Kekchi

Spanish: Reina Valera (1909)

2 Kings

2

1Quicuulac xkßehil nak laj Elías tâcßamekß saß choxa xban li Dios saß li ikß li naxsuti rib. Laj Elías rochben laj Eliseo queßel chak saß li tenamit Gilgal.
1Y ACONTECIO que, cuando quiso Jehová alzar á Elías en un torbellino al cielo, Elías venía con Eliseo de Gilgal.
2Laj Elías quixye re laj Eliseo: —Canâkat cuan arin lâat, xban nak li Kâcuaß Dios xinixtakla Bet-el, chan. Abanan laj Eliseo quixye: —Saß xcßabaß li Kâcuaß Dios ut saß âcßabaß lâat, lâin ninye âcue nak incßaß tatincanab âjunes, chan. Ut queßcôeb xcaßbichaleb Bet-el.
2Y dijo Elías á Eliseo: Quédate ahora aquí, porque Jehová me ha enviado á Beth-el. Y Eliseo dijo: Vive Jehová, y vive tu alma, que no te dejaré. Descendieron pues á Beth-el.
3Eb li profeta li cuanqueb Bet-el queßcôeb chixcßulbal laj Eliseo ut queßxye re: —¿Ma nacanau nak anakcuan li Kâcuaß târisi châcuu laj Elías laj tzolol âcue? chanqueb. Laj Eliseo quixye reheb: —Ninnau. Abanan canabomak âtinac, chan.
3Y saliendo á Eliseo los hijos de los profetas que estaban en Beth-el, dijéronle: ¿Sabes cómo Jehová quitará hoy á tu señor de tu cabeza? Y él dijo: Sí, yo lo sé; callad.
4Ut laj Elías quixye cuißchic re laj Eliseo: —Canâkat cuan arin. Lâin tento nak tinxic Jericó xban nak li Kâcuaß xinixtakla aran, chan. Laj Eliseo quixye re: —Saß xcßabaß li Kâcuaß ut saß âcßabaß ajcuiß lâat, lâin ninye âcue nak incßaß tatincanab âjunes, chan. Ut queßcôeb Jericó xcaßbichaleb.
4Y Elías le volvió á decir: Eliseo, quédate aquí ahora, porque Jehová me ha enviado á Jericó. Y él dijo: Vive Jehová, y vive tu alma, que no te dejaré. Vinieron pues á Jericó.
5Eb li profeta li cuanqueb Jericó queßel chak chixcßulbal laj Eliseo ut queßxye re: —¿Ma nacanau nak chiru li cutan aßin li Kâcuaß târisi châcuu laj tzolol âcue? chanqueb. Ut laj Eliseo quixye reheb: —Ninnau, abanan canabomak âtinac, chan.
5Y llegáronse á Eliseo los hijos de los profetas que estaban en Jericó, y dijéronle: ¿Sabes cómo Jehová quitará hoy á tu señor de tu cabeza? Y él respondió: Sí, yo lo sé; callad.
6Mokon chic laj Elías quixye re laj Eliseo: —Anakcuan tatcanâk arin. Li Kâcuaß xinixtakla saß li nimaß Jordán, chan. Ut laj Eliseo quixye re: —Saß xcßabaß li Kâcuaß ut saß âcßabaß ajcuiß lâat, lâin ninye âcue nak incßaß tatincanab âjunes, chan. Ut queßcôeb cuißchic xcaßbichaleb toj saß li nimaß Jordán.
6Y Elías le dijo: Ruégote que te quedes aquí, porque Jehová me ha enviado al Jordán. Y él dijo: Vive Jehová, y vive tu alma, que no te dejaré. Fueron pues ambos á dos.
7Lajêb roxcßâl li profeta queßcôeb chirixeb toj saß li nimaß Jordán. Laj Elías ut laj Eliseo queßxakli chire li nimaß ut eb li profeta queßxakli ajcuiß nachß chiruheb.
7Y vinieron cincuenta varones de los hijos de los profetas, y paráronse enfrente á lo lejos: y ellos dos se pararon junto al Jordán.
8Ut laj Elías quirisi li tßicr li cuan chirix. Quixbas ru ut chiru aßan quixsacß li haß. Ut li nimaß quixjach rib. Laj Elías ut laj Eliseo queßnumeß junpacßal li nimaß ut chaki li chßochß li queßnumeß cuiß.
