1Di lweqt-nni, kra n yemdanen usan-d a s-ḥkun i Sidna Ɛisa ɣef kra n yergazen n tmurt n Jlili i genɣa Bilaṭus, d wamek issexleḍ dammen-nsen d idammen n iseflawen nsen.
1O sırada bazı kişiler gelip İsaya bir haber getirdiler. Pilatusun nasıl bazı Celilelileri öldürüp kanlarını kendi kestikleri kurbanların kanına kattığını anlattılar.
2Sidna Ɛisa yenna-yasen : Tɣilem belli imezdaɣ-agi n Jlili ițțuɛetben akka d imednuben akteṛ n wiyaḍ ?
2İsa onlara şöyle karşılık verdi: ‹‹Böyle acı çeken bu Celilelilerin, bütün öbür Celilelilerden daha günahlı olduğunu mu sanıyorsunuz?
3Xaṭi, meɛna a wen-d-iniɣ : m'ur tbeddlem ara tikli aț-țemtem ula d kunwi.
3Size hayır diyorum. Ama tövbe etmezseniz, hepiniz böyle mahvolacaksınız.
4Neɣ am tmenṭac-nni yergazen yemmuten mi d-yeɣli fell-asen ṣṣuṛ n Silwi, tɣilem d imednuben akteṛ n imezdaɣ nniḍen n temdint n Lquds ?
4Ya da, Şiloahtaki kule üzerlerine yıkılınca ölen o on sekiz kişinin, Yeruşalimde yaşayan öbür insanların hepsinden daha suçlu olduğunu mu sanıyorsunuz?
5Xaṭi, meɛna nniɣ-awen : m'ur tbeddlem ara tikli aț-țemtem ula d kunwi.
5Size hayır diyorum. Ama tövbe etmezseniz, hepiniz böyle mahvolacaksınız.››
6Yewwi-yasen-d lemtel-agi : Yiwen wergaz yesɛa taneqleț teẓẓa deg yiger n tẓurin. Yusa-d iwakken a d-ikkes tibexsisin lameɛna ur yufi ara.
6İsa şu benzetmeyi anlattı: ‹‹Adamın birinin bağında dikili bir incir ağacı vardı. Adam gelip ağaçta meyve aradı, ama bulamadı.
7Yenna i uxeddam n yiger-nni : tlata n yiseggasen aya nekk țțaseɣ ed iwakken a d-kkseɣ lexṛif si tneqleț agi meɛna ur d-țțafeɣ ara, gzem-iț ihi ! Acuɣeṛ ara teṭṭef akal mbla nnfeɛ ?
7Bağcıya, ‹Bak› dedi, ‹Ben üç yıldır gelip bu incir ağacında meyve arıyorum, bulamıyorum. Onu kes. Toprağın besinini neden boş yere tüketsin?›
8Axeddam-nni yerra-yas : a Sidi, eǧǧ-iț aț-țernu aseggas-a ; aț-țneqceɣ, a s-rreɣ leɣbaṛ,
8‹‹Bağcı, ‹Efendim› diye karşılık verdi, ‹Ağacı bir yıl daha bırak, bu arada ben çevresini kazıp gübreleyeyim.
9sya d asawen ma tefka-d lfakya eǧǧ-iț, m'ulac qeleɛ -iț.
9Gelecek yıl meyve verirse, ne iyi; vermezse, onu kesersin.› ››
10Sidna Ɛisa yesselmad deg yiwen n lǧameɛ deg wass n westeɛfu.
10Bir Şabat Günü İsa, havralardan birinde öğretiyordu.
11Tella dinna yiwet n tmeṭṭut ihelken tmenṭac yiseggasen aya ; d yiwen uṛuḥani i ț-ikerfen ur tezmir ara aț-țesbedd lqedd-is.
11On sekiz yıldır içinde hastalık ruhu bulunan bir kadın da oradaydı. İki büklüm olmuş, belini hiç doğrultamıyordu.
12Mi ț-iwala Sidna Ɛisa, iluɛa-ț yenna-yas : A tameṭṭut, teḥliḍ seg wekraf-im.
12İsa onu görünce yanına çağırdı. ‹‹Kadın›› dedi, ‹‹Hastalığından kurtuldun.››
13Issers ifassen-is fell-as , imiren kan tesbedd lqedd-is, teḥmed Sidi Ṛebbi.
13Ellerini kadının üzerine koydu. Kadın hemen doğruldu ve Tanrıyı yüceltmeye başladı.
