¹우리 중에 이루어진 사실에 대하여

¹АЗБАСКИ бисьёр касон ба тартиб додани нақли воқеаҳое шурӯъ кардаанд, ки рӯй доданошон дар миёни мо пурра маълум аст,

²처음부터 말씀의 목격자 되고 일군 된 자들의 전하여 준 그대로 내력을 저술하려고 붓을 든 사람이 많은지라

²Чунон ки аз ибтидо ба василаи шоҳидон ва ходимони Калом ба мо расондаанд, -

³그 모든 일을 근원부터 자세히 미루어 살핀 나도 데오빌로 각하에게 차례대로 써 보내는 것이 좋은 줄 알았노니

³Ман низ салоҳ донистам, ки ҳама чизро аз худи аввал бодиққат тадқиқ намуда, пай дар ҳам барои ту, эй Теофилуси мӯҳтарам, бинависам,

⁴이는 각하로 그 배운 바의 확실함을 알게 하려 함이로다

⁴То ки ту боэътимодии таълимотеро, ки дар он тарбият ёфтаӣ, бидонӣ.

⁵유대 왕 헤롯 때에 아비야 반열에 제사장 하나가 있으니 이름은 사가랴요 그 아내는 아론의 자손이니 이름은 엘리사벳이라

⁵Дар айёми Ҳиродус, подшоҳи Яҳудо, Закарье ном коҳине аз навбати Абиё буд, ва зани ӯ аз духтарони Ҳорун буда, Элисобаъ ном дошт.

⁶이 두 사람이 하나님 앞에 의인이니 주의 모든 계명과 규례대로 흠이 없이 행하더라

⁶Ҳар дуи онҳо пеши Худо одил буданд ва аз рӯи тамоми аҳком ва фароизи Худованд бекаму кост рафтор мекарданд.

⁷엘리사벳이 수태를 못하므로 저희가 무자하고 두 사람의 나이 많더라

⁷Онҳо фарзанд надоштанд, зеро ки Элисобаъ нозой буд, ва ҳар ду ба гщронсолагй расида буданд.

⁸마침 사가랴가 그 반열의 차례대로 제사장의 직무를 하나님 앞에 행할새

⁸Боре, вақте ки ӯ бо навбати худ пеши Худо каҳонат мекард,

⁹제사장의 전례를 따라 제비를 뽑아 주의 성소에 들어가 분향하고

⁹Мувофиқи таомули каҳонат, куръа ба номи ӯ баромад, ки ба маъбади Худованд даромада, бухур кунад;

¹⁰모든 백성은 그 분향하는 시간에 밖에서 기도하더니

¹⁰Ва дар вақги буҳур карданаш тамоми ҷамоат дар берун дуо мегуфтанд.

¹¹주의 사자가 저에게 나타나 향단 우편에 선지라

¹¹Баногоҳ фариштаи Худованд бар ӯ зоҳир гардида, дар тарафи рости қурбонгоҳи бухур истод.

¹²사가랴가 보고 놀라며 무서워하니

¹²Закарьё аз ин рӯъё музтариб шуда, ба ҳарос афтод.

¹³천사가 일러 가로되 `사가랴여 무서워 말라 너의 간구함이 들린지라 네 아내 엘리사벳이 네게 아들을 낳아 주리니 그 이름을 요한이라 하라

¹³Аммо фаришта ба ӯ гуфт: «Эӣ Закарьё, натарс, зеро ки дуои ту мустаҷоб шудааст, ва зани ту Элисобаъ ба ту писаре хоҳад зоид, ва ӯро Яҳьё хоҳӣ номид.

¹⁴너도 기뻐하고 즐거워할 것이요 많은 사람도 그의 남을 기뻐하리니

¹⁴«Ва туро шодмонӣ ва хурсандй насиб хоҳад шуд, ва бисьёр касон ба таваллуди ӯ шодӣ хоҳанд кард;

¹⁵이는 저가 주 앞에 큰 자가 되며 포도주나 소주를 마시지 아니하며 모태로부터 성령의 충만함을 입어

¹⁵«Зеро ки ӯ дар назари Худованд бузург хоҳад буд, ва шароб ва арақ нахоҳад нӯшид, ва аз шиками модари худ аз Рӯҳулқудс пур хоҳад буд,

¹⁶이스라엘 자손을 주 곧 저희 하나님께로 많이 돌아오게 하겠음이니라

¹⁶«Ва бисьёр касонро аз банӣИсроил ба Худованд Худои онҳо руҷӯъ хоҳад кунонд.