8Tomando entonces Elías su manto, doblólo, é hirió las aguas, las cuales se apartaron á uno y á otro lado, y pasaron ambos en seco.
9Nak cuanqueb jun pacßal li nimaß Jordán, laj Elías quixye re laj Eliseo: —Ye cue cßaßru tâcuaj tinqßue âcue nak toj mâjiß nincßameß xban li Kâcuaß, chan. Ut laj Eliseo quixye re: —Chiqßuehekß taxak cue lâ cuanquilal. Nacuaj raj xcßulbal cuib sut li cuanquilal li cuan âcuiqßuin, chan. Ut laj Elías quixye re:
9Y como hubieron pasado, Elías dijo á Eliseo: Pide lo que quieres que haga por ti, antes que sea quitado de contigo. Y dijo Eliseo: Ruégote que las dos partes de tu espíritu sean sobre mí.
10—Chßaßaj xsumenquil xqßuebal li cßaßru xatzßâma. Abanan cui lâat târûk tâcuil nak tincßamekß tâcßul li cßaßru xatzßâma. Cui ut incßaß târûk tâcuil, incßaß ajcuiß tâcßul li cßaßru xatzßâma, chan.
10Y él le dijo: Cosa difícil has pedido. Si me vieres cuando fuere quitado de ti, te será así hecho; mas si no, no.
11Yôqueb chi xic ut yôqueb chi âtinac chi ribileb rib. Saß junpât quichal jun li carruaje chanchan xam ut quelonbil xbaneb li cacuây chanchaneb xam. Li carruaje quinumeß saß xyiheb ut laj Elías quicßameß saß choxa saß jun li ikß yô chixsutinquil rib.
11Y aconteció que, yendo ellos hablando, he aquí, un carro de fuego con caballos de fuego apartó á los dos: y Elías subió al cielo en un torbellino.
12Laj Eliseo quiril li quicßulman ut quixjap re chi cau ut quixye: —At inyucuaß, at inyucuaß, at Elías, lâat chanchanat li kayucuaß, lâo aj Israel, chan. Ut incßaß chic quiril ru laj Elías. Xban xrahil xchßôl laj Eliseo quixchap li rakß li cuan chirix ut quixpej. Cuib jachal qui-el.
12Y viéndolo Eliseo, clamaba: ­Padre mío, padre mío, carro de Israel y su gente de á caballo! Y nunca más le vió, y trabando de sus vestidos, rompiólos en dos partes.
13Chirix aßan quixxoc lix tßicr laj Elías li quitßaneß chiru ut cô cuißchic chire li nimaß Jordán.
13Alzó luego el manto de Elías que se le había caído, y volvió, y paróse á la orilla del Jordán.
14Quixsacß li haß riqßuin lix tßicr laj Elías ut quixye: —¿Bar cuan li Kâcuaß lix Dios laj Elías? chan. Nak ac xsacß li haß riqßuin lix tßicr laj Elías, li haß quixjach rib ut laj Eliseo quinumeß jun pacßal li nimaß.
14Y tomando el manto de Elías que se le había caído, hirió las aguas, y dijo: ¿Dónde está Jehová, el Dios de Elías? Y así que hubo del mismo modo herido las aguas, apartáronse á uno y á otro lado, y pasó Eliseo.
15Nak qui-ileß xbaneb li profeta li cuanqueb jun pacßal li nimaß saß li tenamit Jericó, eb aßan queßxye: —Li cuanquilal li quiqßueheß re laj Elías xqßueheß re laj Eliseo, chanqueb. Queßcôeb chixcßulbal laj Eliseo ut queßxcuikßib ribeb chiru.
15Y viéndole los hijos de los profetas que estaban en Jericó de la otra parte, dijeron: El espíritu de Elías reposó sobre Eliseo. Y viniéronle á recibir, é inclináronse á él hasta la tierra.
16Queßxye re: —Lâo cuanco lajêb roxcßâl ut cau kib. Lâo toxic chixsicßbal li profeta Elías, laj tzolol âcue. Mâre quicßameß xban lix musikß li Kâcuaß, ut mâre quitzßekeß toj saß junak tzûl malaj ut saß junak ru takßa, chanqueb. Abanan laj Eliseo quixye reheb: —Mâ ani tâxic, chan.
