1Eb li cristian li nequeßyoßla saß ruchichßochß incßaß najt rok lix yußameb ut nabal raylal nequeßxcßul.
1‹‹İnsanı kadın doğurur,Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.
2Lix yußameb aßan chanchan li utzßußuj napuqßueß ut junpât natzßumar. Saß junpât na-osoß ut incßaß chic nacuan.
2Çiçek gibi açıp solar,Gölge gibi gelip geçer.
3Lâin yal cuînkin. ¿Cßaßut nak tento tattzßilok âtin chicuix ut tatrakok âtin saß inbên?
3Gözlerini böyle birine mi dikiyorsun,Yargılamak için önüne çağırıyorsun?
4¿Ma naru ta biß nacuan li us riqßuineb li incßaß useb xnaßleb? Mâ jokße.
4Kim temizi kirliden çıkarabilir?Hiç kimse!
5Ac chßolchßo châcuu joß najtil teßcuânk xyußam li cristian saß ruchichßochß. Ut li cßaßru nacaye lâat, mâ ani naru tâjalok re.
5Madem insanın günleri belirlenmiş,Aylarının sayısı saptanmış,Sınır koymuşsun, öteye geçemez;
6Cui joßcan lix yußameb li cristian, canab xqßuebal raylal saß xbêneb re nak teßxyal caßchßinak xsahil li cßanjel nequeßxbânu nak toj mâjiß nequeßcam.
6Gözünü ondan ayır da,Çalışma saatini dolduran gündelikçi gibi rahat etsin.
7Nak nayoqßueß junak li cheß incßaß nacam chi junaj cua xban nak nacana lix tônal. Ut lix tônal aßan na-el cuißchic xtux.
7‹‹Oysa bir ağaç için umut vardır,Kesilse, yeniden sürgün verir,Eksilmez filizleri.
8Usta ac yôk chi chakic lix xeß li cheß, ut usta ac yôk chi kßâc lix tônal saß chßochß,
8Kökü yerde kocasa,Kütüğü toprakta ölse bile,
9abanan nak tixqßue li hab saß xbên târaxokß cuißchic ru. Chanchanak chic jun tôn li acuîmk toj x-auman.
9Su kokusu alır almaz filizlenir,Bir fidan gibi dal budak salar.
10Abanan eb li cristian nak nequeßcam, nequeßosoß chi junaj cua. Ut, ¿bar nequeßxic nak nequeßcam?
10İnsan ise ölüp yok olur,Son soluğunu verir ve her şey biter.
11Li haß li cuan saß li palau naru nequeßsach ut eb li nimaß nequeßosoß ut nequeßchakic.
11Suyu akıp giden gölYa da kuruyan ırmak nasıl çöle dönerse,
12Joßcaneb ajcuiß li cristian li nequeßcam incßaß chic nequeßcuacli nak li choxa mâjiß na-osoß. Incßaß nequeßel chak saß li naßajej li cuanqueb cuiß.
12İnsan da öyle, yatar, bir daha kalkmaz,Gökler yok oluncaya dek uyanmaz,Uyandırılmaz.
13Us raj nak tinâmuk ta chak saß lix naßajeb li camenak. Mukmukin raj chak aran toj tânumekß lâ joskßil. Lâat raj tatyehok re joß najtil tincuânk chak aran nak tinjulticokß âcue.
13‹‹Keşke beni ölüler diyarına gizlesen,Öfken geçinceye dek saklasan,Bana bir süre versen de, beni sonra anımsasan.
14Nak nacam li cuînk, ¿ma tâyoßlâk cuißchic? Lâin yôquin chiroybeninquil joß najtil chic tincßul li raylal toj tâcuulak xkßehil nak tincolekß chiru li raylal.
14İnsan ölür de dirilir mi?Başka biri nöbetimi devralıncaya dekSavaş boyunca umutla beklerdim.
15Lâat tinâcuâtina ut lâin tatinsume. Sahak chic âchßôl cuiqßuin xban nak lâat xatyîban cue.
15Sen çağırırdın, ben yanıtlardım,Ellerinle yaptığın yaratığı özlerdin.
16Lâat yôcat chixqßuebal retal cßaßru ninbânu ut incßaß yôcat chixqßuebal retal cßaßru lin mâc.
16O zaman adımlarımı sayar,Günahımın hesabını tutmazdın.
17Tâsachk saß âchßôl chixjunil li mâc ninbânu. Ut tâcuisi chixjunil li incßaß us ninbânu.
17İsyanımı torbaya koyup mühürler,Suçumu örterdin.
18Eb li tzûl nequeßosoß nak nequeßukßeß. Ut eb li sakônac nequeßecßan saß xnaßajeb.
18‹‹Ama dağın yıkılıp çöktüğü,Kayanın yerinden taşındığı,
19Eb li pec nequeßjayoß xban li haß nanumeß saß xbêneb. Ut nak naxqßue li hab naxchßaj li chßochß. Joßcan ajcuiß nak yôcat chixsachbal ru li cßaßru naxyoßoni li cuînk.
19Suyun taşı aşındırdığı,Selin toprağı sürükleyip götürdüğü gibi,İnsanın umudunu yok ediyorsun.
20Nacabânu raylal re ut nacaqßue chi câmc. Ut nak nacam najalanoß li rilbal.
20Onu hep yenersin, yok olup gider,Çehresini değiştirir, uzağa gönderirsin.
21Incßaß naxnau ma naqßueheß xlokßaleb li ralal xcßajol malaj ut nacubsîc xcuanquileb. Aßan incßaß naxnau.Caßaj cuiß lix raylal lix tibel narecßa ut li rahil chßôlej, chan laj Job.
21Oğulları saygı görür, onun haberi olmaz,Aşağılanırlar, anlamaz.
22Caßaj cuiß lix raylal lix tibel narecßa ut li rahil chßôlej, chan laj Job.
22Ancak kendi canının acısını duyar,Yalnız kendisi için yas tutar.››