¹ព្រះយេស៊ូមកដល់ក្រុងយេរីខូ ហើយយាងកាត់ទីក្រុង។

¹He entered and was passing through Jericho.

²មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះសាខេ ជាមេលើអ្នកទារពន្ធ គាត់មានទ្រព្យសម្បត្ដិយ៉ាងច្រើន។

²There was a man named Zacchaeus. He was a chief tax collector, and he was rich.

³គាត់ចង់ឃើញព្រះយេស៊ូមានភិនភាគយ៉ាងណា ប៉ុន្ដែ ដោយមានមនុស្សច្រើន ពេក ហើយដោយគាត់មានមាឌតូចទៀតផងនោះ គាត់មើលព្រះអង្គមិនឃើញទេ។

³He was trying to see who Jesus was, and couldn’t because of the crowd, because he was short.

⁴គាត់រត់ទៅខាងមុខ ឡើងដើមឈើមួយដើម ចាំមើលព្រះយេស៊ូ ព្រោះព្រះអង្គត្រូវយាងកាត់តាមនោះ។

⁴He ran on ahead, and climbed up into a sycamore tree to see him, for he was to pass that way.

⁵កាលព្រះយេស៊ូយាងមកដល់ ព្រះអង្គងើបព្រះភ័ក្ដ្រឡើង ហើយមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «លោកសាខេអើយ! សូមអញ្ជើញចុះមកជាប្រញាប់ ដ្បិតថ្ងៃនេះ ខ្ញុំត្រូវស្នាក់នៅផ្ទះលោក»។

⁵When Jesus came to the place, he looked up and saw him, and said to him, “Zacchaeus, hurry and come down, for today I must stay at your house.”

⁶លោកសាខេក៏ចុះមកជាប្រញាប់ ហើយទទួលព្រះយេស៊ូដោយអំណរ។

⁶He hurried, came down, and received him joyfully.

⁷កាលមនុស្សទាំងអស់ឃើញដូច្នោះ គេរអ៊ូរទំាថា៖ «មើល៍! លោកនេះទៅស្នាក់នៅផ្ទះមនុស្សបាប!»។

⁷When they saw it, they all murmured, saying, “He has gone in to lodge with a man who is a sinner.”

⁸លោកសាខេក្រោកឈរឡើង ទូលព្រះអម្ចាស់ថា៖ «បពិត្រព្រះអម្ចាស់! ទូលបង្គំនឹងចែកទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់ទូលបង្គំ ចំនួនពាក់កណ្ដាលដល់មនុស្សក្រីក្រ ហើយប្រសិនបើទូលបង្គំទារពន្ធពីអ្នកណាហួសកំរិត ទូលបង្គំនឹងសងអ្នកនោះវិញមួយជាបួន»។

⁸Zacchaeus stood and said to the Lord, “Behold, Lord, half of my goods I give to the poor. If I have wrongfully exacted anything of anyone, I restore four times as much.”

⁹ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគាត់ថា៖«ថ្ងៃនេះ ការសង្គ្រោះបានមកដល់ផ្ទះនេះហើយ ដ្បិតបុរសនេះជាពូជពង្សរបស់លោកអប្រាហំាដែរ។

⁹Jesus said to him, “Today, salvation has come to this house, because he also is a son of Abraham.

¹⁰បុត្រមនុស្សបានមក ដើម្បីស្វែងរក និង សង្គ្រោះមនុស្សដែលវិនាសបាត់បង់»។

¹⁰ For the Son of Man came to seek and to save that which was lost.”

¹¹កាលព្រះយេស៊ូយាងមកជិតដល់ក្រុងយេរូសាឡឹមហើយ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលជាប្រស្នាមួយទៀតទៅកាន់អស់អ្នកដែលស្ដាប់ព្រះអង្គ ដ្បិតអ្នកទាំងនោះនឹកស្មានថា ព្រះរាជ្យ ព្រះជាម្ចាស់នឹងមកដល់ភ្លាមៗនេះជាមិនខាន។

¹¹As they heard these things, he went on and told a parable, because he was near Jerusalem, and they supposed that the Kingdom of God would be revealed immediately.

