¹¶ He waiata; he pikitanga. I karanga ahau ki a koe, e Ihowa, i roto i nga hohonu.

¹(Sang til Festrejserne.) Fra det dybe råber jeg til

²E te Ariki, whakarongo mai ki toku reo: kia anga mai ou taringa ki toku reo inoi.

²o Herre hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!

³Me i maharatia e koe nga kino, e Ihowa, ko wai, e te Ariki, e tu?

³Tog du Vare, HERRE, på Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestå?

⁴Otira he muru hara tau, e wehingia ai koe.

⁴Men hos dig er der Syndsforladelse, at du må frygtes.

⁵¶ E tatari ana ahau ki a Ihowa; e tatari ana toku wairua: e tumanako ana hoki ahau ki tana kupu.

⁵Jeg håber.på HERREN, min Sjæl håber på hans Ord,

⁶Ko te taringa o toku wairua i te Ariki nui atu i to te hunga e whanga ana ki te ata; ae, i to te hunga e whanga ana ki te ata.

⁶på Herren bier min Sjæl mer end Vægter på Morgen, Vægter på Morgen.

⁷E Iharaira, kia tumanako ki a Ihowa, kei a Ihowa hoki te mahi tohu, a kei a ia te hokonga nui.

⁷Israel, bi på HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.

⁸A mana a Iharaira e hoko i roto i ona he katoa.

⁸Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger,