1여호와여, 영광을 우리에게 돌리지 마옵소서 우리에게 돌리지 마옵소서 오직 주의 인자하심과 진실하심을 인하여 주의 이름에 돌리옵소서
1نه ما را، ای خداوند! نه ما را، بلکه نام خود را جلال ده! به سبب رحمت و راستی خویش.
2어찌하여 열방으로 저희 하나님이 이제 어디 있느냐 ? 말하게 하리이까
2چرا ملتهای جهان بگویند: «خدای ایشان کجاست؟»
3오직 우리 하나님은 하늘에 계셔서 원하시는 모든 것을 행하셨나이다
3خدای ما در آسمان است و آنچه را که اراده فرماید بعمل می آورد.
4저희 우상은 은과 금이요 사람의 수공물이라
4بتهای ایشان از نقره و طلاست و صنعت دستهای انسان.
5입이 있어도 말하지 못하며 눈이 있어도 보지 못하며
5آن ها دهان دارند، اما قادر به حرف زدن نیستند؛ دارای چشم هستند، ولی دیده نمی توانند.
6귀가 있어도 듣지 못하며 코가 있어도 맡지 못하며
6گوش دارند، اما نمی شنوند. آن ها را بینی است، لیکن نمی بویند.
7손이 있어도 만지지 못하며 발이 있어도 걷지 못하며 목구멍으로 소리도 못하느니라
7دارای دست هستند، ولی لمس کرده نمی توانند. پای دارند، اما راه نمی روند و صدائی از گلوی شان بر نمی آید.
8우상을 만드는 자와 그것을 의지하는 자가 다 그와 같으리로다
8کسانی که این بتها را می سازند و همچنان اشخاصی که به آن ها توکل می کنند، مثل بتهای شان بی شعور هستند.
9이스라엘아, 여호와를 의지하라 ! 그는 너희 도움이시요 너희 방패시로다
9ای اسرائیل، به خداوند توکل نما. «او معاون و سپر ایشان است.»
10아론의 집이여, 여호와를 의지하라 ! 그는 너희 도움이시요 너희 방패시로다
10ای خاندانِ هارون بر خداوند توکل نمائید. «او معاون و سپر ایشان است.»
11여호와를 경외하는 너희는 여호와를 의지하라 ! 그는 너희 도움이시요 너희 방패시로다
11ای کسانی که از او می ترسید، بر او توکل نمائید. «او معاون و سپر ایشان است.»
12여호와께서 우리를 생각하사 복을 주시되 이스라엘 집에도 복을 주시고 아론의 집에도 복을 주시며
12خداوند ما را به یاد آورده و برکت می دهد. خاندان اسرائیل را برکت می دهد و خاندان هارون را برکت می دهد.
13대소 무론하고 여호와를 경외하는 자에게 복을 주시리로다
13خداوند ترسندگان خود را برکت می دهد، چه خورد و چه بزرگ.
14여호와께서 너희 곧 너희와 또 너희 자손을 더욱 번창케 하시기를 원하노라
14خداوند تعداد شما را بیفزاید، شما و فرزندان شما را.
15너희는 천지를 지으신 여호와께 복을 받는자로다 !
15شما برکت یافتۀ خداوند که آسمان و زمین را آفرید، هستید.
16하늘은 여호와의 하늘이라도 땅은 인생에게 주셨도다
16آسمان ها، آسمان های خداوند است و اما زمین را به بنی آدم بخشیده است.
17죽은 자가 여호와를 찬양하지 못하나니 적막한 데 내려가는 아무도 못하리로다
17مُردگان نیستند که خداوند را ستایش می کنند و نه آنانی که روندۀ دیار خاموشی هستند.لیکن ما خداوند را متبارک می خوانیم، از حال تا به ابد.
هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!
18우리는 이제부터 영원까지 여호와를 송축하리로다 할렐루야 !
18لیکن ما خداوند را متبارک می خوانیم، از حال تا به ابد.
هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!