¹²ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖ «មានបុរសម្នាក់ជាអ្នកមានត្រកូលខ្ពស់ចេញដំណើរទៅស្រុកឆ្ងាយ ដើម្បីនឹងទទួល រាជាភិសេក។ កាលណាទទួលរាជាភិសេកហើយ លោកនឹងត្រឡប់មកវិញ។

¹²He said therefore, “A certain nobleman went into a far country to receive for himself a kingdom, and to return.

¹³មុនពេលចេញដំណើរទៅ លោកបានហៅអ្នកបំរើរបស់លោកដប់នាក់មក ប្រគល់ប្រាក់អោយគេមួយណែនម្នាក់ៗ ទាំងផ្ដាំថា "ចូរយកប្រាក់ នេះទៅរកស៊ី រហូតដល់ខ្ញុំត្រឡប់មកវិញ"។

¹³ He called ten servants of his, and gave them ten mina coins, 10 minas was more than 3 years’ wages for an agricultural laborer. and told them, ‘Conduct business until I come.’

¹⁴រីឯអ្នកស្រុកនោះស្អប់លោក បានជាគេចាត់អ្នកតំណាងអោយទៅតាមក្រោយនាំពាក្យថា "យើងខ្ញុំមិនចង់អោយលោកនេះធ្វើស្ដេចលើយើងខ្ញុំជាដាច់ខាត"។

¹⁴ But his citizens hated him, and sent an envoy after him, saying, ‘We don’t want this man to reign over us.’

¹⁵លុះបានទទួលរាជាភិសេកហើយ ព្រះរាជាក៏យាងត្រឡប់មកវិញ។ ទ្រង់កោះហៅអ្នកបំរើទាំងដប់នាក់ ដែលទ្រង់បានប្រគល់ប្រាក់ណែននោះមកសួរ ដើម្បីអោយដឹងថាម្នាក់ៗរកស៊ីចំណេញបានប៉ុន្មាន។

¹⁵ “It happened when he had come back again, having received the kingdom, that he commanded these servants, to whom he had given the money, to be called to him, that he might know what they had gained by conducting business.

¹⁶អ្នកបំរើទីមួយចូលមកគាល់ ទូលថា "បពិត្រព្រះអម្ចាស់! ប្រាក់ដែលព្រះអង្គប្រទានមក ទូលបង្គំចំណេញបានដប់ណែន"។

¹⁶ The first came before him, saying, ‘Lord, your mina has made ten more minas.’

¹⁷ព្រះរាជាមានរាជឱង្ការទៅអ្នកនោះថា "ល្អហើយ! អ្នកបំរើដ៏ប្រសើរអើយ យើងតែងតាំងអ្នកអោយគ្រប់គ្រងលើក្រុងដប់ ដ្បិតអ្នកបានស្មោះត្រង់នឹងកិច្ចការមួយ ដ៏តូចនេះ"។

¹⁷ “He said to him, ‘Well done, you good servant! Because you were found faithful with very little, you shall have authority over ten cities.’

¹⁸អ្នកបំរើទីពីរចូលមក ទូលថា "បពិត្រព្រះអម្ចាស់! ប្រាក់ដែលព្រះអង្គប្រទានមកទូលបង្គំចំណេញ បានប្រាំណែន"។

¹⁸ “The second came, saying, ‘Your mina, Lord, has made five minas.’

¹⁹ព្រះរាជាមានរាជឱង្ការទៅគាត់ថា"យើងតែងតាំងអ្នកអោយគ្រប់គ្រងលើក្រុងប្រាំ"។

¹⁹ “So he said to him, ‘And you are to be over five cities.’

