¹Klausykis mano tauta mano įstatymo. Išgirsk savo ausimis mano burnos žodžius!

¹Dinle, ey halkım, öğrettiklerimi,Kulak ver ağzımdan çıkan sözlere.

²Atversiu burną palyginimais, atskleisiu senovės laikų paslaptis.

²Özdeyişlerle söze başlayacağım,Eski sırları anlatacağım,

³Ką girdėjome ir sužinojome, ką mūsų tėvai pasakojo mums,

³Duyduğumuzu, bildiğimizi,Atalarımızın bize anlattığını.

⁴neslėpsime nuo jų vaikų, pasakosime būsimai kartai apie Viešpaties šlovę, Jo galybę ir stebuklus, kuriuos Jis padarė.

⁴Torunlarından bunları gizlemeyeceğiz;RABbin övgüye değer işlerini,Gücünü, yaptığı harikalarıGelecek kuşağa duyuracağız.

⁵Jis davė liudijimą Jokūbe ir išleido įstatymą Izraelyje. Ką Jis įsakė mūsų tėvams, jie turi skelbti savo vaikams,

⁵RAB Yakup soyuna koşullar bildirdi,İsraile yasa koydu.Bunları çocuklarına öğretsinler diyeAtalarımıza buyruk verdi.

⁶kad ir būsimoji karta­ateityje gimsiantieji vaikai­žinotų ir skelbtų savo vaikams,

⁶Öyle ki, gelecek kuşak, yeni doğacak çocuklar bilsinler,Onlar da kendi çocuklarına anlatsınlar,

⁷kad jie pasitikėtų Dievu, nepamirštų Dievo darbų ir laikytųsi Jo įsakymų,

⁷Tanrıya güven duysunlar,Tanrının yaptıklarını unutmasınlar,Onun buyruklarını yerine getirsinler;

⁸kad netaptų jie, kokie buvo jų tėvai, kietasprandė ir maištinga karta; karta, kurios širdis nebuvo tvirta nei dvasia ištikima Dievui.

⁸Ataları gibi inatçı, başkaldırıcı,Yüreği kararsız,Tanrıya sadakatsiz bir kuşak olmasınlar.

⁹Efraimai, ginkluoti lankais, pabėgo iš mūšio kautynių dieną.

⁹Oklarla, yaylarla kuşanmış EfrayimoğullarıSavaş günü sırtlarını döndüler.

¹⁰Dievo sandoros jie nesilaikė ir įstatymų nepaisė.

¹⁰Tanrının antlaşmasına uymadılar,Onun yasasına göre yaşamayı reddettiler.

¹¹Užmiršo Jo darbus bei padarytus stebuklus.

¹¹Unuttular Onun işlerini,Kendilerine gösterdiği harikaları.

¹²Jų tėvams matant, Jis darė nuostabių dalykų Egipto šalyje, Coano laukuose.

¹²Mısırda, Soan bölgesindeTanrı harikalar yapmıştı atalarının önünde.

¹³Jis perskyrė jūrą ir pervedė juos, vandenys stovėjo kaip siena.

¹³Denizi yarıp geçirmişti onları,Bir duvar gibi ayakta tutmuştu suları.

¹⁴Jis vedė juos dieną debesimi, o naktį­ugnies šviesa.

¹⁴Gündüz bulutla,Gece ateş ışığıyla onlara yol göstermişti.

¹⁵Jis perskėlė dykumos uolą ir pagirdė juos kaip iš gelmių.

¹⁵Çölde kayaları yarmış,Sanki dipsiz kaynaklardanOnlara kana kana su içirmişti.

¹⁶Iš uolos veržėsi srovės ir vanduo lyg upės tekėjo.

¹⁶Kayadan akarsular fışkırtmış,Suları ırmak gibi akıtmıştı.

¹⁷Tačiau jie dar daugiau prieš Jį nusidėjo, maištavo prieš Aukščiausiąjį dykumoje.

¹⁷Ama onlar çölde Yüceler Yücesine başkaldırarakGünah işlemeye devam ettiler.

¹⁸Jie gundė Dievą savo širdyse, reikalaudami maisto, kurio užsigeidė.

