1Ut chirix chic aßan, eb laj cßamol be saß xyânkeb laj Israel queßcuulac cuiqßuin ut queßxye cue: —Cuanqueb aj Israel yôqueb chixjunajinquil ribeb riqßuineb li jalaneb xtenamit. Saß xyânkeb aßan cuanqueb laj tij ut laj levita. Yôqueb chixjunajinquil ribeb riqßuineb laj cananeo, eb laj heteo, eb laj ferezeo, eb laj jebuseo, eb laj amonita, eb laj moabita, eb laj Egipto ut eb laj amorreo ut yôqueb chixbânunquil li mâusilal nequeßxbânu eb aßan.
1Y ACABADAS estas cosas, los príncipes se llegaron á mí, diciendo: El pueblo de Israel, y los sacerdotes y levitas, no se han apartado de los pueblos de las tierras, de los Cananeos, Hetheos, Pherezeos, Jebuseos, Ammonitas, y Moabitas, Egipcios, y Amorrheo
2Yôqueb chi sumlâc riqßuineb ut yôqueb ajcuiß chixsumubanquil eb li ralal riqßuineb lix rabin li cuanqueb saß li tenamit aßan. Lix tenamit li Dios, li tîqueb raj xchßôl, queßxjunaji ribeb riqßuineb li jalaneb xtenamit. Ut eb li queßcßamoc xbe chixbânunquil li mâc aßan, aßaneb ajcuiß li cuanqueb saß xcuanquil ut eb li nequeßtaklan saß xbêneb li tenamit, chanqueb.
2Porque han tomado de sus hijas para sí y para sus hijos, y la simiente santa ha sido mezclada con los pueblos de las tierras; y la mano de los príncipes y de los gobernadores ha sido la primera en esta prevaricación.
3Nak quicuabi li âtin aßan, quinpej li cuakß ut quinmichß li cuismal ut lin mach. Ut quincßojla chi kßaxal ra saß inchßôl.
3Lo cual oyendo yo, rasgué mi vestido y mi manto, y arranqué de los cabellos de mi cabeza y de mi barba, y sentéme atónito.
4Ut queßxchßutub ribeb cuiqßuin chixjunileb li queßoc xxiu nak lix Dioseb laj Israel tixqßue raylal saß xbêneb xban lix mâqueb li rech tenamitil. Ut lâin cßajoß xrahil inchßôl ut quincana aran toj quicuulac x-ôril li mayejac re li ecuu.
4Y juntáronse á mí todos los temerosos de las palabras del Dios de Israel, á causa de la prevaricación de los de la transmigración; mas yo estuve sentado atónito hasta el sacrificio de la tarde.
5Saß x-ôril li mayejac re li ecuu, quincuacli saß li naßajej bar quincßojla cuiß chi ra saß inchßôl. Ac xinpej li cuakß nak quincuikßib cuib. Quintaksi li cuukß ut quin-oc chi tijoc chiru li Kâcuaß lin Dios.
5Y al sacrificio de la tarde levantéme de mi aflicción; y habiendo rasgado mi vestido y mi manto, postréme de rodillas, y extendí mis palmas á Jehová mi Dios,
6Ut quinye: —At Kâcuaß, at inDios, sachso innaßleb ut ninxutânac chixtaksinquil li cuilobâl châcuu xban nak kßaxal numtajenak li kamâusilal. At Kâcuaß, xban nak kßaxal nabal li kamâc chanchan nak ac xcuulac toj saß choxa.
6Y dije: Dios mío, confuso y avergonzado estoy para levantar, oh Dios mío, mi rostro á ti: porque nuestras iniquidades se han multiplicado sobre nuestra cabeza, y nuestros delitos han crecido hasta el cielo.
7Chalen nak toj cuanqueb li kaxeßtônil yucuaß toj anakcuan yôco chi mâcobc châcuu. Xban li kamâusilal, ut xban ajcuiß lix mâusilaleb li karey ut eb laj tij, lâo cokßaxtesîc saß rukßeb li rey li jalan xtenamiteb. Cochapeß ut cocßameß chi najt saß jalan tenamit. Cuan queßcamsîc riqßuin chßîchß. Queßrelkßa li cßaßru cuan ke ut quicßuteß kaxutân toj chalen anakcuan.
7Desde los días de nuestros padres hasta este día estamos en grande culpa; y por nuestras iniquidades nosotros, nuestros reyes, y nuestros sacerdotes, hemos sido entregados en manos de los reyes de las tierras, á cuchillo, á cautiverio, y á robo, y á confu
8Abanan anakcuan, at Kâcuaß, at kaDios, lâat xacuil xtokßobâl ku ut xoâcol lâo lâ cualal âcßajol li joß qßuial chic xocana. Xaqßue kanaßaj saß li santil naßajej bar mâcßaß na-oc ke. Lâat nacacutanobresi li kabe ut xoâqßue chi hilânc junpât.