¹⁷저가 또 엘리야의 심령과 능력으로 주 앞에 앞서 가서 아비의 마음을 자식에게 거스리는 자를 의인의 슬기에 돌아오게 하고 주를 위하여 세운 백성을 예비하리라'

¹⁷«Ва пешопеши Ӯ бо рӯҳ ва қувваи Ильёс қадам хоҳад зад, го ки дилҳои падаронро ба фарзандон ва номутеонро ба ҳикмати одилон баргардонад ва халқи дурусте барои Худованд муҳайё созад».

¹⁸사가랴가 천사에게 이르되 `내가 이것을 어떻게 알리요 내가 늙고 아내도 나이 많으니이다'

¹⁸Закарьё ба фаришта гуфт: «Инро аз рӯи чй бидонам? Зеро ки ман гщр ҳастам, зани ман низ ба пиронсолагй расидааст».

¹⁹천사가 대답하여 가로되 `나는 하나님 앞에 섰는 가브리엘이라 이 좋은 소식을 전하여 네게 말하라고 보내심을 입었노라

¹⁹Фаришта дар ҷавоби ӯ гуфт: «Ман Ҷаброил ҳастам, ки ба ҳузури Худо меистам, ва фиристода шудаам барои он ки бо ту сухан ронам ва ин муждаро ба ту бирасонам.

²⁰보라 이 일의 되는 날까지 네가 벙어리가 되어 능히 말을 못하리니 이는 내 말을 네가 믿지 아니함이어니와 때가 이르면 내 말이 이루리라' 하더라

²⁰«Ва инак, забонат лол нгуда, то рӯзи ба амал омадани ин ту имконияти гап задан нахоҳӣ дошт, аз барои он ки басуханони ман, ки дар вақти худ ба иҷро хоҳанд расид, имон наовардӣ».

²¹백성들이 사가랴를 기다리며 그의 성소 안에서 지체함을 기이히 여기더니

²¹Дар ин миён ҷамоат мунтазири Закарье буданд ва тааҷҷуб менамуданд, ки ӯ дар маъбад даранг мекунад.

²²그가 나와서 저희에게 말을 못하니 백성들이 그 성소 안에서 이상은 본 줄 알았더라 그가 형용으로 뜻을 표시하며 그냥 벙어리 대로 있더니

²²Ва ҳангоме ки берун омад, ба онҳо гал заданатавонист, ва онҳо фаҳмиданд, ки ӯ дар маъбад рӯъее дидааст; ва ӯ ба онҳо имову ишора мекард, ва забонаш лол шуда буд.

²³그 직무의 날이 다 되매 집으로 돌아가니라

²³Вақте ки рӯзҳои ҳизматаш ба анҷом расқгь ба хонаи худ рафт.

²⁴이 후에 그 아내 엘리사벳이 수태하고 다섯 달 동안 숨어 있으며 가로되

²⁴Ва баъд аз он рӯзҳо зани ӯ, Элисобаъ, ҳомила шуда, панҷ моҳ худро аз ҳама пинҳон дошт, ва гуфт:

²⁵`주께서 나를 돌아 보시는 날에 인간에 내 부끄러움을 없게 하시려고 이렇게 행하심이라' 하더라

²⁵«Дар ин рӯзҳо Худованд назар карда, ба ман чунин амал кард, то ки нанги маро аз миёни мардум бардорад».

²⁶여섯째 달에 천사 가브리엘이 하나님의 보내심을 받들어 갈릴리 나사렛이란 동네에 가서

²⁶Ва дар моҳи шашум Ҷаброили фаришта аз ҷониди Худо ба Носира ном шаҳри Ҷалил фиристода шуд

²⁷다윗의 자손 요셉이라 하는 사람과 정혼한 처녀에게 이르니 그 처녀의 이름은 마리아라

²⁷Назди бокирае ки номзади Юсуф ном марде аз ҳонадони Довуд буд; ва номи он бокира Марьям буд.

²⁸그에게 들어가 가로되 `은혜를 받은 자여 ! 평안할지어다 ! 주께서 너와 함께 하시도다' 하니

²⁸Ва фаришта назди вай даромада, гуфт: «Салом бар Ту, эй пурфайз! Худованд бо туст; ту дар миёни занон муборак ҳастй».

²⁹처녀가 그 말을 듣고 놀라 이런 인사가 어찌함인고 생각하매

²⁹Аммо ваи ӯро дида, аз суханонаш музтариб шуд ва дар дили худ гуфт, ки ин чй саломе бошад.

