¹Pirmąją savaitės dieną, vos brėkštant, jos atėjo prie kapo, nešdamos paruoštus tepalus.

¹Kadınlar haftanın ilk günü, sabah çok erkenden, hazırlamış oldukları baharatı alıp mezara gittiler.

²Jos rado akmenį nuritintą nuo kapo,

²Taşı mezarın girişinden yuvarlanmış buldular.

³o įėjusios vidun, neberado Viešpaties Jėzaus kūno.

³Ama içeri girince Rab İsanın cesedini bulamadılar.

⁴Moterys apstulbo ir nežinojo, ką daryti. Ir štai prie jų atsirado du vyrai spindinčiais drabužiais.

⁴Onlar bu durum karşısında şaşırıp kalmışken, şimşek gibi parıldayan giysilere bürünmüş iki kişi yanlarında belirdi.

⁵Jos išsigando ir nuleido akis, o tie vyrai tarė: “Kam ieškote gyvojo tarp mirusiųjų?

⁵Korkuya kapılan kadınlar başlarını yere eğdiler. Adamlar ise onlara, ‹‹Diri olanı neden ölüler arasında arıyorsunuz?›› dediler.

⁶Nėra Jo čia, Jis prisikėlė! Atsiminkite, ką Jis jums sakė, būdamas dar Galilėjoje:

⁶‹‹O burada yok, dirildi. Daha Celiledeyken size söylediğini anımsayın.

⁷‘Žmogaus Sūnus turi būti atiduotas į nusidėjėlių rankas ir nukryžiuotas, o trečią dieną prisikelti!’ ”

⁷İnsanoğlunun günahlı insanların eline verilmesi, çarmıha gerilmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektiğini bildirmişti.››

⁸Tuomet jos prisiminė Jėzaus žodžius

⁸O zaman İsanın sözlerini anımsadılar.

⁹ir, sugrįžusios nuo kapo, viską pranešė vienuolikai ir visiems kitiems.

⁹Mezardan dönen kadınlar bütün bunları Onbirlere ve ötekilerin hepsine bildirdiler.

¹⁰Tai buvo Marija Magdalietė, Joana, Jokūbo motina Marija ir kitos su jomis, kurios papasakojo tai apaštalams.

¹⁰Bunları elçilere anlatanlar, Mecdelli Meryem, Yohanna, Yakupun annesi Meryem ve bunlarla birlikte bulunan öbür kadınlardı.

¹¹Jų žodžiai jiems pasirodė esą tuščios šnekos, ir jie moterimis nepatikėjo.

¹¹Ne var ki, bu sözler elçilere saçma geldi ve kadınlara inanmadılar.

¹²Vis dėlto Petras pakilęs nubėgo prie kapo ir pasilenkęs pamatė tiktai drobules. Jis grįžo atgal, labai stebėdamasis tuo, kas atsitiko.

¹²Yine de, Petrus kalkıp mezara koştu. Eğilip içeri baktığında keten bezlerden başka bir şey görmedi. Olay karşısında şaşkına dönmüş bir halde oradan uzaklaştı.

¹³Ir štai du iš jų tą pačią dieną keliavo į kaimą už šešiasdešimties stadijų nuo Jeruzalės, vadinamą Emausu.

¹³Aynı gün öğrencilerden ikisi, Yeruşalimden altmış ok atımı uzaklıkta bulunan ve Emmaus denilen bir köye gitmekteydiler.

¹⁴Jie kalbėjosi apie visus tuos įvykius.

¹⁴Bütün bu olup bitenleri kendi aralarında konuşuyorlardı.

¹⁵Jiems taip besikalbant ir besvarstant, prisiartino pats Jėzus ir ėjo kartu.

¹⁵Bunları konuşup tartışırlarken İsa yanlarına geldi ve onlarla birlikte yürümeye başladı.

¹⁶Jų akys buvo uždengtos, ir jie Jo neatpažino.

¹⁶Ama onların gözleri Onu tanıma gücünden yoksun bırakılmıştı.

¹⁷O Jis paklausė jų: “Apie ką kalbatės, eidami nuliūdę?”

¹⁷İsa, ‹‹Yolda birbirinizle ne tartışıp duruyorsunuz?›› dedi. Üzgün bir halde, oldukları yerde durdular.

¹⁸Vienas iš jų, vardu Kleopas, atsakė Jam: “Nejaugi Tu esi vienintelis ateivis Jeruzalėje ir nežinai, kas joje šiomis dienomis atsitiko?”

¹⁸Bunlardan adı Kleopas olan Ona, ‹‹Yeruşalimde bulunup da bu günlerde orada olup bitenleri bilmeyen tek yabancı sen misin?›› diye karşılık verdi.

