1“Izraeli, sugrįžk pas Viešpatį, savo Dievą, nes tu suklupai dėl savo kaltės.
1Tanrın RABbe dön, ey İsrail,Çünkü suçlarından ötürü tökezledin.
2Pripažinkite kaltę ir gręžkitės į Viešpatį, sakydami: ‘Pašalink mūsų kaltes ir priimk mus maloningai, tai aukosime Tau savo lūpų aukas.
2Dualarla gidin, RABbe dönün,Ona, ‹‹Bağışla bütün suçlarımızı›› deyin,‹‹Lütfet, kabul et bizi,Öyle ki, dudaklarımızın kurbanını sunalım.
3Asirija neišgelbės mūsų, nebejosime ant žirgų ir nebesakysime savo rankų darbams: ‘Tu mūsų dievas’. Tik Tu, Viešpatie, pasigaili našlaičių’.
3Asur kurtaramaz bizi,Savaş atlarına binmeyeceğiz.Artık ellerimizle yaptığımıza‹Tanrımız› demeyeceğiz,Çünkü öksüz sende merhamet bulur.››
4Aš išgydysiu jų paklydimą, gera valia juos mylėsiu, nes mano rūstybė nusigręžė nuo jų.
4‹‹Onların dönekliğini düzelteceğim,Gönülden seveceğim onları,Çünkü onlara karşı öfkem dindi.
5Aš būsiu kaip rasa Izraeliui, jis žydės kaip lelija ir išleis šaknis kaip Libano kedras.
5Çiy gibi olacağım İsraile;Zambak gibi çiçek açacak,Lübnan sediri gibi kök salacaklar.
6Jis išsikeros, išleis atžalas, bus gražus kaip alyvmedis ir kvepės kaip Libanas.
6Dallanıp budaklanacaklar,Görkemleri zeytin ağacını,Kokuları Lübnan sedirini andıracak.
7Gyvenusieji jo pavėsyje sugrįš, atsigaus kaip javai, žydės lyg vynmedis; jų kvapas bus kaip Libano vyno.
7Yine insanlar oturacak gölgesinde;Buğday gibi gelişecek,Asma gibi serpilecekler;Lübnan şarabı kadar ün kazanacaklar.
8Efraimai, ką Aš turiu bendro su stabais? Aš išklausiau ir pastebėjau tave! Aš esu kaip žaliuojantis kiparisas, iš manęs sulauksi savo vaisiaus.
8Ey Efrayim, artık ne işim var putlarla?Yanıtlayacak, seninle ilgileneceğim.Yeşil çam gibiyim ben,Senin verimliliğin benden kaynaklanıyor.››
9Išmintingas tai supras, sumanus tai žinos! Viešpaties keliai teisingi, ir teisieji vaikščioja jais, o nusidėjėliai suklumpa”.
9Bilge kişi kavrasın bunları,Anlayan anlasın.Çünkü RAB'bin yolları adildir;Bu yollarda yürür doğrular,Ama başkaldıranlar bu yollarda sendeler.