1Palaimintas, kuris kreipia dėmesį į vargšą. Nelaimėje išgelbės jį Viešpats.
1Ne mutlu yoksulu düşünene!RAB kurtarır onu kötü günde.
2Viešpats saugos ir išlaikys jį gyvą; jis bus palaimintas žemėje. Tu neatiduosi jo priešų valiai.
2Korur RAB, yaşatır onu,Ülkede mutlu kılar,Terk etmez düşmanlarının eline.
3Viešpats sustiprins jį ligos patale; Tu pagydysi jį nuo visų ligų.
3Destek olur RAB onaYatağa düşünce;Hastalandığında sağlığa kavuşturur onu.
4Sakiau: “Viešpatie, būk man gailestingas! Išgydyk mano sielą, nes Tau nusidėjau!”
4‹‹Acı bana, ya RAB!›› dedim,‹‹Şifa ver bana, çünkü sana karşı günah işledim!››
5Mano priešai kalba prieš mane pikta: “Kai jis mirs, ir jo vardas išnyks”.
5Kötü konuşuyor düşmanlarım ardımdan:‹‹Ne zaman ölecek adı batası?›› diyorlar.
6Jei kas ateina manęs aplankyti, tuščius žodžius kalba, išėjęs laukan apkalba.
6Biri beni görmeye geldi mi, boş laf ediyor,Fesat topluyor içinde,Sonra dışarı çıkıp fesadı yayıyor.
7Visi, kurie nekenčia manęs, šnibždasi prieš mane, planuoja man pakenkti:
7Benden nefret edenlerin hepsiFısıldaşıyor aralarında bana karşı,Zararımı düşünüyorlar,
8“Pikčiausia liga jam prikibo, jis atsigulė ir nebeatsikels”.
8‹‹Başına öyle kötü bir şey geldi ki›› diyorlar,‹‹Yatağından kalkamaz artık.››
9Net ir artimas draugas, kuriuo pasitikėjau, kuris valgė mano duoną, taikosi man įspirti.
9Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bileİhanet etti bana.
10Viešpatie, būk man gailestingas, pakelk mane, kad jiems atlyginčiau!
10Bari sen acı bana, ya RAB, kaldır beni.Bunların hakkından geleyim.
11Iš to žinosiu, jog esi man palankus, jei mano priešas nedžiūgaus prieš mane.
11Düşmanım zafer çığlığı atmazsa,O zaman anlarım benden hoşnut kaldığını.
12O mane Tu palaikai mano nekaltume ir amžiams pastatai savo akivaizdoje.
12Dürüstlüğümden ötürü bana destek olur,Sonsuza dek beni huzurunda tutarsın.
13Palaimintas tebūna Viešpats, Izraelio Dievas, per amžių amžius! Amen! Amen!
13Öncesizlikten sonsuza dek,Övgüler olsun İsrail'in Tanrısı RAB'be!Amin! Amin!