¹⁹Jėzus paklausė: “O kas gi?” Jie tarė Jam: “Su Jėzumi iš Nazareto, kuris buvo pranašas, galingas darbais ir žodžiais Dievo ir visos tautos akyse.

¹⁹İsa onlara, ‹‹Hangi olup bitenleri?›› dedi. Ona, ‹‹Nasıralı İsayla ilgili olayları›› dediler. ‹‹O adam, Tanrının ve bütün halkın önünde gerek söz, gerek eylemde güçlü bir peygamberdi.

²⁰Aukštieji kunigai ir mūsų vadovai Jį pasmerkė mirti ir nukryžiavo.

²⁰Başkâhinlerle yöneticilerimiz Onu, ölüm cezasına çarptırmak için valiye teslim ederek çarmıha gerdirdiler; oysa biz Onun, İsraili kurtaracak kişi olduğunu ummuştuk. Dahası var, bu olaylar olalı üç gün oldu ve aramızdan bazı kadınlar bizi şaşkına çevirdiler. Bu sabah erkenden mezara gittiklerinde, Onun cesedini bulamamışlar. Sonra geldiler, bir görümde, İsanın yaşamakta olduğunu bildiren melekler gördüklerini söylediler.

²¹O mes vylėmės, kad Jis yra Tas, kuris atpirks Izraelį. Dabar po viso to jau trečia diena, kaip tai atsitiko.

²⁴Bizimle birlikte olanlardan bazıları mezara gitmiş ve durumu, tam kadınların anlatmış olduğu gibi bulmuşlar. Ama Onu görmemişler.››

²²Be to, kai kurios mūsiškės moterys mus labai nustebino. Anksti rytą jos buvo nuėjusios pažiūrėti kapo

²⁵İsa onlara, ‹‹Sizi akılsızlar! Peygamberlerin bütün söylediklerine inanmakta ağır davranan kişiler!

²³ir nerado Jo kūno. Jos sugrįžo ir papasakojo regėjusios angelus, kurie sakę Jį esant gyvą.

²⁶Mesihin bu acıları çekmesi ve yüceliğine kavuşması gerekli değil miydi?›› dedi.

²⁴Kai kurie iš mūsiškių buvo nuėję prie kapo ir rado viską, kaip moterys sakė, bet Jo paties nematė”.

²⁷Sonra Musanın ve bütün peygamberlerin yazılarından başlayarak, Kutsal Yazıların hepsinde kendisiyle ilgili olanları onlara açıkladı.

²⁵Tada Jis jiems tarė: “O jūs, neišmanėliai! Kokios nerangios jūsų širdys tikėti tuo, ką yra skelbę pranašai!

²⁸Gitmekte oldukları köye yaklaştıkları sırada İsa, yoluna devam edecekmiş gibi davrandı. Ama onlar, ‹‹Bizimle kal. Neredeyse akşam olacak, gün batmak üzere›› diyerek Onu zorladılar. Böylece İsa onlarla birlikte kalmak üzere içeri girdi.

²⁶Argi ne taip turėjo Kristus kentėti ir įeiti į savo šlovę?”

³⁰Onlarla sofrada otururken İsa ekmek aldı, şükretti ve ekmeği bölüp onlara verdi.

²⁷Ir, pradėjęs nuo Mozės, primindamas visus pranašus, Jis aiškino jiems, kas visuose Raštuose apie Jį pasakyta.

³¹O zaman onların gözleri açıldı ve kendisini tanıdılar. İsa ise gözlerinin önünden kayboldu.

²⁸Jie prisiartino prie kaimo, į kurį keliavo, ir Jis dėjosi einąs toliau.

³²Onlar birbirine, ‹‹Yolda kendisi bizimle konuşurken ve Kutsal Yazıları bize açıklarken yüreklerimiz nasıl da sevinçle çarpıyordu, değil mi?›› dediler.

²⁹Bet jie sulaikė Jį, sakydami: “Pasilik su mumis! Vakaras arti, diena jau baigiasi”. Jis užsuko ir pasiliko su jais.

³³Kalkıp hemen Yeruşalime döndüler. Onbirleri ve onlarla birlikte olanları toplanmış buldular.

³⁰Atsisėdęs su jais prie stalo, paėmė duoną, laimino, laužė ir davė jiems.

³⁴Bunlar, ‹‹Rab gerçekten dirildi, Simuna görünmüş!›› diyorlardı.

³¹Tada jų akys atsivėrė, ir jie pažino Jėzų, bet Jis pranyko jiems iš akių.

³⁵Kendileri de yolda olup bitenleri ve ekmeği böldüğü zaman İsayı nasıl tanıdıklarını anlattılar.

³²O jie kalbėjo: “Argi mūsų širdys nedegė, kai Jis kelyje mums kalbėjo ir atvėrė Raštų prasmę?”

³⁶Bunları anlatırlarken İsa gelip aralarında durdu. Onlara, ‹‹Size esenlik olsun!›› dedi.