³⁰천사가 일러 가로되 `마리아여 무서워말라 네가 하나님께 은혜를 얻었느니라

³⁰Ва фаришта ба вай гуфт: «Эй Марьям, натарс, зеро ки ту назди Худо файз ёфтаӣ;

³¹보라 네가 수태하여 아들을 낳으리니 그 이름을 예수라 하라

³¹«Ва инак, ҳомила шуда, Писаре ҳоҳӣ зоид, ва Ӯро Исо ҳоҳӣ номид;

³²저가 큰 자가 되고 지극히 높은신 이의 아들이라 일컬을 것이요 주 하나님께서 그 조상 다윗의 위를 저에게 주시리니

³²«Ва Ӯ бузург ҳоҳад буд ва Писари Ҳаққи Таоло номида ҳоҳад шуд; ва Худованд Худо тахти падараш Довудро ба Ӯ хоҳад дод;

³³영원히 야곱의 집에 왕노릇하실 것이며 그 나라가 무궁하리라'

³³«Ва ӯ бар ҳонадони Яъқуб то абад салтанат хоҳад ронд, ва салтанати Ӯ интихо нахоҳад дошт».

³⁴마리아가 천사에게 말하되 `나는 사내를 알지 못하니 어찌 이 일이 있으리이까 ?'

³⁴Марьям ба фаришта гуфт: «Ин чӣ гуна мешавад, дар сурате ки ман бокира ҳастам?»

³⁵천사가 대답하여 가로되 `성령이 네게 임하시고 지극히 높으신 이의 능력이 너를 덮으시리니 이러므로 나실 바 거룩한 자는 하나님의 아들이라 일컬으리라

³⁵Фаришта дар ҷавоби вай гуфт: «Рӯҳулкудс бар ту хоҳад омад, ва қуввати Ҳаққи Таоло бар ту соя ҳоҳад афканд; бинобар ин он мавлуди Муқаддас ҳам Писари Худо номида ҳоҳад шуд;

³⁶보라 네 친족 엘리사벳도 늙어서 아들을 배었느니라 본래 수태하지 못한다 하던 이가 이미 여섯 달이 되었나니

³⁶«Инак, ҳеши ту, Элисобаъ, ки ӯро нозой меноманд, ӯ низ дар пирии ҳуд писаре дар шикам дорад, ва ҳоло моҳи шашуми ӯст;

³⁷대저 하나님의 모든 말씀은 능치 못하심이 없느니라 !'

³⁷«Зеро ки назди Худо ҳеҷ каломе бе оқибат намемонад».

³⁸마리아가 가로되 `주의 계집종이오니 말씀대로 내게 이루어지이다 !' 하매 천사가 떠나가니라

³⁸Маръям гуфт: «Инак, канизи Худованд ҳастам; бигзор бо ман аз рӯи каломи ту бшпавад». Ва фаришта аз пеши вай рафт.

³⁹이 때에 마리아가 일어나 빨리 산중에 가서 유대 한 동네에 이르러

³⁹Дар он рӯзҳо Марьям роҳсипор шуда, бо шитоб ба шаҳре рафт, ки дар кӯҳистони Яҳудо воқеъ аст,

⁴⁰사가랴의 집에 들어가 엘리사벳에게 문안하니

⁴⁰Ва ба ҳонаи Закарьё даромада, ба Элисобаъ салом гуфт.

⁴¹엘리사벳이 마리아의 문안함을 들으매 아이가 복 중에서 뛰노는지라 엘리사벳이 성령의 충만함을 입어

⁴¹Ва чун Элисобаъ саломи Марьямро шунид, бача дар шикамаш ба ҷунбиш омад; ва Элисобаъ аз Рӯҳулқудс пур шуд,

⁴²큰 소리로 불러 가로되 `여자 중에 네가 복이 있으며 네 태중의 아이도 복이 있도다

⁴²Ва бо овози баланд хитоб намуда, гуфт: «Ту дар миёни занон муборак ҳастӣ, ва муборак аст самараи шиками ту!

⁴³내 주의 모친이 내게 나아오니 이 어찌 된 일인고

⁴³«Ва ин ба ман аз куҷост, ки модари Худованди ман назди ман омадааст?

⁴⁴보라 네 문안하는 소리가 내 귀에 들릴 때에 아이가 내 복중에서 기쁨으로 뛰놀았도다

⁴⁴«Зеро ки чун садои саломи ту ба гӯшам расид, бача аз шодй дар шикамам ба чунбиш омад;

⁴⁵믿은 여자에게 복이 있도다 주께서 그에게 하신 말씀이 반드시 이루리라'

⁴⁵«Ва хушо вай, ки имон овардааст, ки он чи аз ҷониби Худованд ба вай гуфта шудааст, ба амал хоҳад омад».

