¹Quicuulac xkßehil nak queßxchßutub cuißchic rib chiru li Dios eb li ángel. Ut saß xyânkeb aßan quicuulac cuißchic laj tza.

¹Başka bir gün ilahi varlıklar RABbin huzuruna çıkmak için geldiklerinde Şeytan da RABbin huzuruna çıkmak için onlarla gelmişti.

²Ut li Kâcuaß Dios quixye re laj tza: —¿Bar xatchal chak? chan re. Ut laj tza quixye re li Dios: —Yôquin chak chixsutinquil li ruchichßochß. Yôquin chixbeninquil cuib yalak bar, chan.

²RAB Şeytana, ‹‹Nereden geliyorsun?›› dedi. Şeytan, ‹‹Dünyada gezip dolaşmaktan›› diye yanıtladı.

³Ut li Kâcuaß Dios quixye re laj tza: —¿Ma incßaß nacacuil laj Job laj cßanjel chicuu? Mâ ani chic junak cuînk joß aßan saß ruchichßochß. Aßan tzßakal re ru lix yußam ut tîc xchßôl. Aßan naxxucua cuu ut incßaß naxbânu mâusilal. Usta lâat xaye cue nak tincanab chixcßulbal li raylal re chi mâcßaß rajbal, abanan laj Job toj cuan saß tîquilal ut toj cau xchßôl cuiqßuin, chan li Dios.

³RAB, ‹‹Kulum Eyüpe bakıp da düşündün mü?›› dedi, ‹‹Çünkü dünyada onun gibisi yoktur. Kusursuz, doğru bir adamdır. Tanrıdan korkar, kötülükten kaçınır. Onu boş yere yok etmek için beni kışkırttın, ama o doğruluğunu hâlâ sürdürüyor.››

⁴Abanan laj tza quixye re li Dios: —Cui mâcßaß naxcßul lix tibel li cuînk, mâcßaß naxye, usta naxqßue chi tzßekecß li cßaßru cuan re xban xcolbal rix lix yußam.

⁴‹‹Cana can!›› diye yanıtladı Şeytan, ‹‹İnsan canı için her şeyini verir.

⁵Qßue junak yajel saß lix tibel ut aran tâcuil ma incßaß na tatxtzßektâna, chan.

⁵Elini uzat da, onun etine, kemiğine dokun, yüzüne karşı sövecektir.››

⁶Joßcan nak li Kâcuaß Dios quixye re laj tza: —Us. Mâcßaß naxye. Bânu li cßaßru tâcuaj re, abanan incßaß tâcamsi, chan li Kâcuaß.

⁶RAB, ‹‹Peki›› dedi, ‹‹Onu senin eline bırakıyorum. Yalnız canına dokunma.››

⁷Ut laj tza qui-el riqßuin li Kâcuaß. Ut quixtakla jun li yajel yibru saß xbên laj Job ut quixoxoß chixjunil li rix.

⁷Böylece Şeytan RABbin huzurundan ayrıldı. Eyüpün bedeninde tepeden tırnağa kadar kötü çıbanlar çıkardı.

⁸Ut laj Job cô chixchunubanquil rib saß li cha. Quixchap jun pedâs xcßaj ucßal ut riqßuin aßan quixjoch li rix.

⁸Eyüp çıbanlarını kaşımak için bir çömlek parçası aldı. Kül içinde oturuyordu.

⁹Ut li rixakil quixye re: —¿Ma toj nacacuaj xbânunquil li us? ¿Cßaßut nak incßaß tâtzßektâna li Dios ut tatcâmk? chan re.

⁹Karısı, ‹‹Hâlâ doğruluğunu sürdürüyor musun?›› dedi, ‹‹Tanrıya söv de öl bari!››

¹⁰Laj Job quixye re li rixakil: —¿Cßaßut nak nacat-âtinac chi joßcan? Lâat tôntil naßleb nacaye. Cui nakacßul li us li naxqßue ke li Dios, ¿cßaßut nak incßaß takacßul li raylal li nachal saß kabên? chan re. Ut riqßuin chixjunil li raylal li quixcßul mâ jun âtin quixye re xtzßektânanquil li Dios.

¹⁰Eyüp, ‹‹Aptal kadınlar gibi konuşuyorsun›› diye karşılık verdi, ‹‹Nasıl olur? Tanrıdan gelen iyiliği kabul edelim de kötülüğü kabul etmeyelim mi?›› Bütün bu olaylara karşın Eyüpün ağzından günah sayılabilecek bir söz çıkmadı.

¹¹Cuanqueb oxib ramîg laj Job: laj Elifaz, Temán xtenamit; ut laj Bildad, Súa xtenamit; ut laj Zofar, Naamat xtenamit. Eb li oxib chi cuînk aßin queßrabi resil nak laj Job yô chixcßulbal raylal. Joßcan nak queßxcßûb rib chi xic chirilbal re nak teßxcßojob xchßôl ut teßxtenkßa.

¹¹Eyüpün üç dostu -Temanlı Elifaz, Şuahlı Bildat, Naamalı Sofar- Eyüpün başına gelen bunca kötülüğü duyunca kalkıp bir araya geldiler. Acısını paylaşmak, onu avutmak için yanına gitmek üzere anlaştılar.

¹²Cuanqueb chak chi najt nak queßril laj Job ut incßaß queßxnau nak aßan. Nak queßxqßue retal nak aßan, queßoc chixjapbal re chi yâbac. Chi xjûnkaleb queßxpej li rakßeb ut queßxcut li poks saß ikß ut queßxqßue ajcuiß saß xjolomeb xban xrahil xchßôleb.Ut chirix aßan queßchunla saß chßochß chixcßatk chiru cuukub cutan ut cuukub kßojyîn. Ut mâ jun âtin queßxye xban nak queßxqßue retal nak kßaxal ra yô chixcßulbal laj Job.

¹²Uzaktan onu tanıyamadılar; yüksek sesle ağlayıp kaftanlarını yırtarak başlarına toprak saçtılar.

¹³Ut chirix aßan queßchunla saß chßochß chixcßatk chiru cuukub cutan ut cuukub kßojyîn. Ut mâ jun âtin queßxye xban nak queßxqßue retal nak kßaxal ra yô chixcßulbal laj Job.

¹³Yedi gün yedi gece onunla birlikte yere oturdular. Kimse ağzını açmadı, çünkü ne denli acı çektiğini görüyorlardı.