³³Jie tuoj pat pakilo ir sugrįžo į Jeruzalę. Ten jie rado susirinkusius vienuolika ir kitus su jais,

³⁷Ürktüler, bir hayalet gördüklerini sanarak korkuya kapıldılar.

³⁴kurie tvirtino: “Viešpats tikrai prisikėlė ir pasirodė Simonui!”

³⁸İsa onlara, ‹‹Neden telaşlanıyorsunuz? Neden kuşkular doğuyor içinizde?›› dedi.

³⁵O jie papasakojo, kas jiems atsitiko kelyje ir kaip jie pažino Jėzų, kai Jis laužė duoną.

³⁹‹‹Ellerime, ayaklarıma bakın; işte benim! Dokunun da görün. Hayaletin eti kemiği olmaz, ama görüyorsunuz, benim var.››

³⁶Jiems apie tai bekalbant, Jis pats atsirado tarp jų ir tarė: “Ramybė jums!”

⁴⁰Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve ayaklarını gösterdi.

³⁷Sutrikę ir išsigandę, jie tarėsi matą dvasią.

⁴¹Sevinçten hâlâ inanamayan, şaşkınlık içindeki öğrencilerine, ‹‹Sizde yiyecek bir şey var mı?›› diye sordu.

³⁸O Jis paklausė: “Ko taip sutrikote? Kodėl jūsų širdyse kyla abejonės?

⁴²Kendisine bir parça kızarmış balık verdiler.

³⁹Pasižiūrėkite į mano rankas ir kojas. Juk tai Aš pats! Palieskite mane ir įsitikinsite: dvasia juk neturi kūno nei kaulų, kaip matote mane turint”.

⁴³İsa onu alıp gözlerinin önünde yedi.

⁴⁰Tai taręs, Jis parodė jiems rankas ir kojas.

⁴⁴Sonra onlara şöyle dedi: ‹‹Daha sizlerle birlikteyken, ‹Musanın Yasasında, peygamberlerin yazılarında ve Mezmurlarda benimle ilgili yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir› demiştim.››

⁴¹Jiems iš džiaugsmo vis dar netikint ir stebintis, Jėzus paklausė: “Ar turite čia ko nors valgyti?”

⁴⁵Bundan sonra Kutsal Yazıları anlayabilmeleri için zihinlerini açtı.

⁴²Jie padavė Jam gabalą keptos žuvies ir korį medaus.

⁴⁶Onlara dedi ki, ‹‹Şöyle yazılmıştır: Mesih acı çekecek ve üçüncü gün ölümden dirilecek; günahların bağışlanması için tövbe çağrısı da Yeruşalimden başlayarak bütün uluslara Onun adıyla duyurulacak.

⁴³Jis paėmė ir valgė jų akyse.

⁴⁸Sizler bu olayların tanıklarısınız.

⁴⁴Paskui Jėzus jiems tarė: “Ar ne tokie buvo mano žodžiai, kuriuos jums kalbėjau dar būdamas su jumis: turi išsipildyti visa, kas parašyta apie mane Mozės Įstatyme, Pranašuose ir Psalmėse”.

⁴⁹Ben de Babamın vaat ettiğini size göndereceğim. Ama siz, yücelerden gelecek güçle kuşanıncaya dek kentte kalın.››

⁴⁵Tada Jis atvėrė jiems protą, kad jie suprastų Raštus,

⁵⁰İsa onları kentin dışına, Beytanyanın yakınlarına kadar götürdü. Ellerini kaldırarak onları kutsadı.

⁴⁶ir pasakė: “Parašyta, kad Kristus kentės ir trečią dieną prisikels iš numirusių

⁵¹Ve onları kutsarken yanlarından ayrıldı, göğe alındı.

⁴⁷ir, pradedant nuo Jeruzalės, Jo vardu visoms tautoms bus skelbiama atgaila ir nuodėmių atleidimas.

⁵²Öğrencileri Ona tapındılar ve büyük sevinç içinde Yeruşalime döndüler.

⁴⁸Jūs esate šių dalykų liudytojai.

⁵³Sürekli tapınakta bulunuyor, Tanrı'yı övüyorlardı.

⁴⁹Ir štai Aš atsiųsiu jums savo Tėvo pažadą. Jūs pasilikite Jeruzalės mieste, kol būsite apgaubti jėga iš aukštybių”.

⁵⁰Jėzus nusivedė juos iki Betanijos ir, iškėlęs rankas, palaimino juos.

⁵¹Laimindamas Jis atsiskyrė nuo jų ir buvo paimtas į dangų.

⁵²Jie pagarbino Jį ir, didelio džiaugsmo kupini, sugrįžo į Jeruzalę.

⁵³Jie nuolat buvo šventykloje ir šlovino bei laimino Dievą. Amen.