¹“Vadinkite savo brolius ‘Mano tauta’ ir savo seseris ‘Ta, kurios pagailėjo’.

¹‹‹Kardeşlerinizi ‹Halkım›, kızkardeşlerinizi ‹Merhamete ermişler› diye çağırın.››

²Darykite teismą savo motinai, teiskite ją, nes ji ne mano žmona ir Aš ne jos vyras! Teatsisako ji paleistuvystės ir svetimavimo,

²‹‹Azarlayın annenizi, azarlayın,Çünkü o benim karım değil artık,Ben de onun kocası değilim.Yüzünden akan fahişeliği,Koynundan zinaları atsın.

³kad nenurengčiau jos nuogai ir nepastatyčiau tokios, kokia ji buvo tą dieną, kai gimė, kad nepadaryčiau jos panašios į dykumą, į išdžiūvusią žemę, ir nenumarinčiau jos troškuliu.

³Yoksa onu çırılçıplak soyacak,Anneden doğma edeceğim,Çöle, çorak toprağa çevirecek,Susuzluktan öldüreceğim.

⁴Nepasigailėsiu ir jos vaikų, nes jie paleistuvystės vaikai.

⁴Acımayacağım çocuklarına,Çünkü onlar zina çocuklarıdır.

⁵Jų motina elgėsi begėdiškai. Ji sakė: ‘Aš seksiu savo meilužius, duodančius man duonos, vandens, vilnų, linų, aliejaus ir gėrimų’.

⁵Anneleri zina etti,Onlara gebe kaldı, rezillik etti.‹Oynaşlarımın ardından gideceğim› dedi,‹Ekmeğimi, suyumu, yapağımı, ketenimi, zeytinyağımı, içkimi onlar veriyor.›

⁶Aš užtversiu jos kelią erškėčiais, pastatysiu sieną, kad ji neberastų savo takų.

⁶İşte bu yüzden onun yoluna dikenli çit çekeceğim,Yolunu bulamasın diyeÖnüne duvar öreceğim.

⁷Ji bėgs paskui savo meilužius, bet jų nepavys, ji ieškos jų, bet nesuras. Tada ji sakys: ‘Grįšiu pas savo pirmąjį vyrą, nes pas Jį man buvo geriau negu dabar’.

⁷Oynaşlarının ardına düşecek,Ama onlara erişemeyecek,Onları arayacak,Ama bulamayacak.O zaman, ‹İlk kocama döneyim› diyecek,‹Çünkü o zamanki halim şimdikinden iyiydi!›

⁸Ji nesuprato, kad Aš jai daviau javų, vyno, aliejaus ir parūpinau daug sidabro bei aukso, kurį ji panaudojo Baalui!

⁸Ama kendisine tahıl, yeni şarap, zeytinyağı verenin,Baal için harcadığı altınla gümüşü bol bol sağlayanınBen olduğumu bilmedi.

⁹Todėl Aš sugrįšiu ir atimsiu iš jos javus jų metu, vyną jo metu ir vilnas bei linus, kuriais ji dengė savo kūną.

⁹Bu yüzden zamanında tahılımı,Mevsiminde yeni şarabımı geri alacağım;Çıplak bedenini örten yapağımı, ketenimi çekip alacağım.

¹⁰Dabar Aš atidengsiu jos gėdą meilužių akyse, ir niekas jos neišgelbės iš mano rankos.

¹⁰Evet, oynaşlarının önünde ayıbını ortaya çıkaracağım,Kimse elimden kurtaramayacak onu.

¹¹Padarysiu galą jos džiaugsmui, puotoms, sabatams, jauno mėnulio ir metinėms šventėms.

¹¹Bütün sevincine, bayramlarına,Yeni Ay törenlerine, Şabat günlerine,Dinsel bayramlarının tümüne son vereceğim.

¹²Aš sunaikinsiu jos vynmedžius ir figmedžius, apie kuriuos ji kalbėjo: ‘Tai mano meilužių duotas užmokestis’. Aš tuos sodus paversiu mišku, juose ganysis laukiniai žvėrys.