¹⁸Canlarının çektiği yiyeceği isteyerekİçlerinde Tanrıyı denediler.

¹⁹Jie kalbėjo prieš Dievą ir sakė: “Argi gali Dievas paruošti mums stalą dykumoje?

¹⁹‹‹Tanrı çölde sofra kurabilir mi?›› diyerek,Tanrıya karşı konuştular.

²⁰Štai Jis smogė į uolą, iš jos ištekėjo vandenys ir pasipylė upeliai. Bet argi Jis gali duoti duonos ir mėsos savo tautai?”

²⁰‹‹Bak, kayaya vurunca sular fışkırdı,Dereler taştı.Peki, ekmek de verebilir mi,Et sağlayabilir mi halkına?››

²¹Išgirdęs tai, Viešpats supyko, ugnis užsidegė prieš Jokūbą, rūstybė kilo prieš Izraelį,

²¹RAB bunu duyunca çok öfkelendi,Yakupa ateş püskürdü,Öfkesi tırmandı İsraile karşı;

²²nes jie netikėjo Dievu ir nepasitikėjo Jo išgelbėjimu.

²²Çünkü Tanrıya inanmıyorlardı,Onun kurtarıcılığına güvenmiyorlardı.

²³Tačiau Jis debesims įsakė iš aukštybių, dangaus vartus atidarė.

²³Yine de RAB buyruk verdi bulutlara,Kapaklarını açtı göklerin;

²⁴Iš dangaus Jis pabėrė maną­maistą jiems valgyti.

²⁴Man yağdırdı onları beslemek için,Göksel tahıl verdi onlara.

²⁵Žmonės valgė angelų duoną; turėjo pakankamai maisto.

²⁵Meleklerinfı ekmeğini yedi her biri,Doyasıya yiyecek gönderdi onlara.

²⁶Jis padangėje sukėlė rytų ir pietų vėją savo galia

²⁶Doğu rüzgarını estirdi göklerde,Gücüyle güney rüzgarına yol gösterdi.

²⁷ir leido lyti ant jų mėsa kaip dulkėmis ir sparnuotais paukščiais kaip jūros smiltimis.

²⁷Toz gibi et yağdırdı başlarına,Deniz kumu kadar kuş;

²⁸Jie krito į jų stovyklą ties palapinėmis.

²⁸Ordugahlarının ortasına,Konakladıkları yerin çevresine düşürdü.

²⁹Jie valgė, ir visi pasisotino: patenkino Dievas jų norus.

²⁹Yediler, tıka basa doydular,İsteklerini yerine getirdi Tanrı.

³⁰Bet jie dar nebuvo palikę savo geismų, dar valgis tebebuvo burnoje,

³⁰Ancak onlar isteklerine doymadan,Daha ağızları doluyken,

³¹kai Dievo rūstybė užgriuvo juos. Jis išžudė jų riebiausius ir Izraelio rinktinius sunaikino.

³¹Tanrının öfkesi parladı üzerlerine.En güçlülerini öldürdü,Yere serdi İsrail yiğitlerini.

³²Nepaisant viso to, jie ir toliau nuodėmiavo, netikėdami Dievo stebuklais.

³²Yine de günah işlemeye devam ettiler,Onun harikalarına inanmadılar.

³³Jie leido dienas tuštybėje, savo metus­baimėje.

³³Bu yüzden Tanrı onların günlerini boşluk,Yıllarını dehşet içinde bitirdi.

³⁴Naikinami ieškojo jie Dievo, sugrįžę Viešpaties klausė.

³⁴Tanrı onları öldürdükçe Ona yönelmeye,İstekle Onu yeniden aramaya başlıyorlardı.

³⁵Atsiminė, kad Dievas yra jų uola, aukščiausiasis Dievas jų atpirkėjas.

³⁵Tanrının kayaları olduğunu,Yüce Tanrının kurtarıcıları olduğunu anımsıyorlardı.

³⁶Bet jie apgaudinėjo Jį ir savo liežuviais melavo Jam,

³⁶Oysa ağızlarıyla Ona yaltaklanıyor,Dilleriyle yalan söylüyorlardı.

³⁷jų širdis nebuvo teisi prieš Jį, jie nepasiliko ištikimi Jo sandorai.

