¹¶ Ki te tino kaiwhakatangi. Hohanimi. Na Rawiri. Whakaorangia ahau e te Atua, ka tae mai hoki nga wai ki roto ki toku wairua.

¹(Til Sangmesteren. Til Liljerne. Af David.) Frels mig Gud, thi Vandene når mig til Sjælen,

²Ka tapoko ahau ki te oru hohonu, ki te wahi kahore nei he tunga: kua tae ahau ki nga wai hohonu, ngaro iho ahau i nga waipuke.

²jeg er sunket i bundløst Dynd, hvor der intet Fodfæste er, kommet i Vandenes Dyb, og Strømmen går over mig;

³Kua ruwha ahau i taku tangi; kua maroke toku korokoro: pakoko kau oku kanohi i ahau e tatari nei ki toku Atua.

³træt har jeg skreget mig, Struben brænder, mit Øje er mat af at bie på min Gud;

⁴Tini ke i nga makawe o toku matenga te hunga e kino noa ana ki ahau: he kaha rawa te hunga e mauahara noa ana ki ahau, e mea nei kia whakamatea ahau; utua ana e ahau i reira nga mea kihai i tangohia e ahau.

⁴flere end mit Hoveds Hår er de, der hader mig uden Grund, mange er de, som vil mig til Livs, uden Skel er mig fjendske; hvad jeg ikke har ranet, skal jeg dog erstatte!

⁵E te Atua, e matau ana koe ki toku kuware; kahore hoki oku he e ngaro i a koe.

⁵Gud, du kender min Dårskab, min Skyld er ej skjult for dig.

⁶E te Ariki, e Ihowa o nga mano kaua te hunga e tatari ana ki a koe e whakama i ahau: e te Atua o Iharaira, kei numinumi kau i ahau te hunga e rapu ana i a koe.

⁶Lad mig ej bringe Skam over dem, som bier på dig, o Herre, Hærskarers HERRE, lad mig ej bringe Skændsel over dem der søger dig, Israels Gud!

⁷Mou hoki ahau i waiho ai hei tawainga: ngaro iho toku mata i te whakama.

⁷Thi for din Skyld bærer jeg Spot, mit Åsyn dækkes af Skændsel;

⁸He tangata ke ahau ki oku hoa ake: hei tautangata ki nga tama a toku whaea.

⁸fremmed er jeg for mine Brødre en Udlænding for min Moders Sønner.

⁹Ka pau hoki ahau i te aroha ki tou whare: kua tau ano ki ahau nga tawai a te hunga e tawai ana ki a koe.

⁹Thi Nidkærhed for dit Hus har fortæret mig, Spotten mod dig er faldet på mig:

¹⁰I ahau i tangi, i whakatiki hei whiu i toku wairua, ka waiho tena hei tawainga moku.

¹⁰jeg spæged min Sjæl med Faste, og det blev mig til Spot;

¹¹I kakahu hoki ahau i te kakahu taratara moku, a i waiho hei whakatauki ma ratou.

¹¹i Sæk har jeg klædt mig, jeg blev dem et Mundheld.

¹²Kei te korero kino moku te hunga e noho ana i te kuwaha: waiatatia ana ahau e te hunga haurangi waina.

¹²De, der sidder i Porten, taler om mig, ved Drikkelagene synger de om mig.

¹³¶ Ko ahau ia, ki a koe taku inoi, e Ihowa, i te wa e manakohia ai: whakahokia mai he kupu ki ahau, e te Atua, i runga i te nui o tou aroha, o te pono o tau whakaoranga.

¹³Men jeg beder, HERRE, til dig i Nådens Tid, o Gud, i din store Miskundhed svare du mig!

¹⁴Whakaorangia ahau i roto i te oru, kei toremi: kia ora ahau i te hunga e kino ana ki ahau, i nga wai hohonu ano hoki.

¹⁴Frels mig med din trofaste Hjælp fra Dyndet, at jeg ikke skal synke; red mig fra dem, der hader mig, fra Vandenes Dyb,

¹⁵Kei ngaro ahau i te waipuke, kei horomia e te rire; kei kopia ano te waha o te poka ki runga ki ahau.

¹⁵lad Strømmen ikke gå over mig; lad Dybet ikke sluge mig eller Brønden lukke sig over mig.

¹⁶E Ihowa whakahokia mai he kupu ki ahau; he pai hoki tou atawhai: tahuri mai ki ahau, kia rite ki te nui o au arohatanga.

¹⁶Svar mig, HERRE, thi god er din Nåde, vend dig til mig efter din store Barmhjertighed;

¹⁷A kaua e huna tou mata ki tau pononga; e pouri ana hoki ahau: hohoro te whakahoki kupu mai ki ahau.

