¹Za dni jego wyciągnął Nabuchodonozor, król Babiloóski. I stał się Joakim niewolnikiem jego przez trzy lata, a potem wybił się z mocy jego.

²Przetoż posłał Pan przeciwko niemu wojska Chaldejskie, i wojsko Syryjskie, i wojska Moabskie, i wojska synów Ammonowych; i posłał je na Judę, aby go wytracili według słowa Paóskiego, które był powiedział przez sługi swe proroki.

³Zaiste stało się to podług słowa Paóskiego przeciwko Judzie, aby go odrzucił od oblicza swego dla grzechów Manasesowych, według wszystkiego, co był uczynił;

⁴I dla krwi niewinnej, którą wylewał, i napełnił Jeruzalem krwią niewinną, czego mu nie chciał Pan odpuścić.

⁵A inne sprawy Joakimowe, i wszystko co czynił, zapisane w kronikach o królach Judzkich.

⁶A tak zasnął Joakim z ojcami swymi, a królował Joachyn, syn jego, miasto niego.

⁷Ale nie ruszał się więcej król Egipski z ziemi swej. Bo był wziął król Babiloóski wszystko od rzeki Egipskiej aż do rzeki Eufrates, co przynależało królowi Egipskiemu.

⁸Ośmnaście lat miał Joachyn, gdy królować począł, a trzy miesiące królował w Jeruzalemie. Imię matki jego było Nehusta, córka Elnatanowa z Jeruzalemu.

⁹I czynił złe przed oczyma Paóskiemi, według wszystkiego, jako czynił ojciec jego.

¹⁰Czasu onego przyciągnęli słudzy Nabuchodonozora, króla Babiloóskiego, przeciwko Jeruzalemowi, i przyszło miasto w oblężenie.

¹¹Przyciągnął też Nabuchodonozor, król Babiloóski, przeciwko miastu, gdy słudzy jego leżeli około niego.

¹²Tedy wyszedł Joachyn, król Judzki, do króla Babiloóskiego, on i matka jego, i słudzy jego, i książęta jego, i dworzanie jego, i wziął go król Babiloóski roku ósmego królowania swego.

¹³I wyniósł stamtąd wszystkie skarby domu Paóskiego, i skarby domu królewskiego, i potłukł wszystkie naczynia złote, które był sprawił Salomon, król Izraelski, w kościele Paóskim, jako był powiedział Pan.

¹⁴I przeniósł wszystko Jeruzalem, i wszystkich książąt, i wszystek lud rycerski, więźniów dziesięć tysięcy, i wszystkich cieśli, i kowali, a nie został tam nikt, oprócz ubogiego ludu onej ziemi.

¹⁵Przeniósł i Joachyna do Babilonu, i matkę królewską, i żony królewskie, i dworzan jego, i rycerski lud onej ziemi zawiódł w niewolę z Jeruzalemu do Babilonu.

¹⁶Wszystkich też mężów walecznych siedm tysięcy, i cieśli, także i kowali tysiąc, i wszystkich godnych ku bojowi, tych zawiódł w niewolę król Babiloóski do Babilonu.

¹⁷A królem postanowił król Babiloóski króla Matanijasza, stryja jego, miasto niego, i odmienił mu imię, a nazwał go Sedekijasz.

¹⁸Dwadzieścia i jeden lat miał Sedekijasz, gdy królować począł, a jedenaście lat królował w Jeruzalemie; a imię matki jego było Chamutal, córka Jermijaszowa z Lebny.

¹⁹I czynił złe przed oczyma paóskiemi według wszystkiego, jako czynił Joakim.

²⁰Albowiem się to stało dla rozgniewania Paóskiego przeciwko Jeruzalemowi i Judzie, aż je odrzucił od twarzy swojej. Wtem zasię odstąpił Sedekijasz od króla Babiloóskiego.