³⁷Ona yürekten bağlı değillerdi,Antlaşmasına sadık kalmadılar.

³⁸Tačiau Jis, būdamas kupinas gailestingumo, atleido kaltes ir nesunaikino jų. Daugelį kartų Jis sulaikė savo rūstybę ir neišliejo pykčio.

³⁸Yine de Tanrı sevecendi,Suçlarını bağışlıyor, onları yok etmiyordu;Çok kez öfkesini tuttu,Bütün gazabını göstermedi.

³⁹Jis atsimindavo, kad jie tėra kūnas ir kvapas, kuris nueina ir nebegrįžta.

³⁹Onların yalnızca insan olduğunu anımsadı,Geçip giden, dönmeyen bir rüzgar gibi.

⁴⁰Kaip dažnai jie pykdė Jį dykumoje, liūdino tyruose!

⁴⁰Çölde kaç kez Ona başkaldırdılar,Issız yerlerde Onu gücendirdiler!

⁴¹Jie vis iš naujo gundė Dievą ir apribojo Izraelio Šventąjį.

⁴¹Defalarca denediler Tanrıyı,İncittiler İsrailin Kutsalını.

⁴²Jie neprisimindavo Jo rankos ir tos dienos, kai Jis išvadavo juos iš priešo,

⁴²Anımsamadılar Onun güçlü elini,Kendilerini düşmandan kurtardığı günü,

⁴³kai darė Egipte ženklus ir stebuklus Coano laukuose.

⁴³Mısırda gösterdiği belirtileri,Soan bölgesinde yaptığı şaşılası işleri.

⁴⁴Jis pavertė krauju upelius ir upes, kad jie negalėtų gerti iš jų.

⁴⁴Mısırın kanallarını kana çevirdi,Sularını içemediler.

⁴⁵Jis siuntė muses, kurios kandžiojo juos, taip pat varles, kurios naikino juos.

⁴⁵Gönderdiği at sinekleri yedi halkı,Gönderdiği kurbağalar yok etti ülkeyi.

⁴⁶Jis užleido ant jų laukų derliaus žiogus ir skėrius.

⁴⁶Ekinlerini tırtıllara,Emeklerinin ürününü çekirgelere verdi.

⁴⁷Jis išdaužė ledais vynuogynus ir šilkmedžius sunaikino šalčiu.

⁴⁷Asmalarını doluyla,Yabanıl incir ağaçlarını iri dolu taneleriyle yok etti.

⁴⁸Jų gyvuliai nuo ledų žuvo ir galvijus naikino žaibai.

⁴⁸Büyükbaş hayvanlarını kırgına,Küçükbaş hayvanlarını yıldırıma teslim etti.

⁴⁹Jis siuntė jiems savo rūstybę, įtūžį, pyktį ir visus nelaimių nešėjus.

⁴⁹Üzerlerine kızgın öfkesini,Gazap, hışım, belaVe bir alay kötülük meleği gönderdi.

⁵⁰Jis padarė kelią savo rūstybei, nesaugojo jų nuo mirties, ant jų užleido marą.

⁵⁰Yol verdi öfkesine,Canlarını ölümden esirgemedi,Onları salgın hastalığın pençesine düşürdü.

⁵¹Jis išžudė visus pirmagimius Egipte, pajėgumo pradžią Chamo palapinėse.

⁵¹Mısırda bütün ilk doğanları,Hamın çadırlarında bütün ilk çocukları vurdu.

⁵²Jis išvedė savo tautą kaip avis, kaip kaimenę dykuma vedė.

⁵²Kendi halkını davar gibi götürdü,Çölde onları bir sürü gibi güttü.

⁵³Jis vedė juos saugiai, jie nieko nebijojo, jų priešus apdengė jūra.

⁵³Onlara güvenlik içinde yol gösterdi, korkmadılar;Düşmanlarınıysa deniz yuttu.

⁵⁴Jis atvedė juos į šventąją žemę, prie kalno, kurį Jo dešinė buvo įsigijusi.

⁵⁴Böylece onları kendi kutsal topraklarının sınırına,Sağ elinin kazandığı dağlık bölgeye getirdi.

⁵⁵Jis išvarė tautas, išdalijo jų žemę paveldėti ir Izraelio gimines apgyvendino jų palapinėse.

⁵⁵Önlerinden ulusları kovdu,Mülk olarak topraklarınıİsrail oymakları arasında bölüştürdü.Halkını konutlarına yerleştirdi.

⁵⁶Tačiau jie gundė Jį ir maištavo prieš Dievą, Aukščiausiojo įsakymų nesilaikė.

⁵⁶Ama onlar yüce Tanrıyı denediler,Ona başkaldırdılar,Koşullarına uymadılar.

⁵⁷Nusisuko ir buvo neištikimi kaip jų tėvai, nukrypo į šalį kaip sugadintas lankas.

⁵⁷Döneklik edip ataları gibi ihanet ettiler,Güvenilmez bir yay gibi bozuk çıktılar.

⁵⁸Aukštumomis jie kėlė Jo pyktį, drožtais atvaizdais sukėlė Jam pavydą.

⁵⁸Puta taptıkları yerlerle Onu kızdırdılar,Putlarıyla Onu kıskandırdılar.

⁵⁹Dievas, tai išgirdęs, supyko ir pasibjaurėjo Izraeliu.

⁵⁹Tanrı bunları duyunca çok öfkelendi,İsraili büsbütün reddetti.

⁶⁰Jis paliko palapinę Šilojuje, kurią tarp žmonių buvo pasistatęs.

⁶⁰İnsanlar arasında kurduğu çadırı,Şilodaki konutunu terk etti.

⁶¹Savo jėgą Jis atidavė į nelaisvę, savo šlovę­į priešo rankas.

⁶¹Kudretini tutsaklığa,Görkemini düşman eline teslim etti. Antlaşma Sandığını kastetmektedir.

⁶²Savo tautą pavedė kardui ir pyko ant savo paveldėjimo.

⁶²Halkını kılıç önüne sürdü,Öfkesini kendi halkından çıkardı.

⁶³Jaunuolius ugnis prarijo, mergaitės liko netekėjusios.

⁶³Gençlerini ateş yuttu,Kızlarına düğün türküsü söylenmez oldu.

⁶⁴Kunigai krito nuo kardo, o našlės negalėjo jų apraudoti.

⁶⁴Kâhinleri kılıç altında öldü,Dul kadınları ağlayamadı.

⁶⁵Tada Viešpats pabudo tarsi žmogus iš miego, tarsi karžygys, šūkaudamas nuo vyno,

⁶⁵O zaman Rab uykudan uyanır gibi,Şarabın rehavetinden ayılan bir yiğit gibi oldu.

⁶⁶Jis privertė priešus bėgti, amžiną gėdą jiems padarė.

⁶⁶Düşmanlarını püskürttü,Onları sonsuz utanca boğdu.

⁶⁷Jis atsisakė Juozapo palapinės ir Efraimo giminės neišsirinko.

⁶⁷Tanrı Yusuf soyunu reddetti,Efrayim oymağını seçmedi;

⁶⁸Išsirinko Jis Judo giminę, Siono kalną pamėgo.

⁶⁸Ancak Yahuda oymağını,Sevdiği Siyon Dağını seçti.

⁶⁹Čia Jis pastatė savo šventyklą, aukštą kaip dangų, tvirtą lyg žemę, amžiams sutvertą.

⁶⁹Tapınağını doruklar gibi,Sonsuzluk için kurduğu yeryüzü gibi yaptı.

⁷⁰Savo tarną Dovydą Jis išsirinko, paėmęs jį nuo avių gardų.

⁷⁰Kulu Davutu seçti,Onu koyun ağılından aldı.

⁷¹Pašaukė jį nuo žindančių avių ganyti Jokūbą ir Izraelį, Jo paveldėjimą.

⁷¹Halkı Yakupu, kendi halkı İsraili gütmek için,Onu yavru kuzuların ardından getirdi.

⁷²Jis ganė juos nuoširdžiai, rūpestinga ranka juos vedė.

⁷²Böylece Davut onlara dürüstçe çobanlık etti,Becerikli elleriyle onlara yol gösterdi.