1Tā runāja Jēzus un, acis pret debesīm pacēlis, sacīja: Tēvs, stunda ir pienākusi, pagodini savu Dēlu, lai Dēls pagodina Tevi!
1Huai thute Jesun a gen khitin van lam ngain, Pa a hun a tungta; na Tapa pahtawi in, Tapain nang hon pahtawina dingin;
2Tā kā Tu esi devis Viņam varu pār ikkatru miesu, lai visiem, ko Tu Viņam esi devis, dotu mūžīgo dzīvību.
2huchia mi tengteng tunga thuneia na bawlin, a kianga na piak peuhmahte khantawn hinna a piak theihna dingin.
3Bet šī ir mūžīgā dzīvība, lai viņi atzīst Tevi, vienīgo un patieso Dievu un Jēzu Kristu, ko Tu esi sūtījis.
3Hiai khantawna hinna ahi, nang Pathian tak kia leh na sawl Jesu Kris theih.
4Es Tevi pagodināju virs zemes, pabeidzu darbu, ko Tu man uzdevi darīt.
4Nang thil hihding non piak ka hih khina, khovel ah kon pahtawita hi.
5Bet tagad Tu, Tēvs, pagodini mani pie sevis paša ar to godu, kāds man bija pie Tevis, pirms pasaule kļuva.
5Pa aw, khovel om maa na kianga kilawmna ka neihin, tuin nangmah kiang ngeingeiah hon pahtawi in.
6Es Tavu vārdu atklāju cilvēkiem, ko Tu man no pasaules devi. Viņi bija Tavi, un Tu devi tos man, un viņi turēja Tavus vārdus.
6Nang khovel akipana mi kei non piakte kiangah na min ka hihlangta; amau nanga ahi ua, nang amau kei non paik ahi uh; amau lah na thu a juita uh.
7Tagad viņi atzina, ka viss, ko Tu man devi, no Tevis ir,
7Nang thil kei non piak tengteng tuh, nanga kipan ahi chih tuin a theita uh.
8Jo vārdus, ko Tu man devi, es devu viņiem; un viņi tos pieņēma un patiesi atzina, ka es esmu izgājis no Tevis, un ticēja, ka Tu mani esi sūtījis.
8Nang thu non piak a kiang uah ka peta ngala; huaite a kem ua, nanga kipan ka hi chih dik takin a theita uh, nang na honsawl chih leng a gingta uhi.
9Es lūdzu par viņiem. Es nelūdzu par pasauli, bet par tiem, ko Tu man devi, jo viņi ir Tavi.
9Amau dia ka nget sak jaw; khovel adia nget sak ka hi kei, nang non piakte ding ahi jaw; nanga ahi ngal ua.
10Un viss mans ir Tavs, un Tavs ir mans, un es pagodinājos viņos.
10Thil tengteng keia peuhmah nanga ahi a, nanga lah keia ahi a; amau jiakin pahtawi in ka om ahi.
11Es vairs neesmu pasaulē, bet viņi ir pasaulē, un es eju pie Tevis. Svētais Tēvs, pasargi savā vārdā viņus, kurus Tu man devi, lai viņi būtu vienoti kā mēs!
11Huan, kei jaw khovel ah ka omta kei ding, hiaite bel khovel ah a om ding uh; kei na kiangah ka hongpai dekta. Pa Siangthou aw, nang kei non piakte na minin hum in, pumkhat a hih theihna ding un, eimah pumkhat I hih bangin.
12Kad es biju ar viņiem, es tos sargāju tavā vārdā. Es sargāju tos, ko Tu man devi; un neviens no viņiem nepazuda, kā vien pazušanas dēls, lai Raksti piepildītos. (Ps.108)
12A kiang ua ka om sungin, nang kei non piakte na minin ka huma; amau ka don a, a lak ua khat leng a mangthang kei hi, mangthang tapa loungal, laisiangthou a tun theihna dingin.
13Bet tagad es eju pie Tevis un šo runāju pasaulē, lai viņos mans prieks būtu pilnīgs.
