1Saß li xbên cutan re li rox po reliqueb saß li tenamit Egipto nak queßcuulac laj Israel saß li chaki chßochß Sinaí xcßabaß.
1AL mes tercero de la salida de los hijos de Israel de la tierra de Egipto, en aquel día vinieron al desierto de Sinaí.
2Queßel saß li naßajej Refidim xcßabaß ut coxeßxtau li chaki chßochß Sinaí. Aran queßxyîb xmuhebâleb chiru li tzûl.
2Porque partieron de Rephidim, y llegaron al desierto de Sinaí, y asentaron en el desierto; y acampó allí Israel delante del monte.
3Ut laj Moisés quitakeß chiru li tzûl ut aran quiâtinac li Kâcuaß Dios riqßuin. Quixye re: —Tat-âtinak riqßuineb li ralal xcßajol laj Jacob.
3Y Moisés subió á Dios; y Jehová lo llamó desde el monte, diciendo: Así dirás á la casa de Jacob, y denunciarás á los hijos de Israel:
4Lâex xeril chanru xinbânu reheb laj Egipto. Lâex xexcuisi saß xyânkeb ut xexincßam cuiqßuin joß naxbânu li cßuch riqßuin li cocß ral.
4Vosotros visteis lo que hice á los Egipcios, y cómo os tomé sobre alas de águilas, y os he traído á mí.
5Cui lâex têrabi li cuâtin ut têbânu li contrato li xkacßûb chi kibil kib, lâexak lin tenamit rarôquex inban. Chixjunil li ruchichßochß cue lâin. Abanan lâex li tenamit li sicßbil ru inban.
5Ahora pues, si diereis oído á mi voz, y guardareis mi pacto, vosotros seréis mi especial tesoro sobre todos los pueblos; porque mía es toda la tierra.
6Lâex taxak jun santil tenamit chicuu. Texcßanjelak chicuu joß xbênil aj tij. Aßin li cuâtin tâyeheb re laj Israel, chan li Dios re laj Moisés.
6Y vosotros seréis mi reino de sacerdotes, y gente santa. Estas son las palabras que dirás á los hijos de Israel.
7Ut laj Moisés quixbokeb chixjunil li cuînk li nequeßcßamoc be chiruheb laj Israel. Quixye reheb li cßaßru quixye li Dios.
7Entonces vino Moisés, y llamó á los ancianos del pueblo, y propuso en presencia de ellos todas estas palabras que Jehová le había mandado.
8Junajeb lix chßôl eb laj Israel nak queßxye: —Takabânu chixjunil li quixye li Dios, chanqueb. Laj Moisés quixye re li Kâcuaß Dios li cßaßru queßxye.
8Y todo el pueblo respondió á una, y dijeron: Todo lo que Jehová ha dicho haremos. Y Moisés refirió las palabras del pueblo á Jehová.
9Li Kâcuaß Dios quixye re laj Moisés: —Re nak tateßxpâb chi junelic laj Israel, lâin tinâtinak âcuiqßuin saß jun chok moymo ru ut eb aßan teßrabi nak yôkin chi âtinac âcuiqßuin.— Ut laj Moisés quixye reheb laj Israel li cßaßru quixye li Dios.
9Y Jehová dijo á Moisés: He aquí, yo vengo á ti en una nube espesa, para que el pueblo oiga mientras yo hablo contigo, y también para que te crean para siempre. Y Moisés denunció las palabras del pueblo á Jehová.
10Li Dios quixye re laj Moisés: —Tatxic riqßuineb li cristian. Chiru li cutan aßin ut cuulaj tâkßaxtesiheb saß cuukß. Eb aßan teßxpuchß li rakßeb, ut teßxtîcobresi lix yußameb chi tzßakal. Teßatînk ut teßxpuchß li rakßeb joß retalil nak xeßxyîb xyußameb.
10Y Jehová dijo á Moisés: Ve al pueblo, y santifícalos hoy y mañana, y laven sus vestidos;
11Ut cheßxcauresi rib xban nak saß rox li cutan chiruheb chixjunileb li cristian tincuulak saß li tzûl Sinaí.
11Y estén apercibidos para el día tercero, porque al tercer día Jehová descenderá, á ojos de todo el pueblo, sobre el monte de Sinaí.
12Tâqßue retalil chire li tzûl re nak li tenamit incßaß teßnumekß ut tâye reheb nak cheßxbânu cuênt nak incßaß teßtakekß chiru li tzûl ut incßaß naru teßxqßue li rok aran chire. Li ani tixqßue li rok aran tâcâmk.
12Y señalarás término al pueblo en derredor, diciendo: Guardaos, no subáis al monte, ni toquéis á su término: cualquiera que tocare el monte, de seguro morirá:
13Usta cristian usta xul li tânachßok aran, tâcâmk. Moco riqßuin ukß ta tâcamsîk. Riqßuin ban tzimaj malaj riqßuin pec tâcamsîk. Toj teßrabi xyâb li trompeta chi cau, tojoßnak naru teßtakekß chiru li tzûl, chan li Dios.
