1Mi ɛeddan ṛbeɛṭac iseggasen, ɛawdeɣ uliɣ ɣer temdint n Lquds akk-d Barnabas, wwiɣ daɣen yid-i gma-tneɣ Tit.
1On dört yıl aradan sonra Titusu da yanıma alıp Barnabayla birlikte yine Yeruşalime gittim.
2Uliɣ, axaṭer d Sidi Ṛebbi i yi-t-id yumṛen deg uweḥḥi. Sfehmeɣ-asen lexbaṛ n lxiṛ i țbecciṛeɣ ger wid ur nelli ara n wat Isṛail ; mliɣ-asen-t weḥḥed-sen i yimeqqranen n tejmaɛt iwakken ayen xedmeɣ armi d ass-a ur ițṛuḥ ara baṭel.
2Vahiy uyarınca gittim. Boş yere koşmayayım ya da koşmuş olmayayım diye, öteki uluslar arasında yaydığım Müjdeyi özel olarak ileri gelenlere sundum.
3Tit, aṛfiq-iw yellan d ayunani, yiwen ur iḥettem fell-as ad iḍheṛ,
3Benimle birlikte olan Titus bile Grek olmasına karşın sünnet edilmeye zorlanmadı.
4ɣas akken llan yir watmaten i d-ikecmen gar-aneɣ s tuffra, bɣan a t-ḥeṛsen ad iḍheṛ. Kecmen-d gar-aneɣ iwakken ad walin tilelli i nesɛa di tikli-nneɣ akk-d Ɛisa Lmasiḥ, bɣan a ɣ-rren d aklan-nsen.
4Ne var ki, İsa Mesihte sahip olduğumuz özgürlüğü el altından öğrenmek ve böylece bizi köleleştirmek için gizlice aramıza sızan sahte kardeşler vardı.
5Ula d yiwet n tikkelt ur nekni zdat-sen, iwakken tideț yellan di lexbaṛ n lxiṛ aț-țeqqim gar-awen.
5Müjde gerçeği sürekli sizinle kalsın diye bir an bile onlara boyun eğip teslim olmadık.
6Ma d wid yesɛan lqima gar-awen, [ ur iyi-tewqiɛ ara lmeɛna d acu i llan zik, axaṭer Sidi Ṛebbi ur ixeddem ara lxilaf ger yemdanen ] ; wid-nni yesɛan lqima ur ḥețțmen ara fell-i ad xedmeɣ ayen nniḍen.
6Ama ileri gelenler -ne oldukları bence önemli değil, Tanrı insanlar arasında ayrım yapmaz- evet, bu ileri gelenler söylediklerime bir şey katmadılar.
7Lameɛna walan belli Sidi Ṛebbi iwekkel-iyi iwakken ad beccṛeɣ lexbaṛ n lxiṛ i wid ur nelli ara n wat Isṛail, am akken i gceggeɛ Buṭrus ad ibecceṛ lexbaṛ n lxiṛ i wat Isṛail.
7Tam tersine, Müjdeyi sünnetlilere bildirme işi nasıl Petrusa verildiyse, sünnetsizlere bildirme işinin de bana verildiğini gördüler.
8Axaṭer, Sidi Ṛebbi i gerran Buṭrus d ṛṛasul n wid yellan n wat Isṛail, yerra-yi ula d nekk d ṛṛasul n wid ur nelli ara n wat Isṛail.
8Çünkü sünnetlilere elçilik etmesi için Petrusta etkin olan Tanrı, öteki uluslara elçilik etmem için bende de etkin oldu.
9Yeɛqub, Buṭrus akk-d Yuḥenna yețwaḥesben d imeqqranen n tejmaɛt, setɛeṛfen belli d Sidi Ṛebbi i yi-d ifkan ccɣel-agi, dɣa selmen fell-aneɣ afus deg ufus iwakken a ɣ-d-beggnen belli qeblen ayagi. Imiren nemsefham : nutni ad ṛuḥen ad beccṛen i wat Isṛail, ma d nekk akk-d Barnabas, a nṛuḥ a nbecceṛ i wid ur nelli ara n wat Isṛail ;
9Topluluğun direkleri sayılan Yakup, Kefas ve Yuhanna bana bağışlanan lütfu sezince paydaşlığımızın işareti olarak bana ve Barnabaya sağ ellerini uzattılar. Öteki uluslara bizlerin, Yahudilere kendilerinin gitmesini uygun gördüler.
10acu kan, weṣṣan-aɣ iwakken ur ntețțu ara igellilen n tejmuyaɛ-nsen yellan di temdint n Lquds, ayagi ur stehzaɣ ara deg-s, xedmeɣ-t seg-wul.
10Ancak yoksulları anımsamamızı istediler. Zaten ben de bunu yapmaya gayret ediyordum.
11Asmi i d-yusa Buṭrus ɣer temdint n Antyuc, qubleɣ-t ɣer wudem-is zdat lɣaci, axaṭer yeɣleḍ.
11Ne var ki, Kefas Antakyaya geldiği zaman, suçlu olduğu için ona açıkça karşı geldim.
