1¶ I korero ano a Erihu, i mea,
1Elihu alkoi jälleen puhua ja sanoi:
2Tukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.
2-- Malta hetki, niin minä opetan sinua vielä, vielä minulla on sanoja Jumalan puolustukseksi.
3Ka tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.
3Syvältä minä ammennan tietoni ja osoitan, kuka on oikeassa: hän, joka on minut luonut.
4E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.
4Minä en puhu perättömiä. Sinun edessäsi seisoo mies, jolla on oikea tieto.
5¶ Nana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.
5Katso Jumalan suuruutta! Ketään hän ei hylkää. Hän on voimakas ja viisas.
6E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.
6Jumalattoman hän ei anna elää, mutta osattomalle hän turvaa oikeuden.
7E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.
7Jumala ei käännä katsettaan pois hurskaasta vaan nostaa hänet korkeaan asemaan, kuninkaitten vierelle, ja siinä hän pysyy.
8Ki te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,
8Jos joku on vankilan kurjuudessa kahleisiin kytkettynä,
9Na ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.
9se on hänelle opiksi: Jumala muistuttaa häntä hänen teoistaan, väkivallan teoista, joihin hän on syyllistynyt.
10Ka whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.
10Jumala avaa hänen korvansa kuulemaan varoituksen sanaa, kieltää häntä jatkamasta pahuuden töitä.
11Ki te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.
11Jos hän silloin kuulee Jumalan ääntä ja jälleen tottelee häntä, hän saa osakseen onnen päiviä, hänen vuotensa täyttyvät ilosta.
12Otira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.
12Mutta jos hän ei kuule, keihäs lävistää hänet, ja hän kuolee mitään oppimatta.
13Ko te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.
13Rienaaja uhoaa vihaansa eikä pyydä apua edes silloin, kun Jumala hänet vangitsee.
14Ka mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.
14Hän kuolee nuorena, hänen elämänsä päättyy kuin porttopoikien elämä.
15¶ Ko tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.
15Mutta osattomalle kurjuus on pelastukseksi, ahdingon keskellä Jumala avaa hänen korvansa kuulemaan.
16Ae ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.
16Myös sinut hän auttoi ahdingoista. Elit leveästi, huolta vailla. Sinun pöytäsi notkui rasvaisia herkkuja.
17Otiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.
17Mutta nyt sinua on kohdannut rangaistus synneistäsi, sinä saat ansiosi mukaan.
18Na i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.
18Vaikka olet vihoissasi, malta mielesi! Millään rahalla et voi ostaa itseäsi vapaaksi.
19E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?
19Eivät sinun huutosi voi pelastaa sinua tästä ahdingosta, eivät mitkään sinun ponnistuksesi.
20Kaua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.
20Turha on toivoen odottaa yötä, jolloin kansat nousevat -- ne tuhoutuvat.
21Kia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.
21Varo, älä taivu vääryyden tielle, vaikka se ehkä houkuttaakin enemmän kuin kärsimys.
22Nana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?
22Katso, miten suuri on Jumalan valta! Kuka voisi olla hänen veroisensa opettaja?
23Ko wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?
23Kuka voisi määrätä hänen tiensä, kuka voi sanoa hänelle: "Teit väärin!"
24¶ Kia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.
24Muista ylistää hänen töitään, niistä ihmiset ovat aina laulaneet.
25Kua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.
25Niitä ihaillaan, niitä ihmetellään, vaikka ne nähdään vain kaukaa.
26Nana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.
26Korkea on Jumala, me emme voi häntä tuntea, hänen vuosiensa määrä on tutkimaton.
27Ko ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:
27Hän vetää vesipisarat ylös taivaaseen ja siivilöi ne taivaan vesistä sateeksi,
28Ka ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.
28jota pilvet tihkuvat, vihmovat kaikille ihmisille.
29Ae ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?
29Kuka ymmärtäisi, miten pilvet voivat leijua ilmassa, kuka ymmärtäisi jylinän, joka tulee Jumalan majasta?
30Nana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.
30Pilvien yli hän väläyttää valonsa, meren syvyydet hän peittää varjoon.
31Ko ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.
31Pilvien voimalla hän rankaisee kansoja, niiden avulla hän ne runsaasti ruokkii.
32E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.
32Hän ottaa käsiinsä salaman, hän käskee, ja se tavoittaa maalinsa.
33Hei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.
33Jylinä ilmoittaa hänen tulostaan, karjakin aavistaa, kun hän lähestyy.