1Sidna Ɛisa yuɣal ɣer lǧameɛ. Yella dinna yiwen wergaz iwumi yekref ufus.
1İsa yine havraya girdi. Orada eli sakat bir adam vardı.
2Wid yellan dinna țɛassan deg-s ad walin m' ad isseḥlu deg wass n westeɛfu, iwakken ad ccetkin fell-as.
2Bazıları İsayı suçlamak amacıyla, Şabat Günü hastayı iyileştirecek mi diye Onu gözlüyorlardı.
3Sidna Ɛisa yenna i wergaz-nni iwumi yekref ufus : Ekker tbeddeḍ dagi di tlemmast.
3İsa, eli sakat adama, ‹‹Kalk, öne çık!›› dedi.
4Imiren yenna i wid yețmuqulen : D acu i d-teqqaṛ ccariɛa-nneɣ ɣef wayen yeɛnan ass n westeɛfu ? A nexdem lxiṛ neɣ a nexdem cceṛ ? A nsellek taṛwiḥt n wemdan neɣ a t-neǧǧ ad immet ? Lameɛna nutni ssusmen meṛṛa, ur zmiren ara a d-rren awal.
4Sonra havradakilere, ‹‹Kutsal Yasaya göre Şabat Günü iyilik yapmak mı doğru, kötülük yapmak mı? Can kurtarmak mı doğru, can almak mı?›› diye sordu. Onlardan ses çıkmadı.
5Sidna Ɛisa imuqel-iten s wurrif, yerna yeḥzen aṭas fell-asen imi qquṛen wulawen nsen. Yenna i wergaz-nni : ?leq-ed ( eẓẓel-ed ) afus-ik ! Iḍleq-it dɣa yeḥla ufus-is.
5İsa, çevresindekilere öfkeyle baktı. Yüreklerinin duygusuzluğu Onu kederlendirmişti. Adama, ‹‹Elini uzat!›› dedi. Adam elini uzattı, eli yine sapasağlam oluverdi.
6Imiren ifariziyen ffɣen, ṛuḥen ad mcawaṛen nutni d ihiṛudiyen amek ara t-nɣen.
6Bunun üzerine Ferisiler dışarı çıktılar, İsayı yok etmek için Hirodes yanlılarıyla hemen görüşmeye başladılar.
7Sidna Ɛisa ijbed iman-is nețța d inelmaden-is ɣer rrif n lebḥeṛ n tmurt n Jlili. Aṭas n lɣaci i t-id-itebɛen. Usan-d si mkul tama n tmurt n Jlili, si tmurt n Yahuda,
7İsa, öğrencileriyle birlikte göl kıyısına çekildi. Celileden büyük bir kalabalık Onun ardından geldi. Ayrıca, bütün yaptıklarını duyan büyük kalabalıklar Yahudiyeden, Yeruşalimden, İdumeyadan, Şeria Irmağının karşı yakasından, Sur ve Sayda bölgelerinden kendisine akın etti.
8si temdint n Lquds, si tmurt n Idum, si tmurt akkin i wasif n Urdun, si leǧwahi n temdinin n ?ur akk-d Sidun. Mi slan s wayen ixeddem, aṭas n lɣaci i d-yețțasen ɣuṛ-es.
9İsa, kalabalığın arasında sıkışıp kalmamak için öğrencilerine bir kayık hazır bulundurmalarını söyledi.
9Sidna Ɛisa iweṣṣa inelmaden-is a s-heggin taflukt, akken ur t-iḥeṛṛes ara lɣaci.
10Birçoklarını iyileştirmiş olduğundan, çeşitli hastalıklara yakalananlar Ona dokunmak için üzerine üşüşüyordu.
10Ladɣa imi yețdawi aṭas n imuḍan, wid akk yuḍnen ẓeddmen fell-as iwakken a t-nnalen.
11Kötü ruhlar Onu görünce ayaklarına kapanıyor, ‹‹Sen Tanrının Oğlusun!›› diye bağırıyorlardı.
11Iṛuḥaniyen m'ara t-walin, ɣellin zdat-es qqaṛen-as : « Kečč d Mmi-s n Ṛebbi !»
12Ama İsa, kim olduğunu açıklamamaları için onları sıkı sıkıya uyardı.
12Meɛna nețța yețgalla deg-sen iwakken ur d-qqaṛen ara anwa-t.
13İsa, dağa çıkarak istediği kişileri yanına çağırdı. Onlar da yanına gittiler.
13Sidna Ɛisa yuli ɣer yiwet n tiɣilt, yessawel i wid yebɣa dɣa usan-d ɣuṛ-es.
14İsa bunlardan on iki kişiyi yanında bulundurmak, Tanrı sözünü duyurmaya göndermek ve cinleri kovmaya yetkili kılmak üzere seçti. Seçtiği bu on iki kişi şunlardır: Petrus adını verdiği Simun, Beni-Regeş, yani Gökgürültüsü Oğulları adını verdiği Zebedinin oğulları Yakup ve Yuhanna, Andreas, Filipus, Bartalmay, Matta, Tomas, Alfay oğlu Yakup, Taday, Yurtsever Simun ve İsaya ihanet eden Yahuda İskariot.
14Yextaṛ tnac deg-sen ad ilin d ṛṛusul ad țeddun daymen yid-es, iwakken a ten-iceggeɛ ad beccṛen lexbaṛ n lxiṛ,
20İsa bundan sonra eve gitti. Yine öyle büyük bir kalabalık toplandı ki, İsayla öğrencileri yemek bile yiyemediler.