14Ccix-nni n lǧameɛ iɣaḍ-it lḥal imi i ț-isseḥla Sidna Ɛisa deg wass n westeɛfu, yenna i lɣaci : Llan sețța wussan i deg ilaq a nexdem ; aset-ed ihi deg ussan-nni iwakken a kkun-isseḥlu mačči deg wass n westeɛfu !
14İsanın hastayı Şabat Günü iyileştirmesine kızan havra yöneticisi kalabalığa seslenerek, ‹‹Çalışmak için altı gün vardır›› dedi. ‹‹O günler gelip iyileşin, Şabat Günü değil.››
15Sidna Ɛisa yerra-yas : Ay at sin wudmawen ! Anwa deg-wen ur d-nețserriḥ i wezger-ines neɣ i weɣyul-is iwakken a t-yawi a d-isew ɣas deg wass n westeɛfu ?
15Rab ona şu karşılığı verdi: ‹‹Sizi ikiyüzlüler! Her biriniz Şabat Günü kendi öküzünü ya da eşeğini yemlikten çözüp suya götürmez mi?
16I tmeṭṭut-agi yellan si dderya n Ibṛahim, i gekref Cciṭan tmenṭac n yiseggasen aya, eɛni ur ilaq ara a s-nekkes akraf ɣas akka d ass n westeɛfu ?
16Buna göre, Şeytanın on sekiz yıldır bağlı tuttuğu, İbrahimin bir kızı olan bu kadının da Şabat Günü bu bağdan çözülmesi gerekmez miydi?››
17Mi d-yenna imeslayen-agi, ixṣimen-is meṛṛa nneḥcamen ma d lɣaci feṛḥen s leɛǧayeb i gxeddem.
17İsanın bu sözleri, kendisine karşı gelenlerin hepsini utandırdı. Bütün kalabalık ise Onun yaptığı görkemli işlerin tümünü sevinçle karşıladı.
18Yenna daɣen : ?er wacu i tețțemcabi tgeldit n Ṛebbi ? ?er wacu ara ț-metleɣ ?
18Sonra İsa şunları söyledi: ‹‹Tanrının Egemenliği neye benzer, onu neye benzeteyim?
19Tețțemcabi ɣer uɛeqqa amecṭuḥ n zerriɛa n uxerḍel i geẓẓa yiwen wergaz di tebḥirt-is. Mi d-imɣi yuɣal d ttejṛa, ifṛax n igenni bnan leɛcuc deg ifurkawen-is.
19Tanrının Egemenliği, bir adamın bahçesine ektiği hardal tanesine benzer. Tane gelişip ağaç olur, kuşlar dallarında barınır.››
20Yenna daɣen : ?er wacu i zemreɣ ad metleɣ tageldit n Ṛebbi ?
20İsa yine, ‹‹Tanrının Egemenliğini neye benzeteyim?›› dedi.
21Tețțemcabi ɣer ciṭṭuḥ yiɣes n temtunt i d-teddem tmeṭṭut, tger-it di tlata lkilat n uwren dɣa teǧǧa-t armi yuli meṛṛa.
21‹‹O, bir kadının üç ölçek una karıştırdığı mayaya benzer. Sonunda bütün hamur kabarır.››
22Deg webrid-is ɣer temdint n Lquds, Sidna Ɛisa ițɛedday ɣef temdinin ț-țudrin, isselmad.
22İsa köy kent dolaşarak öğretiyor, Yeruşalime doğru ilerliyordu.
23Isteqsa-t yiwen yenna-yas : A Sidi, drus n yemdanen ara yețțuselken ?
23Biri Ona, ‹‹Ya Rab›› dedi, ‹‹Kurtulanların sayısı az mı olacak?›› İsa oradakilere şöyle dedi: ‹‹Dar kapıdan girmeye gayret edin. Size şunu söyleyeyim, çok kişi içeri girmek isteyecek, ama giremeyecek.
24Yenna-yasen : Qellbet amek ara tkecmem si tewwurt iḍeyqen ; a wen-d-iniɣ : aṭas ara yebɣun ad kecmen lameɛna ur țțizmiren ara.
25Ev sahibi kalkıp kapıyı kapattıktan sonra dışarıda durup, ‹Ya Rab, kapıyı aç bize!› diyerek kapıyı vurmaya başlayacaksınız. ‹‹O da size, ‹Kim olduğunuzu, nereden geldiğinizi bilmiyorum› diye karşılık verecek.
