1Mi ɛeddan sin wussan, tella-d tmeɣṛa di tmurt n Jlili di taddart Kana, tella dinna yemma-s n Sidna Ɛisa.
1Üçüncü gün Celilenin Kana Köyünde bir düğün vardı. İsanın annesi de oradaydı.
2Ula d Sidna Ɛisa yețwaɛṛed nețța d inelmaden-is ɣer tmeɣṛa-nni.
2İsayla öğrencileri de düğüne çağrılmışlardı.
3Imi i ten-ixuṣṣ ccṛab, yemma-s n Sidna Ɛisa tusa-d ɣuṛ-es tenna-yas : Ifuk-asen ccṛab !
3Şarap tükenince annesi İsaya, ‹‹Şarapları kalmadı›› dedi.
4Sidna Ɛisa yerra-yas : D nekk neɣ d kemm i teɛna temsalt-agi a tameṭṭut ? Taswiɛt-iw urɛad i d-tusi.
4İsa, ‹‹Anne, benden ne istiyorsun? Benim saatim daha gelmedi›› dedi.
5Dɣa yemma-s tenna i iqeddacen : Xedmet ayen akk ara wen-d yini !
5Annesi hizmet edenlere, ‹‹Size ne derse onu yapın›› dedi.
6Llant dinna sețța n tsebbalin ( icmuxen ) yețwaxedmen s wedɣaɣ, țțawint si tmanyin ar meyya uɛecrin n litrat, seg-sent i d-țɛemmiṛen wat Isṛail aman i luḍu.
6Yahudilerin geleneksel temizliği için oraya konmuş, her biri seksenle yüz yirmi litre alan altı taş küp vardı.
7Sidna Ɛisa yenna i iqeddacen nni : ?čaṛet ticbayliyin-agi d aman. ?čuṛen-tent armi d imi.
7İsa hizmet edenlere, ‹‹Küpleri suyla doldurun›› dedi. Küpleri ağızlarına kadar doldurdular.
8Dɣa yenna-asen : Ɛemmṛet-ed tura kra n waman seg-sent tawim-ten i bab n tmeɣṛa. Kkren xedmen akken i sen-d-yenna.
8Sonra hizmet edenlere, ‹‹Şimdi biraz alıp şölen başkanına götürün›› dedi. Onlar da götürdüler.
9Win iḍebbṛen di leqdic n tmeɣṛa yeɛṛeḍ aman-nni i guɣalen d ccṛab. Nețța ur yeẓri ansi i d-yekka ccṛab-agi, ma d iqeddacen-is ẓran axaṭer d nutni i ten-id-yewwin. Iṛuḥ yessawel i yesli,
9Şölen başkanı, şaraba dönüşmüş suyu tattı. Bunun nereden geldiğini bilmiyordu, oysa suyu küpten alan hizmetkârlar biliyorlardı. Şölen başkanı güveyi çağırıp, ‹‹Herkes önce iyi şarabı, çok içildikten sonra da kötüsünü sunar›› dedi, ‹‹Ama sen iyi şarabı şimdiye dek saklamışsın.››
10yenna-yas : Di tmeɣṛiwin, medden srusun-d uqbel ccṛab yelhan, mi ḥman inebgawen rennun-asen-d win ṛqiqen, kečč teǧǧiḍ ccṛab yelhan armi ț-țura !
11İsa bu ilk doğaüstü belirtisini Celilenin Kana Köyünde gerçekleştirdi ve yüceliğini gösterdi. Öğrencileri de Ona iman ettiler.
11D wagi i d lbeṛhan amezwaru i gexdem Sidna Ɛisa di taddart n Kana di tmurt n Jlili. S wakka i d-ibeggen tamanegt-is i inelmaden-is, dɣa umnen yis.
12Bundan sonra İsa, annesi, kardeşleri ve öğrencileri Kefarnahuma gidip orada birkaç gün kaldılar.
12Deffir wayagi Sidna Ɛisa iṣubb ɣer temdint n Kafernaḥum. Tedda yid-es yemma-s, atmaten-is akk-d inelmaden-is ; qqimen dinna anagar kra n wussan.
13Yahudilerin Fısıh Bayramı yakındı. İsa da Yeruşalime gitti.