¹²Viran edeceğim asmalarını, incir ağaçlarını,Hani, ‹Bunlar oynaşlarımın bana verdiği ücrettir› dediği;Çalılığa çevireceğim onları,Yem olacaklar yabanıl hayvanlara.

¹³Bausiu ją dėl švenčių Baalams, nes ji smilkydavo jiems, dabindavosi auskarais ir papuošalais, sekdavo paskui meilužius, o mane pamiršdavo”,­sako Viešpats.

¹³Cezalandıracağım onu,Baallara buhur yaktığı günler için;Halkalarla, takılarla süslenmiş,Oynaşlarının ardınca gitmiş,Beni unutmuştu››Diyor RAB.

¹⁴“Aš ją viliosiu, išvesiu į dykumą ir paguosiu ją.

¹⁴‹‹İşte bu yüzden onu ikna edip çöle götürecek,Onunla dostça konuşacağım.

¹⁵Aš ten jai duosiu vynuogynus ir Achoro slėnį­vilties vartus. Ji giedos ten kaip jaunystėje, kaip išėjusi iš Egipto krašto.

¹⁵Kendisine orada bağlar vereceğim,Akorfç Vadisini ona umut kapısı yapacağım.Gençlik günlerinde olduğu gibi,Mısırdan çıktığı günlerde olduğu gibi,Ezgiler söyleyecek.

¹⁶Tą dieną,­sako Viešpats,­tu vadinsi mane savo vyru, ir nebevadinsi savo šeimininku.

¹⁶Ve o gün gelecek›› diyor RAB,‹‹Bana, ‹Kocam› diyeceksin;Artık, ‹Efendim› demeyeceksin. var. Baal hem bir ilahın adı hem de ‹‹Koca››, ‹‹Efendi›› anlamlarına gelir.

¹⁷Aš pašalinsiu Baalų vardus iš jos burnos, ir ji nebeminės jų.

¹⁷Ağzından Baalların adını sileceğim,Adları bir daha anılmayacak.

¹⁸Tuomet padarysiu sandorą su lauko žvėrimis, padangių paukščiais ir žemės ropliais; karą, lanką ir kardą pašalinsiu iš krašto ir leisiu jiems saugiai gyventi.

¹⁸Kırdaki hayvanlarla, gökteki kuşlarla,Toprakta yaşayan canlılarla,Halkım için o gün antlaşma yapacağım;Ülkeden yayı, kılıcı, savaşı kaldıracağım,Güvenlik içinde yatıracağım onları.

¹⁹Aš susižadėsiu su tavimi amžiams, susižadėsiu teisume ir teisingume, malonėje ir gailestingume.

¹⁹Seni sonsuza dek kendime eş alacağım,Doğruluk, adalet, sevgi, merhamet temelindeSeninle evleneceğim.

²⁰Susižadėsiu su tavimi ištikimybėje, ir tu pažinsi Viešpatį.

²⁰Sadakatle seninle evleneceğim,RABbi tanıyacaksın.

²¹Tą dieną Aš išgirsiu,­sako Viešpats.­Aš išgirsiu dangus ir jie išgirs žemę.

²¹‹‹Ve o gün yanıt vereceğim›› diyor RAB,‹‹Göklere yanıt vereceğim;Onlar da yere yanıt verecek;

²²Žemė išgirs javus, vyną ir aliejų, ir šie išgirs Jezrahelį.

²²Yerse, tahıla, yeni şaraba,Zeytinyağına yanıt verecek,Onlar da Yizreele yanıt verecekler.

²³Aš ją pasėsiu sau tame krašte, pasigailėsiu tos, kurios nebuvo pasigailėta ir sakysiu ne savo tautai: ‘Tu mano tauta’, o jie atsakys: ‘Tu mano Dievas’ ”.

²³Onu ülkede kendim için ekeceğim,Merhamete ermemiş olana acıyacağım,Halkım olmayana, ‹Halkımsın› diyeceğim;Onlar da bana, ‹Tanrım› diyecekler.››