16Y dijéronle: He aquí hay con tus siervos cincuenta varones fuertes: vayan ahora y busquen á tu señor; quizá lo ha levantado el espíritu de Jehová, y lo ha echado en algún monte ó en algún valle. Y él les dijo: No enviéis.
17Queßxpuersi laj Eliseo toj retal quixcanabeb chi xic chixsicßbal li profeta Elías. Eb li lajêb roxcßâl chi profeta queßcôeb chixsicßbal. Oxib cutan queßxsicß, abanan mâ bar queßxtau.
17Mas ellos le importunaron, hasta que avergonzándose, dijo: Enviad. Entonces ellos enviaron cincuenta hombres, los cuales lo buscaron tres días, mas no lo hallaron.
18Eb aßan queßsukßi cuißchic Jericó riqßuin laj Eliseo. Ut laj Eliseo quixye reheb: —Lâin xinye êre nak incßaß texxic, chan.
18Y cuando volvieron á él, que se había quedado en Jericó, él les dijo: ¿No os dije yo que no fueseis?
19Eb li cuanqueb saß li tenamit Jericó queßxye re laj Eliseo: —At xprofeta li Dios, li katenamit châbil joß yôcat chirilbal. Caßaj cuiß li haß incßaß us. Ut incßaß na-el li acuîmk saß li chßochß aßin, chanqueb.
19Y los hombres de la ciudad dijeron á Eliseo: He aquí el asiento de esta ciudad es bueno, como mi señor ve; mas las aguas son malas, y la tierra enferma.
20Li profeta Eliseo quixye reheb: —Qßuehomak li atzßam saß junak secß toj acß ut cßamomak chak cue, chan. Ut queßxbânu joß quiyeheß reheb.
20Entonces él dijo: Traedme una botija nueva, y poned en ella sal. Y trajéronsela.
21Nak queßxqßue li secß re, laj Eliseo quixcßam cuan cuiß li yußam haß. Quixcut li atzßam saß li haß ut quixye: —Li Kâcuaß Dios quixye chi joßcaßin, “Lâin xinban li haß aßin. Mâcßaß chic xyajel. Incßaß chic teßcâmk li teßucßak re li haß aßin, ut eb li yaj aj ixk teßyoßlâk chic lix cßulaßaleb,” chan.—
21Y saliendo él á los manaderos de las aguas, echó dentro la sal, y dijo: Así ha dicho Jehová: Yo sané estas aguas, y no habrá más en ellas muerte ni enfermedad.
22Ut chalen anakcuan li haß aßan châbil chic joß quixye li profeta Eliseo.
22Y fueron sanas las aguas hasta hoy, conforme á la palabra que habló Eliseo.
23Chirix aßan laj Eliseo qui-el Jericó ut cô toj Bet-el Ut nak yô chi xic, eb li sâj al queßel saß li tenamit ut queßxhob li profeta Eliseo ut queßxye: —Ayu lâat, at tßuruß saß âjolom, ayu lâat at tßuruß saß âjolom, chanqueb.
23Después subió de allí á Beth-el; y subiendo por el camino, salieron los muchachos de la ciudad, y se burlaban de él, diciendo: ­Calvo, sube! ­calvo, sube!
24Li profeta Eliseo quixsukßisi rib ut quirileb. Ut saß xcßabaß li Kâcuaß Dios quixtzßâma mâusilal saß xbêneb. Ut cuib li joskß aj xul oso xcßabaß queßel saß li qßuicheß ut queßxcamsiheb cuib roxcßâl li sâj al. Pedasinbil queßxbânu reheb.Ut li profeta Eliseo cô saß li tzûl Carmelo ut chirix aßan quisukßi cuißchic Samaria.
24Y mirando él atrás, viólos, y maldíjolos en el nombre de Jehová. Y salieron dos osos del monte, y despedazaron de ellos cuarenta y dos muchachos.
25Ut li profeta Eliseo cô saß li tzûl Carmelo ut chirix aßan quisukßi cuißchic Samaria.
25De allí fué al monte de Carmelo, y de allí volvió á Samaria.