13No le tocará mano, mas será apedreado ó asaeteado; sea animal ó sea hombre, no vivirá. En habiendo sonado largamente la bocina, subirán al monte.
14Laj Moisés quicube chak chiru li tzûl. Cô saß xyânkeb li cristian ut quixkßaxtesiheb saß rukß li Dios. Ut eb li cristian quilajeßxpuchß li rakßeb.
14Y descendió Moisés del monte al pueblo, y santificó al pueblo; y lavaron sus vestidos.
15Laj Moisés quixye reheb: —Checauresi êrib re li rox cutan. Eb li cuînk incßaß teßcuânk riqßuin rixakileb, chan.
15Y dijo al pueblo: Estad apercibidos para el tercer día; no lleguéis á mujer.
16Saß rox li cutan toj ekßela, natenloc li câk ut nareploc li rakß câk. Quicuan jun chok kßaxal moymo ru saß xbên li tzûl. Chixjunileb li tenamit queßrabi xyâb li trompeta chi cau ut nequeßsicsot xbaneb xxiu.
16Y aconteció al tercer día cuando vino la mañana, que vinieron truenos y relámpagos, y espesa nube sobre el monte, y sonido de bocina muy fuerte; y estremecióse todo el pueblo que estaba en el real.
17Tojoßnak laj Moisés quicßamoc be chiruheb nak queßel cuan cuiß lix muhebâleb. Queßcôeb chixcßulbal li Dios. Queßxakli chi xtôn li tzûl.
17Y Moisés sacó del real al pueblo á recibir á Dios; y pusiéronse á lo bajo del monte.
18Ut quikßojyînoß saß li tzûl Sinaí xban li sib xban nak li Kâcuaß Dios quicuulac aran riqßuin xam. Li sib nakßujujnac joß xsibel junak nimla horno. Ut li tzûl yô chi ecßânc saß xnaßaj.
18Y todo el monte de Sinaí humeaba, porque Jehová había descendido sobre él en fuego: y el humo de él subía como el humo de un horno, y todo el monte se estremeció en gran manera.
19Li trompeta yô chi cacuuc xyâb, ut laj Moisés quiâtinac. Li Dios quichakßoc chi cau xyâb cux.
19Y el sonido de la bocina iba esforzándose en extremo: Moisés hablaba, y Dios le respondía en voz.
20Li Kâcuaß Dios quicuulac saß xbên li tzûl Sinaí ut quixbok laj Moisés aran. Ut laj Moisés quitakeß chiru li tzûl.
20Y descendió Jehová sobre el monte de Sinaí, sobre la cumbre del monte: y llamó Jehová á Moisés á la cumbre del monte, y Moisés subió.
21Li Kâcuaß quixye re laj Moisés: —Cuben. Ayu. Tâye reheb li cristian nak meßjiloc chak arin chicuilbal. Cui nequeßjiloc chak arin teßcâmk.
21Y Jehová dijo á Moisés: Desciende, requiere al pueblo que no traspasen el término por ver á Jehová, porque caerá multitud de ellos.
22Ut tâye reheb li xbên aj tij li teßnachßok chak cuiqßuin nak teßxkßaxtesi rib saß cuukß chi tzßakal, re nak incßaß tinrakok âtin saß xbêneb, chan li Dios.
22Y también los sacerdotes que se llegan á Jehová, se santifiquen, porque Jehová no haga en ellos estrago.
23Laj Moisés quixye re li Kâcuaß Dios: —Lâat xaye ke nak takaqßue retalil chire li tzûl Sinaí xban nak sicßbil ru âban. Eb li cristian incßaß naru teßtakekß chiru li tzûl aßin.—
23Y Moisés dijo á Jehová: El pueblo no podrá subir al monte de Sinaí, porque tú nos has requerido diciendo: Señala términos al monte, y santifícalo.
24Li Kâcuaß Dios quixye re laj Moisés: —Ayu. Ut cßam chak arin laj Aarón âcuochben. Aban mâqßueheb chi jiloc eb laj tij chi moco eb li tenamit. Cui teßjilok chak arin tinrakok âtin saß xbêneb, chan.Ut laj Moisés quicube chak ut quixye reheb chixjunil li cßaßru quiyeheß re xban li Dios.
24Y Jehová le dijo: Ve, desciende, y subirás tú, y Aarón contigo: mas los sacerdotes y el pueblo no traspasen el término por subir á Jehová, porque no haga en ellos estrago.
25Ut laj Moisés quicube chak ut quixye reheb chixjunil li cßaßru quiyeheß re xban li Dios.
25Entonces Moisés descendió al pueblo y habló con ellos.