1Džiaugsmingai šauk Dievui, visa žeme!
1¶ Ki te tino kaiwhakatangi. He himene, he waiata. Hamama, e te whenua katoa, ki te Atua:
2Giedokite apie Jo vardo garbę, šlovinkite ir girkite Jį.
2Himenetia te kororia o tona ingoa, kia whai kororia te whakamoemiti ki a ia.
3Sakykite Dievui: “Kokie didingi Tavo darbai! Dėl didelės Tavo galios lenkiasi Tau priešai.
3Mea atu ki te Atua, Ano te wehi o au mahi! Ma te nui o tou kaha e ngohengohe ai ou hoariri ki a koe.
4Visa žemė tegarbina Tave, tegieda Tau ir tegarsina Tavo vardą!”
4E koropiko katoa te whenua ki a koe; ka himene ki a koe; ka himene ratou ki tou ingoa. (Hera.
5Ateikite ir matykite Dievo darbus! Jis baisių dalykų padarė tarp žmonių!
5Haere mai kia kite i nga mahi a te Atua: mataku rawa tana mahi ki nga tama a te tangata.
6Jis pavertė jūrą sausuma, per upę pėsčius pervedė. Tad džiaukimės Juo!
6Nana i mea te moana hei tuawhenua: haere a waewae ana ratou ra roto i te awa; hari ana matou ki a ia i reira.
7Jis viešpatauja savo galybe per amžius. Jo akys stebi tautas maištininkai tegul nesididžiuoja!
7Ko tona kawanatanga tuturu tonu i runga i tona kaha; e titiro ana ona kanohi ki nga tauiwi; kei whakakake te hunga tutu. (Hera.
8Laiminkite, tautos, mūsų Dievą, tebūna girdimas Jo gyriaus garsas.
8¶ Whakapaingia to tatou Atua, e nga iwi; kia rangona te reo whakamoemiti ki a ia.
9Jis mūsų gyvybę išlaiko, neleidžia suklupti mūsų kojai.
9Nana nei hoki i mau ai to tatou wairua ki te ora, kahore hoki e tukua e ia o tatou waewae kia nekehia.
10Tu ištyrei mus, Dieve, apvalei mus ugnimi kaip sidabrą.
10Kua whakamatauria hoki matou e koe, e te Atua: whakarewaia ana matou e koe, ano he hiriwa e whakarewaia ana.
11Tu įvedei mus į spąstus, uždėjai sunkią naštą mums ant strėnų.
11Kua kawea nei matou e koe ki roto ki te kupenga: whakapikaua ana e koe te mea whakamamae ki o matou hope.
12Tu leidai žmonėms joti mums per galvas. Mes turėjome eiti per ugnį ir vandenį. Bet Tu išvedei mus į laisvę.
12I meinga ano e koe o matou upoko kia ekengia hoihotia e te tangata; i ra roto matou i te kapura, i te wai: heoi whakaputaina mai ana matou e koe ki te wahi momona.
13Su aukomis į Tavo namus aš įeisiu ir ištesėsiu savo įžadus,
13¶ Ka tomo ahau me nga tahunga tinana ki tou whare; ka whakamana ahau i aku kupu taurangi ki a koe,
14kuriuos ištarė mano lūpos ir varge burna pažadėjo.
14Era i puaki i oku ngutu, i korerotia e toku mangai i ahau e pouri ana.
15Aukosiu Tau riebias deginamąsias aukas, avinų taukus deginsiu, paruošiu jaučius ir ožius.
15Ka whakaekea e ahau mau nga mea momona hei tahunga tinana, ngatahi ano me te mea kakara o nga hipi toa; ka tukua e ahau he puru, he koati. (Hera.
16Ateikite, klausykite visi, kurie bijote Dievo, papasakosiu, ką Jis padarė mano sielai.
16Haere mai, whakarongo, e koutou katoa e wehi ana ki te Atua, a maku e whakapuaki tana i mea ai ki toku wairua.
17Jo šaukiausi savo burna, aukštinau Jį savo liežuviu.
17I tangi toku mangai ki a ia: i whakanuia ano ia e toku arero.
18Jei nedorai elgtis būčiau ketinęs širdyje, tai Viešpats nebūtų išklausęs.
18Ki te whakaaroa e toku ngakau te he, e kore te Ariki e whakarongo mai.
19Bet Dievas tikrai išklausė, Jis priėmė manąją maldą.
19Nei ra he pono kua whakarongo te Atua, kua tahuri ia ki toku reo inoi.
20Palaimintas Dievas, kuris neatmetė mano maldos ir neatitolino nuo manęs savo gailestingumo.
20Kia whakapaingia te Atua, kihai nei i whakapeau ke i taku inoi, i tana atawhai hoki ki ahau.