²⁰អ្នកបំរើម្នាក់ទៀតចូលមក ទូលថា "បពិត្រព្រះអម្ចាស់ នេះនែ៎ប្រាក់របស់ព្រះអង្គ ទូលបង្គំបានវេចទុកក្នុងកន្សែង។

²⁰ Another came, saying, ‘Lord, behold, your mina, which I kept laid away in a handkerchief,

²¹ទូលបង្គំនឹកខ្លាចព្រះអង្គ ដ្បិតទ្រង់ប្រិតប្រៀងណាស់។ ព្រះអង្គតែងប្រមូលយកអ្វីៗដែលមិនមែនជារបស់ព្រះអង្គ ហើយតែងច្រូតយកផលពីស្រែដែលទ្រង់មិនបានសាបព្រោះ"។

²¹ for I feared you, because you are an exacting man. You take up that which you didn’t lay down, and reap that which you didn’t sow.’

²²ព្រះរាជាមានរាជឱង្ការទៅអ្នកបំរើនោះថា"នែ៎អ្នកបំរើអាក្រក់! យើងនឹងកាត់ទោសអ្នកអោយស្របតាមពាក្យសំដីរបស់អ្នក។ អ្នកដឹងស្រាប់ហើយថា យើងជាមនុស្សប្រិតប្រៀង យើងប្រមូលយកអ្វីៗដែលមិនមែនជារបស់យើង ហើយច្រូតយកផលពីស្រែដែលយើងមិនបានសាបព្រោះ

²² “He said to him, ‘Out of your own mouth will I judge you, you wicked servant! You knew that I am an exacting man, taking up that which I didn’t lay down, and reaping that which I didn’t sow.

²³ហេតុដូចម្ដេចបានជាអ្នកមិនយកប្រាក់របស់យើងទៅចងការ ដើម្បីអោយយើងអាចទទួលទាំងដើម ទាំងការនៅពេលយើងត្រឡប់មកវិញ?"។

²³ Then why didn’t you deposit my money in the bank, and at my coming, I might have earned interest on it?’

²⁴បន្ទាប់មក ព្រះរាជាបញ្ជាទៅអ្នកដែលនៅទីនោះថា "ចូរយកប្រាក់ពីអ្នកនេះ ប្រគល់អោយអ្នកដែលមានដប់ណែនទៅ"។

²⁴ He said to those who stood by, ‘Take the mina away from him, and give it to him who has the ten minas.’

²⁵អ្នកទាំងនោះទូលស្ដេចថា "បពិត្រព្រះអម្ចាស់! គាត់មានប្រាក់ដប់ណែនហើយ"។

²⁵ “They said to him, ‘Lord, he has ten minas!’

²⁶ព្រះរាជាមានរាជឱង្ការតបថា "យើងសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកណាមានហើយ អ្នកនោះនឹងទទួលថែមទៀត។ រីឯអ្នកដែលគ្មានវិញ គេនឹងដកហូតនូវអ្វីៗដែលអ្នកនោះមាន សូម្បីតែបន្ដិចបន្ដួចក៏មិនសល់ផង។

²⁶ ‘For I tell you that to everyone who has, will more be given; but from him who doesn’t have, even that which he has will be taken away from him.

²⁷ម៉្យាងទៀត ពួកខ្មំាងសត្រូវដែលមិនចង់អោយយើងគ្រងរាជ្យលើគេទេនោះ ចូរនាំគេមក ហើយសម្លាប់ចោលនៅមុខយើងចុះ"»។

²⁷ But bring those enemies of mine who didn’t want me to reign over them here, and kill them before me.’”

²⁸កាលព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលដូច្នោះហើយ ព្រះអង្គក៏យាងនាំមុខបណ្ដាជន ឡើងទៅក្រុងយេរូសាឡឹម។

²⁸Having said these things, he went on ahead, going up to Jerusalem.