8Y ahora como por un breve momento fué la misericordia de Jehová nuestro Dios, para hacer que nos quedase un resto libre, y para darnos estaca en el lugar de su santuario, á fin de alumbrar nuestros ojos nuestro Dios, y darnos una poca de vida en nuestra s
9Lâo cuanco rubel xtak lix reyeb laj Persia, abanan incßaß xoâcanab kajunes. Chiruheb li rey xacßut chiku lix nimal lâ cuusilal ut xaqßue li kayußam re nak târûk takayîb cuißchic lâ templo li quijuqßueß. Ut lâat xat-iloc ke arin Judá ut Jerusalén.
9Porque siervos éramos: mas en nuestra servidumbre no nos desamparó nuestro Dios, antes inclinó sobre nosotros misericordia delante de los reyes de Persia, para que se nos diese vida para alzar la casa de nuestro Dios, y para hacer restaurar sus asolamient
10Abanan anakcuan, at Kâcuaß, at kaDios, ¿Cßaßru târûk takaye chirix chixjunil aßin? Lâo xkakßet lâ chakßrab,
10Mas ahora, ¿qué diremos, oh Dios nuestro, después de esto? porque nosotros hemos dejado tus mandamientos,
11li caqßue reheb li profeta, li queßcßanjelac châcuu. Eb aßan queßxye ke cßaßru caye saß lâ chakßrab. Lâat caye reheb li kaxeßtônil yucuaß nak li naßajej li xiqueb cuiß re chi cuânc, numtajenak chi mâusilal xban li incßaß us li nequeßxbânu li tenamit li cuanqueb aran.
11Los cuales prescribiste por mano de tus siervos los profetas, diciendo: La tierra á la cual entráis para poseerla, tierra inmunda es á causa de la inmundicia de los pueblos de aquellas regiones, por las abominaciones de que la han henchido de uno á otro e
12Lâat caye nak incßaß takasumubeb li karabin riqßuineb li ralal eb aßan chi moco li kalal teßsumlâk riqßuineb lix rabin eb aßan. Ut caye ajcuiß ke nak incßaß tocuânk chi sum âtin riqßuineb chi moco takatenkßaheb re nak us teßêlk. Incßaß takatenkßaheb re nak cauhako ut takatzaca li châbil tzacaêmk li tâêlk saß li chßochß ut re ajcuiß nak li kalal kacßajol teßêchanînk re li naßajej aßin chi junaj cua.
12Ahora pues, no daréis vuestras hijas á los hijos de ellos, ni sus hijas tomaréis para vuestros hijos, ni procuraréis su paz ni su bien para siempre; para que seáis corroborados, y comáis el bien de la tierra, y la dejéis por heredad á vuestros hijos para
13Li raylal li xkacßul, aßan xban li kamâusilal ut xban li kamâc. Abanan lâat incßaß xoâqßue chixtojbal rix li kamâc joß kacßulub raj xcßulbal. Xacuy ban li kamâc ut incßaß xasach ku chi junaj cua.
13Mas después de todo lo que nos ha sobrevenido á causa de nuestras malas obras, y á causa de nuestro grande delito, ya que tú, Dios nuestro, estorbaste que fuésemos oprimidos bajo de nuestras iniquidades, y nos diste este tal efugio;
14¿Ma toj yôko ajcuiß chixkßetbal lâ chakßrab? Ut, ¿ma toj yôko ajcuiß chixjunajinquil kib riqßuineb li tenamit aßin li nequeßxbânu mâusilal? ¿Ma incßaß ta biß tatjoskßok saß kabên cui toj yôko chixbânunquil li mâc? Ut, ¿ma incßaß ta biß târûk raj tâsach ku chi junaj cua chikajunilo?At Kâcuaß, at kaDios, lâat li kaDios lâo aj Israel. Lâat tîc lâ chßôl. Joßcan nak toj yoßyôco lâo anakcuan, li joß qßuial chic xocoleß. Yâl nak cuan li kamâc châcuu. Joßcan nak incßaß naru nococuan chi sum âtin âcuiqßuin, chan laj Esdras nak quitijoc.
14¿Hemos de volver á infringir tus mandamientos, y á emparentar con los pueblos de estas abominaciones? ¿No te ensañarías contra nosotros hasta consumirnos, sin que quedara resto ni escapatoria?
15At Kâcuaß, at kaDios, lâat li kaDios lâo aj Israel. Lâat tîc lâ chßôl. Joßcan nak toj yoßyôco lâo anakcuan, li joß qßuial chic xocoleß. Yâl nak cuan li kamâc châcuu. Joßcan nak incßaß naru nococuan chi sum âtin âcuiqßuin, chan laj Esdras nak quitijoc.
15Jehová, Dios de Israel, tú eres justo: pues que hemos quedado algunossalvos, como este día, henos aquí delante de ti en nuestros delitos; porque no es posible subsistir en tu presencia á causa de esto.