⁴⁶마리아가 가로되 내 영혼이 주를 찬양하며

⁴⁶Ва Марьям гуфт: «Чони ман Худовандро ситоиш мекунад,

⁴⁷`내 마음이 하나님 내 구주를 기뻐하였음은

⁴⁷«Ва рӯҳи ман аз Худои Наҷотдиҳандаи ман ба ваҷд омад,

⁴⁸그 계집종의 비천함을 돌아 보셨음이라 보라 이제 후로는 만세에 나를 복이 있다 일컬으리로다

⁴⁸«Ки Ӯ бар фурӯтании канизи Худ назар кардааст; зеро ки минбаъд ҳамаи наслҳо маро ҳушбахт хоҳанд хонд;

⁴⁹능하신 이가 큰 일을 내게 행하셨으니 그 이름이 거룩하시며

⁴⁹«Зеро ки он Қодир чизи бузурге барои ман ба амал овард, ва исми Ӯ муқаддас аст,

⁵⁰긍휼하심이 두려워하는 자에게 대대로 이르는도다

⁵⁰«Ва марҳамати Ӯ насл ба насл барои касонест, ки аз Ӯ метарсанд;

⁵¹그의 팔로 힘을 보이사 마음의 생각이 교만한 자들을 흩으셨고

⁵¹«Қуввати бозуи Худро зоҳир сохт; онҳоеро, ки аз андешаҳои дилашон мағрур буданд, пароканда кард;

⁵²권세있는 자를 그 위에서 내리치셨으며 비천한 자를 높이셨고

⁵²«Зӯроваронро аз тахтҳо вожгун сохт ва фурӯтанонро сарафроз гардонд;

⁵³주리는 자를 좋은 것으로 배불리셨으며 부자를 공수로 보내셨도다

⁵³«Гуруснагонро аз неъматҳо лур кард, ва сарватдоронро тиҳидаст фиристод;

⁵⁴그 종 이스라엘을 도우사 긍휼히 여기시고 기억하시되

⁵⁴«Бандаи Худ Исроилро дастгирӣ кард, ба хотираи марҳамати Худ, -

⁵⁵우리 조상에게 말씀하신 것과 같이 아브라함과 및 그 자손에게 영원히 하시리로다' 하니라

⁵⁵«Чунон ки ба падарони мо гуфта буд, - ба Иброҳим ва насли ӯ то абад».

⁵⁶마리아가 석 달쯤 함께 있다가 집으로 돌아 가니라

⁵⁶Ва Марьям қариб се моҳнаэди ӯ монд ва баъд бахонаи худ баргашт.

⁵⁷엘리사벳이 해산할 기한이 차서 아들을 낳으니

⁵⁷Чун вақти зоидани Элнсобаъ расид, ӯ писаре зоид.

⁵⁸이웃과 친족이 주께서 저를 크게 긍휼히 여기심을 듣고 함께 즐거워 하더라

⁵⁸Ва ҳамсояҳо ва хешу табори ӯ шуниданд, ки Худованд марҳамати Худро ба ӯ афзун кардааст, ва бо ӯ шод шуданд.

⁵⁹팔일이 되매 아이를 할례하러 와서 그 부친의 이름을 따라 사가랴라 하고자 하더니

⁵⁹Ва дар рӯзи ҳащтум омаданд, ки кӯдакро хатна кунанд, ва мехостанд ӯро, аз рӯи номи падараш, Закарьё ном монанд.

⁶⁰그 모친이 대답하여 가로되 `아니라 요한이라 할 것이라' 하매

⁶⁰Лекин модараш дар ҷавоб гуфт: «Не, балки ӯ Яҳьё номида хоҳад шуд».

⁶¹저희가 가로되 `네 친족 중에 이 이름으로 이름한 이가 없다' 하고

⁶¹Ба вай гуфтанд: «Дар авлоди ту касе нест, ки чунин ном дошта бошад».

⁶²그 부친께 형용하여 무엇으로 이름하려 하는가 물으니

⁶²Ва бо имову ишорат аз падараш пурсиданд, ки ӯро чӣ ном ниҳодан мехоҳад.

⁶³저가 서판을 달라 하여 그 이름은 요한이라 쓰매 다 기이히 여기더라

⁶³Ӯ тахтачае талабида, бар он навишт: «Нолш ӯ Яҳьёст». Ва ҳама мутааҷҷиб шуданд.