13Himahleh, tuin na kiang ah ka hongpai dekta; khovel ah hiai thute ka gen ahi, ka kipah amau ua a neih kimna ding un.
14Es viņiem devu Tavus vārdus; un pasaule tos ienīda, jo tie nav no pasaules, tāpat kā arī es neesmu no pasaules.
14Na thu a kiang uah ka peta hi; huan, khovelin amau a hua a, khovela a hih louh jiak un, kei khovela ka hih louh mahbangin.
15Es nelūdzu, lai Tu viņus paņemtu no pasaules, bet lai Tu tos pasargātu no ļauna.
15Nang amau khovela kipan na lak khiak dinga ngen ka hi keia, mi gilou lakah na hum ding ka chi a hijaw.
16Viņi nav no pasaules, tāpat kā es neesmu no pasaules.
16Amau khovela ahi kei ua, kei khovela ka hi lou mahbangin.
17Svētī viņus patiesībā! Tavi vārdi ir patiesība.
17Amau thutakin hihsiangthou in, na thu tuh thutak ahi.
18Kā Tu mani sūtīji pasaulē, tā arī es viņus sūtīju pasaulē.
18Nang khovela kei non sawl bangin, ken leng amau khovel ah ka sawl hi.
19Viņu dēļ es uzupurēju sevi, lai arī viņi patiesībā būtu svētīti.
19Amau jiakin ka kihihsiangthou a, amau leng thutaka a sianthouna dingun.
20Bet ne tikai par viņiem vien es lūdzu, bet arī par tiem, kas caur viņu vārdiem ticēs man.
20Hiai khawngte a ding kiaa ngetsak ka hi kei, a thu jiakua kei hon gingta lai dingte dingin leng nget sak ka hi hi; a vek ua pumkhat a hihna ding un;
21Lai visi būtu vienoti, kā Tu, Tēvs, manī un es Tevī; un lai viņi būtu mūsos vienoti; lai pasaule ticētu, ka Tu mani esi sūtījis.
21Pa, nang keimaha na om leh, kei nangmaha ka om bangin, amau leng eimaha a omna ding un; nang kei non sawl chih khovelin a taksan theihna dingin.
22Un godību, ko Tu man devi, es devu viņiem, lai viņi būtu vienoti, kā arī mēs esam viens.
22Huan, nang thupina non piak ken amu ka peta; amau pumkhat a hihna dingun, ei pum khat i hih mah nangin.
23Es viņos, un Tu manī; lai viņi būtu pilnīgi vienībā; un lai pasaule atzīst, ka Tu esi mani sūtījis un mīlējis tos, tāpat kā Tu mani esi mīlējis.
23Kei amau ah, nang kei ah, amau pumkhata a om ua a buchin theihna dingun; nang kei non sawl chih leh, non it bangin amaute na it chih, khovelin a theihtheihna ding in.
24Tēvs, es vēlos, lai arī tie, kurus Tu man devi, būtu ar mani tur, kur es, lai viņi redzētu manu godību, kādu Tu man devi, tāpēc ka mani mīlēji pirms pasaules radīšanas.
24Pa, nang kei non piakte, ka omnaa ka kianga omdingin ka deih; leilung pian maa itnaa nang non piak ka thupina a muh theihna ding un.
25Taisnīgais Tēvs, pasaule Tevi neatzina, bet es Tevi atzinu, un šie atzina, ka Tu mani esi sūtījis.
25Pa diktat aw, khovelin jaw nang honthei keia, ken jaw kon thei hi; hiaiten leng nang kei non sawl chih a thei uh.Huan, a kiang uah na min ka theisaktaa, ka theisak ding, nang kei non itna bangbang na itna amaua a oma, kei leng amaua ka om theihna dingin, a chi a.
26Un es viņiem atklāju Tavu vārdu un atklāšu, lai mīlestība, ar kādu Tu mani mīlēji, būtu viņos, un es viņos.
26Huan, a kiang uah na min ka theisaktaa, ka theisak ding, nang kei non itna bangbang na itna amaua a oma, kei leng amaua ka om theihna dingin, a chi a.