12Uqbel a d-asen kra n yemdanen i d-iceggeɛ Yeɛqub, yella itețț akk-d watmaten ur nelli ara n wat Isṛail, lameɛna akken kan i d-wwḍen, iḥbes lmakla yid-sen iwexxeṛ fell-asen, axaṭer yuggad wid iṭṭfen di lɛaddat n wat Isṛail.
12Çünkü Yakupun yanından bazı adamlar gelmeden önce Kefas öteki uluslardan olanlarla birlikte yemek yerdi. Ama o adamlar gelince sünnet yanlılarından korkarak sünnetsizlerden uzaklaştı, onlarla yemek yemez oldu.
13Atmaten nniḍen n wat Isṛail xedmen am nețța, wexxṛen ula d nutni, yuɣal armi ula d Barnabas iɛuned-iten.
13Öbür Yahudiler de onun gibi ikiyüzlülük ettiler. Sonunda Barnaba bile onların ikiyüzlülüğüne kapıldı.
14Mi walaɣ ur teddun ara akken ilaq am akken i d-yeqqaṛ lexbaṛ n lxiṛ , nniɣ i Buṭrus zdat lɣaci meṛṛa : ma yella kečč yellan seg wat Isṛail tețɛiceḍ am wid ur nelli ara n wat Isṛail, amek ara tḥeṛṣeḍ wid ur nelli ara n wat Isṛail ad ɛicen am wat Isṛail ?
14Müjde gerçeğine uygun davranmadıklarını görünce hepsinin önünde Kefasa şöyle dedim: ‹‹Yahudi olduğun halde Yahudi gibi değil, öteki uluslardan biri gibi yaşıyorsun, nasıl olur da ulusları Yahudi gibi yaşamaya zorlarsın?
15Nukni ur nelli ara d imednuben am leǧnas nniḍen, laṣel-nneɣ seg wat Isṛail.
15Doğuştan Yahudi olan bizler öteki uluslardan olan ‹günahlılar› değiliz.
16Lameɛna neẓra belli amdan yețțuɣal d aḥeqqi zdat Sidi Ṛebbi s liman-ines di Ɛisa Lmasiḥ, mačči imi gxeddem ayen i d-teqqaṛ ccariɛa ; daymi ula d nukni numen s Ɛisa Lmasiḥ, iwakken a nuɣal d iḥeqqiyen zdat Sidi Ṛebbi s liman di Ɛisa Lmasiḥ, mačči imi nxeddem ayen i d-teqqaṛ ccariɛa n Musa. Axaṭer ula d yiwen ur izmir ad yuɣal d aḥeqqi zdat Ṛebbi imi i gettabaɛ ccariɛa n Musa.
16Yine de insanın Kutsal Yasanın gereklerini yaparak değil, İsa Mesihe iman ederek aklandığını biliyoruz. Bunun için biz de Yasanın gereklerini yaparak değil, Mesihe iman ederek aklanalım diye Mesih İsaya iman ettik. Çünkü hiç kimse Yasanın gereklerini yaparak aklanmaz.
17Nukni nețnadi a nuɣal d iḥeqqiyen s liman di Lmasiḥ ; ma nufa iman-nneɣ d imednuben ula d nukni am leǧnas nniḍen, eɛni d Lmasiḥ i ɣ-ițțawin ɣer ddnub ? Xaṭi !
17Mesihte aklanmak isterken kendimiz günahlı çıkarsak, Mesih günahın yardakçısı mı olur? Kesinlikle hayır!
18Axaṭer ma uɣaleɣ ɣer ccariɛa nni i ǧǧiɣ, ihi rriɣ iman-iw d amɛaṣi ;
18Yıktığımı yeniden kurarsam, yasayı çiğnediğimi kanıtlamış olurum.
19ɣef wayen yeɛnan ccariɛa aql-iyi mmuteɣ, yerna d nețțat i yi-wwin ɣer lmut ; ayagi yedṛa-d iwakken ad sɛuɣ tudert di Sidi Ṛebbi ; aql-iyi țwasemmṛeɣ ɣef wumidag akk-d Lmasiḥ.
19Çünkü ben Tanrı için yaşamak üzere Yasa aracılığıyla Yasa karşısında öldüm.
20Tura mačči d nekk i gețțidiren, d Lmasiḥ i gețțidiren deg-i ; axaṭer tudert-iw di ddunit, țɛiceɣ-ț s liman di Mmi-s n Sidi Ṛebbi i yi-ḥemmlen yerna isebbel iman-is fell-i.
20Mesihle birlikte çarmıha gerildim. Artık ben yaşamıyorum, Mesih bende yaşıyor. Şimdi bedende sürdürdüğüm yaşamı, beni seven ve benim için kendini feda eden Tanrı Oğluna imanla sürdürüyorum.
21Ur sseɣlayeɣ ara lqima n ṛṛeḥma n Sidi Ṛebbi, axaṭer ma nezmer a nuɣal d iḥeqqiyen zdat Ṛebbi s ccariɛa n Musa, ihi Lmasiḥ yemmut ɣef wulac !
21Tanrı'nın lütfunu geçersiz saymış değilim. Çünkü aklanma Yasa aracılığıyla sağlanabilseydi, o zaman Mesih boş yere ölmüş olurdu.››