13Akken i d-yeqṛeb wass n Tfaska n izimer n leslak yellan d lɛid n wat Isṛail, Sidna Ɛisa yuli ɣer temdint n Lquds.
14Tapınağın avlusunda sığır, koyun ve güvercin satanları, orada oturmuş para bozanları gördü.
14Yufa deg wefrag n lǧameɛ iqedsen wid yeznuzun izgaren, ulli d yetbiren, yufa daɣen dinna wid yețbeddilen idrimen ; rran lǧameɛ iqedsen d ssuq.
15İpten bir kamçı yaparak hepsini koyunlar ve sığırlarla birlikte tapınaktan kovdu, para bozanların paralarını döküp masalarını devirdi.
15Ixdem-ed ajelkwaḍ ( acelliṭ ) s wemrar, yebda itellif-iten s nutni s wulli-nsen akk-d yezgaren-nsen, iqleb-asen ( ițți-yasen ) daɣen ṭṭwabel i wid yețbeddilen idrimen, iḍeggeṛ asen kullec ɣer lqaɛa, issufeɣ-iten meṛṛa seg ufrag n lǧameɛ iqedsen ,
16Güvercin satanlara, ‹‹Bunları buradan kaldırın, Babamın evini pazar yerine çevirmeyin!›› dedi.
16yerna yenna i wid yeznuzun itbiren : Kkset syagi ssuq-nwen ! Wagi d axxam n Baba, ur t-țarrat ara d ssuq !
17Öğrencileri, ‹‹Evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirecek›› diye yazılmış olan sözü hatırladılar.
17inelmaden-is mmektan-d ayen yuran di tektabt n ?abur : Leḥmala i sɛiɣ ɣef wexxam-ik am tmes itețțen ul-iw !
18Yahudi yetkililer İsaya, ‹‹Bunları yaptığına göre, bize nasıl bir belirti göstereceksin?›› diye sordular.
18Kkren wudayen nnan-as : D acu n lbeṛhan ara ɣ-d-tbeggneḍ akken a neɛqel lḥekma s wayes i txeddmeḍ annect-agi ?
19İsa şu yanıtı verdi: ‹‹Bu tapınağı yıkın, üç günde onu yeniden kuracağım.››
19Sidna Ɛisa yerra-yasen : Huddet lǧameɛ-agi iqedsen, a t-id-sbeddeɣ di tlata wussan.
20Yahudi yetkililer, ‹‹Bu tapınak kırk altı yılda yapıldı, sen onu üç günde mi kuracaksın?›› dediler.
20At Isṛail nnan-as : Wid yebnan lǧameɛ-agi qqimen deg-s sețța uṛebɛin iseggasen, kečč tzemreḍ a s-tɛiwdeḍ lebni di tlata wussan !
21Ama İsanın sözünü ettiği tapınak kendi bedeniydi.
21Lameɛna « Lǧameɛ » i ɣef d-yehdeṛ Sidna Ɛisa d lǧețța-s.
22İsa ölümden dirilince öğrencileri bu sözü söylediğini hatırladılar, Kutsal Yazıya ve İsanın söylediği bu söze iman ettiler.
22Asmi i d-yeḥya Sidna Ɛisa si lmut ɣer tudert, inelmaden-is mmektan-d awal-agi i d-yenna, dɣa umnen s wayen yuran di tira iqedsen d wayen i d-yenna Sidna Ɛisa.
23Fısıh Bayramında İsanın Yeruşalimde bulunduğu sırada gerçekleştirdiği belirtileri gören birçokları Onun adına iman ettiler.
23Mi gella Sidna Ɛisa di temdint n Lquds di lweqt n lɛid n Tfaska, aṭas i gumnen yis mi ẓran lbeṛhanat i gxeddem.
24Ama İsa bütün insanların yüreğini bildiği için onlara güvenmiyordu.
24Lameɛna Sidna Ɛisa ur yesɛi ara deg-sen laman axaṭer yessen-iten akken ma llan.
25İnsan hakkında kimsenin O'na bir şey söylemesine gerek yoktu. Çünkü kendisi insanın içinden geçenleri biliyordu.
25Ur yeḥwaǧ ara a s-d-ḥkun ɣef yemdanen imi yessen ayen yellan deg wulawen-nsen.