²⁹លុះព្រះអង្គយាងជិតដល់ភូមិបេតផាសេ និង ភូមិបេតថានី ដែលនៅចង្កេះភ្នំដើមអូលីវ ព្រះអង្គចាត់សិស្ស ពីររូបអោយទៅមុន

²⁹It happened, when he drew near to Bethsphage TR, NU read “Bethpage” instead of “Bethsphage” and Bethany, at the mountain that is called Olivet, he sent two of his disciples,

³⁰ដោយមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរទៅភូមិខាងមុខនោះ ពេលអ្នកទៅដល់ អ្នកនឹងឃើញកូនលាមួយដែលគេចងនៅទីនោះ ពុំទាន់មាននរណាជិះនៅឡើយទេ ចូរស្រាយវាដឹកមក។

³⁰saying, “Go your way into the village on the other side, in which, as you enter, you will find a colt tied, whereon no man ever yet sat. Untie it, and bring it.

³¹ប្រសិនបើមានគេសួរថា"ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្រាយវា? " ចូរឆ្លើយទៅគេថា "ព្រះអម្ចាស់ត្រូវការវា"»។

³¹ If anyone asks you, ‘Why are you untying it?’ say to him: ‘The Lord needs it.’”

³²សិស្សទាំងពីរក៏ចេញទៅ ហើយឃើញដូចព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលប្រាប់គេមែន។

³²Those who were sent went away, and found things just as he had told them.

³³ពេលគេកំពុងស្រាយកូនលា ម្ចាស់វាសួរថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នកស្រាយលានេះ?»

³³As they were untying the colt, its owners said to them, “Why are you untying the colt?”

³⁴សិស្សឆ្លើយថា៖ «ព្រះអម្ចាស់ត្រូវការវា»។

³⁴They said, “The Lord needs it.”

³⁵បន្ទាប់មក អ្នកទាំងពីរដឹកកូនលាយកមកថ្វាយព្រះយេស៊ូ ហើយក្រាលអាវធំរបស់ខ្លួនលើខ្នងវា ថ្វាយព្រះអង្គគង់។

³⁵They brought it to Jesus. They threw their cloaks on the colt, and set Jesus on them.

³⁶នៅពេលព្រះអង្គយាងទៅមុខ មនុស្សម្នាយកអាវធំរបស់ខ្លួនមកក្រាលតាមផ្លូវ។

³⁶As he went, they spread their cloaks in the way.

³⁷កាលព្រះយេស៊ូយាងតាមផ្លូវដែលចុះពីភ្នំដើមអូលីវ មកជិតដល់ក្រុងយេរូសាឡឹម មានសិស្សច្រើនកុះករអរសប្បាយ នាំគ្នាបន្លឺសំឡេងសរសើរ តម្កើងព្រះជាម្ចាស់អំពីការអស្ចារ្យទាំងប៉ុន្មានដែលគេបានឃើញ។

³⁷As he was now getting near, at the descent of the Mount of Olives, the whole multitude of the disciples began to rejoice and praise God with a loud voice for all the mighty works which they had seen,

³⁸គេពោល៖ «សូមព្រះជាម្ចាស់ប្រទានពរដល់ ព្រះមហាក្សត្រដែលយាងមក ក្នុងព្រះនាមព្រះអម្ចាស់! សូមសន្ដិភាពកើតពីស្ថានបរមសុខ មក សូមលើកតម្កើង សិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គ នៅស្ថានដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត!»។

³⁸saying, “Blessed is the King who comes in the name of the Lord! Psalm 118:26 Peace in heaven, and glory in the highest!”

³⁹មានអ្នកខាងគណៈផារីស៊ី ខ្លះដែលនៅក្នុងចំណោមបណ្ដាជន ទូលព្រះយេស៊ូថា៖«លោកគ្រូសូមឃាត់សិស្សរបស់លោកអោយនៅស្ងៀមផង!»។

³⁹Some of the Pharisees from the multitude said to him, “Teacher, rebuke your disciples!”