15a sen-yefk tazmert akken ad ssuffuɣen leǧnun.
21Yakınları bunu duyunca, ‹‹Aklını kaçırmış›› diyerek Onu almaya geldiler.
16A ten-ah tnac-nni yextaṛ : Semɛun iwumi isemma Buṭrus,
22Yeruşalimden gelen din bilginleri ise, ‹‹Baalzevul Onun içine girmiş›› ve ‹‹Cinleri, cinlerin önderinin gücüyle kovuyor›› diyorlardı.
17Yeɛqub akk-d gma-s Yuḥenna yellan d arraw n Zabadi iwumi isemma Buneṛǧes ( yeɛni arraw n ṛṛɛud ).
23Bunun üzerine İsa din bilginlerini yanına çağırıp onlara benzetmelerle seslendi. ‹‹Şeytan, Şeytanı nasıl kovabilir?›› dedi.
18Andriyus, Filbas, Bartelmay, Matta, Tuma, Yeɛqub mmi-s n ?alfi, Taddi, Semɛun akenɛani ( awaṭani )
24‹‹Bir ülke kendi içinde bölünmüşse, ayakta kalamaz.
19akk-d Yudas n Qeṛyut, win akken ixedɛen Sidna Ɛisa.
25Bir ev kendi içinde bölünmüşse, ayakta kalamaz.
20Imiren, Sidna Ɛisa yuɣal ɣer wexxam. Nnejmaɛen-d daɣen ɣuṛ-es lɣaci ḥeṛsen-t nețța d inelmaden-is armi ur zmiren ara ad ččen.
26Şeytan da kendine karşı gelip kendi içinde bölünmüşse, artık ayakta kalamaz; sonu gelmiş demektir.
21Mi gewweḍ lexbaṛ ɣer imawlan is, ṛuḥen-d a t-awin axaṭer ɣilen yedderwec !
27Hiç kimse güçlü adamın evine girip malını çalamaz. Ancak onu bağladıktan sonra evini soyabilir.
22Imusnawen n ccariɛa i d-yusan si temdint n Lquds qqaṛen : D Balzabul iḥekkmen ɣef leǧnun i t-izedɣen , s tezmert-is i gessufuɣ leǧnun !
28Size doğrusunu söyleyeyim, insanların işlediği her günah, ettiği her küfür bağışlanacak, ama Kutsal Ruha küfreden asla bağışlanmayacak. Bunu yapan, asla silinmeyecek bir günah işlemiş olur.››
23Sidna Ɛisa yessawel-asen, ihdeṛ asen s lemtul, yenna-yasen : Amek yezmer Cciṭan ad issufeɣ Cciṭan ?
30İsa bu sözleri, ‹‹Onda kötü ruh var›› dedikleri için söyledi.
24Ma yella țnaɣen imezdaɣ n tmurt wway gar-asen, tamurt-nni ur tețdum ara.
31Daha sonra İsanın annesiyle kardeşleri geldi. Dışarıda durdular, haber gönderip Onu çağırdılar.
25Ma yella yekker ccwal ger wat wexxam, axxam-nni ad yeɣli ur yețbeddad ara.
32İsanın çevresinde oturan kalabalıktan bazıları, ‹‹Bak›› dediler, ‹‹Annenle kardeşlerin dışarıda, seni istiyorlar.››
26Ihi ma yella Cciṭan yețnaɣ d yiman-is tebḍa tgeldit-is, tazmert-is aț-țeɣli dɣa aț-țefnu.
33İsa buna karşılık onlara, ‹‹Kimdir annem ve kardeşlerim?›› dedi.
27Yiwen ur izmir ad ikcem ɣer wexxam n wergaz iǧehden iwakken a d-yaker ayla-s, m'ur t-yuriz ara uqbel ! M'ara t-yarez, imiren yezmer ad yaker axxam-is meṛṛa !
34Sonra çevresinde oturanlara bakıp şöyle dedi: ‹‹İşte annem, işte kardeşlerim!
28A wen-d-iniɣ tideț : a sen țwasemmḥen i yemdanen meṛṛa ddnubat-nsen d rregmat-nsen,
35Tanrı'nın isteğini kim yerine getirirse, kardeşim, kızkardeşim ve annem odur.››
29ma d win ireggmen Ṛṛuḥ iqedsen, d lmuḥal ad yețțusemmeḥ ; ddnub-is ad yeqqim ɣef yir-is i dayem.
30Yenna-d annect-agi axaṭer qqaṛen-as: Izdeɣ-it Cciṭan.
31Wwḍen-d watmaten n Sidna Ɛisa akk-d yemma-s. Qqimen di beṛṛa, ceggɛen ɣuṛ-es a d-yas.
32Nețța yella zdaxel n wexxam yezzi-yas aṭas lɣaci ; nnan-as : A Sidi, yemma-k d wayetma-k akk-d yessetma-k, atnan di beṛṛa țnadin fell-ak.
33Sidna Ɛisa yerra-yasen : Anta i d yemma, anwi i d aytma ?
34Dɣa imuqel meṛṛa wid i s-d yezzin yenna : Ațah yemma, atnah wayetma.
35Axaṭer win ixeddmen lebɣi n Sidi Ṛebbi, d win i d gma, i d weltma, i d yemma !