25M'ara d-yekker bab n wexxam ad isekkeṛ tawwurt, wid i d-yufa lḥal di beṛṛa a d-bdun asqeṛbeb ad qqaṛen : « A Sidi ! A Sidi ! Ldi-yaɣ tawwurt» ! Nețța a wen-d-yerr : ur kkun-ssineɣ ur ẓriɣ ansi i d-tekkam !?
26‹‹O zaman, ‹Biz senin önünde yiyip içtik, sen de bizim sokaklarımızda öğrettin› demeye başlayacaksınız.
26Kunwi ad as-tinim : « anaɣ nečča neswa yid-ek, teslemdeḍ deg yizenqan nneɣ ! »
27‹‹O da size şöyle diyecek: ‹Kim olduğunuzu, nereden geldiğinizi bilmiyorum. Çekilin önümden, ey kötülük yapanlar!›
27Nețța a wen-d-yerr : Nniɣ-awen ur kkun-ssineɣ ara, beɛdet akkin fell-i a kunwi ixeddmen cceṛ !
28‹‹İbrahimi, İshakı, Yakupu ve bütün peygamberleri Tanrının Egemenliğinde, kendinizi ise dışarı atılmış gördüğünüz zaman, aranızda ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır.
28Dinna ara yilin yimeṭṭawen d nndama tameqqrant m'ara twalim Ibṛahim, Isḥaq, Yeɛqub akk-d lenbiya di tgelda n yigenwan, ma d kunwi aț-țeqqimem di beṛṛa.
29İnsanlar doğudan batıdan, kuzeyden güneyden gelecek ve Tanrının Egemenliğinde sofraya oturacaklar.
29A d-asen si cceṛq d lɣeṛb, seg umalu d usammer, ad ṭṭfen imukan di tmeɣṛa n tgelda n igenwan.
30Ve işte, sonuncu olan bazıları birinci, birinci olan bazıları da sonuncu olacak.››
30Imiren ad ilin ineggura ara yuɣalen d imezwura, am akken daɣen ara yilin imezwura ara yuɣalen d ineggura.
31Tam o sırada bazı Ferisiler gelip İsaya, ‹‹Buradan ayrılıp başka yere git. Hirodes seni öldürmek istiyor›› dediler.
31Di teswiɛt-nni, kra n ifariziyen usan-d ɣer Sidna Ɛisa nnan-as : Ṛuḥ tixxeṛ syagi, atan Hiṛudus ițqellib a k-ineɣ.
32İsa onlara şöyle dedi: ‹‹Gidin, o tilkiye söyleyin, ‹Bugün ve yarın cinleri kovup hastaları iyileştireceğim ve üçüncü gün hedefime ulaşacağım.›
32Yenna-yasen : Ṛuḥet init-as i wuccen-agi : ass-a d uzekka ad ssufɣeɣ leǧnun, ad sseḥluɣ imuḍan , ass wis tlata ad fakeɣ cceɣl-iw.
33Yine de bugün, yarın ve öbür gün yoluma devam etmeliyim. Çünkü bir peygamberin Yeruşalimin dışında ölmesi düşünülemez!
33Lameɛna ilaq ad kemmleɣ tikli-inu ass-a, azekka d sellazekka, axaṭer ur s-ilaq ara i nnbi ad immet beṛṛa n temdint n Lquds.
34‹‹Ey Yeruşalim! Peygamberleri öldüren, kendisine gönderilenleri taşlayan Yeruşalim! Tavuğun civcivlerini kanatları altına topladığı gibi ben de kaç kez senin çocuklarını toplamak istedim, ama siz istemediniz.
34A tamdint n Lquds ! A tamdint n Lquds ineqqen lenbiya, iṛeǧǧmen wid i m-d-ițwaceggɛen s ɣuṛ Ṛebbi ! Acḥal d abrid i ɛerḍeɣ a d-jemɛeɣ arraw-im am tyaziṭ i d-ijemɛen ifṛax-is seddaw wafriwen-is, lameɛna ur tebɣim ara.
35Bakın, eviniz ıssız bırakılacak! Size şunu söyleyeyim: ‹Rab'bin adıyla gelene övgüler olsun!› diyeceğiniz zamana dek beni bir daha görmeyeceksiniz.››
35Atan ihi, axxam-nwen ad ixlu yerna nniɣ-awen, ur iyi-tẓerrem ara alamma d asmi ara tinim : Ad ițțubarek win i d-yusan s yisem n Sidi Ṛebbi.