1Mi d-iffeɣ Sidna Ɛisa si lǧameɛ iqedsen, yiwen seg inelmaden-is yenna-yas : A Sidi, muqel acḥal yecbeḥ lebni-agi ! Acḥal cebḥen yedɣaɣen-is !
1İsa tapınaktan çıkarken öğrencilerinden biri Ona, ‹‹Öğretmenim›› dedi, ‹‹Şu güzel taşlara, şu görkemli yapılara bak!››
2Sidna Ɛisa yerra-yas : Deg wayagi irkul i tețwaliḍ, ur d-yețɣimi yiwen wedɣaɣ ɣef wayeḍ ; kullec ad ihudd.
2İsa ona, ‹‹Bu büyük yapıları görüyor musun? Burada taş üstünde taş kalmayacak, hepsi yıkılacak!›› dedi.
3Sidna Ɛisa yeqqim deg iɣil uzemmur iqublen lǧameɛ iqedsen. Buṭrus, Yeɛqub, Yuḥenna akk-d Andriyus i gellan yid-es, steqsan-t :
3İsa, Zeytin Dağında, tapınağın karşısında otururken Petrus, Yakup, Yuhanna ve Andreas özel olarak kendisine şunu sordular: ‹‹Söyle bize, bu dediklerin ne zaman olacak, bütün bunların gerçekleşmek üzere olduğunu gösteren belirti ne olacak?››
4Ini-yaɣ-d melmi ara d-yedṛu wayagi ; d acu ara ɣ-d-isbeggnen lweqt i deg ara yedṛu wannect-a.
5İsa onlara anlatmaya başladı: ‹‹Sakın kimse sizi saptırmasın›› dedi.
5Imiren, Sidna Ɛisa yebda yețweṣṣi ten : ?uṛ-wat win ara kkun-ikellxen !
6‹‹Birçokları, ‹Ben Oyum› diyerek benim adımla gelip birçok kişiyi saptıracaklar.
6Axaṭer aṭas ara d-yasen s yisem-iw, a wen-d-inin : « D nekk i d Lmasiḥ » ad kellxen i waṭas n lɣaci.
7Savaş gürültüleri, savaş haberleri duyunca korkmayın. Bunların olması gerek, ama bu daha son demek değildir.
7M'ara teslem s tegrawliwin i d-ideṛṛun di mkul amkan akk-d țid i d-iteddun, ur țțaggadet ara axaṭer ilaq a d-yedṛu wannect-nni, lameɛna mačči ț-țaggara n ddunit i d-yewḍen.
8Ulus ulusa, devlet devlete savaş açacak; yer yer depremler, kıtlıklar olacak. Bunlar, doğum sancılarının başlangıcıdır.
8 Agdud a d-yekker ɣer wayeḍ, tageldit aț-țennaɣ ț-țayeḍ, a d-ilint zzelzlat di kra imukan, a d-yili laẓ ; akkagi ara d-yebdu leɛtab di ddunit.
9‹‹Ama siz kendinize dikkat edin! İnsanlar sizi mahkemelere verecek, havralarda dövecekler. Benden ötürü valilerin, kralların önüne çıkarılacak, böylece onlara tanıklık edeceksiniz.
9?adret ɣef yiman-nwen ; atan a kkun-caṛɛen zdat lɛulama n ccariɛa, a kkun-wten di leǧwameɛ. ?ef ddemma-w, a kkun-sbedden zdat wid i gḥekmen tamurt akk-d igelliden iwakken aț-țilim d inigan-iw zdat-nsen.
10Ne var ki, önce Müjdenin bütün uluslara duyurulması gerekir.
10Lameɛna di tazwara ilaq lexbaṛ n lxiṛ ad ițwabecceṛ uqbel i leǧnas meṛṛa.
11Sizi tutuklayıp mahkemeye verdiklerinde, ‹Ne söyleyeceğiz?› diye önceden kaygılanmayın. O anda size ne esinlenirse onu söyleyin. Çünkü konuşan siz değil, Kutsal Ruh olacak.
