1Viešpatie, atsimink Dovydą ir visą jo vargą.
1¶ He waiata; he pikitanga. E Ihowa, maharatia a Rawiri, me ona mamaetanga ngakau katoa;
2Jis priesaiką Viešpačiui davė ir įžadą Jokūbo Galingajam:
2Tana oati ki a Ihowa, tana kupu taurangi ki te Mea Nui o Hakopa;
3“Aš neįžengsiu savo pastogėn, lovon negulsiu ilsėtis,
3E kore rawa ahau e tae ki toku whare e noho ai ahau, e eke ranei ki runga ki toku moenga;
4akims miegoti neleisiu, vokams užsimerkti,
4E kore ahau e tuku i oku kanohi kia moe, i oku kamo kia nenewha;
5kol nesurasiu Viešpačiui vietos, buveinės Jokūbo Galingajam!”
5Kia kitea ra ano e ahau he wahi mo Ihowa, he nohoanga mo te Mea Nui o Hakopa.
6Štai mes išgirdome ją esant Efratoje, suradome Jaaro laukuose.
6Na i rangona e matou ki Eparata, i kitea ki nga mara o te ngahere.
7Įeikime į Jo palapines, parpulkime prie Jo kojų pakojo!
7Ka haere matou ki roto ki ona tapenakara; ka koropiko ki tona turanga waewae.
8Viešpatie, pakilk į savo poilsio vietą, Tu ir Tavo stiprybės skrynia.
8E ara, e Ihowa, ki tou okiokinga, a koe, me te aaka o tou kaha.
9Kunigai tegul apsivelka teisumu, o šventieji tešaukia iš džiaugsmo!
9Kia whakakakahuria au tohunga ki te tika; kia hamama tau hunga tapu i te hari.
10Dėl savo tarno Dovydo, nenugręžk savo veido nuo savo pateptojo.
10Whakaaro ki a Rawiri, ki tau pononga: kaua e whakapeaua atu te mata o tau i whakawahi ai.
11Dovydui Viešpats tiesoje yra prisiekęs, neatšaukiamą priesaiką davęs: “Tavo palikuonį pasodinsiu į tavąjį sostą!
11¶ Kua oati pono a Ihowa ki a Rawiri, e kore ia e tahuri ke i tena; Ka whakanohoia e ahau tetahi hua o tou kopu ki tou torona.
12Jei sūnūs tavieji mano sandoros ir mano pamokymų laikysis, jų palikuonys taip pat per amžius sėdės tavo soste”.
12Ki te puritia e au tama taku kawenata, me taku whakaaturanga e ako ai ahau ki a ratou, ka noho ano a ratou tama ki tou torona ake ake.
13Viešpats pasirinko Siono kalną, čia Jis panoro gyventi.
13Kua whiriwhiria hoki e Ihowa a Hiona; kua hiahiatia e ia hei nohoanga mona.
14“Šita yra mano poilsio vieta per amžius. Čia gyvensiu, nes Aš taip panorėjau!
14Ko toku okiokinga tenei ake ake; ko konei ahau noho ai, kua hiahiatia hoki e ahau.
15Aš jo maistą palaiminsiu, pasotinsiu vargšus duona.
15Ka manaakitia rawatia e ahau tana kai; ka whakamakonatia e ahau ona rawakore ki te taro.
16Jo kunigus išgelbėjimo rūbu apvilksiu, šventieji šauks iš džiaugsmo.
16Ka whakakakahuria hoki e ahau ona tohunga ki te whakaoranga; a ka hamama tona hunga tapu i te hari.
17Čia išauginsiu Dovydui ragą, žibintą savo pateptajam paruošiu.
17Ka meinga e ahau kia pihi ki reira te haona o Rawiri: kua whakapaia e ahau he rama mo taku i whakawahi ai.
18Jo visus priešus sugėdinsiu, o ant jo galvos karūna spindės”.
18Ka whakakakahuria e ahau ona hoariri ki te whakama; a ka matomato tona karauna i runga i a ia.