1Jobas atsakydamas tarė:
1Eyüp şöyle yanıtladı:
2“Klausykite atidžiai mano žodžių, ir tokia bus jūsų paguoda.
2‹‹Sözümü dikkatle dinleyin,Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.
3Kantriai išklausykite mano kalbą; kai baigsiu, galite toliau tyčiotis.
3Bırakın ben de konuşayım,Ben konuştuktan sonra alay edin.
4Argi mano skundas žmogui? Jei taip būtų, mano dvasia nesijaudintų.
4‹‹Yakınmam insana mı karşı?Niçin sabırsızlanmayayım?
5Pažvelkite į mane ir nusigąskite, uždenkite ranka savo burnas.
5Bana bakın da şaşın,Elinizi ağzınıza koyun.
6Tai prisiminęs, pats nusigąstu, drebėjimas apima mano kūną.
6Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor,Bedenimi titreme alıyor.
7Kodėl nedorėliai gyvena iki senatvės ir yra kupini jėgos?
7Kötüler niçin yaşıyor,Yaşlandıkça güçleri artıyor?
8Jų palikuonys įsikuria jų aplinkoje, jų vaikaičiai gyvena su jais.
8Çocukları sapasağlam çevrelerinde,Soyları gözlerinin önünde.
9Jų namai saugūs, jie nieko nebijo, ir Dievo lazda jų neplaka.
9Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak,Tanrının sopası onlara dokunmuyor.
10Jų galvijai veisiasi, karvės apsiveršiuoja ir neišsimeta.
10Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz,İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.
11Jų vaikai šokinėja kaip ėriukai ir žaidžia.
11Çocuklarını sürü gibi salıverirler,Yavruları oynaşır.
12Jie paima būgnelius ir arfas ir džiaugiasi, skambant fleitai.
12Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler,Ney sesiyle eğlenirler.
13Jie gyvena pasiturinčiai ir per akimirksnį nueina į kapus,
13Ömürlerini bolluk içinde geçirir,Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.
14nors jie sako Dievui: ‘Atsitrauk nuo mūsų. Mes nenorime pažinti Tavo kelių.
14Tanrıya, ‹Bizden uzak dur!› derler,‹Yolunu öğrenmek istemiyoruz.
15Kas yra Visagalis, kad Jam turėtume tarnauti? Kokią naudą turėsime, jei melsimės Jam?’
15Her Şeye Gücü Yeten kim ki, Ona kulluk edelim?Ne kazancımız olur Ona dua etsek?›
16Bet jų gerovė nėra jų pačių rankose; todėl nedorėlių patarimas yra toli nuo manęs.
16Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil.Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.
17Juk dažnai užgęsta nedorėlių žibintas ir juos prislegia nelaimės! Dievas užsirūstinęs siunčia jiems vargų.
17‹‹Kaç kez kötülerin kandili söndü,Başlarına felaket geldi,Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?
18Jie yra kaip šiaudai prieš vėją, kaip audros nunešami pelai.
18Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi,Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?
19Jūs sakote, kad Dievas kaupia nedorybes jo vaikams! Tegul Jis atlygina jam pačiam, kad jis tai žinotų.
19‹Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir› diyorsunuz,Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.
20Jo akys tepamato savo pražūtį ir jis tegeria Visagalio rūstybę.
20Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler,Her Şeye Gücü Yetenin gazabını içsinler.
21Kam jam rūpintis savo namais po savęs, kai jo mėnesių skaičius bus nutrauktas?
21Çünkü sayılı ayları sona erinceGeride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?
22Argi galima pamokyti išminties Dievą, kuris teisia valdovus?
22‹‹En yüksektekileri bile yargılayan TanrıyaKim akıl öğretebilir?
23Vienas miršta kupinas jėgų, laisvas nuo rūpesčių ir ramus,
23Biri gücünün doruğunda ölür,Büsbütün rahat ve kaygısız.
24jo viduriai pilni taukų ir jo kaulai prisigėrę smegenų.
24Bedeni iyi beslenmiş,İlikleri dolu.
25Kitas miršta su apkartusia siela, nieko gero neragavęs.
25Ötekiyse acı içinde ölür,İyilik nedir hiç tatmamıştır.
26Abu paguldomi į dulkes, ir kirmėlės juos apdengia.
26Toprakta birlikte yatarlar,Üzerlerini kurt kaplar.
27Aš žinau jūsų mintis ir jūsų nedoras užmačias prieš mane.
27‹‹Bakın, düşüncelerinizi,Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.
28Jūs sakote: ‘Kur kunigaikščių namai ir kur nedorėlių buveinės?’
28‹Büyük adamın evi nerede?› diyorsunuz,‹Kötülerin çadırları nerede?›
29Pasiklausykite keliautojų ir pasimokykite iš jų pasakojimų,
29Yolculara hiç sormadınız mı?Anlattıklarına kulak asmadınız mı?
30kad nedorėlis palaikomas žlugimo dienai ir bus atvestas į rūstybės dieną.
30Felaket günü kötü insan esirgenir,Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.
31Kas pasakys jam į akis apie jo kelius? Kas atlygins jam už tai, ką jis padarė?
31Kim davranışını onun yüzüne vurur?Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?
32Jis bus nuvežtas į kapines ir pasiliks kape.
32Mezarlığa taşınır,Kabri başında nöbet tutulur.
33Slėnio grumstai bus jam mieli; kiekvienas žmogus nueis paskui jį ir prieš jį buvo nesuskaitoma daugybė.
33Vadi toprağı tatlı gelir ona,Herkes ardından gider,Önüsıra gidenlerse sayısızdır.
34Kaip tad jūs mane tuščiai guodžiate, nes jūsų atsakymai yra tik apgaulė”.
34‹‹Boş laflarla beni nasıl avutursunuz?Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.››