1그런즉 욥이여 ! 내 말을 들으며 나의 모든 말에 귀를 기울이기를 원하노라
1حالا ای ایوب به سخنان من گوش بده.
2내가 입을 여니 내 혀가 입에서 동하는구나
2و می خواهم آنچه را ضرور است بر زبان بیاورم.
3내 말이 내 마음의 정직함을 나타내고 내 입술이 아는 바를 진실히 말하리라
3کلام من از صمیم دل و صادقانه است و هر کلمۀ آن حقیقت محض است.
4하나님의 신이 나를 지으셨고 전능자의 기운이 나를 살리시느니라
4زیرا روح خدا مرا سرشته و نَفَس قادر متعال به من حیات بخشیده است.
5네가 할 수 있거든 일어서서 내게 대답하고 내 앞에 진술하라
5اگر توانستی جواب مرا بده و دلایل خود را ارائه کن.
6나와 네가 하나님 앞에서 일반이니 나도 흙으로 지으심을 입었은즉
6من و تو در نظر خدا فرقی نداریم. او هردوی ما را از گِل سرشته است.
7내 위엄으로는 너를 두렵게 하지 못하고 내 권세로는 너를 누르지 못하느니라
7پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی آورم.
8네가 실로 나의 듣는데 말하였고 나는 네 말소리를 들었느니라 이르기를
8من شنیدم که تو گفتی:
9나는 깨끗하여 죄가 없고 허물이 없으며 불의도 없거늘
9«من پاک هستم و خطائی نکرده ام. بی عیبم و گناهی ندارم.
10하나님이 나를 칠 틈을 찾으시며 나를 대적으로 여기사
10خدا بهانه می جوید تا گناهی در من بیابد و مرا دشمن خود می شمارد.
11내 발을 착고에 채우시고 나의 모든 길을 감시하신다 하였느니라
11پاهایم را به زنجیر می بندد و در هر قدم مراقب من است.»
12내가 네게 대답하리라 이 말에 네가 의롭지 못하니 하나님은 사람보다 크심이니라
12اما ایوب، من ترا قانع می سازم که تو اشتباه می کنی. خدا بزرگتر از همه انسانها است.
13하나님은 모든 행하시는 것을 스스로 진술치 아니하시나니 네가 하나님과 변쟁함은 어찜이뇨
13چرا از خدا شکایت می کنی و می گوئی که او کارهای را که می کند به انسان آشکار نمی سازد.
14사람은 무관히 여겨도 하나님은 한번 말씀하시고 다시 말씀하시되
14خدا به راههای مختلف با انسان تکلم می کند، اما کسی به کلام او توجه نمی نماید.
15사람이 침상에서 졸며 깊이 잠들 때에나 꿈에나 밤의 이상 중에
15در شب وقتی انسان در خواب عمیق فرو می رود، در رؤیا با او حرف می زند.
16사람의 귀를 여시고 인치듯 교훈하시나니
16گوشهای او را باز می کند. او را می ترساند و به او هوشدار می دهد
17이는 사람으로 그 꾀를 버리게 하려 하심이며 사람에게 교만을 막으려 하심이라
17که گناه نکند و مغرور نباشد،
18그는 사람의 혼으로 구덩이에 빠지지 않게 하시며 그 생명으로 칼에 멸망치 않게 하시느니라
18تا از آتش دوزخ و هلاکت نجات یابد.
19혹시는 사람이 병상의 고통과 뼈가 늘 쑤심의 징계를 받나니
19خدا انسان را با درد و بیماری سرزنش می کند.
20그의 마음은 식물을 싫어하고 그의 혼은 별미를 싫어하며
20در اثر مرض، انسان اشتهای خود را از دست می دهد و از هر گونه غذا بدش می آید.
21그의 살은 파리하여 보이지 아니하고 보이지 않던 뼈가 드러나서
21گوشت بدنش ضایع می گردد و آنقدر لاغر می شود که از او فقط پوست و استخوان بجا می ماند.
22그의 혼이 구덩이에, 그의 생명이 멸하는 자에게 가까와지느니라
22پایش به لب گور می رسد و به دنیای مردگان نزدیک می شود.
23그럴 때에 만일 일천 천사 가운데 하나가 그 사람의 해석자로 함께 있어서 그 정당히 행할 것을 보일진대
23اما اگر یکی از هزاران فرشتۀ خدا حاضر باشد و از او شفاعت نموده و بگوید که بیگناه است،
24하나님이 그 사람을 긍휼히 여기사 이르시기를 그를 건져서 구덩이에 내려가지 않게 하라 내가 대속물을 얻었다 하시리라
24آنگاه خدا بر او رحم کرده می فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفاره ای برایش یافته ام.»
25그런즉 그 살이 어린 아이보다 연하여져서 소년 때를 회복할 것이요
25آنوقت گوشت بدنش مثل گوشت بدن یک طفل تازه و شاداب شده دوباره جوان و قوی می گردد.
26그는 하나님께 기도하므로 하나님이 은혜를 베푸사 그로 자기의 얼굴을 즐거이 보게 하시고 사람에게 그 의를 회복시키시느니라
26و هر وقتیکه بحضور خدا دعا کند، خدا دعایش را می پذیرد و او با سُرُور و خوشی به پیشگاه او حضور می یابد و خدا سعادت گذشته اش را به او اعاده می کند.
27그가 사람 앞에서 노래하여 이르기를 내가 전에 범죄하여 시비를 바꾸었으나 내게 무익하였었구나
27بعد او سرود می خواند و به مردم می گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،
28하나님이 내 영혼을 건지사 구덩이에 내려가지 않게 하셨으니 내 생명이 빛을 보겠구나 하리라
28اما خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»
29하나님이 사람에게 이 모든 일을 재삼 행하심은
29خدا به مراتب این کارها را برای انسان انجام می دهد،
30그 영혼을 구덩이에서 끌어 돌이키고 생명의 빛으로 그에게 비취려 하심이니라
30تا جان او را از هلاکت برهاند و از نور حیات برخوردارش سازد.
31욥이여 ! 귀를 기울여 내게 들으라 잠잠하라 내가 말하리라
31ایوب، سخنان مرا بشنو و خاموش باش و به آنچه می گویم توجه کن.
32만일 할 말이 있거든 대답하라 내가 너를 의롭게 하려 하노니 말하라
32اما اگر چیزی برای گفتن داری، بگو. من می خواهم بشنوم و مایلم که اگر گفتارت درست باشد تصدیق کنم.در غیر آن خاموش باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.»
33만일 없으면 내 말을 들으라 잠잠하라 내가 지혜로 너를 가르치리라
33در غیر آن خاموش باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.»