⁶⁴이에 그 입이 곧 열리고 혀가 풀리며 말을 하여 하나님을 찬송하니

⁶⁴Дарҳол даҳон ва забони ӯ кушода шуд, ва ӯ ба сухан даромада, Худоро ҳамду сано хонд.

⁶⁵그 근처에 사는 자가 다 두려워하고 이 모든 말이 온 유대 산중에 두루 퍼지매

⁶⁵Ва ҳамаи ҳамсояҳои онҳо ба ҳарос афтоданд; ватамоми ин воқеаро дар сар то сари кӯҳистони Яҳудо нақл мекарданд.

⁶⁶듣는 사람이 다 이 말을 마음에 두며 가로되 `이 아이가 장차 어찌 될꼬 ?' 하니 이는 주의 손이 저와 함께 하심이러라

⁶⁶Ва ҳар кӣ мешунавид, инро дар дили худ ҷо дода, мегуфт: «Ин кӯдак кӣ хоҳад шуд?» Ва дасти Худованд бо ӯ буд.

⁶⁷그 부친 사가랴가 성령의 충만함을 입어 예언하여 가로되

⁶⁷Падари ӯ, Закарье, аз Рӯҳулқудс пур шуд ва нубувват намуда, гуфт:

⁶⁸`찬송하리로다 주 이스라엘의 하나님이여 그 백성을 돌아보사 속량하시며

⁶⁸«Муборак аст Худованд Худои Исроил, ки қавми Худро парасторӣ намуда, ба вай халосй ато фармудааст,

⁶⁹우리를 위하여 구원의 뿔을 그 종 다윗의 집에 일으키셨으니

⁶⁹«Ва барои мо дар хонадони бандаи Худ Довуд шохи наҷот барпо кардааст,

⁷⁰이것은 주께서 예로부터 거룩한 선지자의 입으로 말씀하신 바와 같이

⁷⁰«Чунон ки аз қадим бо забони анбиёи муқаддаси Худ гуфтааст,

⁷¹우리 원수에게서와 우리를 미워하는 모든 자의 손에서 구원하시는 구원이라

⁷¹«Ки моро аз душманони мо ва аз дасти ҳамаи онҳое ки аз мо нафрат доранд, наҷот хоҳад дод;

⁷²우리 조상을 긍휼히 여기시며 그 거룩한 언약을 기억하셨으니

⁷²«Ба падарони мо марҳамат намуда, аҳди муқаддаси Худро,

⁷³곧 우리 조상 아브라함에게 맹세하신 맹세라

⁷³«Қасамеро, ки Ӯба падари мо Иброҳим ёд карда буд, ба хотир хоҳад овард,

⁷⁴우리로 원수의 손에서 건지심을 입고

⁷⁴«Ва ба мо имконият хоҳад дод, ки аз дасти душманони худ халос шуда, бе тарсу бим

⁷⁵종신토록 주의 앞에서 성결과 의로 두려움이 없이 섬기게 하리라 하셨도다

⁷⁵«Ба Ӯ бо қудсият ва адолат хизмат кунем, дар ҳолате ки тамоми айёми умри худ пеши Ӯ бошем.

⁷⁶이 아이여 네가 지극히 높으신 이의 선지자라 일컬음을 받고 주앞에 앞서 가서 그 길을 예비하여

⁷⁶«Ва ту, эй кӯдак, набии Ҳаққи Таоло хонда хоҳӣ шуд, зеро ки пешопеши Худованд қадам хоҳй зад, то ки роҳҳои Ӯро муҳайё кунӣ.

⁷⁷주의 백성에게 그 죄 사함으로 말미암는 구원을 알게 하리니

⁷⁷«Ва ба қавми Ӯ бифаҳмонӣ, ки наҷот дар омурзиши гуноҳхои онҳост,

⁷⁸이는 우리 하나님의 긍휼을 인함이라 이로써 돋는 해가 위로부터 우리에게 임하여

⁷⁸«Аз умқи марҳамати Худои мо, ки бо онморо Найири Толеъ аз олами боло парасторӣ намуд,

⁷⁹어두움과 죽음의 그늘에 앉은 자에게 비취고 우리 발을 평강의 길로 인도하시리로다' 하니라

⁷⁹«То ки касони дар торикӣ ва сояи марг нишастаро мунаввар созад ва пойҳои моро ба роҳи осоиштагӣ равона кунад».

⁸⁰아이가 자라며 심령이 강하여지며 이스라엘에게 나타나는 날까지 빈 들에 있으니라

⁸⁰Ва кӯдак калон шуда, рӯҳаш қавӣ мегашт, ва то рӯзе ки бар Исроил зохир гардид, дар биёбонҳо буд.