11M'ara kkun-ẓẓuɣṛen a kkun awin ɣer ccṛeɛ, ur xeddmet ara anezgum ɣef wayen ara tinim ; init-ed kan ayen ara wen-d-yasen di teswiɛt-nni, axaṭer mačči d kunwi ara imeslayen lameɛna d Ṛṛuḥ iqedsen.
12Kardeş kardeşi, baba çocuğunu ölüme teslim edecek. Çocuklar anne babalarına başkaldırıp onları öldürtecek.
12Yiwen ad yefk gma-s ɣer lmut, wayeḍ ad yefk mmi-s ; dderya a d-kkren ɣer imawlan-nsen a ten-ssiwḍen ɣer lmut.
13Benim adımdan ötürü herkes sizden nefret edecek. Ama sonuna kadar dayanan kurtulacaktır.
13A kkun-keṛhen irkul ɣef ddemma n yisem-iw. Lameɛna win ara yeṭṭfen alamma ț-țaggara ad ițwasellek.
14‹‹Yıkıcı iğrenç şeyin, bulunmaması gereken yerde dikildiğini gördüğünüz zaman -okuyan anlasın- Yahudiyede bulunanlar dağlara kaçsın.
14Ass m'ara twalim lmuṣiba tameqqrant tella deg umkan anda ur ilaq ara aț-țili, « win ara yeɣṛen ayagi ilaq ad imeyyez ! » ass-nni wid ara yilin di tmurt n Yahuda ad rewlen ɣer idurar ;
15Damda olan, evinden bir şey almak için aşağı inmesin, içeri girmesin.
15win ara yilin s ufella n ssqef, ur ikeččem ara ɣer wexxam-is iwakken a d-iddem leḥwayeǧ-is.
16Tarlada olan, abasını almak için geri dönmesin.
16Akken daɣen win ara yilin di lexla, ur yețțuɣal ara ɣer deffir iwakken a d-yawi abeṛnus-is.
17O günlerde gebe olan, çocuk emziren kadınların vay haline!
17A tawaɣit n tilawin ara yilin s tadist akk-d țid ara yeṣṣuṭuḍen deg wussan-nni.
18Dua edin ki, kaçışınız kışa rastlamasın.
18Dɛut ɣer Ṛebbi iwakken ur d-ideṛṛu ara wannect-nni di ccetwa,
19Çünkü o günlerde öyle bir sıkıntı olacak ki, Tanrının var ettiği yaratılışın başlangıcından bu yana böylesi olmamış, bundan sonra da olmayacaktır.
19axaṭer deg wussan-nni, ad yili yiwen n leɛtab ur neẓri seg wasmi i d-texleq ddunit ar ass-a, yerna d ayen ur nețțuɣal a d-yedṛu.
20Rab o günleri kısaltmamış olsaydı, hiç kimse kurtulamazdı. Ama Rab, seçilmiş olanlar, kendi seçtiği kişiler uğruna o günleri kısaltmıştır.
20Lemmer ur yessenqes ara Sidi Ṛebbi kra seg wussan-nni, yiwen ur yezmir ad imneɛ. Meɛna issenqes seg-sen ɣef ddemma n wid yextaṛ.
21Eğer o zaman biri size, ‹İşte Mesih burada›, ya da, ‹İşte şurada› derse, inanmayın.
21Di lweqt-nni ma yenna-yawen walebɛaḍ : « Lmasiḥ atah dagi » neɣ «atan dihin», ur t-țțamnet ara.
22Çünkü sahte mesihler, sahte peygamberler türeyecek; bunlar, belirtiler ve harikalar yapacaklar. Öyle ki, ellerinden gelse seçilmiş olanları saptıracaklar.
22Axaṭer a d-asen wid ara yerren iman-nsen d Lmasiḥ neɣ d lenbiya, ad xeddmen lbeṛhanat akk-d licaṛat, iwakken ad kellxen ma zemren ula d wid yextaṛ Sidi Ṛebbi.