¹⁷dit Åsyn skjule du ej for din Tjener, thi jeg er i Våde, skynd dig og svar mig;

¹⁸Whakatata mai ki toku wairua, hokona: whakaorangia ahau, e mahi nei oku hoariri.

¹⁸kom til min Sjæl og løs den, fri mig for mine Fjenders Skyld!

¹⁹E matau ana koe ki toku tawainga, ki toku whakama, ki toku numinumi: kei tou aroaro oku hoariri katoa.

¹⁹Du ved, hvorledes jeg smædes og bærer Skam og Skændsel; du har Rede på alle mine Fjender.

²⁰Maru noa toku ngakau i te tawai; a ki tonu ahau i te pouri: i titiro ahau ki tetahi hei aroha mai, a kore ake; ki etahi hei whakamarie, a kihai i kitea.

²⁰Spot har ulægeligt knust mit Hjerte; jeg bied forgæves på Medynk, på Trøstere uden at finde;

²¹I homai he au hei kai maku: i toku matewaitanga ano i whakainumia ahau ki te winika.

²¹de gav mig Malurt at spise og slukked min Tørst med Eddike.

²²¶ Kia meinga ta ratou tepu i to ratou aroaro hei mahanga; hei rore hoki i to ratou wa rangimarie.

²²Lad Bordet foran dem blive en Snare, deres Takofre blive en Fælde;

²³Kia whakapouritia o ratou kanohi, kei kite ratou: kia wiri tonu hoki o ratou hope.

²³lad Øjnene slukkes, så Synet svigter, lad Lænderne altid vakle!

²⁴Ringihia atu tou riri ki runga ki a ratou, kia mau hoki ratou i tou arita, i tou weriweri.

²⁴Din Vrede udøse du over dem din glødende Harme nå dem;

²⁵Kia ururuatia to ratou nohoanga: kaua tetahi e noho ki o ratou teneti.

²⁵deres Teltlejr blive et Øde, og ingen bo i deres Telte!

²⁶Mo ratou i tukino i te tangata i whiua nei e koe; a korerotia ana e ratou te pouri o te hunga i werohia e koe.

²⁶Thi de forfølger den, du slog, og øger Smerten for dem, du såred.

²⁷Tapiritia he kino ki runga ki to ratou kino; kaua hoki ratou e tukua kia tomo ki tou tika.

²⁷Tilregn dem hver eneste Brøde lad dem ikke få Del i din Retfærd;

²⁸Kia murua atu ratou i te pukapuka o te ora, kaua ano e tuhituhia ki roto ki te hunga tika.

²⁸lad dem slettes af Livets Bog, ej optegnes blandt de retfærdige!

²⁹Ko ahau ia, he rawakore, he pouri; kia whakateiteitia ake ahau, e te Atua, e tau whakaoranga.

²⁹Men mig, som er arm og lidende, bjærge din Frelse, o Gud!

³⁰¶ Ka whakamoemiti taku waiata ki te ingoa o te Atua, ka whakanui ano taku whakawhetai i a ia.

³⁰Jeg vil prise Guds Navn med Sang og ophøje ham med Tak;

³¹Pai rawa tenei ki a Ihowa i te puru i te kau, i te mea whai haona, whai maikuku.

³¹det er mer for HERREN end Okser end Tyre med Horn og Klove!

³²Kua kite te hunga mahaki, kua hari: ka ora ano o koutou ngakau, e te hunga e rapu nei i te Atua.

³²Når de ydmyge ser det, glæder de sig; I, som søger Gud, eders Hjerte oplives!

³³No te mea ka rongo a Ihowa ki nga rawakore, e kore ano e whakahawea ki ana herehere.

³³Thi HERREN låner de fattige Øre, han agter ej fangne Venner ringe.

³⁴Kia whakamoemiti te rangi me te whenua ki a ia, nga moana, me nga mea katoa e tere ana i roto.

³⁴Himmel og Jord skal prise ham, Havet og alt, hvad der rører sig der;

³⁵No te mea tera e whakaorangia e te Atua a Hiona, ka hanga ano e ia nga pa o Hura; a ka noho ratou ki reira, ka riro hoki a reira i a ratou.

³⁵thi Gud vil frelse Zion og opbygge Judas Byer; der skal de bo og tage det i Eje;

³⁶A ka nohoia a reira e nga uri o ana pononga: hei kainga tupu ano a reira mo te hunga e aroha ana ki tona ingoa.

³⁶hans Tjeneres Afkom skal arve det, de, der elsker hans Navn, skal bo deri.