1Akka i gebda lexbaṛ n lxiṛ yeɛnan Ɛisa Lmasiḥ, Mmi-s n Ṛebbi.
1Tanrının Oğlu İsa Mesihle ilgili Müjdenin başlangıcı.
2Am akken yura di tektabt n nnbi Iceɛya : Ad zzewreɣ zdat-ek amceggeɛ-iw, a k-ifres abrid.
2Peygamber Yeşayanın Kitabında şöyle yazılmıştır: ‹‹İşte, habercimi senin önünden gönderiyorum; O senin yolunu hazırlayacak.››
3 ?-țaɣect n win yețɛeggiḍen deg unezṛuf : heggit abrid i Sidi Ṛebbi, ssemsawit iberdan-is !
3‹‹Çölde haykıran, ‹Rabbin yolunu hazırlayın, Geçeceği patikaları düzleyin› diye sesleniyor.››
4Iban-ed Yeḥya aɣeṭṭas deg unezṛuf , yesseɣḍas lɣaci deg waman, yeqqaṛ-asen : Beddlet tikli, aset-ed aț-țețwaɣeḍsem iwakken a wen-yeɛfu Sidi Ṛebbi.
4Böylece Vaftizci Yahya çölde ortaya çıktı. İnsanları, günahlarının bağışlanması için tövbe edip vaftiz olmaya çağırıyordu.
5Imezdaɣ meṛṛa n tmurt n Yahuda d wid n temdint n Lquds țṛuḥun-d ɣuṛ-es, țqiṛṛin s ddnubat-nsen zdat lɣaci dɣa Yeḥya yeṣṣeɣḍas-iten deg wasif n Urdun.
5Bütün Yahudiye halkı ve Yeruşalimlilerin hepsi ona geliyor, günahlarını itiraf ediyor, onun tarafından Şeria Irmağında vaftiz ediliyordu.
6Yelsa llebsa yețwaxedmen s ccɛeṛ n welɣem, yebges tabagust n weglim ɣef wammas-is. Lqut-is d ajṛad akk-d țament n lexla.
6Yahyanın deve tüyünden giysisi, belinde deri kuşağı vardı. Çekirge ve yaban balı yerdi.
7Yețbecciṛ yeqqaṛ : Win ara d-yasen deffir-i yugar iyi, yesɛa tazmert akteṛ-iw ; ur uklaleɣ ara ad knuɣ a s-fsiɣ ula d lexyuḍ n warkasen-is.
7Şu haberi yayıyordu: ‹‹Benden sonra benden daha güçlü olan geliyor. Eğilip Onun çarıklarının bağını çözmeye bile layık değilim.
8Nekk sseɣḍaseɣ-kkun deg waman, lameɛna nețța a kkun-isseɣḍes s Ṛṛuḥ iqedsen.
8Ben sizi suyla vaftiz ettim, ama O sizi Kutsal Ruhla vaftiz edecektir.››
9Deg wussan-nni, Sidna Ɛisa yusa-d si taddart n Naṣaret ɣer tmurt n Jlili. Yesseɣḍes-it Yeḥya deg wasif n Urdun.
9O günlerde Celilenin Nasıra Kentinden çıkıp gelen İsa, Yahya tarafından Şeria Irmağında vaftiz edildi.
10Akken i d-iffeɣ seg waman, iwala igenwan ldin, Ṛṛuḥ iqedsen iṣubb-ed fell-as s ṣṣifa n tetbirt.
10Tam sudan çıkarken, göklerin yarıldığını ve Ruhun güvercin gibi üzerine indiğini gördü.
11Yiwet n taɣect tekka-d seg igenwan tenna-d : Kečč d Mmi eɛzizen ; deg-k i gella lfeṛḥ-iw !
11Göklerden, ‹‹Sen benim sevgili Oğlumsun, senden hoşnudum›› diyen bir ses duyuldu.
12Imiren kan, Ṛṛuḥ iqedsen yewwi-t ɣer uneẓruf,
12O an Ruh, İsayı çöle gönderdi.
13anda i t-ijeṛṛeb Cciṭan ṛebɛin wussan. Yețɛic ger lewḥuc n lɣaba, lmalayekkat qeddcent fell-as.
13İsa çölde kaldığı kırk gün boyunca Şeytan tarafından denendi. Yabanıl hayvanlar arasındaydı, melekler Ona hizmet ediyordu.
14Mi gețwaḥbes Yeḥya, Sidna Ɛisa iṛuḥ ɣer tmurt n Jlili ; yețbecciṛ lexbaṛ n lxiṛ n Sidi Ṛebbi, yeqqaṛ :
14Yahyanın tutuklanmasından sonra İsa, Tanrının Müjdesini duyura duyura Celileye gitti.
15Tageldit n Ṛebbi tqeṛṛeb-ed ! Yewweḍ-ed lweqt-is ! Uɣalet-ed ɣer webrid tamnem s lexbaṛ n lxiṛ !