23Ama siz dikkatli olun. İşte size her şeyi önceden söylüyorum.››
23Atah nniɣ-awen-d annect-agi uqbel a d-yeḍru. --
24‹‹Ama o günlerde, o sıkıntıdan sonra, ‹Güneş kararacak, Ay ışık vermez olacak, Yıldızlar gökten düşecek, Göksel güçler sarsılacak.›
24 M'ara ɛeddin wussan n twaɣit-nni, tafat n yiṭij aț-țenqes, aggur ur d-yețțak ara tiziri-ines,
26‹‹O zaman İnsanoğlunun bulutlar içinde büyük güç ve görkemle geldiğini görecekler.
25 itran daɣen a d-ɣlin seg igenni, t inezmarin n igenwan ad rgagint .
27İnsanoğlu o zaman meleklerini gönderecek, seçtiklerini yeryüzünün bir ucundan göğün öbür ucuna dek, dünyanın dört bucağından toplayacak.
26Imiren, ad anwali Mmi-s n bunadem yusa-d s ufella n usigna s tezmert tameqqrant d lɛaḍima.
28‹‹İncir ağacından ders alın. Dalları filizlenip yaprakları sürünce, yaz mevsiminin yakın olduğunu anlarsınız.
27A d-iceggeɛ lmalayekkat-is ɣer yal amkan n ddunit, a d-snejmaɛen seg yixfawen n ddunit wid i gextaṛ meṛṛa.
29Aynı şekilde, bu olayların gerçekleştiğini gördüğünüzde bilin ki İnsanoğlu yakındır, kapıdadır.
28Meyyzet ihi ɣef lemtel n tmeɣṛust : mi lqaqit isegman-is, fsan, fkan-d iferrawen, teẓram iqeṛṛeb-ed unebdu.
30Size doğrusunu söyleyeyim, bütün bunlar olmadan bu kuşak ortadan kalkmayacak.
29Akken ula d kunwi, m'ara twalim ayagi meṛṛa yewweḍ-ed, ḥṣut belli yusa-d lweqt, Mmi-s n bunadem atan ɣer tewwurt.
31Yer ve gök ortadan kalkacak, ama benim sözlerim asla ortadan kalkmayacaktır.››
30A wen-d-iniɣ tideț : lǧil-agi ur ițɛeddi ara alamma yedṛa-d wayagi meṛṛa.
32‹‹O günü ve o saati, ne gökteki melekler, ne de Oğul bilir; Babadan başka kimse bilmez.
31Igenni d lqaɛa ad fnun ma d imeslayen-iw ur fennun ara.
33Dikkat edin, uyanık kalın, dua edin. Çünkü o anın ne zaman geleceğini bilemezsiniz.
32?ef wayen yeɛnan ass akk-d lweqt-nni yiwen ur ten-yessin, ama d lmalayekkat deg igenwan ama d Mmi-s n bunadem, anagar Baba Ṛebbi i ten-isnen.
34Bu, yolculuğa çıkan bir adamın durumuna benzer. Evinden ayrılırken kölelerine yetki ve görev verir, kapıdaki nöbetçiye de uyanık kalmasını buyurur.
33Ur gganet ara, ɛasset iman-nwen imi ur teẓrim ara melmi ara d-yaweḍ lweqt-nni.
35Siz de uyanık kalın. Çünkü ev sahibi ne zaman gelecek, akşam mı, gece yarısı mı, horoz öttüğünde mi, sabaha doğru mu, bilemezsiniz.
34Ad yili wass-nni am yiwen wergaz ara yinigen ɣer lebɛid, ad iwekkel axxam-is i iqeddacen-is, yal yiwen s ccɣel-is, imiren ad iweṣṣi aɛessas n tewwurt ad iɛiwez.
36Ansızın gelip sizi uykuda bulmasın!
35Ɛiwzet ihi, axaṭer ur teẓrim ara melmi ara d-yas bab n wexxam, ama tameddit neɣ țnaṣfa n yiḍ, m'ara yeskkuɛ uyaziḍ neɣ taṣebḥit.
37Size söylediklerimi herkese söylüyorum; uyanık kalın!››
36?adret a kkun-id-yaf teṭṭsem imi ur teẓrim ara melmi ara d-yas.
37Ayen akka i wen-d-nniɣ, nniɣ t-id i mkul yiwen deg-wen : ɛiwzet !