1Deg wussan-nni, iban-ed Yeḥya aɣeṭṭas, yețbecciṛ deg unezṛuf n tmurt n Yahuda,
1O günlerde Vaftizci Yahya Yahudiye Çölünde ortaya çıktı. Şu çağrıyı yapıyordu: ‹‹Tövbe edin! Göklerin Egemenliği yaklaşmıştır.››
2iqqaṛ-ed : Tubet, beddlet tikli, axaṭer tagelda n igenwan tqeṛṛeb-ed.
3Nitekim Peygamber Yeşaya aracılığıyla sözü edilen kişi Yahyadır. Yeşaya şöyle demişti: ‹‹Çölde haykıran, ‹Rabbin yolunu hazırlayın, Geçeceği patikaları düzleyin› diye sesleniyor.››
3Fell-as i d-immeslay nnbi Iceɛya mi d-yenna : Ț-țaɣect n win ițɛeggiḍen di lxali : Heggit abrid n Sidi Ṛebbi, ssemsawit iberdan-is.
4Yahyanın deve tüyünden giysisi, belinde deri kuşağı vardı. Yediği, çekirge ve yaban balıydı.
4Yeḥya yelsa llebsa yețwaxedmen s ccɛeṛ n welɣem, tabagust n weglim ɣef wammas-is, tamɛict-is d ibẓaẓ akk-d tament n lexla.
5Yeruşalim, bütün Yahudiye ve Şeria yöresinin halkı ona geliyor, günahlarını itiraf ediyor, onun tarafından Şeria Irmağında vaftiz ediliyordu.
5Imezdaɣ meṛṛa n temdint n Lquds, tamurt n Yahuda akk-d tmura i d-yezzin i wasif n Urdun, țțasen-d ɣuṛ-es
7Ne var ki, birçok Ferisiyle Sadukinin vaftiz olmak için kendisine geldiğini gören Yahya onlara şöyle seslendi: ‹‹Ey engerekler soyu! Gelecek gazaptan kaçmak için sizi kim uyardı?
6iwakken a d-qiṛṛen s ddnubat nsen, nețța yesseɣḍas-iten deg wasif nni n Urdun.
8Bundan böyle tövbeye yaraşır meyveler verin.
7Mi gwala aṭas n at ifariziyen d isaduqiyen i d-ițasen ad țwaɣeḍsen, yenna-yasen : A ccetla n izerman, anwa i kkun isfaqen belli tzemrem aț-țrewlem i lḥisab i d-iteddun ?
9Kendi kendinize, ‹Biz İbrahimin soyundanız› diye düşünmeyin. Ben size şunu söyleyeyim: Tanrı, İbrahime şu taşlardan da çocuk yaratabilir.
8Sbeggnet-ed s lecɣal-nwen belli tettubem, tbeddlem tikli.
10Balta ağaçların köküne dayanmış bile. İyi meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılır.
9Ur qqaṛet ara i yiman-nwen : « Sidna Ibṛahim d jeddi-tneɣ » ! Axaṭer, a wen-iniɣ : SSidi Ṛebbi yezmer a d-yefk dderya i Ibṛahim seg idɣaɣen-agi.
11Gerçi ben sizi tövbe için suyla vaftiz ediyorum, ama benden sonra gelen benden daha güçlüdür. Ben Onun çarıklarını çıkarmaya bile layık değilim. O sizi Kutsal Ruhla ve ateşle vaftiz edecek.
10Ațan ihi tcaquṛt thegga ɣer izuṛan n ttjuṛ, yal ttejṛa ur d-nețțak ara lfakya lɛali, aț-țețwagzem, aț-țețwaḍeggeṛ ɣer tmes.
12Yabası elindedir. Harman yerini temizleyecek, buğdayını toplayıp ambara yığacak, samanı ise sönmeyen ateşte yakacak.››
11Nekk sseɣḍaseɣ-kkun deg waman iwakken aț-țetubem, lameɛna a d-yas yiwen yesɛan tazmert akteṛ-iw, ur uklaleɣ ara a s-fsiɣ ula d arkasen is. Nețța a kkun-yesseɣḍes s Ṛṛuḥ iqedsen ț-țmes.
13Bu sırada İsa, Yahya tarafından vaftiz edilmek üzere Celileden Şeria Irmağına, Yahyanın yanına geldi.
12Tazzert deg ufus-is, ad yebrez annar-is, ad ijmeɛ irden-is ɣer ikuffan, ma d alim a t-yesseṛɣ di tmes ur nxețți.
14Ne var ki Yahya, ‹‹Benim senin tarafından vaftiz edilmem gerekirken sen mi bana geliyorsun?›› diyerek Ona engel olmak istedi.
13Sidna Ɛisa yusa-d si tmurt n Jlili ɣer wasif n Urdun iwakken a t- yesseɣḍes Yeḥya.
15İsa ona şu karşılığı verdi: ‹‹Şimdilik buna razı ol! Çünkü doğru olan her şeyi bu şekilde yerine getirmemiz gerekir.›› O zaman Yahya Onun dediğine razı oldu.
14Yeḥya yugi, yenna-yas : D nekk i geḥwaǧen ad iyi- tesɣeḍseḍ, kečč tusiḍ-ed ɣuṛ-i iwakken a k-sɣeḍseɣ !
16İsa vaftiz olur olmaz sudan çıktı. O anda gökler açıldı ve İsa, Tanrının Ruhunun güvercin gibi inip üzerine konduğunu gördü.
15Sidna Ɛisa yerra-yas : Anef tura ! Akkagi i glaq a nexdem lebɣi n Sidi Ṛebbi ! DDɣa Yeḥya yunef-as.
17Göklerden gelen bir ses, ‹‹Sevgili Oğlum budur, O'ndan hoşnudum›› dedi.
16Mi gețwaɣḍes Sidna Ɛisa, yeffeɣ-ed seg waman ; imiren kan ldin igenwan, yers-ed fell-as Ṛṛuḥ n Sidi Ṛebbi s ṣṣifa n tetbirt.
17Tekka-d yiwet n taɣect seg igenwan, tenna-d : «` Wagi d Mmi ameɛzuz, deg-s i gella lfeṛḥ-iw ! »