15‹‹Zaman doldu›› diyordu, ‹‹Tanrının Egemenliği yaklaştı. Tövbe edin, Müjdeye inanın!››
16Mi gella ileḥḥu rrif n lebḥeṛ n tmurt n Jlili, iwala Semɛun akk-d gma-s Andriyus ṭeggiṛen acebbak ɣer lebḥeṛ, axaṭer d iṣeggaḍen i llan.
16İsa, Celile Gölünün kıyısından geçerken, göle ağ atmakta olan Simun ile kardeşi Andreası gördü. Bu adamlar balıkçıydı.
17Sidna Ɛisa yenna-yasen : Ddut-ed yid-i, a kkun-rreɣ d iṣeggaḍen n yemdanen.
17İsa onlara, ‹‹Ardımdan gelin›› dedi, ‹‹Sizleri insan tutan balıkçılar yapacağım.››
18Imiren kan, ǧǧan icebbaken nsen, ddan yid-es.
18Onlar da hemen ağlarını bırakıp Onun ardından gittiler.
19Ikemmel abrid-is, iwala Yeɛqub akk-d gma-s Yuḥenna yellan d arraw n Zabadi, qqimen di teflukt-nsen țxiḍin icebbaken.
19İsa biraz ileri gidince Zebedinin oğulları Yakupla Yuhannayı gördü. Teknede ağlarını onarıyorlardı.
20Yessawel-asen, imiren kan ǧǧan baba-tsen akk-d ixeddamen-is di teflukt, ddan d Sidna Ɛisa.
20Hemen onları çağırdı. Onlar da babaları Zebediyi işçilerle birlikte teknede bırakıp İsanın ardından gittiler.
21Sidna Ɛisa d inelmaden-is wwḍen ɣer temdint n Kafernaḥum. Deg wass n ssebt yellan d ass n westeɛfu, Sidna Ɛisa yekcem ɣer lǧameɛ yebda yesselmad.
21Kefarnahuma girdiler. Şabat Günü İsa havraya gidip öğretmeye başladı.
22Lɣaci i s-ițḥessisen wehmen deg uselmed ines axaṭer imeslayen-is sɛan tissas ( lhiba ), mačči am uselmed n lɛulama n ccariɛa.
22Halk Onun öğretişine şaşıp kaldı. Çünkü onlara din bilginleri gibi değil, yetkili biri gibi öğretiyordu.
23Yella di lǧameɛ-nni yiwen n wergaz i gezdeɣ uṛuḥani, yebda yețɛeggiḍ yeqqaṛ :
23Tam o sırada havrada bulunan ve kötü ruha tutulmuş bir adam, ‹‹Ey Nasıralı İsa, bizden ne istiyorsun?›› diye bağırdı. ‹‹Bizi mahvetmeye mi geldin? Senin kim olduğunu biliyorum, Tanrının Kutsalısın sen!››
24D acu tebɣiḍ ɣuṛ-nneɣ a Ɛisa anaṣari ? Tusiḍ-ed a ɣ-tesnegreḍ ? ?riɣ d acu-k, kečč d Imqeddes n Ṛebbi !
25İsa, ‹‹Sus, çık adamdan!›› diyerek kötü ruhu azarladı.
25Sidna Ɛisa iɛeggeḍ fell-as yenna : Ssusem ! Effeɣ seg wergaz-agi !
26Kötü ruh adamı sarstı ve büyük bir çığlık atarak içinden çıktı.
26Aṛuḥani ihucc argaz-nni s lǧehd, yeffeɣ seg-s s leɛyaḍ.
27Herkes şaşıp kaldı. Birbirlerine, ‹‹Bu nasıl şey?›› diye sormaya başladılar. ‹‹Yepyeni bir öğreti! Kötü ruhlara bile yetkiyle buyruk veriyor, onlar da sözünü dinliyor.››
27Lɣaci meṛṛa xelɛen, wa yeqqaṛ i wa : D acu-t wayagi ? D acu-t uselmed-agi ajdid yesɛan lhiba ? Argaz-agi yeḥkem ula ɣef yiṛuḥaniyen yerna țțaɣen-as awal !
28Böylece İsayla ilgili haber, Celile bölgesinin her yerine hızla yayıldı.
28Seg imiren, Sidna Ɛisa yețwassen di tmurt n Jlili meṛṛa.
29İsa havradan çıkar çıkmaz, Yakup ve Yuhanna ile birlikte Simun ve Andreasın evine gitti.
29Mi d-ffɣen si lǧameɛ, ṛuḥen ɣer wexxam n Semɛun d Andriyus, yedda Yeɛqub d Yuḥenna.
30Simunun kaynanası ateşler içinde yatıyordu. Durumu hemen İsaya bildirdiler.
30Taḍeggalt n Semɛun tuḍen, tuɣ-iț tawla ; hedṛen-as fell-as i Sidna Ɛisa.
