1Imiren Sidna Ɛisa yenṭeq ɣer lɣaci d inelmaden-is yenna yasen :
1Bundan sonra İsa halka ve öğrencilerine şöyle seslendi: ‹‹Din bilginleri ve Ferisiler Musanın kürsüsünde otururlar.
2Lɛulama d ifariziyen sselmaden ccariɛa n Musa.
3Bu nedenle size söylediklerinin tümünü yapın ve yerine getirin, ama onların yaptıklarını yapmayın. Çünkü söyledikleri şeyleri kendileri yapmazlar.
3Xedmet ayen akk ara wen-d-inin, meɛna ur xeddmet ara wayen xeddmen nutni, axaṭer ayen i d-qqaṛen ur t-xeddmen ara.
4Ağır ve taşınması güç yükleri bağlayıp başkalarının sırtına yüklerler, kendileriyse bu yükleri taşımak için parmaklarını bile oynatmak istemezler.
4Țcuddun tiɛekkmin ẓẓayen țɛebbin-tent ɣef tuyat n yemdanen, ma d nutni țțagin a ten-ɛiwnen ula s yixef n iḍuḍan-nsen.
5‹‹Yaptıklarının tümünü gösteriş için yaparlar. Örneğin, hamaillerini büyük, giysilerinin püsküllerini uzun yaparlar.
5Ayen akk i xeddmen, xeddmen-t iwakken a ten-walin yemdanen, țɛelliqen tiḥerztin ț-țeɣṛisin ɣef yiman-nsen.
6Şölenlerde başköşeye, havralarda en seçkin yerlere kurulmaya bayılırlar.
6Ḥemmlen ad ṭṭfen imukan imezwura ama di tmeɣṛiwin ama di leǧwameɛ, ḥemmlen m'ara țsellimen fell-asen yemdanen di tejmuyaɛ akk-d leswaq ;
7Meydanlarda selamlanmaktan ve insanların kendilerini ‹Rabbî› diye çağırmalarından zevk duyarlar.
7ḥemmlen daɣen m'ara sen-qqaṛen yemdanen : « a Sidi ».
8‹‹Kimse sizi ‹Rabbî› diye çağırmasın. Çünkü sizin tek öğretmeniniz var ve hepiniz kardeşsiniz.
8Ma d kunwi ɣuṛ-wat a wen qqaṛen : « a Sidi » axaṭer d atmaten i tellam yerna yiwen kan i d Ssid-nwen.
9Yeryüzünde kimseye ‹Baba› demeyin. Çünkü tek Babanız var, O da göksel Babadır.
9Ur qqaṛet ula i yiwen di ddunit : « Baba » axaṭer anagar yiwen i d baba-wen, d Baba Ṛebbi yellan deg igenwan.
10Kimse sizi ‹Önder› diye çağırmasın. Çünkü tek önderiniz var, O da Mesihtir.
10Ur qebblet ara aț-țețțusemmim : « imeqqranen » axaṭer anagar yiwen i d ameqqran : d Lmasiḥ !
11Aranızda en üstün olan, ötekilerin hizmetkârı olsun.
11Ameqqran deg-wen, d win iqeddcen fell-awen.
12Kendini yücelten alçaltılacak, kendini alçaltan yüceltilecektir.
12Kra n win issimɣuṛen iman-is a d-yers, ma d win issimẓiyen iman is ad ițwarfed !
13‹‹Vay halinize ey din bilginleri ve Ferisiler, ikiyüzlüler! Göklerin Egemenliğinin kapısını insanların yüzüne kapıyorsunuz; ne kendiniz içeri giriyor, ne de girmek isteyenleri bırakıyorsunuz!
13A nnger-nwen ay ifariziyen d lɛulama n ccariɛa, ay at sin wudmawen ! AAxaṭer tmeddlem tiwwura n igenwan i yemdanen, ur tkeččmem kunwi, ur tețțaǧǧam ad kecmen wid yebɣan !
15‹‹Vay halinize ey din bilginleri ve Ferisiler, ikiyüzlüler! Tek bir kişiyi dininize döndürmek için denizleri, kıtaları dolaşırsınız. Dininize döneni de kendinizden iki kat cehennemlik yaparsınız.
14A nnger-nwen ay ifariziyen d lɛulama n ccariɛa, ay at sin wudmawen ! Axaṭer tettețțem ayla n tuǧǧal, tesṭuqqutem awal di tẓallit-nwen iwakken a d-tesbegnem iman-nwen telham. Ɣef wayagi, lɛiqab i kkun-ițṛaǧun d ameqqran !