⁴⁰ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបថា៖ «ខ្ញុំសុំប្រាប់អោយអ្នករាល់គ្នាដឹងថា ប្រសិនបើអ្នកទាំងនេះនៅស្ងៀម ដុំថ្មមុខជាស្រែកជំនួសគេវិញមិនខាន»។

⁴⁰He answered them, “I tell you that if these were silent, the stones would cry out.”

⁴¹កាលព្រះយេស៊ូយាងជិតដល់ក្រុងយេរូសាឡឹម ព្រះអង្គទតឃើញទីក្រុង ហើយទ្រង់ព្រះកន្សែងនឹកអាណិតក្រុងនោះ ទាំងមានព្រះបន្ទូលថា៖

⁴¹When he drew near, he saw the city and wept over it,

⁴²«យេរូសាឡឹមអើយ! គួរអោយស្ដាយពេក នៅថ្ងៃនេះ អ្នកពុំបានយល់ហេតុការណ៍ដែលផ្ដល់សេចក្ដីសុខសាន្ដមកអ្នកសោះ ដោយអត្ថន័យនៅលាក់កំបាំងនៅឡើយ អ្នកពុំអាចមើលឃើញបានទេ។

⁴²saying, “If you, even you, had known today the things which belong to your peace! But now, they are hidden from your eyes.

⁴³នៅពេលខាងមុខ ខ្មំាងសត្រូវនឹងមកបោះទ័ពឡោមព័ទ្ធជុំវិញអ្នក ហើយវាយប្រហារអ្នកពីគ្រប់ទិស

⁴³ For the days will come on you, when your enemies will throw up a barricade against you, surround you, hem you in on every side,

⁴⁴គេនឹងកំទេចអ្នកចោល ព្រមទាំងសម្លាប់អ្នកក្រុងអោយវិនាសបង់ផង។ គេមិនទុកអោយដុំថ្ម នៅត្រួតពីលើគ្នា ក្នុងក្រុងទៀតឡើយ ដ្បិតអ្នកពុំបានទទួលស្គាល់ពេលកំណត់ដែលព្រះជាម្ចាស់បានយាងមកសង្គ្រោះអ្នកទេ»។

⁴⁴ and will dash you and your children within you to the ground. They will not leave in you one stone on another, because you didn’t know the time of your visitation.”

⁴⁵ព្រះយេស៊ូយាងចូលព្រះវិហារ ហើយដេញអ្នកលក់ដូរចេញពីទីនោះ

⁴⁵He entered into the temple, and began to drive out those who bought and sold in it,

⁴⁶ដោយមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖«ក្នុងគម្ពីរមានចែងថា "ដំណាក់របស់យើងជាកន្លែងសំរាប់អធិស្ឋាន" តែអ្នករាល់គ្នាបែរជាយកធ្វើសំបុកចោរ ទៅវិញ»។

⁴⁶saying to them, “It is written, ‘My house is a house of prayer,’ Isaiah 56:7 but you have made it a ‘den of robbers’!” Jeremiah 7:11

⁴⁷ព្រះយេស៊ូបានបង្រៀនគេ នៅក្នុងព្រះវិហារជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ក្រុមនាយកបូជាចារ្យ ពួកអាចារ្យ និង ពួកមន្ដ្រី នាំគ្នារកមធ្យោបាយធ្វើគុតព្រះអង្គ។

⁴⁷He was teaching daily in the temple, but the chief priests and the scribes and the leading men among the people sought to destroy him.

⁴⁸ប៉ុន្ដែ គេមិនដឹងជាត្រូវប្រើវិធីណាឡើយ ដ្បិតប្រជាជនទាំងមូលប្រឹងស្ដាប់ព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ ដោយយកចិត្ដទុកដាក់។

⁴⁸They couldn’t find what they might do, for all the people hung on to every word that he said.