31O da hastaya yaklaştı, elinden tutup kaldırdı. Kadının ateşi düştü, onlara hizmet etmeye başladı.
31Iqeṛṛeb ɣuṛ-es, yeṭṭef-as afus, yeskker-iț-id. Imiren kan teffeɣ-iț tawla-nni, tekker tqeddec-asen.
32Akşam olup güneş batınca, bütün hastaları ve cinlileri İsaya getirdiler.
32Tameddit mi geɣli yiṭij, wwin-as-d aṭas n imuḍan akk-d wid zedɣen iṛuḥaniyen.
33Bütün kent halkı kapıya toplanmıştı.
33Lɣaci n temdint meṛṛa nnejmaɛen-d zdat tewwurt.
34İsa, çeşitli hastalıklara yakalanmış birçok kişiyi iyileştirdi, birçok cini kovdu. Cinlerin konuşmasına izin vermiyordu. Çünkü onlar kendisinin kim olduğunu biliyorlardı.
34Sidna Ɛisa yesseḥla aṭas n imuḍan i ghelken yal aṭan ; yessufeɣ aṭas n iṛuḥaniyen yerna ur ten-yețțaǧa ara a d-mmeslayen, axaṭer nutni ẓran d acu-t.
35Sabah çok erkenden, ortalık henüz ağarmadan İsa kalktı, evden çıkıp ıssız bir yere gitti, orada dua etmeye başladı.
35?ṣbeḥ zik uqbel ad yali wass, Sidna Ɛisa yeffeɣ ɣer lexla iwakken ad yedɛu ɣer Sidi Ṛebbi.
36Simun ile yanındakiler İsayı aramaya çıktılar.
36Semɛun d imdukkal-is ffɣen ad nadin fell-as ;
37Onu bulunca, ‹‹Herkes seni arıyor!›› dediler.
37mi t-ufan, nnan-as : A Sidi, medden akk țnadin fell-ak.
38İsa onlara, ‹‹Başka yerlere, yakın kasabalara gidelim›› dedi. ‹‹Oralarda da Tanrı sözünü duyurayım. Bunun için çıkıp geldim.››
38Sidna Ɛisa yerra-yasen : Eyyaw a nṛuḥet ɣer tudrin iqeṛben axaṭer ilaq ad beccṛeɣ daɣen dinna. ?ef wannect-agi i d-usiɣ.
39Böylece havralarında Tanrı sözünü duyurarak ve cinleri kovarak bütün Celile bölgesini dolaştı.
39Dɣa iṛuḥ ɣer tmurt n Jlili, yețbecciṛ di leǧwameɛ, yessufuɣ leǧnun.
40İsaya cüzamlı biri geldi, diz çökerek, ‹‹İstersen beni temiz kılabilirsin›› diye yalvardı.
40Yiwen wergaz ihelken lbeṛs yusa-d ɣer Sidna Ɛisa, yeɣli ɣef tgecrar, iḥellel-it yenna-yas : A Sidi, ma tebɣiḍ, tzemreḍ a yi-tesseḥluḍ.
41İsanın yüreği sızladı, elini uzatıp adama dokundu, ‹‹İsterim, temiz ol!›› dedi.
41Sidna Ɛisa iɣaḍ-it wergaz-nni, dɣa yeẓẓel afus-is innul-it, yenna yas : Bɣiɣ, ili-k teḥliḍ !
42Adam anında cüzamdan kurtulup tertemiz oldu.
42Imiren kan, yeḥla si lbeṛs-nni, yuɣal yeṣfa.
43İsa onu sıkıca uyararak hemen yanından uzaklaştırdı.
43Sidna Ɛisa iserreḥ-as ad iṛuḥ, iweṣṣa-t s lḥeṛs yenna-yas :
44‹‹Sakın kimseye bir şey söyleme!›› dedi. ‹‹Git, kâhine görün ve cüzamdan temizlendiğini herkese kanıtlamak için Musanın buyurduğu sunuları sun.››
44Sel-iyi-d mliḥ ! Ur țɛawad i yiwen ayen yedṛan, lameɛna ṛuḥ a k-iẓer lmuqeddem, tawiḍ asfel ɣef ṣeffu-inek akken i t-id-iweṣṣa Musa.
45Ne var ki, adam çıkıp gitti, olayla ilgili haberi her tarafa yayıp duyurmaya başladı. Öyle ki, İsa artık hiçbir kente açıkça giremez oldu. Ancak dışarıda, ıssız yerlerde kalıyordu. Ve halk her yerden O'na akın ediyordu.
45Meɛna akken kan iṛuḥ, argaz-nni yebda yețberriḥ di mkul amkan, ayen yedṛan yid-es. Daymi Sidna Ɛisa ur yezmir ara a d-isbeggen iman-is di temdint, meɛna yețɣimi di beṛṛa deg imukan iḍeṛfen. Lɣaci țțasen-d ɣuṛ-es si mkul tama.