1오라 ! 우리가 여호와께 노래하며 우리 구원의 반석을 향하여 즐거이 부르자
1بیائید خداوند را ستایش کنیم و برای صخرۀ نجات خود آواز شادمانی سر دهیم.
2우리가 감사함으로 그 앞에 나아가며 시로 그를 향하여 즐거이 부르자
2به حضور او با حمد بیائیم و با سرودهای شادمانی او را ستایش کنیم.
3대저 여호와는 크신 하나님이시요 모든 신 위에 크신 왕이시로다
3زیرا خداوند، خدای بزرگ است و پادشاه عظیم بر تمامی خدایان.
4땅의 깊은 곳이 그 위에 있으며 산들의 높은 것도 그의 것이로다
4نشیب های زمین در دست وی است و فراز کوههای بلند از او.
5바다가 그의 것이라 그가 만드셨고 육지도 그의 손이 지으셨도다
5بحرها به او تعلق دارد، او آن ها را بوجود آورد و دستهای وی زمین خشک را شکل داد.
6오라 ! 우리가 굽혀 경배하며 우리를 지으신 여호와 앞에 무릎을 꿇자
6بیائید عبادت و سجده نمائیم و بحضور آفرینندۀ خود، خداوند زانو زنیم.
7대저 저는 우리 하나님이시요, 우리는 그의 기르시는 백성이며 그 손의 양이라 너희가 오늘날 그 음성 듣기를 원하노라
7زیرا که او خدای ما است و ما قوم برگزیده و گلۀ دست او می باشیم! ای کاش امروز آواز او را می شنیدید!
8이르시기를 너희는 므리바에서와 같이 또 광야 맛사의 날과 같이 너희 마음을 강퍅하게 말지어다
8«دل خود را سخت مسازید، مانند روزهای امتحان در بیابان مریبه و مسا.
9그 때에 너희 열조가 나를 시험하며 나를 탐지하고 나의 행사를 모았도다
9در آنجا پدران شما مرا امتحان کردند و باوجودی که اعمال مرا دیده بودند، باز هم مرا آزمودند.
10내가 사십년을 그 세대로 인하여 근심하여 이르기를 저희는 마음이 미혹된 백성이라 내 도를 알지 못한다 하였도다
10مدت چهل سال از آن قوم بیزار بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طریق های مرا نشناختند.»پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامیِ من داخل نخواهند شد.»
11그러므로 내가 노하여 맹세하기를 저희는 내 안식에 들어오지 못하리라 하였도다
11پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامیِ من داخل نخواهند شد.»