16‹‹Vay halinize kör kılavuzlar! Diyorsunuz ki, ‹Tapınak üzerine ant içenin andı sayılmaz, ama tapınaktaki altın üzerine ant içen, andını yerine getirmek zorundadır.›
15A nnger-nwen ay ifariziyen d lɛulama n ccariɛa, ay at sin udmawen ! Tețnadim timura, tzeggrem lebḥuṛ iwakken a d-rebḥem ɣas ula d yiwen ɣer ddin i tettabaɛem; mi t-id-rnam ɣuṛ-wen, tețțaram-t d win yuklalen ǧahennama akteṛ-nwen !
17Budalalar, körler! Hangisi daha önemli, altın mı, altını kutsal kılan tapınak mı?
16A nnger-nwen ay iderɣalen iteṭṭfen afus i wiyaḍ ! Teqqaṛem : « Ma yella yeggul bunadem s lǧameɛ iqedsen, ɣas yeḥnet ulac fell-as ; ma d win ara yegallen s ddheb yellan di lǧameɛ, ur s-ilaq ara ad iḥnet, ilaq ad iṭṭef di limin-ines ! »
18Yine diyorsunuz ki, ‹Sunak üzerine ant içenin andı sayılmaz, ama sunaktaki adağın üzerine ant içen, andını yerine getirmek zorundadır.›
17Ay imehbal, ay iderɣalen ! D acu i gesɛan azal, d ddheb neɣ d lǧameɛ i gețțarran ddheb-nni d imqeddes ?
19Ey körler! Hangisi daha önemli, adak mı, adağı kutsal kılan sunak mı?
18Teqqaṛem daɣen : « Win ara yegallen s udekkan n iseflawen, ɣas iḥnet ulac fell-as, ma d win ara yegallen s iseflawen nni, ur s-ilaq ara ad iḥnet, ilaq ad iṭṭef di limin-ines.»
20Öyleyse sunak üzerine ant içen, hem sunağın hem de sunaktaki her şeyin üzerine ant içmiş olur.
19Ay iderɣalen ! Anwa i gesɛan azal, d iseflawen neɣ d udekkan-nni i gerran iseflawen d imqedsen ?
21Tapınak üzerine ant içen de hem tapınak, hem de tapınakta yaşayan Tanrı üzerine ant içmiş olur.
20Win ara yegallen s udekkan n iseflawen, yeggul s udekkan-nni d wayen akk yersen fell-as.
22Gök üzerine ant içen, Tanrının tahtı ve tahtta oturanın üzerine ant içmiş olur.
21Win ara yegallen daɣen s lǧameɛ, yeggul s lǧameɛ akk-d Win i gellan deg-s.
23‹‹Vay halinize ey din bilginleri ve Ferisiler, ikiyüzlüler! Siz nanenin, dereotunun ve kimyonun ondalığını verirsiniz de, Kutsal Yasanın daha önemli konularını -adaleti, merhameti, sadakati- ihmal edersiniz. Ondalık vermeyi ihmal etmeden asıl bunları yerine getirmeniz gerekirdi.
22Win ara yegallen s igenwan, yeggul daɣen s igenwan akk-d Sidi Ṛebbi iḥekkmen deg-sen.
24Ey kör kılavuzlar! Küçük sineği süzer ayırır, ama deveyi yutarsınız!
23A nnger-nwen ay ifariziyen d lɛulama n ccariɛa, ay at sin udmawen ! tețțakem leɛcuṛ ɣef nneɛneɛ, abesbas d lkemmun, lameɛna tețțaǧǧam ɣer deffir lḥeqq, ṛṛeḥma d laman. DD annect-agi i gețṛaǧu deg-wen Sidi Ṛebbi aț-țezwirem deg-sen a ten-txedmem, mbla ma terram deg idis ayen nniḍen.
25‹‹Vay halinize ey din bilginleri ve Ferisiler, ikiyüzlüler! Bardağın ve çanağın dışını temizlersiniz, oysa bunların içi açgözlülük ve taşkınlıkla doludur.
24Ay iderɣalen iteṭṭfen afus i wiyaḍ ! Tețṣeffim tissit-nwen ɣef yizi, tesseblaɛem alɣem.
26Ey kör Ferisi! Sen önce bardağın ve çanağın içini temizle ki, dıştan da temiz olsunlar.
25A nnger-wen ay ifariziyen d lɛulama n ccariɛa, ay at sin wudmawen ! Axaṭer tessizdigem taqbuct d uḍebsi s ufella kan, meɛna ɣer daxel-nsen ččuṛen ț-țukeṛdiwin d ṭṭmeɛ.
27‹‹Vay halinize ey din bilginleri ve Ferisiler, ikiyüzlüler! Siz dıştan güzel görünen, ama içi ölü kemikleri ve her türlü pislikle dolu badanalı mezarlara benzersiniz.
26Ay afarizi aderɣal ! Ssizdeg uqbel daxel n teqbuct d uḍebsi, iwakken ula s ufella-nsen ad izdigen !
28Dıştan insanlara doğru görünürsünüz, ama içte ikiyüzlülük ve kötülükle dolusunuz.
27A nnger-nwen ay ifariziyen d lɛulama n ccariɛa, ay at sin udmawen ! TTețțemcabim ɣer iẓekwan isebɣen s lǧir ; s ufella cebḥen, ɣer daxel ččuṛen d iɣsan n lmegtin d rekku.
29‹‹Vay halinize ey din bilginleri ve Ferisiler, ikiyüzlüler! Peygamberlerin mezarlarını yapar, doğru kişilerin anıtlarını donatırsınız.
28Akka ula d kunwi, tețbegginem-d iman-nwen telham ɣer yemdanen, lameɛna zdaxel teččuṛem d leɣruṛ d cceṛ.
30‹Atalarımızın yaşadığı günlerde yaşasaydık, onlarla birlikte peygamberlerin kanına girmezdik› diyorsunuz.
29A nnger-nwen ay ifariziyen d lɛulama n ccariɛa, ay at sin wudmawen ! Tbennum iẓekwan n lenbiya, tețcebbiḥem iẓekwan n wid iḍuɛen Sidi Ṛebbi,
31Böylece, peygamberleri öldürenlerin torunları olduğunuza kendiniz tanıklık ediyorsunuz.
30teqqaṛem lemmer i nɛac di zzman n lejdud-nneɣ, tili ur neqbil ara a nțekki yid-sen deg ussizel n idammen n lenbiya.
32Haydi, atalarınızın başlattığı işi bitirin!
31S wakka tețcehhidem belli kunwi ț-țarwa n wid ineqqen lenbiya
33‹‹Sizi yılanlar, engerekler soyu! Cehennem cezasından nasıl kaçacaksınız?
32yerna kunwi tețkemmilem ayen xedmen lejdud-nwen !
34İşte bunun için size peygamberler, bilge kişiler ve din bilginleri gönderiyorum. Bunlardan kimini öldürecek, çarmıha gereceksiniz. Kimini havralarınızda kamçılayacak, kentten kente kovalayacaksınız.
33A ccetla n izerman ! Amek ara tmenɛem si lɛiqab n ǧahennama ?
35Böylelikle, doğru kişi olan Habilin kanından, tapınakla sunak arasında öldürdüğünüz Berekya oğlu Zekeriyanın kanına kadar, yeryüzünde akıtılan her doğru kişinin kanından sorumlu tutulacaksınız.
34Daymi ara wen-d-ceggɛeɣ lenbiya, imusnawen akk-d lɛulama. KKra seg-sen a ten-tenɣem, kra a ten-tsemmṛem ɣef wumidag, kra nniḍen a ten-tejlekḍem di leǧwameɛ nwen yerna a ten-tețqehhiṛem si temdint ɣer tayeḍ.
36Size doğrusunu söyleyeyim, bunların hepsinden bu kuşak sorumlu tutulacaktır.
35Ihi, idammen n iḥeqqiyen yuzzlen di lqaɛa, si Habil aḥeqqi mmi-s n Adem armi d Zakarya mmi-s n Birikya, i tenɣam ger lǧameɛ iqedsen d udekkan iseflawen, a d-uɣalen ɣer yiri-nwen.
37‹‹Ey Yeruşalim! Peygamberleri öldüren, kendisine gönderilenleri taşlayan Yeruşalim! Tavuğun civcivlerini kanatları altına topladığı gibi ben de kaç kez senin çocuklarını toplamak istedim, ama siz istemediniz.
36A wen-d-iniɣ tideț : ayagi meṛṛa a d-yeɣli ɣef lǧil-agi !
38Bakın, eviniz ıssız bırakılacak!
37A tamdint n Lquds ! A tamdint n Lquds ineqqen lenbiya, ireǧǧmen wid i m-d-ițuceggɛen s ɣuṛ Ṛebbi, acḥal n tikkal i bɣiɣ a d-jemɛeɣ arraw-im akken tjemmeɛ tyaziṭ ifṛax-is ddaw wafriwen-is, meɛna tegummaḍ !
39Size şunu söyleyeyim: ‹Rab'bin adıyla gelene övgüler olsun!› diyeceğiniz zamana dek beni bir daha görmeyeceksiniz.››
38Ihi atan wexxam-im ad yexlu !
39Axaṭer aql-i a wen-iniɣ : ur tețțuɣalem ara a yi-twalim, alamma d ass i deg ara d-tinim : Yețțubarek win i d-yusan s yisem n Sidi Ṛebbi !