı.