¹¶ Ko nga kupu a Kingi Remuera; ko te poropititanga i whakaakona ai ia e tona whaea.

¹Kong Lemuel af Massas Ord; som hans Moder tugtede ham med.

²He aha, e taku tama? He aha, e te tama a toku kopu? A he aha, e te tama a aku kupu taurangi?

²Hvad, Lemuel, min Søn, min førstefødte, hvad skal jeg sige dig, hvad, mit Moderlivs Søn, hvad, mine Løfters Søn?

³Kaua e hoatu tou kaha ki nga wahine, ou ara hoki ki te mea whakangaro o nga kingi.

³Giv ikke din Kraft til Kvinder, din Kærlighed til dem, der ødelægger Konger.

⁴Ehara ma nga kingi, e Remuera, ehara ma nga kingi te inu waina; ehara hoki ma nga rangatira te mea, Kei hea he wai kaha?

⁴Det klæder ej Konger, Lemuel, det klæder ej Konger at drikke Vin eller Fyrster at kræve stærke Drikke,

⁵Kei inu ratou, a ka wareware ki te ture, a ka whakapeau ke i te whakawa o te tangata e tukinotia ana.

⁵at de ikke skal drikke og glemme Vedtægt og bøje Retten for alle arme.

⁶Hoatu he wai kaha ma te tangata e tata ana te marere, he waina hoki ki nga wairua pouri:

⁶Giv den segnende stærke Drikke, og giv den mismodige Vin;

⁷Tukua ia kia inu, kia wareware ai ki tona rawakore, a kore ake he mahara ki ona mate.

⁷lad ham drikke og glemme sin Fattigdom, ej mer ihukomme sin Møje.

⁸Kia puaki tou mangai mo te wahangu, i te whakawakanga o te hunga katoa kua waiho mo te mate.

⁸Luk Munden op for den stumme, for alle lidendes Sag;

⁹Kia puaki tou mangai, whakaritea te whakawa i runga i te tika, tohea te tohe a te ware, a te rawakore.

⁹luk Munden op og døm retfærdigt, skaf den arme og fattige Ret!

¹⁰¶ Ko wai e kite i te wahine e u ana tona pai? Ko tona utu hoki kei runga noa atu i to nga rupi.

¹⁰Hvo finder en duelig Hustru? Hendes Værd står langt over Perlers.

¹¹Ka whakapono te ngakau o tana tane ki a ia, a kahore ona hapanga i te taonga.

¹¹Hendes Husbonds Hjerte stoler på hende, på Vinding skorter det ikke.

¹²He pai tana e mea ai ki a ia, kahore hoki he kino, i nga ra katoa e ora ai ia.

¹²Hun gør ham godt og intet ondt alle sine Levedage.

¹³E kimi ana ia i te huruhuru hipi, i te muka, a ka ngakau nui te mahi a ona ringa.

¹³Hun sørger for Uld og Hør, hun bruger sine Hænder med Lyst.

¹⁴Ko tona rite kei nga kaipuke o nga kaihokohoko; e mauria mai ana e ia tana kai i tawhiti.

¹⁴Hun er som en Købmands Skibe, sin Føde henter hun langvejs fra.

¹⁵E maranga ana hoki ia i te mea e po tonu ana, a hoatu ana e ia he kai ma tona whare, he mahi hoki e rite ana ma ana kotiro.

¹⁵Endnu før Dag står hun op og giver Huset Mad, sine Piger deres tilmålte Del.

¹⁶E whakaaroaro ana ia ki tetahi mara, a ka hokona e ia: whakatokia ana e ia he mara waina, he hua na ona ringa.

¹⁶Hun tænker på en Mark og får den, hun planter en Vingård, for hvad hun har tjent.

¹⁷E whitiki ana ia i tona hope ki te kaha, e mea ana i ona takakau kia pakari.

¹⁷Hun bælter sin Hofte med Kraft, lægger Styrke i sine Arme.

¹⁸Ka kite ia he pai tana i hokohoko ai: e kore tana rama e mate i te po.

¹⁸Hun skønner, hendes Husholdning lykkes, hendes Lampe går ikke ud om Natten.

¹⁹Ka totoro atu ona ringa ki te mea takai miro, ka pupuri ona ringa ki te pou muka.

¹⁹Hun rækker sine Hænder mod Rokken, Fingrene tager om Tenen.

²⁰Ka wherahia tona ringa ki te ware; ae ra, ka totoro atu ona ringa ki te rawakore.

²⁰Hun rækker sin Hånd til den arme, rækker Armene ud til den fattige.

²¹E kore ia e wehi i te hukarere mo tona whare; no te mea kua kakahuria tona whare katoa ki te ngangana.

²¹Af Sne har hun intet at frygte for sit Hus, thi hele hendes Hus er klædt i Skarlagen.

²²Oti ake i a ia te whatuwhatu he whariki mona; he rinena pai, he papura ona kakahu.

²²Tæpper laver hun sig, hun er klædt i Byssus og Purpur.

²³E mohiotia ana tana tane i nga kuwaha, ina noho tahi ia ki nga kaumatua o te whenua.

²³Hendes Husbond er kendt i Portene, når han sidder blandt Landets Ældste.

²⁴E hanga ana e ia he rinena pai, a hokona atu ana; e hoatu ana e ia he whitiki ki nga kaihoko.

²⁴Hun væver Linned til Salg og sælger Bælter til Kræmmeren.

²⁵He kaha, he honore ona kakahu; a e kata ana ia ki nga ra o muri atu.

²⁵Klædt i Styrke og Hæder går hun Morgendagen i Møde med Smil.

²⁶He nui ona whakaaro ina puaki tona mangai; kei tona arero te ture o te atawhai.

²⁶Hun åbner Munden med Visdom, med mild Vejledning på Tungen.

²⁷Ka ata tirohia e ia nga ara o tona whare, e kore ano ia e kai i te taro o te mangere.

²⁷Hun våger over Husets Gænge og spiser ej Ladheds Brød.

²⁸Ka whakatika ana tamariki, a he kupu manaaki ta ratou mona; Tana tane hoki, ka whakamoemiti ano ia ki a ia, ka mea:

²⁸Hendes Sønner står frem og giver hende Pris, hendes Husbond synger hendes Lov:

²⁹He tokomaha nga tamahine i u te pai o ta ratou mahi, otiia hira ake tau i a ratou katoa.

²⁹"Mange duelige Kvinder findes, men du står over dem alle!"

³⁰He mea teka noa te manako, he mea horihori te ataahua: tena ko te wahine e wehi ana i a Ihowa, ko ia e whakamoemititia.

³⁰Ynde er Svig og Skønhed Skin; en Kvinde, som frygter HERREN, skal roses.

³¹Hoatu ki a ia o nga hua o ona ringa; a ma ana mahi ia e whakamoemiti i nga kuwaha.

³¹Lad hende få sine Hænders Frugt, hendes Gerninger synger hendes Lov i Portene.